Anna

Koh, ik ben benieuwd of dat mij ook nog overkomt, dat ik een groot meisje wordt. Ik voel me eigenlijk nog steeds dat meisje van rond de 20. Alleen de spiegel vertelt een heel ander verhaal..

Joann, dag voor dag kun je er ook komen hoor. Misschien wat vermoeiender, maar ik doe het ook zo.

BamBam, ik sluit me aan bij het niet snappen. Bij mij was het ook zoiets geloof ik. Na jaren proberen het ineens helemaal beu zijn. Geen PATS en BOEM gehoord, maar misschien heb je ook stille. In ieder geval gun ik jullie je PATSBOEM hoor, Marion en Fran. Dat hij maar snel mag komen. Brrrrrrr, ik ga even mijn pyjama aandoen, ik ben helemaal nat geworden met de hond.

Een kind leert ook niet in een dag lopen Joann. Fijn dat je morgen weer van de partij bent. Alvast een

Ik snap het ook Marion, en Kohtje ik ben het niet met je eens. Ik heb de afgelopen paar jaar meerdere pogingen ondernomen, ook bij MinderDrinken, maar de klick kwam niet, en het lukte ook niet. En toen ik hier begon lukte het in het begin ook niet. Maar op een bepaald moment was die klick er kennelijk wel, al weet ik niet precies waardoor. En die eerste twee weken was ik doodsbang, bang dat ik het niet kon zonder wijn, bang om los te laten. Maar op de een of andere manier lukte het me dit keer wel om door te zetten.

Marion, ik heb het precies andersom gedaan dan jij. Misschien was dat gemakkelijker. Ik maakte de keuze om te minderen. In feite natuurlijk omdat ik eigenlijk geen afscheid van het drinken wilde nemen, ik was als de dood. Ik vond het al geweldig als het me lukte om één glas minder te drinken dan voor de behandeling, maar de eerste weken was in feite helemaal geen succes. Toen ik besloot dan maar te proberen een poos helemaal niet te drinken, was dat dus wel mijn vrijwillige beslissing. Ik hoefde dat niet van de behandeling. Feitelijk was mijn hulpverlener toen op vakantie, dus hij kwam er pas bij terugkomst achter dat ik al twee weken niet had gedronken.

Joann, misschien heb je gewoon het gevoel dat je vanavond nog even afscheid moet nemen. Kop op, morgen weer een nieuwe dag.

Dank je Fran, ik geef wel een gil als ik er nog een nodig heb. Wat Fran zegt klopt Joann. Ik vulde ook altijd alles meteen in. Maar toen ik een aantal weken geleden tegen de afsluiting van de behandeling aanzat, kreeg ik heel erg de kriebels. Ik dronk toen nog vrij kort niet, en had niet het gevoel dat ik het zonder de correspondentie met mijn hulpverlener al vol kon houden. Ze hebben er toen een paar weken achteraan geplakt. Je begint trouwens niet meteen met de behandeling. Je vult eerst een vragenlijst in, en ze vragen je alvast het alcoholschrift in te gaan vullen. Het duurt eventjes voor je echt een hulpverlener toegewezen krijgt.

Fran, van de valkuilen van een ander kun je ook leren hoor. En misschien was dat mijn fout ook wel in het begin, ik mocht van mezelf niet drinken, en van de pure zenuwen deed ik het juist, stelde ik het weer uit tot morgen.

Ze zijn trouwens helemaal niet streng hoor Joann. Als je de fout in gaat zeggen ze jammer, en vragen heel vriendelijk of je weet waar dat door gebeurde, en of je er iets van geleerd hebt. Eerlijk gezegd vond ik ze soms té lief. Zat ik enorm te balen van mezelf en vond dat ik een schop onder mijn kont moest hebben, en dan zeiden ze alleen dat ik de moed niet op moest geven.

