Walther

Ik heb pleisters gekregen van de begeleiding en zuigtabletten. De zuigtabletten verminderen mijn trek in de peuk niet en van pleisters voel ik me super gedrogeerd, een onaangenaam gevoel in mijn lichaam. Bovendien; van pleisters blijf je afhankelijk van de nicotine. Als het je lukt om te stoppen met roken mbv pleisters, krijg je nog een zure verrassing als je stopt met de pleisters. Ik geloof het sterkst in cold turkey. Dwz het is de kortste, directste maar ook de zwaarste weg. Of ik het kan? Ja, als mijn motivatie sterk genoeg is, dan kan ik het. Maar ik word zo moe van dat eeuwige vechten tegen de trek en de hunkering, daar heb ik gewoon geen zin in. Iedereen kan het als 'ie het ECHT zat is om te roken en afhankelijk te zijn. Het is niet de vraag of je het kan, het is de vraag of je voldoende gemotiveerd bent. Maar ik denk dat er toch ook een stukje innerlijke kracht bij komt kijken. Ik weet het @Lonster ik ben er al heel lang mee bezig. Maar ik ben ook van de benzo's aan het afkicken en dat is al moeilijk genoeg. Smoesje? Iedereen die verstand van verslaving heeft, raadt het aan om niet met teveel middelen tegelijk te stoppen, omdat het dan te zwaar wordt. Het lukt me al aardig om de benzo's een halt toe te roepen. Heb ik tenminste nog iets gepresteerd.

Cold turkey lijkt mij ook de snelste en zekerste manier. Maar ook de zwaarste. Ik heb voorlopig helemaal geen zin meer in nog een stoppoging.

Ik heb het welgeteld anderhalve dag volgehouden. Alle pleisters en zuigtabletten ten spijt kreeg ik toch de kriebels zonder mijn geliefde sigaartje. Dat gaat lang duren voordat ik weer genoeg gemotiveerd ben om het nog een keer te proberen. Vooralsnog hecht ik teveel waarde aan mijn relaxmomentje met de peuk. Dat is niet sterk, ik weet het. Jammer maar helaas.

Ok, dit moet mijn stopdraadje worden. Vanochtend en tot nu toe niets gerookt, gisterenmiddag om plusminus 16.00 u.mijn laatste peuk gerookt. Ik dateer mijn stoppoging op vandaag, want vandaag moet mijn eerste rookvrije dag worden. So far so good; de trek valt mee en in hevige trekmomenten heb ik een zuigtabletje achter de hand. Zoethout om toch iets om handen te hebben en biologische, kalmerende pilletjes op de achtergrond om de zenuwen op te vangen mochten die door mijn lijf gaan gieren. Maar tot nu toe valt dat wel mee. Ik moet thuisblijven, want er is een klusjesman aan het schilderen bij mij. Het liefst zou ik nu een flink stuk gaan fietsen. Ademhalingsoefeningen helpen me om door de trek heen te komen. Als het blijft gaan zoals het nu gaat, moet het mogelijk zijn om het roken definitief vaarwel te zeggen. Ook voor de grotere crises heb ik een plan B achter de hand dus dan moet het wel gaan denk ik. Ik zie weinig activiteit hier de laatste tijd, maar iedereen die gestopt is en aan het stoppen is, succes gewenst. Je kan het zeer zeker!

Sterkte en succes. Aan de andere kant wacht je een leven van innerlijke rust en kracht. Je hebt misschien gezien waar het de vorige keer aan schortte, dat kan je nu hopelijk voor zijn.

Super van je! Het lastige is inderdaad dat het ene middel het andere oproept. Het lijkt erop dat we geen andere keus hebben dan rigoreus de bijl in de verslavingen te zetten; alles tegelijk lijkt soms de enige weg.

