knakker

Ik denk ook vaak dat ik tevreden ben, maar nooit dat ik mezelf dat wijs maak. Het zou mijn gedrag wel een stuk logischer maken als er ergens sprake was van een stuk onvrede al dan niet verdrongen. Maar dat denk ik oprecht niet. En zodoende blijf ik een beetje beteuterd achter met die rare paradox. Waartoe bij vlagen dat excessieve drinken als het niets oplevert of verzacht?

Goh, @bumperjim, ik ben een beetje ontroerd door je reactie. Ik neig er zelf ook eerder naar dat ik een draai om de oren nodig heb dan medelijden. Ik weet niet of ik daarin wellicht te hard voor mijzelf ben. Ik denk het niet eigenlijk, maar zal het idee eens laten bezinken.

Mogge. Op naar de derde dag. De rest van mijn leven krijgt weer een piepklein beetje vorm. Nu zo weer werken, alsof er niets is gebeurd. Vanavond naar de AA. Daar ging ik al zoet een tijd naartoe, omdat mijn vrouw dat graag wilde. Na mijn ontsporing van vrijdag ben ik voor het eerst zelf ook nieuwsgierig wat mij dat gaat opleveren. Dagpact: renaldo61 knakker

Mooi dat er weer ruimte was voor de kinderen vandaag. Zelf herstel ik fysiek redelijk snel, maar ik zit wel met een flinke mentale kater. En met een wankelend huwelijk. Maar ook bij ons vandaag wel weer ruimte voor ‘iets leuks’. Naar de zon gekeken op een sterrenwacht. Mooie symboliek misschien. Hoewel, gisteravond was er een totale maansverduistering. Dat is misschien een betere symboliek.

Gedoe met buren uiteindelijk wel bevredigend afgerond hoop ik, @Jannigje? Of wordt het de Rijdende Rechter?

Kijk, dan lopen we precies gelijkop @Noelle, gezellig. Hoe ben jij de afgelopen twee dagen doorgekomen?

@Mormel: natuurlijk is het winst als het gebruik dalende is. Maar zelf zit ik intussen op het punt dat ik elk misbruik definitief wil uitbannen, met minder ben ik niet meer tevreden. Er is al teveel en te vaak iets misgegaan. En ondanks dit alles denk ik ook nog steeds dat dit realiseerbaar is. @Etty: Stofferis heb ik destijds niet uitgelezen. Ik word vaak moe van het eindeloos theoretiseren. Toevallig heb ik het vandaag onderschept van de stapel die naar de weggeefbibliotheek zou gaan. Misschien moet ik het nog eens kans geven nu. ‘Klooien totdat de knop weer om is’, schrijf je. Dat klinkt wat lijdzaam. Wat kun jij doen om het te bespoedigen?

Kleine stap, grote stap, kleine stap. Zeg @Rosee: heb jij soms al gedronken?

Een prachtige hoeve en drie glazen wijn drinken met je geliefde. Ik merk dat ik daar bijna een beetje jaloers op word. In die zin omdat mijn eigen alcoholische ervaringen van de laatste twee jaar uitsluitend triest en eenzaam waren, met de gordijnen gesloten in het geniep zo snel mogelijk de drank naar binnen. Wat een treurnis. Het genieten van een goed glas, wat ik ooit zo hoog had, is daarbij nooit aanwezig geweest. Vindt jouw man jou dan leuker als je drie glazen wijn op hebt?

De eerste dag zonder drank en tabak zit er op. Geen fysieke kater. Wel de hele dag mat en lusteloos. Vanaf hier zal de levenslust wel weer terug gaan keren. Hoop ik. De drang om verder te drinken is weg zodra de alcohol uit mijn bloed is. Ik ben er ook zo moe van. Een duidelijke aanleiding om te gaan drinken heb ik wederom niet echt kunnen ontdekken. Ja, er was niemand thuis, maar dat is best schamel. Geen stress. Of misschien ben ik wel dermate losgezongen van mijn gevoelsleven dat ik het niet meer opmerk. Zou de zorg om mijn ouders, die de laatste maanden groot was, en vrijdag ook, hier een rol in spelen? Mijn ervaring uit het verleden: ik kan vrij makkelijk de drank laten staan. Maar ook - de laatste twee jaar - er vrij makkelijk en zonder echte noodzaak weer aan toegeven. Willoos bijna. En dat voltrekt zich altijd heel snel. Er is vrijwel geen periode van twijfel waarin ik mij eventueel nog zou kunnen bedenken. Zomaar wat losse gedachten op de vroege ochtend. Dank voor het meelezen en meedenken. Ik wil op sommige reacties nog terugkomen. Maar nu ontbreekt mij nog de energie.

