Anna

Twan jij ook een met je 1000 postings. Jeetje, zo kom ik nooit weg met die hond, het gaat me weer in een tempo. Rufus, even ter informatie, ik lust ABSOLUUT geen pap. Moest ik vroeger altijd eten, met vellen, totdat ik een keer de hele tafel onderk*tste. Had ik jááááááren eerder moeten doen. Dus ik ben ook niet bereid zout in pap te zijn, blèh. Nou, inmiddels ligt de hond pal naast me ongelooflijk te stinken, dus ik ga er gauw vandoor. Doeiiiiiiii en welterusten!

Proficiat Rufus, een hele prestatie 100

Pfff, ik kwam weer als mosterd na de maaltijd zie ik. Nou ja, denk maar dat ik een beetje traag ben, dat is de leeftijd.

Volkomen duidelijk hoor Fran, en ik vind het knap dat je zoveel zelfinzicht hebt. In feite bedoelde ik zo'n beetje hetzelfde te zeggen. Rudy, ook bedankt voor je heldere bijdragen en advies. Waar ik in dit verband nog steeds niet goed raad mee weet, is dat er mensen zijn die mij proberen aan te praten dat inderdaad allerlei dingen mijn schuld zijn. Terwijl ik wel bereid ben mijn aandeel ergens in te zien, maar toch eigenlijk weiger in te zien dat 'alles' mijn schuld is. Mijn arbo-arts zei tegen mij dat de kwetsbare, en bij voorbaat verontschuldigende manier waarop ik me mogelijk opstel, dit soort gedrag bij sommige mensen oproept. Het is mogelijk, ik zie daar wel iets in, maar ik weet nog steeds niet goed hoe ik me in zo'n situatie op moet stellen. Nou ja, stapje voor stapje, zoals BamBam zegt. Je kunt tenslotte niet verwachten dat als je een leven van 46 jaar op zijn kop zet, dat binnen een half jaar weer rechtop staat. Mieke, ik had het eerder vandaag al gezegd, maar nogmaals heel veel sterkte morgen. Knuffie, jij ook sterkte! Moesje, fijn dat je er ook even was. Ik hoop dat je snel weer een computer hebt. En veel succes tijdens je terugkomdag. Ik moet nog even de hond uitlaten, en dan naar bed. Morgen weer vroeg op.

Rufus en Rudy, ook ik vind het heel herkenbaar niet met een compliment om te kunnen gaan. Die heb ik als kind, en in een latere fase van mijn leven ook niet veel gehad, dus weet ik er ook niet mee om te gaan. Laatst zei iemand tegen mij dat ze het jammer vond dat ik mezelf altijd zo naar beneden haal. Ik kan nogal cynisch over mezelf praten zo af en toe. Nu ik jullie stukjes lees moet ik daar ineens aan denken. Want ik doe dat inderdaad vaak denk ik. Ik kraak mezelf vaak al bij voorbaat af, zodat mensen er tenminste op voorbereid zijn dat ik een fout kan maken, en hoop dat de kritiek dan niet te groot is. En als ik een compliment krijg heb ik de neiging dat meteen te ontkrachten. Tijdens mijn gesprek van vanmiddag kwam dit punt ook aan de orde. We hebben een aantal voor mij moeilijke gesprekken besproken die ik de afgelopen twee weken op mijn werk heb gehad. En mijn voorbereiding op een nog moeilijker gesprek dat er aan zit te komen. Mijn hulpverlener viel het op dat ik voortdurend reageer naar de anderen toe. Krijg ik kritiek A, van wil ik me onmiddellijk aan gaan passen om dit probleem op te lossen. Als vervolgens blijkt dat niet A, maar B toch meer het probleem is, dan verschuif ik mee in mijn focus naar B. In mijn voortdurende aanpassing aan wat anderen van mij willen, vergeet ik datgene te doen waar ik goed in ben, en daar trots op te zijn. En het feit dat ik me niet happy voel bij al dat geschuif straal ik ook uit, zodat ik altijd kritiek zal blijven krijgen. Doordat ik niet kán voldoen aan de onrealistische wensen die er aan mij gesteld worden (namelijk iemand te zijn die ik niet ben), kan ik geen compliment accepteren voor datgene waar ik wel goed in ben. Op de een of andere manier heeft de combinatie van mijn gesprek vanmiddag en jullie woorden een kwartje doen vallen, waarmee ik weer een stapje verder kan komen. Ik weet nog niet precies wat of hoe, maar ik ga hier wel iets mee doen. Bedankt hiervoor!