@Zbb wat ben je dapper bezig. Als ik het stoppen opgeef, duurt het minimaal 2 jaar voordat ik weer de motivatie heb. En 5 maanden heb ik het nog nooit kunnen uithouden. Het is misschien een schrale troost, maar het motiveert me om te zien hoe jij en de anderen bezig zijn, en om dit draadje te lezen. Mijn activiteit is nogal wispelturig; wanneer ik het op mijn heupen krijg dat ik het roken zat ben, ben ik even heel actief. Maar omdat ik tot nu toe geen definitieve stap gezet heb, val ik weer terug in het automatisch roken en dan ben ik ook hier niet meer actief. Maar de rode draad van mijn rookproblemen is deze dagen en weken zo nadrukkelijk op de voorgrond in mijn leven (naar adem happen, slecht humeur, slechte conditie, oorlog in mijn hoofd), dat ik denk en verwacht dat ik nu wat beter bij de les blijf. Bij elk probleem wat ik van het roken ervaar denk ik "dat heb ik niet als ik niet meer rook΅ en die momenten zijn best vaak. Dat je een tweevoudige afkick doormaakt en dan evengoed veel succes hebt met stoppen, bemoedigt mij om ook die tweevoudige afkick aan te gaan; roken en oxazepam. Nu eerst door de benzo-afkick heen komen (vandaag 5e dag zonder), dan het roken aanpakken. Ik moet mijn dagritme en volgorde van activiteiten nog aanpassen om succesvol door de trekmomenten heen te komen. Anders zit ik te vaak naar mijn navel te staren en dan ga ik geheid voor de bijl. Ik wens je heel veel succes en innerlijke kracht en gemoedsrust om de peuk en de alcohol definitief vaarwel te zeggen!

Ik ben ook nog van de oxazepam aan het afkicken. Vandaag de 5e dag zonder. Met een dag of 2, 3 komen de eerste afkickverschijnselen. Lijkt me beter om het roken aan te pakken wanneer ik daar doorheen ben. Anders neem ik teveel hooi op mijn vork. Het is al moeilijk genoeg. In die tussentijd blijf ik alert en kijk ik wat ik nog kan doen ter ondersteuning van de afkicks.

Correctie: Ik heb moeite om bij de les te blijven, alle kennis en helpende gedachten paraat te houden om gemotiveerd te blijven. Soms bekruipt me de weerzin tegen het roken en dan ben ik heel actief om me voor te bereiden. Maar het blijft bij mij tot nu toe steken bij de voorbereiding; de stap daadwerkelijk zetten heb ik altijd uitgesteld. Nu ben ik heel ver met de voorbereiding. Lijstje van mogelijke triggersituaties gemaakt met alternatieve oplossingen, zoethout gekocht, plannen gemaakt om de moeilijke eerste 24 uur door te komen, helpende gedachten op een rijtje gezet, enz.. Nu heb ik feitelijk geen excuus meer om niet te stoppen. Het is nu een kwestie van actie ondernemen. Laatste voorbereidingen en dan afscheid van de peuk nemen. Ik ga er een ritueel op doen en mediteren. Stand by. P.S. Enig lezen leerde mij dat een draadje hier een topic is waar de stand van zaken in iemands stopproces wordt bijgehouden. Goed om te weten.

Ter verduidelijking, omdat ik ook gezegd heb dat stoppen met roken voor mij voelt als doodgaan, het volgende: Eerst de dood vh ego, het gevoel dat ik doodga zonder peuken, daarna de verbetering. Door de zure appel heen bijten. Dat verwacht ik althans.

Dat is een handige manier om aan te geven dat je met rust gelaten wil worden En de natuur; jaaa, dat is heerlijk.

