dribbeltje

Niet snoepen vind ik al een hele grote stap maar voor mij persoonlijk ook lastig, want wat is niet snoepen?

En Monster, wat dat denken betreft, tja.....dat hoofd stopt maar niet en daar krijg ik zeker hoofdpijn van!

Pittig verhaal Lotus, natuurlijk zet me dat aan het denken. Nu ben ik al mijn hele leven een hoofdpijnklantje en het is wel een teken maar nog niet zo heftig! Sterkte ermee!

Nu, dan echt, deel 2. Zit nog middenin het ADB, alchol de baas worden, inmiddels 4 maanden droog , maar merk dat ik vreselijk ga compenseren met eten. Nu is eten altijd al een probleem geweest voor me. Of eigenlijk het met mate eten, voelen wanneer ik genoeg heb gehad, vol zitten, verzadigd zijn. Me rot voelen dus gaan eten, om me even beter te voelen. Blij kunnen worden van de cholade in huis, me verheugen op een zak pepernoten. Het stiekeme eten, me schamen omdat ik klaag over te zwaar zijn en toch niet gewoon stop met over-eten dus het ' eigen schuld -dikke bult' verhaal! Hoe ik het wil gaan doen weet ik niet maar dat er iets moet gebeuren is helder!

Het lastige is dat ik kan over-eten in alles wat ik in huis heb. Het alles of niets principe gaat met eten gewoon niet op. Eten moet je, snoepen niet. Maar ook al haal ik mijn favoriete eten niet in huis ik kan ook losgaan op boterhammen met pindakaas, gesmolten kaas, appelstroop....Ergens zeg ik tegen mezelf dat eten nog zo slecht niet is. Alcohol vond ik een groter probleem en dat terwijl het teveel eten er al veel langer is......

Klinkt goed!

Ook ik heb problemen met eten of maat houden en gebruik eten als ' verdoving' ! Heb nu bijv. zware hoofdpijn van veel te veel chocolade afgelopen dagen. Ik weet dat ik hoofdpijn krijg en toch doe ik het iedere keer weer. Nu dus spijt, tja.... Succes Anne en hopelijk wordt het wat drukker hier. Ben benieuwd naar je online behandeling.

Ik weet het, daar voel ik me dan ook weer schuldig over, dat ik niet kan genieten van alles en zeker van de kinderen. Ik geef mezelf echt die schop onder de kont, benoem het allemaal waar ik dankbaar voor ben maar verplicht gelukkig zijn werkt gewoon niet. Gisteravond natuurlijk aan de spa gegaan, was achteraf maar goed ook want min jongste werd ziek en moest ik ophalen van een vriendin waar hij zou blijven logeren. Dat was, ondanks dat het jammer was, toch een fijn moment. Te constateren dat ik gewoon in de auto kon stappen! Heb nu zware hoofdpijn dus da's balen. Vanmiddag een verplichte kinderverjaardag, word een kort bezoekje.

Ik neem vandaag de eerste niet! Was december maar voorbij.......gewoon een jaartje overslaan.....

Hihihi....inderdaad Monster, en ik heb al zoveel geschrapt, zoveel aangepast, hulp gevraagd, grenzen aangegeven en toch gaat er ergens iets niet goed...Wat is van mij, wat is van de ander? Wat moet echt en wat mag? Dat is al bijna een dagtaak aan gedachten. Misschien is het echt gewoon geduld, geduld en nog eens geduld. Niets meer en niets minder maar wat is dat lastig zeg. Veel huilbuien als ik alleen ben, en nog steeds niet blij en ik denk dat net als Skip schreef, dat veel mensen dat niet eens weten, niet zien. Is iets van mezelf. Ik heb steeds minder contact met anderen, mijn gezin, mijn werk en 1 vriendin en daar houdt het wel mee op. Geen puf, geen zin, geen ruimte? Zeg het maar. Vanmorgen om 05.00 uur wakker en dan lig ik overal aan te denken, vandaag het huis van mijn oom leeghalen. De surprises die de kinderen moeten maken, kadootjes die gekocht moeten worden, de gedichten. Dan weer het kerstdiner dat wij moeten regelen dit jaar, dan weer mijn oom, dat het nu echt het einde is, nieuwe mensen in het huis. Dan weer mijn werk, dat daar echt ook het eea anders moet en hoe ik dat aan ga pakken, wat is wijsheid en wat niet. Wat wil ik nu echt, waar word ik nu blij van? En na iedere gedachte verplicht ik mezelf om ze weer te laten gaan maar geen schijn van kans. Toen mijn jongste kwam was ik blij dat ik eruit kon, dan kan ik wat gaan doen en stoppen die gedachten een beetje. Warrig verhaal misschien .... Moet gaan!

Goed te lezen! Vreselijk zo' n offday, vandaag beter toch? Succes vandaag met poetsen en vanavond tijd voor Kipje zelf. Heerlijk wegdromen bij een film !

Dat is helemaal waar EN OF dat ik dat weet maar soms hoop ik dan toch.....Nee, ben oud en wijs ( ahum) genoeg om te weten dat mijn rem echt kapot is! Niets meer aan te doen, inoperabel ! typefout, wat nu spellingsfout leek en daar kan ik dan ook weer niet zo goed tegen...;-))

Ietje, jammer maar helaas.....ben speciaal voor jou weer op de dagdraad want zag je berichtje bij wie is wie en was er al bang voor. Weg met de rest en weer verder. Je hebt het wel zien aankomen maar kon er niets meer mee? Nu wel iets van geleerd? Je had dus wijn in huis of ben je gaan kopen? Zet hem op hoor! Nog met de cursus bezig?