Anjo, het gevoel iets te MOETEN is voor mij in ieder geval een enorme valkuil. Ik probeer dan ook al een tijd, mét hulp, af te komen van dat zelfopgelegde moeten. Zeker omdat je vorige week over je grenzen bent gegaan, lijkt op de bank zitten me voor jou op dit moment heel heilzaam. Goed van je dus. Natuurlijk herken ik dat gevoel wel. Ik heb ook iedere vakantie (en ik heb er niet zoveel) het gevoel dat ik de tijd moet benutten door allerlei dingen te doen. En meestal doe ik helft nog niet, en voel me daarna schuldig omdat ik geen flikker uitgevoerd heb naar mijn gevoel. En door het schuldgevoel voel ik me ook nog eens niet uitgerust of ontspannen. Achteraf besef ik dat ik zoveel jaren consequent over mijn grenzen ben gegaan, dat ik in die spaarzame vakanties stomweg de energie niet had om alles te doen wat ik me voornam. Jammer dat je niet naar je dochter kunt, en jammer dat ze niet naar jou kan komen. Laat deze week gewoon op je afkomen meid. Je MOET helemaal niets, je kunt wat je WIL doen. En als je even niets wil, is dat ook goed toch? Geniet ervan meid, in plaats van in de stress te schieten. Ik ga lekker een eind met mijn hond lopen, en daarna naar mijn afspraak toe. Toedeloe!

Mike, als je naar de site van Tactus gaat dan kun je daar wel ergens een telefoonnummer vinden waar je in geval van nood naartoe kunt bellen. Maar dat is volgens mij ook echt voor noodgevallen bedoeld. Verder werkt deze site voorzover ik weet inderdaad alleen via berichten/mail. Maar het kan zijn dat ik het mis heb hoor.

O, leuk Fran. Laat je het me even weten als je er een gevonden hebt Fran? Ik heb namelijk ook een heleboel gebreken.

Kohtje, voor mij is het weliswaar al heel lang geleden dat ik gestopt ben met roken, maar bij mij werkte het niet als ik mijn laatste sigaretten weggaf of weggooide. De eerste dagen kostte het mij nooit moeite om niet te roken, omdat ik altijd stopte op een moment dat ik hevige astma had. Maar als de ergste benauwdheid weer over was kreeg ik weer trek in een sigaret. En als ik hevige trek had, dan maakte juist het idee dat ik niet KON roken, dat ik uiteindelijk naar de winkel ging om weer een pakje te kopen, waarna ik geleidelijk aan weer steeds meer ging roken. De twee keren dat het me wel gelukt is (ik heb een keer een terugval gehad na 2 jaar) had ik gewoon nog een half pakje sigaretten in een la liggen. En iedere keer als ik wilde roken, nam ik zelf heel bewust de beslissing om dat niet te doen. In feite heb ik dat met drinken in het begin ook zo gedaan. Mijn laatste halve fles wijn (geopend!) heb ik pas na een week weggekiept, omdat hij toch niet lekker meer zou zijn. En ik heb drie maanden nog drie flessen wijn in de kamer gehad liggen. Die heb ik toen pas weg gedaan, omdat ik ineens het gevoel had dat ik het anders dat weekend misschien niet ging redden, en dat bleek achteraf ook waar te zijn. Maar toen stond ik wel al drie maanden droog! Overigens heb ik die belofte gisteren gemist, dus je had me zo voor de gek kunnen houden. Weet ik in ieder geval waar het aan ligt als je chagrijnig wordt. Frannie, succes met je werk! Ik hoop dat je humor snel weer terugkeert. Knuffie, 4 Fijn dat je lekker uit kon slapen.

Hoi Marion, ja ik vond het ook jammer dat jij er niet was. Hoe is het nu met je blaasontsteking? Stien, fijn dat jij ook goed bent thuisgekomen. Ik vond de tijd om met iedereen te praten ook te kort. En als niemand aan tafel drinkt is het niet zo moeilijk hè, om dat ook niet te doen. Ik heb inmiddels een paar etentjes zonder wijn achter de rug, en mij valt het eigenlijk erg mee. Vooral als er een flinke karaf water op tafel staat, liefst onder handbereik.