Hoi Lonster. Nee ik ben niet van gedachten veranderd, maar ik heb een hoop sores gehad waar ik tijd en energie aan kwijt was. Ik heb moeite om mijn draadje vast te houden, maar ik weet dat je gelijk hebt. De nadelen van het roken beperken zich niet tot de dingen die je hierboven genoemd hebt. Ik kan er aan toevoegen dat ik pas weer vrede met mezelf en met mensen heb, als ik stop met roken. Oxazepam hoort daar ook bij, dat is ook een sucker. Maar dat is iets voor het benzo-forum. Toch zijn dit de middelen waar ik momenteel mee in de clynch lig. Door de combi oxazepam en nicotine zit ik in een constante staat van oorlog in mijn kop. En wat je zegt over nicotine; het beheerst veel van je gedachten. Dat draait alles naar het negatieve toe. Ik reageer er echt sterk op. Waar ik tegenop zie is de verschrikkelijke trek in een peuk als ik een tijdje niet gerookt heb. Daar word ik echt horendol van, maar ik moet de knop omdraaien in mijn hoofd, dan kan ik dat aan. Wat er dan gaat komen, is dat alle pijn uit het verleden ga voelen, en dat ik echt heel verdrietig ga worden. Maar ik weet dat ik ook dat aan kan en dat er dan pas vrede in mijn hoofd komt. Deze twee twee verschijnselen, de afkick en de bovenkomende emoties voelen voor mij als een stervensproces. Natuurlijk is dat niet zo, maar alles wat ik doe, denk, voel, mijn communicatie, mijn hele leven, is verweven met roken. Haal dat eruit en dan voelt het alsof ik doodga. En toch weet ik dat ik dat aankan. Het is alleen wel een enorme sprong in het duister. Laat me even sudderen in mijn beschouwingen. Ik ga nog een sessie op mijn onderbewustzijn doen over het roken, ik verwacht dat dat wat deurtjes gaat openen. Anders moet ik teveel op wilskracht gaan. Ik ga een afspraak maken en dan kies ik zsm een stopdatum. Tot ziens!

Knap dat je je motivatie weet te behouden ;-)

@karin123 dank je wel ;-)

@karin123 mooi dat je de drank de rug hebt toegekeerd. De pillen gaat je ook nog wel lukken. Zo kan je toch maar weer duidelijk zien hoe we verslaafd gehouden worden in deze consumptiemaatschappij. Dat staat mij ook tegen.

Zo ervaar ik het ook. Roken houdt nervositeit in stand met korte termijn ontspanning waar een vies prijskaartje aan hangt. Het verdooft de zenuwen, maar ontspant ze niet. Het was me ook opgevallen dat ik veel gelijkmoediger was in de periodes dat ik niet rookte. Dat houd ik in gedachten bij de komende poging; ik weet dat ik me lichamelijk en geestelijk beter ga voelen. @Lonster dit soort opmerkingen vind ik zooo waardevol als motivatie. Anders heb ik hier thuis alleen maar mensen om me heen die zeggen dat ik iets moet gebruiken omdat je niet zonder zou kunnen. Wat een b.s!

Hoi Tannie. In 2017 heb ik een maand gevaped ter vervanging van de sigaret. Mijn ervaring: geen last van mijn rug meer (longen), betere conditie, niet meer hoesten, kortom; over de gehele linie beter. Omdat ik echter de teer en de klap op mijn longen miste, ben ik weer gaan roken. Nu heb ik nog de vapers, batterijen, oplader en wat vloeistof liggen hier, maar ik gebruik het niet meer. Het haalt het niet vergeleken met "the real thing". Dus ik probeer nu te stoppen met roken :-) In ieder geval; vapen ter vervanging van roken is geen optie als je wil stoppen. Je houdt de gewoonte van het inhaleren in stand, en je blijft afhankelijk van nicotine. In periodes dat ik weleens een tijdje gestopt was, viel het me op dat, wanneer ik een pufje van de vaper nam, dat ook heel vervuilend voor mijn lichaam is. Dat is dan puur de vervuiling van de nicotine, voor de rest is het veel schoner dan tabak. Ik wens je veel succes!

Hoi AMGH. Ben je nog steeds gestopt? Ben benieuwd hoe dat gaat. Groetjes, Walther.

