alcohol1978

Hi Bugno, Ik lees je tekst en kan alleen maar zeggen dat het heel herkenbaar is... Ik wil zo graag stoppen maar hoe nu verder? Mijn sociale contacten bestaan ook in het weekend uit ff lekker borrelen. Nu ben ik na 19 jaar mijn rijbewijs te hebben opgepakt omdat ik op een dinsdagnacht geen drank meer had en nog net een shoarma tent open was. De drang naar drank was zo enorm dat ik moest! Ok had 1.84 promille en heb 2 uur vastgezeten. Krijg nu een psychiatrisch onderzoek ema cursus en de boete denk zo ruim 3000 euro rijontzegging en ws haal ik de test niet vanwege mijn afhankelijkheid. Dus geen rijbewijs meer.... het makkelijkste is het wegdrijven. Maar ik ben het zat het is mijn grootste vijand geworden die afhankelijkheid is verschrikkelijk elke keer denk je na zo'n drankmisbruik avond nooit meer maar dan ben je 2 dagen verder en zeg je tegen jezelf een paar kan toch wel.... Helaas wij niet! Ik hoop ook dat ik hier steun kan vinden. Ik ben 37 jaar en alleenstaande moeder een leuke baan en lieve vrienden, ik heb nu al teveel verloren en hoop dmv alcohol de baas en jullie dat het leven zonder drank mij rust en stabiliteit kan geven.

Hi, Ik ben wederom nieuw hier... Destijds hielp het een klein beetje. Ik ben weer terug omdat ik ben aangehouden met alcohol... 19 jaar mijn rijbewijs en nu 8 mnd afgenomen ook een ema cursus en alcoholtest dat laatste maak ik mij wel zorgen over. Ik baal zo enorm dat ik elke keer verlies van de drank. Ik koop bewust niets en dan ga ik s avonds alsof bestellen. Ik wil er zo graag vanaf...

bedankt voor je berichtje... Ik heb nu nog niet de behoefte gehad om te drinken ik walg er op het moment van... dat is het ook wat steeds vaker gebeurd de afkeer ervan.. alleen blijft dat helaas niet zo. ik denk ook vaak om eerder grenzen aan te geven dat ik ook niet in de verleiding kom dat kan dus ook dat je mensen eerder een no go geeft, dat heb ik al eens toegepast en voelde prettig en dan natuurlijk op een nette respectvolle manier, maar ook dat zijn ze dan weer niet van je gewent en is het nog niet ok.. ik heb in mijn omgeving aangegeven dat ik een alcoholprobleem heb en niet zoals zij naar een paar wijntjes kan stoppen, ik heb mijzelf getest op 2 en dat goed goed en dan alleen bij gegelegenheden. echter heb ik 1 vriendin die dan zegt dat ze het ongezellig vindt en gwn doorschenkt dat is wat er kerstavond ook gebeurde dat vind ik dan ook wel jammer dat ze daar geen rekening mee houdt terwijl ik nee zei. en zij het verhaal persoonlijk van me gehoord heeft. om conclussies te trekken dat bepaalde mensen dan niet in mijn "nieuwe "leven gaan passen vind ik wel erg kort door de bocht maar ook wel een stuk makkelijker om het vol te houden. dan vind ik oprecht dat een appje over dat ze verdrietig was om die reden deels haar verantwoording is omdat ze mijn probleem niet serieus neemt. en ja natuurlijk weet ik dat ze het niet bij me naar binnengiet maar als ik nee zeg en mijn glas wordt bijgevuld dan ben ik daar niet sterk genoeg voor helaas, dat is een soort ideaalbeeld van hoe ik het zo graag zie, maar dat gaat het niet worden nooit!

Hoi Hsper zo herkenbaar! je voelt je weer beter en dan gaat dat stemmetje in je hoofd weer onzin lullen ik hoop zo voor je dat je het volhoudt want als ik het goed tussen de regels doorlees heb je ook veel positieve dingen in je leven waar je je energie in kwijt kan... nieuw huis en sportschool. ook begrijp ik je hoor vooral dat stemmetje en angst en dan ook nog eens de genante dingen die je doet en uitkraamt dat maakt je natuurlijk ook die einzelganger die je bent, ik kan me het meest vinden in jou verhaal. een echte probleemdrinker.... ik hoop dat je het vergif nog steeds de baas bent grz D