Femmy, fijn dat je het droog hebt gehouden. Niets aantrekken van wat ze erover zeggen hoor. Morgen hebben zij een kater, en jij lekker niet. Heb je nog een hele dag om iets leuks te gaan doen. Joann, ik kreeg meteen na mijn aanmelding ook de zenuwen hoor. Ik had al een aantal keren geprobeerd me aan te melden, maar toen was het vol. En ineens was er plek, en voor ik het wist had ik me aangemeld. En toen moest ik! Nou ja, niet dat het meteen lukte hoor, om minder te drinken. Dan ben jij al beter bezig. Fran, ja, de jeugd gaat tegenwoordig uit op een tijdstip dat wij al bijna thuis kwamen. Ze komen vannacht met eent taxi naar huis, betalen ze met een groepje. Maar het is wel lekker dat ik ze nu kon brengen, dat spaart toch een extra taxi uit. Voorheen kon ik dat nooit, dan had ik al aardig wat op rond deze tijd. Anna

Hihi, tegen wie zeg je het? Ik ga even mijn kids wegbrengen, feestje in een naburig stadje. Dat kan ik nu, want ik heb niet gedronken. Tot straks!

Dat dacht ik ook niet Fran, dat je je alleen maar slecht over jezelf voelt. Het zijn van die buien zo af en toe, toch. En goed van je dat je er zo mee bezig bent. Ga lekker door met zingen, lijkt me een heel goede therapie. Enneh, van altijd maar positief zijn word je volgens mij ook doodmoe. Ik kruip tenminste ook nog met enige regelmaat weer in de vertrouwde put. Zolang het laddertje er maar blijft staan, en je er weer uit kruipt, is het niet zo erg denk ik. Anna

Fran, Je hebt goed van jezelf in de gaten waar het fout gaat. Wonderen verwachten die niet komen, teveel van jezelf eisen en daar niet aan kunnen voldoen, en dan maar weer je negatieve zelfbeeld gaan bevestigen. Je lijkt wel een beetje op mij, het hoe en waarom heb je goed door, analyseren tot we erbij neervallen, maar het beleven, jezelf accepteren zoals je bent, ho maar. Zo langzamerhand begin ik het een beetje te leren, met vallen en opstaan. De kunst is die wonderen niet te verwachten, ook niet van jezelf. De wereld verandert niet, en jijzelf eigenlijk ook niet echt, alleen maar een beetje. De verdoving is weg, de roes, en dus wordt je teruggeworpen op degene die je eigenlijk bent. En dat is vaak behoorlijk eng. De vraag is, ben je zoveel beter af als je op je oude niveau blijft drinken? Het maakt eigenlijk niet uit hoeveel dat is. Je bent destijds met de behandeling begonnen, omdat je het teveel vond, en dus is het dat ook. En ik moet zeggen, het is ook wel een uitdaging om eindelijk te leren leven met jezelf zonder die verdoving. Te ervaren dat je zonder ook de moeite waard bent. Anna

Zeeman, de waardering van je gezin zal er alleen nog maar groter op worden als je volhoudt. Prettig vooruitzicht hè? Ik zou je iets willen vragen, maar als het te privé is hoef je niet te antwoorden hoor. Het is gewoon een soort nieuwsgierigheid van mij, heb ik wel vaker last van. Uit je verhalen heb ik begrepen dat je behoorlijk veel dronk. En een week geleden heb je kennelijk ineens besloten daarmee te stoppen. Waar ik nu zo benieuwd naar ben is, wat jou zo ineens tot dat besluit heeft gebracht. Is het een langzaam en geleidelijk proces geweest? Of was er een specifieke aanleiding waardoor ineens die knop om ging? Ik ben hier benieuwd naar, omdat ik hier op het forum al vaker bij mensen gelezen heb dat die knop ineens om ging, vaak na heel lang twijfelen, minderen, weer terugvallen etc. Je leest helaas ook wel eens van mensen dat ze er uiteindelijk niet in slagen de stap te zetten, alsof ze er op de een of andere manier nog niet aan toe zijn. Bij mij is het ook zo gegaan. Na jarenlange ontkenning was ik er inmiddels zo'n twee jaar geleden wel van overtuigd dat ik echt een probleem had. Ik probeerde regelmatig te minderen, en dat lukte vaak ook wel een poosje, maar viel steeds weer terug. Pas deze zomer heb ik, na een nacht die gigantisch uit de hand was gelopen, ineens het besluit genomen dat het zo niet verder kon, en dat ik in ieder geval drie maanden zou proberen niet te drinken. Het lukte niet meteen, de eerste keer heb ik na vijf dagen weer gedronken, daarna weer na een week. Maar uiteindelijk heb ik doorgezet, en is het gelukt. Hoewel het niet gemakkelijk was. Ik weet nog steeds niet wat het bij mij nou precies gedaan heeft. Het is niet alleen die ene nacht, maar ik denk een combinatie van factoren. En de steun van het forum en de behandeling heeft enorm geholpen het ook vol te houden. Maar ik ben dus heel benieuwd hoet dit bij andere mensen gegaan is. En als ik terugkijk hoeveel moeite mij die eerste dagen gekost hebben, sta ik nog steeds versteld hoe gemakkelijk het jou lijkt af te gaan. Anna

