Josje

Ha, kom me even melden op mijn eerste stopdag. Ik ga er weer tegenaan. Heb er ook wel weer zin in om fris en helder te zijn. Het is tijd om mijn verantwoordelijkheid weer te nemen. Zo en nu even een glas kruidenthee.

Nou wat een leuk welkom weer! Snoep, heb net vandaag met Eks afgesproken vanaf morgen, 4 november, weer een periode te stoppen. Sommige dagen/periodes kon ik goed maat houden, echter ik vind dat er weer te veel dagen zijn waarop ik teveel drink. En nu ik weer zover ben, lukt het me niet dat weer terug te draaien. Dus heb er toch voor gekozen weer een periode te stoppen.

Ha Fleur, het gaat best redelijk met me. Heb een flinke klap gehad van de dood van mijn hond, maar het hele goede nieuws is dat we een andere hond hebben sinds bijna 3 weken, een pup weer! Verder druk bezig met werk zoeken, lijkt de goede kant op te gaan. Heb af en toe nog wel ingelogd hoor, maar niet altijd zo'n zin om te schrijven. Soms lees ik alleen maar wat. Las al dat jij 8 maanden niet gedronken hebt, gefeliciteerd goede prestatie hoor!

Ha, zag dat Shahire naar me vroeg. Heb je al een pb gestuurd, maar het gaat redelijk met me. Niet slecht alhoewel ik moet zeggen dat ik niet tevreden ben met mijn alcoholgebruik. Besloten vanaf morgen weer een periode te stoppen.

Ha snoepie, nee. Ik had het op het dierendraadje gezet, maar besef dat niet iedereen dat leest, zal het hier ook neerzetten. Jij trouwens gefeliciteerd:present: Ik heb een afschuwelijk bericht, wat ik toch graag wil plaatsen, want hopelijk helpt het me weer een beetje verder. Op vakantie, woensdag 25 mei. Een telefoontje en mijn wereld stortte in. Mijn hond was aangereden en overleden. Mijn hond, net 2 jaar geworden, mijn alles, mijn maatje. Mijn eerste hond, zo lief, zo vrolijk, zo volop genietend van alles, zo ongecompliceerd, open, alles was leuk. Hij heeft mij door de burnout heen geholpen, ik moest wel lopen, elke dag. Hem aandacht en zorg geven, spelen. Hij gaf mij structuur. Maar hij was ook jong, onstuimig en impulsief. En dat laatste is hem fataal geworden. Iets heeft gemaakt dat hij ontsnapte, een geur, een kat, een konijn. We weten het niet. Een kwestie van een paar minuten. Hij is nog opgestaan en naar huis gelopen, hij is onder tafel gaan liggen om te sterven. Natuurlijk heb ik de eerste de beste vlucht terug naar huis geboekt, mijn vakantie was over. Hartverwarmend waren de bezoekjes, sms-jes, mailtjes, telefoontjes, bloemen en planten. Maar er is zo'n onbeschrijfelijke leegte. Zo'n groot verlies. Ik mis hem zo. De wereld staat stil. Niets is meer hetzelfde, alles is anders.

Ha borretje, ik ben niet in staat je te helpen nu, zit volop in mijn eigen verdriet. Maar wil je toch sterkte wensen. Probeer het in ieder geval rustig aan te doen met drank:present:

Dank voor jullie lieve reacties. Bolletje, ik was met een vriendin op vakantie. Mijn vriend was thuis. Hij is in een onbewaakt ogenblik, na een lange wandeling, waar hij hardstikke moe van was en het was nog warm ook, ontsnapt. Binnen een paar minuten was het gebeurd. Hij was alweer op de terugweg, naar huis. Normaal gesproken gaat hij na zo'n lange middagwandeling en zeker als het zo warm is, in de schaduw liggen. Een half uur later ongeveer, krijgt hij dan eten. We hebben geen idee wat hem bezield heeft.

Ik heb een afschuwelijk bericht, wat ik toch graag wil plaatsen, want hopelijk helpt het me weer een beetje verder. Op vakantie, woensdag 25 mei. Een telefoontje en mijn wereld stortte in. Mijn hond was aangereden en overleden. Mijn hond, net 2 jaar geworden, mijn alles, mijn maatje. Mijn eerste hond, zo lief, zo vrolijk, zo volop genietend van alles, zo ongecompliceerd, open, alles was leuk. Hij heeft mij door de burnout heen geholpen, ik moest wel lopen, elke dag. Hem aandacht en zorg geven, spelen. Hij gaf mij structuur. Maar hij was ook jong, onstuimig en impulsief. En dat laatste is hem fataal geworden. Iets heeft gemaakt dat hij ontsnapte, een geur, een kat, een konijn. We weten het niet. Een kwestie van een paar minuten. Hij is nog opgestaan en naar huis gelopen, hij is onder tafel gaan liggen om te sterven. Natuurlijk heb ik de eerste de beste vlucht terug naar huis geboekt, mijn vakantie was over. Hartverwarmend waren de bezoekjes, sms-jes, mailtjes, telefoontjes, bloemen en planten. Maar er is zo'n onbeschrijfelijke leegte. Zo'n groot verlies. Ik mis hem zo. De wereld staat stil. Niets is meer hetzelfde, alles is anders.