Hallo daar ben ik weer.... duurde het bij jullie ook zo lang om van start te kunnen met een begeleider,ik heb nl een mail gekregen dat ze de verwijzing nog niet terug hebben van mijn huisarts. ik vind het best vervelend ik wacht nu een maand. Het gaat helaas ook iet al te best... ik kan er steeds minder goed tegen en ben dan ook in gezelschap op een gegeven moment een draak. de volgende herinner ik me mijn uitlatingen niet eens. ik heb een paar x geprobeerd het bij 2 glazen wij te houden en dat ging prima maar met hoge verwachtingen of een bepaalde druk of stress ( zoals 24 dec ) naar de tandarts ivm met een dikke kaak en jahoor bleek een kaakontsteking ik had die avond met vrienden een kerstdiner/borrel en dacht start morgen wel met de antibiotica.. ook nog een leuke brief van de belasting en afgelopen week te horen gekregen dat mijn moeder ws huidkanker heeft. met zon gevoel het leuke avondje tegemoet want ja dat moet dan van mijzelf de gezellige dame uithangen. vervolgens sprak een vriendin mij aan dat ze teleurgesteld was dat ik weinig naar haar dochtertje had gevraagd hoe het ging en dat ze ontzettend druk is met een studie die ze is gestart ( zij heeft een man met een heel goed inkomen en kan dus stoppen met werken om een leuke studie te gaan doen!) ik heb hier met alle rederlijkheid op gereageerd maar van binnen kookte ik... en dan dan gaat het mis... ik baal hier zo ontzettend van want ik krijg dan letterlijk schijt aan alles en gedraag me grof en onbehoorlijk ik ben zelf weggegaan maar heb al met een appje te horen gekregen dat het vervelend was, gelukkig begrijpt degene die het georganiseerd heeft maar ze voelde zich wel verdrietig.. ik vind dat verschrikkelijk! weer door die stomme drank het verpest en een verkeerde indruk achtergelaten daarnaast een nare kerst gehad omdat ik me schaam, nu onderhand door de lorazepam heen. ik ben zelf degene die teveel drinkt maar waar ik niet meer mee om kan gaan is de kater achteraf.... ik heb een aantal keer eraan gedacht om mijzelf iets aan te doen dat gevoel wordt met de keer sterker ontzettende druk op mijn borst en niet aanwezig waardoor ik me ook niet een leuk mens voel... ik ben weer even goed de controlle kwijt en weet niet goed hoe ik dat weer moet oppakken helaas kan ik het mezelf niet permiteren vanwege mijn zoon en werk. wie heeft er een goed hulpmiddeltje om het te voorkomen? en zeg alsjeblieft niet geen druppel meer want dat gaat nu niet... alvast heel erg bedankt.... een ongelooflijke faler!

Bedankt allemaal voor de reacties, het gevoel niet alleen erin te staan voelt al erg prettig....wel komt er een soort rollercoaster van emoties langs mee heen gedraaid, dat zijn dan ook vaak weer die gevaarlijke kanten. ik denk idd dat het heel goed is per dag alles te gaan bekijken en niet mijzelf een ultimatum te stellen want dat is zo ver weg dat je jezelf de gelegenheid kan geven om er weer in te trappen. hoe kan je ervoor zorgen dat er je omgeving niet teveel aandacht aan besteed dat je nou eenmaal niet meer die drinker bent... dat maakt het mij eigenlijk het moeilijkst, dat mensen vragen snel weer ff borrelen of een hapje eten want daar hebben ze lekkere wijn, en dan nog het vermijden van uitgaansgelegenheden waar ik me al aardig van had afgezonderd maar meer uit schaamte doordat ik me vaak heb misdragen. ik bedoel dus hiermee te zeggen is het nodig om die mensen aan te geven dat niet meer te benoemen of moet ikzelf daar een andere draai aangeven? ik merk nu eigenlijk al dat ik heel onrustig ben en opgejaagd voel terwijl er "niets"is ook hier iemand een reactie op wat ik zou kunnen doen, ondanks de lorazepam die ik ingenomen heb om dat stukje gevoel weg te nemen?

Hi Yogajuf, Bedankt voor je mooie reactie en het klopt als een bus, erg knap van je dat je gestopt bent... zelf denk ik dat ik zeg dat ik wil minderen omdat het stoppen nog te ver weg ligt voor mij. als ik daaraan alleen al denk schiet ik in paniek. het allerliefst zie ik mijzelf nuchter en sterk de dagelijkse beslommeringen aan te kunnen. met dan af en toe bij een gelegenheid een drankje te nemen, het klinkt erg mooi en zie het niet zo snel gebeuren maar dat lijkt mij erg prettig. ik heb me ook aangemeld voor de online cursus en zal binnenkort daar meer over horen. het lijkt me geweldig om dit te overwinnen en om verder te kunnen met mijn leven. ik heb een mooie zoon een leuke maar wel drukke baan en mijn huis dat wil ik toch heel graag behouden en weiger dat mijn alcoholgebruik me dat ontneemt. verder sta ik er wel veel alleen voor heb wel een aantal lieve vrienden en mijn moeder, verder geen partner of verdere familie. Dit is wat ik dan voel wanneer ik mee eenzaam voel of in de steek gelaten ga ik ook vaak drinken en plan weinig afspraken in omdat ik niet weet hoe ik me dan voel de bewuste dag.... het is idd erg tragisch en walg dan ook echt van mijzelf wat dan weer een laag zelfbeeld vormt de visueuze cirkel is weer rond....

Ik ben een vrouw van 36 jaar met een alcoholprobleem, vind het al naar om op te schrijven laat staan uit te spreken... Het neemt zich nu toch wel ernstige vormen aan niet zozeer dat ik nog meer drink maar er steeds minder goed tegenkan en daardoor verschillende verantwoordelijkheden niet nakom en me ontzettend ongelukkig voel daarover.... Wat is er toch dat ik niet op een gegeven moment kan zeggen dat het voldoende is maar gewoon doorga met drinken, het enige wat ik weet is dat ik "'een glaasje'' neem om de boel te ontstressen en me niet zo opgejaagd voel, maar ook voor de "gezelligheid" helaas kan ik die middenweg al een lange tijd niet vinden en ben ik eigenlijk aan het jongleren met mijn leven en vooral de toekomst. Ik hoop zo doormiddel van steun van jullie om hier gezond mee om te kunnen gaan. ik ben ook erg benieuwd of mensen tevreden zijn van deze manier van een soort consult....