Laten we alsjeblieft niet voor de 400 gaan, dan red ik het meelezen niet meer. Anna, de waarheid mag gezegd worden, daar ben jij niet verantwoordelijk voor. En de waarheid wegstoppen... daar komt ook alleen maar narigheid van zoals je weet. Wat Ziza zegt is misschien wel weer een hele grote stap verder: je niet meer laten kwetsen door wat je is aangedaan. Ik had het nodig om eerst onder ogen te zien wat me was aangedaan en het verdriet en de boosheid daarover uiten en verwerken. Nu hoef ik het niet meer weg te drinken. Stien, wat heerlijk dat je man je helpt met je claimende moeder. Scheelt een stuk toch? Rosie, jammer maar helaas. Vandaag weer opkrabbelen? Hoe is het gegaan? Bibelle, fijn dat het goed is gegaan. En Robbie, ik wens je het allerbeste. Anjo, klinkt ernstig, sterkte. Mick, ieder zijn eigen pad. Wel of niet AA, dat is je eigen keuze. Je doet het tot nog toe hartsstikke goed. liefs, Kate