hai Rose,
ik begrijp wat je zegt, natuurlijk gaat het over meer dan alleen de kleding.
ik heb enkele jaren in de psychiatrie gewerkt en daar een heel vertekend beeld van alcoholisme gekregen: het ging elke dag om mensen die zo zwaar waren afgezakt op elk denkbaar niveau dat het ze geen donder meer kon schelen. Zwaar beschonken, stinkend naar weken zweet, zittend in de eigen urine en liggend op matrassen die zwart waren van het vuil. mensonterend en doodziek. dat was voor mij alcoholisme. En nu ben ikzelf alcoholist...met colbert, truitje, legging en hoge hakken. Het voelt of ik mijn omgeving voor de gek houd, snap je een beetje waar ik heen wil?
Ik heb wel mijn beeld van alcoholisme beter afgestemd sinds ik op dit forum ben: het gaat hier niet om patienten, het gaat hier over mensen. Vaders, moeders, opa's en oma's. Opgeleiden, werkenden en therapiegangers. Mensen die verder willen met hun leven. Das heel anders dan mijn eerdere beeld!