Mieke, jij ook succes met de internetbehandeling. Wat leuk, nu zijn jullie met zijn vieren. Kunnen jullie samen ervaringen uitwisselen.

Cato, fijn dat het zo goed met je gaat, en dat je je zo zeker voelt. Hou dat vast. Ferry en Femmy, veel plezier op jullie feestjes.

Francesca, Het tegendraadse dat jij beschrijft had ik ook bij de internettherapie hoor. De trekmomenten begonnen bij mij zo rond vijf uur 's middags, en gingen gewoon door totdat ik in bed lag. En ik vond het ook moeilijk om daar gedachten bij in te vullen. De gewoonte was zo ingesleten dat ik gewoon alleen maar trek had, klaar. Uit een vorm van opstandigheid heb ik dat ook heel vaak zo ingevuld. Wat was ik aan het doen, dat kon ik nog wel invullen, hoewel het antwoord 's avonds vaak was: drinken. Wat voelde ik: gewoon, trek. Wat dacht ik: ik wil drinken. Ik vond het vaak ook zonde van mijn tijd om het in te vullen. Maar ik denk dat de hulpverleners ook aan dit soort antwoorden wel iets hebben. Het gaf toch aan wat drinken voor mij betekende. Ik wilde gewoon drinken van het moment dat ik thuis was van mijn werk, totdat ik naar bed ging. Ik heb wel veel gehad aan de 'gesprekjes' met mijn hulpverlener, die ik altijd uitvoerig beantwoordde. Daar kon ik wel in kwijt wat mij bezighield. En de teksten die hij mij stuurde om te lezen hielpen ook om een duidelijker zicht te krijgen op mijn drinkgedrag, en daar iets mee te doen. Toen ik eenmaal stopte met drinken, werd het beschrijven van de trekmomenten pas zinvoller voor mij. Het dwong me na te denken over waarom ik nou zo graag wilde drinken, wat ik ervan verwachtte. En toen de trekmomenten eenmaal begonnen af te nemen, hielp het invullen ook om inzicht te krijgen in de momenten dat ik nog wel trek had, die momenten te analyseren. Misschien heb je het niet lang genoeg volgehouden, om de zin ervan te ontdekken. Anna

Gefeliciteerd Joann, goh, nu zijn jullie met zijn drieën. BamBam, ik kan je niet goed advies geven. Ik begon de behandeling met de bedoeling te minderen, maar heb uiteindelijk besloten toch maar te stoppen, want dat minderen lukte niet. Maar wat Ferry zegt is wel waar, je krijgt een hoop adviezen en teksten om te overdenken, en dat heeft mij wel geholpen er op een andere manier mee om te gaan. Valkuilen te herkennen, 'niet helpende gedachten' te herkennen, maar juist ook de helpende gedachten die ik vaak toch wel had, maar zelf niet herkende. Femmy, ik zat in het begin de boel ook een beetje te belazeren hoor. Vorig iets meer dan een jaar geleden heb ik ook de internetbehandeling bij Minder Drinken gedaan, en ben meteen daarna ook weer gaan drinken. Dat was dus ook geen succes. Bij mij deed de combinatie behandeling en forum het. In het alcoholschrift kon ik liegen, maar hier op het forum niet. Waarom weet ik niet, maar zo werkte het bij mij. Op een gegeven moment zag ik in dat ik er alleen mezelf mee had, als ik niet eerlijk was, en toen ging de behandeling ook goed. Nou, veel succes allemaal met de behandeling, en met kiezen.