Ja, dat neem ik onmiddellijk van je aan. Ik ben al eerder enkele maanden gestopt geweest, en dat beviel me heel goed. Ik heb nog geen definitieve stopdatum, maar ik vermoed dat dat 9 of 10 juni gaat worden.

Beste allemaal. Al enige tijd zit ik te sukkelen met sigaartjes, met het stoppen daarmee. Ik bedoel dat het me al heel lang niet lekker zit dat ik zoveel rook, maar dat ik steeds de stap niet neem om te kappen. Nu heb ik begeleiding van Tactus voor benzo's, cannabis heb ik me ook aan vergrepen enige tijd geleden maar dat heb ik wel onder controle nu. Alcohol gebruikte ik ook meer dan me lief was, maar nooit echt problematisch. Aan de basis van dat alles ligt toch wel mijn rookverslaving, volgens mij. Dat is de grootste boosdoener, alhoewel die benzo's ook nasty zijn. Ik loop al een half jaar te struggelen om met in elk geval één van de genoemde middelen te stoppen. Nu vind ik dat dat maar mijn rookverslaving moet zijn. Ik krijg ook via de huisarts begeleiding om met roken te stoppen, alhoewel me nog niet helemaal duidelijk is waar die begeleiding uit bestaat. Natuurlijk moet ik het zelf doen, en ik krijg ook hulp van Tactus, dus ik stel me niet afhankelijk van mijn begeleiders op. Ik heb gemerkt dat EFT (Emotional Freedom Technique, tapping) mijn trekmomenten erg hanteerbaar maakt. Nu moet ik een stopdatum plannen, dat ga ik binnenkort doen. Dan heb ik 9 juni a.s. nog een therapeutisch gesprek waarin ook de onderste steen boven gaat komen, stukje alternatieve therapie. Dan moet het gebeuren. Ik zal me inlezen in deze groep, ik zie dat er een aantal dappere en succesvolle mensen de strijd al zijn aangegaan. Het is nu half 11 's avonds, dus ik ga mijn bedje opzoeken. Naar mijn verwachting zal ik de komende tijd actief worden in dit forum. Ik wens iedereen veel succes en sterkte met stoppen, hopelijk kan ik nog iets positiefs bijdragen hier. Groetjes, Walther.

@Oscar Dank je wel. Je begrijpt me. Er moet echt drastisch een knop om. Volgens mij is de wortel van alle verslaving een (onbewuste) overtuiging dat je iets buiten jezelf nodig hebt. Jouw antwoord ligt in lijn met die gedachte en ik ben altijd heel blij als ik zulke bevestiging krijg. Dat is dan ook weer een soort afhankelijkheid, maar sois Het praat prettig op die manier, dus dank je wel. De truck is inderdaad om die gedachten om te buigen. Tactus helpt je daarbij en ook reacties als o.a. die van jou zijn behulpzaam

@Remi1 het is mij niet duidelijk hoe het precies zit, en om eerlijk te zijn maak ik me er ook niet druk om. Dat technische gedoe met z'n complicaties is niet mijn kopje koffie.

Mijn forumnaam kan ik inderdaad niet veranderen. Ik heb wel mijn achternaam uit mijn eerste bericht geknipt.