Goedenognetmorgen allemaal, Ik heb lekker geslapen. Was wel heel erg moe gisteravond, hoewel ik kennelijk als eerste thuis was. Een gevolg van alle opgedane indrukken denk ik. Mijn hoofd is nog steeds heel erg vol, ik ben er nog wel even mee bezig denk ik. En het leuke was inderdaad dat wij een groep heel erg gewone mensen zijn. Mieke, succes met inpakken en knutselen, en ik hoop dat je een heel erg goede tijd begint morgen. Dat je er maar veel aan mag hebben. Stien, ben je er een beetje verlegen van geworden? Of alleen maar stilletjes? En Rufus idem dito? Rudy, blij dat je etentje toch nog goed is gekomen. Mijn ervaring is dat ze in restaurants meestal wel bereid zijn de drank gewoon weg te laten als je daarom vraagt. Wel onder protest, want het schijnt dat de sausjes dan niet helemaal smaken zoals ze horen te smaken, maar ik vind ze meestal toch wel lekker. Erica, goed van je dat je naar de huisarts bent gegaan. Ik vind het een geweldig idee om een boek te schrijven over je leven. Of het ooit uitgegeven wordt maakt eigenlijk niet uit, mijn ervaring is dat het opschrijven van je ervaringen helpt om de dingen helderder te zien, orde te scheppen in wat in je hoofd een chaos is. En daardoor kun je een beter begin maken met het te verwerken, en een plaats te geven in je leven. Ik schrijf ook heel veel op. Het hoeft ook niet meteen een geordend of chronologisch verhaal te zijn. Je kunt gewoon iedere herinnering die in je opkomt, of waar je op een bepaald moment mee bezig bent opschrijven, gewoon als een apart stukje. En later kun je eventueel proberen dat tot een groot geheel aan elkaar te breien. Zover kom ik nooit denk ik, maar dat doet er ook niet toe. Jammer dat je je baan weer kwijt bent. Maar het was iets te veel voor je hè? Als je er aan toe bent komt er vast wel weer iets nieuws op je pad, met iets minder uren wellicht. Ferry, ik hoop dat jij er een volgende keer ook bij kunt zijn. Allemaal een fijne dag!

Lieverds, ik ben er moet van, dus ik ga mijn bedje opzoeken. Ik ben bang dat Knuffie en haar man nog wel even onderweg zijn. Ik vond het heel erg leuk jullie allemaal te ontmoeten, en jullie waren toch niet zo eng als ik dacht. Knuffie, bedankt voor het beertje, ik neem hem mee naar bed. Welterusten allemaal!

BamBam, Visje, Mick en Marieke, ik ben blij dat jullie weer goed thuis gekomen zijn. Ik neem aan dat dat Rufus ook wel gelukt is, die heb ik persoonlijk op zijn perron afgeleverd. Zouden Mieke en Kohtje nog onderweg zijn? En ik hoop dat Knuffie en haar man een heel erg goede reis hebben.

Hoi Ferry, het was wel jammer dat jij er niet was. We waren het er allemaal over eens dat we het ook een keer in Arnhem moeten doen, of een andere plaats die voor jou ook te behappen is. Volgens mij zou er inmiddels toch wel meer mensen thuis moeten zijn. Ik laat de rest van de verslaglegging aan hen over. Joann, bedankt voor de uitleg over je email. Een hele opluchting dat hij toch niet gekraakt was. Anjo, het was inderdaad heel vreemd om daar met een groep mensen van het forum te zitten. Je bent vreemden, en toch ook weer niet. Ik kreeg ook een beetje een raar gevoel erbij, alsof ik, door daar te zitten, toegaf een alcoholiste te zijn. En dat wilde ik helemaal niet! Het is heel moeilijk uit te leggen want het is een dubbel gevoel. Aan de ene kant wil je graag praten met al die mensen waarmee je maandenlang zoveel lief en leed hebt gedeeld. En aan de andere kant wil je helemaal niet horen bij een groep mensen met 'dat' probleem. Het is denk ik toch nog een stukje van de oude ontkenning. Misschien is dit ook wel een van de redenen waarom ik niet de stap kan zetten naar de AA te gaan. En toch voelt het goed 'live' met een groep mensen je ervaringen te delen.