Femmy, je vraagt helemaal niet teveel aandacht. Je zat gisteren met een probleem, namelijk wat je met die verjaardag aan moet, en het was terecht dat je hier andere mensen naar hun mening vroeg. Daar is dit forum voor. Ik denk dat je, net als heel veel mensen hier, gewoon een beetje onzeker bent. Dat geeft niets. Als je ergens mee zit, gewoon praten!

Zeeman en Marieke, fijn dat jullie je konden aanmelden. Veel succes met de behandeling. Misschien ook een tip voor iedereen die op de wachtlijst staat? Ik heb begrepen dat je niet op dat mailtje moet gaan zitten wachten, want dat komt dus niet. Gewoon regelmatig proberen aan te melden.

Kohtje, je hoefde overigens niet serieus op mijn vraag over die berg te reageren hoor, ik zat je een beetje te dollen. Ik vind het wel een mooie uitspraak. Cato, zoals jij het zegt ervaar ik het ook. Ik heb in de vier maanden dat ik hier schrijf heel veel steun gehad aan dit forum. Zowel door de serieuze reacties en discussies, als door de lol, die je hier af en toe kunt hebben. Het forum voelt voor mij alsof ik onder een groep vrienden ben. En met goede vrienden bespreek je serieuze zaken, en je maakt plezier. Het hoort er allebei bij. BamBam, ik heb niet echt een ochtenddip. Meestal juist 's middags. Maar toen ik nog dronk had ik wel altijd een enorme ochtenddip. Overigens heb ik ook heel vaak dat wat lichte gevoel in mijn hoofd gehad. Net alsof ik een soort kater had. Ik denk dat dat ook met het niet drinken te maken heeft. Ik heb het nu al een tijdje niet meer gehad.

Katrina, ik ben het met Femmy eens. Als je een melding doet waarop je geen reactie wil, doe die melding dan maar liever niet. En als nieuwe mensen zich hier aanmelden, worden ze serieus uitgenodigd mee te komen schrijven. Als iemand op de dagdraad een probleem meldt dat met drinken te maken heeft, zoals Femmy gisteren, dan wordt daar serieus op ingegaan. En als een aantal mensen soms een beetje melig is, en een beetje lol heeft samen, moet dat ook kunnen. Iemand die zich daaraan stoort kan dat gewoon zeggen, en ook erbij vertellen wát hem of haar dwars zit. Dat is iets anders dan het neerleggen van een raadselachtige mededeling of vraag, om vervolgens uit te loggen zonder verdere uitleg te geven. Wij zijn hier allemaal gelijken Katrina. Niet één persoon bepaalt waar de discussie over gaat, of wat het niveau is. En als dat je af en toe niet aanstaat, dan lees je toch gewoon even niet. Anna

BamBam, had je, als je gedronken had, dan 's ochtends géén dip? Moet je me toch een keer uitleggen wat voor drankje dat dan was. Zeeman, dat zijn de gevaarlijke momenten hoor. Denken dat ééntje wel kan, of dat het zo goed gaat. Goed dat je het niet genomen hebt. Kohtje, volgens mij hebben hoge bergen altijd de eigenschap dat de toppen in nevelen gehuld zijn. Maar dat kan ook een mooi gezicht zijn, denk ik.

Hihihi Kohtje, ik zie het zo voor me, die hond door dat glas. Arm beest. Mieke, wat fijn dat je er weer bent. Als je nog een keer in een dip zit, en denkt geen aansluiting te hebben, moet je het gewoon zeggen hoor. Zeeman, klasse, zo'n feest zonder alcohol. Moest je erg burpen van al dat water? Nou, mijn computer is weer even aan de praat, maar hoogstwaarschijnlijk is het toch een hardware probleem (ouderdom hè). Waarschijnlijk maakt hij ergens af en toe niet goed contact, of zit er een krasje ergens op of zo. Kom er maar eens achter. Het wachten is dus tot hij er definitief mee ophoudt, helaas. En ik kan er dus steeds ieder moment zo uitvliegen. Er schrijft hier niet toevallig iemand die beunt met computers? Ik ben wel toe aan een goedkope nieuwe, of een goede tweedehands.