Zoooo totaal weer een afgebrand gevoel...waar eindigt dit..zucht.
Hoe en waar trek je voor jezelf een grens.
En hoe hou je anderen op een voldoende afstand, zodat ze niet al je energie opvreten.
Gelukkig morgen na twee maanden weer een afspraak met mijn therapeute, nazorg zeg maar, wel fijn.
Verder gaat alles goed hier, hoor, en lees alles van jullie, elke dag. Fijn! Veel herkenning en het gevoel dat ik niet alleen aan het worstelen ben! Psyche, pfoehhhhh.....ik zou willen dat mijn hersenen eens stil zouden kunnen staan. Ergens zorgde alcohol daarvoor, een tijdelijke verdoving, dat maakte het aantrekkelijk. Maar een oplossing was het niet!
Nu dan maar accepteren dat het momenteel is zoals het is.
Ik ga slapen nu, slaap lekker allen en tot morgen!!! Oeps, batterij van mob is ook leeg, geeft een signaal mij aan. Einde voor nu dus echt. ;-)