Dank je wel voor de tip @Lonster

Hoi allemaal, dank voor jullie reacties. Het doet me goed om zoveel begrip te krijgen en dit forum voelt supergoed. Hier wordt zinnig werk verricht. Ik heb antwoord gegeven op jullie ieder afzonderlijk, maar dat antwoord vind ik niet meer terug, dus hier nog maar een keer. @Pytje Het is veel hooi op mijn vork, dat klopt. Ik denk dat ik me voornamelijk op het roken en blowen forum ga begeven, maar dat is, zoals je zegt, genoeg afleiding :-) Mocht de alcohol meer problemen geven dan verwacht, dan zie je me vaker hier. Maar het ene middel versterkt de trek in het andere middel. De way out lijkt me om in omgekeerde richting te gaan: de afwezigheid van alcohol maakt dat ik ook niet naar de benzo's hoef te grijpen. En koffie is ook tricky. Als ik daar niet zo belachelijk veel van drink, kalmeert mijn trek in een biertje voor de ontspanning ook. Uiteindelijk geniet je het meeste van een schoon lichaam. Dat klinkt theoretisch, maar ga maar een keer een goede begeleide meditatie van youtube doen bv., om je energie te verhogen. Je zit in de zevende hemel. @Lonster Dat is niet zo handig inderdaad, mezelf met naam en toenaam vermelden met mijn problematiek. Van Faceboook en Instagram ben ik gewend om met eigen naam op te treden en dat deed ik hier automatisch ook. Te laat om nu nog te veranderen denk ik; het zij zo..... Wat betreft de tegenstelling tussen weten en doen, dat frustreert me inderdaad behoorlijk. Maar het doet me wel goed dat je dat zo benoemt en dat beestje bij de staart pakt. Misschien is er ooit een keer een oplossing voor. De begeleiding van Tactus is vrij goed, laat veel aan je eigen inzet over maar biedt ruim voldoende middelen en aanwijzingen om inzicht in je eigen verslavingspatronen te krijgen. En het geeft zinnige alternatieven voor gebruik in moeilijke momenten. Al met al prima :-) @lady jane dank je voor je begrip. Het is al net zoals in de reguliere medische wereld; mijn tandarts heeft corona gehad en is nu niet beschikbaar wegens omstandigheden. Iedereen kan wat krijgen. Heb je weleens gehoord van 'De gewonde healer'? De ultieme test voordat je anderen kan helen is als je jezelf succesvol geheeld hebt. Dat is nu mijn taak, en ik zie het als een toegangsbewijs om met anderen aan de gang te gaan. Ik heb al heel wat mensen succesvol geholpen. Maar omdat ik altijd bleef drinken, zij het in bescheiden mate, en rookte, en af en toe een benzo'tje nam, is dat helen toch problemen gaan geven voor mezelf. Niet voor mijn klanten, wel voor mezelf. Dus nu ga ik het goed aanpakken, met een schoon lichaam en een schone energie :-) @bumperjim dank je voor je tip. Wanneer ik goed werk gedaan heb en klaar ben, of een mooi stukje muziek heb geproduceerd (doe ik in mijn kleine homestudio'tje), dan wil ik het vieren en dan zit ik zo op de fiets om een biertje te halen. Dat zijn de verraderlijke momenten voor mij. Het liefste zou ik mijn bescheiden succesje dan willen vieren met iemand die erbij betrokken is; een muziekmaatje of een collega healer. Zonder genotsmiddelen. Maar ik heb geen van beide, dus ik zal me echt moeten gaan beraden om anders met mijn energie om te gaan op zulke momenten. Wat betreft de combi innerlijk geluk en verslavingsgedrag; het staat naast elkaar, niet tegenover elkaar. Mijn gelukkigste periodes waren altijd wanneer ik niet rookte en blowde. Alleen toen had ik geen werk, en nekte dat me uiteindelijk. Ik zie verslaving als een sticky probleem dat op zichzelf staat. In het verleden ben ik van de harddrugs afgekickt door eerst mijn onderliggende emotionele problemen te verwerken. Toen dacht ik dat ik er was, maar dan komen de praktische problemen van het dagelijks leven: geen werk en geen zingeving. Dat heb ik geprobeerd op te bouwen met opleidingen en publiciteit, maar dat ging toch niet zo makkelijk als gedacht na jaren wajong en geen werkervaring. Daar zit je dan met je geluk. Dat is ook niet iets wat je altijd evenveel voelt, maar ik voel het nog steeds. Ondanks dat ik nu weer in de hulpvragende kant zit. Ik weet het lijkt heel paradoxaal, maar ik ben er van overtuigd dat het mij gaat helpen om los te komen van alles. Dank jullie nogmaals allemaal, ik wens jullie veel succes en tot ziens misschien.