Hallo allemaal, Diegenen die als laatsten van huis weg gingen zullen daar als eersten weer zijn. Iets dergelijks staat toch geschreven? Afijn, ik ben dus weer thuis. Het was uiteraard ongelooflijk eng, maar nadat de bibbers een beetje gezakt waren ook vreselijk gezellig. De middag begon meteen heel goed. Omdat ik niet zo goed alleen naar onze ontmoetingsplek durfde te lopen, had ik met Rufus afgesproken op het CS in Utrecht. Samen zouden we dan naar de anderen lopen. Ik stond inmiddels al een kwartier na de afgesproken tijd te wachten, had al een sms-je van BamBam gehad waar ik toch bleef, toen uiteindelijk Rufus op kwam dagen. Wat bleek: ik stond beneden op het afgesproken perron, en ik boven aan de roltrap! Vervolgens troffen we Visje, maar van de rest geen spoor. Na enig heen en weer ge-sms bleek wederom dat wij dit keer beneden op een perron stonden (Rufus heeft volgens mij iets met perrons) en de rest boven. Vervolgens misten BamBam en Mick de aansluiting naar onze uiteindelijke bestemming (wat begrijpelijk is, want BamBam moest die kar met 375 kg erop trekken). Maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen, en hebben we elkaar getroffen. Ook Knuffie en haar man, die Marieke mee hadden genomen hebben ons uiteindelijk gevonden. Het was gezellig! Ik kan jullie uit persoonlijke ervaring vertellen dat Knuffie errrrrrrrrgggggggggg knuffelig is, haar man heel aardig, dat Marieke heel goed accordeon kan spelen, BamBam haar knots voor de gelegenheid thuis had gelaten, Mick inderdaad 375 kg weegt, Visje heel erg goed kan zwemmen, Mieke vreselijk aardig is, evenals Stien die inderdaad 26 is, Rufus dol is op treinen en Kohtje zich niet geschoren had om niet te erg af te steken bij mijn niet gekapte haar. Waarvoor mijn dank Koh. Knuffie en haar man, Kohtje, Mieke, Stien en Visje zijn nog een hapje aan het eten. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen geen eten te koken voor mijn hongerlijders thuis, dus dat ga ik nu gauw doen. De rest van de verslaggeving horen jullie ongetwijfeld van de volgenden die thuis zijn. (P.S. We hebben het allemaal droog gehouden vanmiddag.)

Dank je Joann. Mieke, die heet big smile!

:DMieke

Hallo allemaal, Ik stond daarnet al mijn schoenen en jas aan te doen, omdat ik dacht dat ik al weg moest. Maar het blijkt voor mij nog ruim te vroeg. Kun je nagaan hoe zenuwachtig ik ben, ik kan zelfs niet meer klokkijken. Ferry en Ziza, ik vind het erg jammer dat jullie er niet bij zijn. Ik zal aan jullie denken, en misschien komt er nog wel een volgende keer. Waarschijnlijk loop ik straks als een kip zonder kop door Utrecht te dwalen, maar als ik iemand tegen kom van 375 kg op een karretje met een haan op het hoofd, dan weet ik dat ik goed zit. Moet toch niet te missen zijn. Ik vind het wel erg hardvochtig naar die struisvogel toe hoor Mick. Het arme beest was duidelijk gek op je.

Hihi, denk je niet dat je je zo op het uitje verheugd dat je luidkeels gaat zingen onder de douche Marieke? Nogmaals welterusten.

Aha, ik snap het. Ik wist dat Anthony Kiedis zwaar verslaafd is, en niet meer gebruikt. Vind ik heel knap. Leuk, heb je voor een platenmaatschappij gewerkt. Ik ga er ook een eind aan breien. Benieuwd of ik kan slapen. Welterusten allemaal.

Hoe kom je dan bij zo'n bijeenkomst? Daar willen toch duizenden mensen wel naar toe?

Aha, en makers van geweldige muziek. Leuk Rosie. Ga je vaker naar de AA?

Wat is de RHCP Rosie?

Jemig, een hele dag het forum missen. Dat is eigenlijk niet te doen toch? Welterusten Kohtje. Ik moet nog even met de hond.

BamBam en Ferry, welterusten.