Zelf loop ik al dik 3 jaar bij tactus
Binnenkort ga ik daar helemaal afscheid van nemen ...het veilige haventje verlaten
Voelt zo dubbel...alles wat ik was..verleden ,verslaving,gevoelens, begrip,aandacht, tranen.
Niemand kent me beter als de mensen die me geholpen hebben daar
Als een klein kind voelde ik me omdat ik een moeder nodig had om me te troosten en de weg te wijzen om verder te gaan
Nooit voelde het als straf om er heen tegaan...
Het doel is bereikt..ik ben wie ik ben en ik mag er wezen..verslaving de baas
En mijn ontdekkingsreis gaat door