Vandaag 4 maanden maar geen blijdschap, doorzetten nu! Morgen een etentje en wat zou ik graag......maar ga dat niet doen natuurlijk! Voordeel is dat er steeds meer mensen weten hoe het zit bij mij dus die mij ook wel zouden wijzen op de wens ' ineens' te drinken. Althans dat verwacht ik!

Welkom en veel succes! Het forum is echt geweldig, veel (h) erkenning en steun en soms wat confronterend waar nodig! Jij hebt je eerste dag erop zitten! Zet hem op, dag 2!

En het gekke is is dat ik bijna echt denk dat ik gelukkiger was toen ik dronk. Raar maar waar. Overtuig mezelf dan weer waarom ik niet drink maar voelen dat het beter is doe ik nu niet.

Vandaag precies een jaar geleden dat ik mijn eerste berichtje hier plaatste! En wat ben ik iedereen dankbaar die de tijd en moeite neemt, heeft genomen en ook blijft nemen om op mij te reageren. Het is zo ongelofelijk helpend en steunend, dat kan ik niet beschrijven! Waarvoor dank!!

Ik wil me niet zo voelen, mag me bijna niet zo voelen van mezelf. Want waar komt het weg en ik heb geen echte reden om niet gelukkig/ blij te zijn. Ik heb zoveel en toch klinkt het ondankbaar als ik daar niet blij mee kan zijn. Maar ja verplicht blij voelen, gelukkíg zijn werkt niet natuurlijk. Mijn hele lijf/ zijn gaat in verzet en raakt een beetje in paniek bij het down voelen. Ben weer begonnen aan de passiflora, was ik alweer vergeten want stikem geloof ik niet zo in al die natuurlijke middelen. AD is misschien wel te heftig inderdaad maar er zijn momenten dat ik er niet wil zijn, gewoon stoppen met alles. In een hutje op de wei, gewoon niets moeten, niets anders dan zijn. Klinkt misschien wat zweverig en dat ben ik helemaal niet maar er moet zoveel, iedere dag weer. Het woordje mogen ipv moeten kan soms helpen maar er moet nog steeds van alles. Voel me gewoon niet blij met wat ik ook doe, misschien maar gewoon accepteren? Ahum gewoon..?. Drank levert helemaal niets op, dat weet ik maar het gevoel van " ik mag vanavond daar keek ik naar uit en dat is weg" Nu heb ik daar veel te veel eten/ snoepen voor in de plaats gezet en dat maakt me even blij maar net als met drank word ik daar niet gelukkiger van. Juist andersom, het maakt me zwaarder, kan ik me daar weer druk over maken. Schaamte alom.

Weinig of eigenlijk niets toe te voegen. Welkom dan alleen nog en succes!

Toch niet?? Wees welkom!

Aankomende vrijdag 4 maanden droog! Die discussie in mijn hoofd wel/ niet is niet meer zo hevig maar er blijven gevaarlijke momenten, nu ik weer wat down ben verlang ik naar iets om blij van te worden. Ik vind het al erg dat ik niet meer blij kan zijn afgelopen dagen, zo naar! Ik geef mezelf echt die trap wel onder mijn kont maar ik voel me vreselijk. Dan twijfel ik toch weer over het vragen van AD bij de HA. Of is het weer iets waar ik weer doorheen moet of toch die beginnende overgang. Nou, dan staat me nog wat te wachten als dat het is..... Moet gaan!

Welkom! En inderdaad, het spelletje wel/ niet in je hoofd is gevaarlijk. Je verzint vanzelf van alles om toch op WEL uit te komen dus probeer afleiding te zoeken. Of maak een lijstje met redenen om niet meer te willen drinken en pak die er bij of hier veel lezen of......hoe dan ook, ga de discussie niet aan met jezelf!

Zeg dat wel! Wel weer mooi beschreven thee!

Welkom Loper!

Goedemorgen, gisteren gebeld door mijn manager terwijl ik me al beter had gemeld, had ik het weer niet bij de planning doorgegeven . Zo stom van mezelf, heb daar echt niet bij stil gestaan. Voel me zo'n kluns. De verkoudheid is er nog steeds in alle hevigheid maar voel me toch iets beter. Volgende week naar de HA als de keelpijn blijft en de verstopte neus want die zorgen voor een slechte nachtrust. Door de rust zijn de kilo's er gewoon weer aangevlogen, helaas....maar was te verwachten. Op zich een goed teken natuurlijk maar ik had ze echt wel kunnen missen ..;-)) Het vasthouden/ loslaten had ik dus gisteren een heel stuk over geschreven, ga ik nog een keer doen maar moet zo weg. Gisteren las ik in een artikel een stuk over een jonge vrouw die te veel is gaan drinken, dat het past bij haar drukke sociale leven. Grappig dat ik het nu kan omdraaien, ik had zo'n druk sociaal leven omdat ik dan legitiem mocht drinken. Nu blijkt dat dat ik helemaal niet zo' sociaal dier ben maar dat ik dat echt deed om te kunnen drinken. Iedere gelegenheid aangreep en anders wel wat verzon want in gezelschap drinken betekende tenslotte dat ik geen probleem had. En allen drinken wel. Dat ik daarna alleen verder ging...tja.....