Mogge De eerste nuchtere dag is binnen. De rest van mijn leven is begonnen. Laten we meteen intekenen op dag 2: Dagpact: Mormel renaldo61 MaryArt knakker

Ongelooflijk hoe vaak ik steeds exact dezelfde fouten blijf maken. Ik had gehoopt door schade en schande enigszins wijzer te zijn geworden. Maar nee. Weer met mijn onnozele kop tegen exact dezelfde steen op precies dezelfde plek. Wat een troep. Het roer maar weer om. Wederom. Geen drank meer en geen sigaretten meer. Weg met alle verslaving. Gek genoeg kan ik mijzelf nog best overtuigen dat het deze keer echt zal lukken. Mijn vrouw echter niet meer. Die wil dat ik op zoek ga naar professionele hulp. Zelf heb ik daar eigenlijk geen hoge verwachtingen van. Teveel slechte ervaringen mee gehad. Maar goed, alles om mijn huwelijk en gezin overeind te houden.

Bijzonder. Hij deed mij echter niet heel erg aan mezelf denken. Ik ben ook niet magnetisch.

Nee joh. Ik ben ook wel eens nuchter hoor.

Mag ik ook eens meedoen Yvonne? Ik woog vanochtend 94,6 kg en dat is teveel. Ik wil terug naar 85.

Allebei Renaldo. Ik had wel drank in huis, maar ik ben naar de winkel gegaan om te kopen.

Dagpact: renaldo61 MaryArt knakker

Ook wel omdat ik ezels leuk vind hoor. Ik schreef onder de naam van mijn zoon. En dat begon een beetje als bezoedelen van zijn naam te voelen

Ziezo. Een passende gelegenheid om weer als ezel door het leven te gaan. Het is geweldig in de mode hier geloof ik om je naam te wijzigen.

Na toestand gisteren koe maar meteen bij hoorns: mag ik weer op het jaarpact @Bob? Startdatum 6 september. Of moet ik eerst een proeve van bekwaamheid afleggen?

Het was meer dat er ruimte er was. Kinderen op school, vrouw op kantoor. Dat vind ik nogal kinderachtig, maar zo werkt het vaak wel bij mij. Als er niemand op mij let is de neiging om los te gaan soms groot. En het dwangmatige idee dat ik op dezelfde dag moet stoppen met roken en drinken. Het roken had wederom een aardige vlucht genomen, en daar moet ik vanaf. Maar in het kielzog komt dan vaak de drank ook mee. Het begon met een bescheiden beetje (klein flesje wijn, blikje bier) na maanden niks. Maar na de ontremming gingen daarna meerdere flessen die in huis waren ook open. Ik ben een gluiperd die alles steeds verborgen probeert te houden. Zodoende is het net of het probleem niet echt bestaat. In dat opzicht is het goed dat ik gisteren zover doorschoot dat er geen ontkennen meer aan was. Billen bloot. Maar goed. Van nood deugd maken. Hier eindigt het. Of liever gezegd: begint het.

Mogge Gisteren behoorlijk uit de bocht gevlogen met drank. Zomaar. Ineens. Kat van huis, muis danst. Ofzo.

De verleiding snap ik heel goed. En van de de vrije wil heb ik ook geen heel overdreven verwachtingen. Maar evenmin denk ik dat je de vrije wil moet onderschatten of reduceren tot chemische processen. Mijn eigen ervaring - met daarbij de kanttekening dat elke alcoholist zijn eigen pad wandelt - is dat je zelf, alle schade en schande overziend, een besluit moet nemen en je daaraan domweg houden. De knop om. Daarna valt het best mee. Vind ik dus. Dat is wat mij ook tegenstaat aan de heersende mentaliteit bij menig AA-club. Dat het per definitie en tot in der eeuwigheid een moeizame strijd zou moeten zijn. Een ziekte die nooit overgaat. En maar vechten en maar vechten. Mijn ervaring is eenvoudiger: je drinkt niet meer, want dat is het beste. Ja kut, dat moet je ineens die al vrijkomende emoties nuchter ondergaan. Dat is nogal wat. Maar soms ook best te doen. En zo niet: dan daarmee maar aan de slag.

Succes thuis weer kerel. Mooi dat het je daar zo goed is bevallen. Een prachtig fundament gelegd om op voort te bouwen. Maar ook: het echte werk begint nu pas, etc. Maar dat weet je allemaal wel. Moed & vertrouwen.

Pfoe, drank & geldzorgen, dat roep slechte herinneringen boven. Jarenlang stond ik bevend bij de pinautomaat: zou het deze keer lukken? Of het afsluiten van steeds grotere kredietlimieten of leningen. God tering, wat heeft dat lang geduurd voordat dat weer op orde was. En wat een kopzorg leverde dat op. Ik word er nu nog weer onrustig van. Alles nu veel beter. Kopje kukicha thee, straks zwemmen of fietsen. Laatste dagen dat het buitenbad open is. Binnen zwemmen vind ik eigenlijk niks aan. Ik kan niet zo goed tegen die zompige atsmosfeer vol echoënde geluiden.