Goedemorgen, Wil toch ook nog 1 ding zeggen over gisteravond en dan laat ik het los. Maar ook ik had er last van en wilde achteraf dat ik nooit genoemd had hoe het feestje voor me was. Vond het heel vervelend wat er gebeurde en was ook niet meer in staat het goed uit te leggen. Het grote nadeel inderdaad van een virtueel forum. Vind het ook nog eens vervelend dat 2 mensen die ik hoog heb zitten op dit forum, elkaar niet kunnen bereiken op sommige momenten, voel me dan machteloos. Ik heb 'zulke dingen' precies zo opgevat als Mupke aangeeft, dat je andere sociale bezigheden hebt. Verder was het inderdaad niet zo dat iedereen dronken was, ik schreef ook: de alcohol vloeide rijkelijk. Achteraf had ik daar direct op in moeten springen, maar ik wist niet dat het een eigen leven ging leiden. Het ging inderdaad om hoe je het net omschreef fleurtje, namelijk: "Alhoewel dat was misschien dan mijn interpretatie van een feestje waar iemand die weinig gedronken heeft zich niet meer goed voelt in de groep mede door het consumptie gebruik van anderen". Als er iemand niet zwart-wit over alcohol denkt, ben jij het volgens mij wel fleurtje. En nu houd ik er over op en laat ik het los. Een fijne dag allemaal:present:

Nou ik ga maar slapen, het is niet mijn bedoeling hier een discussie aan te gaan, ben immers zelf een minderaar, wilde alleen even mijn nare gevoel kwijt, welterusten:lips:

Ik weet niet of dit op mijn berichtjes slaat, maar ik heb toch echt geprobeerd duidelijk te maken dat het mijn gevoel van anders-zijn en eenzaamheid is en dat ik er moeite mee heb om er een weg in te vinden. Daarmee wil ik niemand veroordelen. Maar het is gewoon feit dat waar ik voorheen meedeed, dat nu niet meer wil, dat ik daar dus anders mee om moet leren gaan. Dat is gewoon een nieuwe situatie waar ik niet bekend mee ben. En het zal waarschijnlijk tijd kosten om daar mee leren om te gaan. Bijvoorbeeld met het feit dat ik merk dat ik geremder ben zonder alcohol.

Volgens mij gaat het niet zozeer over de hoeveelheid, ik heb het niet geteld, maar de een kan met een fles wijn al dronken zijn en een ander heeft er 2 voor nodig (of nog meer). Het is een sfeer waar mensen het hardst lachen om hun eigen grappen, aan elkaar gaan zitten terwijl ze dan nuchter niet zouden doen, luidruchtig worden. Nou ja, ik denk niet dat ik iemand hier uit hoef te leggen wat voor sfeer dat is.

Nee dat komt inderdaad niet meer zoveel voor harry, maar een wijntje of 6 vind ik toch ook al wel een behoorlijke hoeveelheid, de meesten zijn dan toch wel aangeschoten. Jee Spud, had je daar misschien al rekening mee gehouden dat je gevoel daardoor op afstand is als zelfbescherming zeg maar.

Dat is fijn fleurtje dat je zo'n goede ervaring met jouw vriendin had. En als je verder op het moment geen behoefte hebt aan sociale dingen, is het toch ook helemaal goed!

Nou, wel fijn om even zo op te schrijven, voelde me echt wat depri, maar gaat al weer beter. Moet ook nog even zeggen dat ik wel een leuk gesprek had met een boer uit Groningen van 70 jaar. Die man had een proefboerderij en kon er mooi over vertellen. Hij bedankte mij ook een aantal keer voor het leuke gesprek en toen ik wegging, zwaaide hij uitbundig. Dat zijn toch weer de positieve dingen, jammer dat ik eerst de negatieve dingen zie.

Ja teveel, dat was ik:D

Das een andere manier van kijken fleur, maar ja: jij hebt al heel veel humor van jezelf en je bent los (tenminste dat denk ik Ik denk dat jij nuchter gewoon vrolijk mee kunt doen;). Ik ben nogal geremd en dan zit ik er wat stilletjes bij. He, ik lijk wel een zielig vogeltje, dat is ook niet zo hoor! Gestuntel met smileys

Je was toch niet op hetzelfde buurtfeestje he teveel? Heb je niet gezien;)

Dat is mooi: Ik heb het vaker beter met mezelf dan met gezelschap dat niet meer bij me past. Die onthoud ik, dank je Jane.

Het is ook dat ik van mezelf uit nogal geremd ben, en alcohol hielp natuurlijk om losser te worden. Daardoor voel ik me ook saai.

Maar hoe vind je dat dan dat je niet meer zoveel uitgaat fleurtje, is dat omdat je niet meer drinkt of heb je andere redenen? Ik wil het niet vermijden, want dan word ik een kluizenaar.

dat is zo Jane, maar je voelt dat je er niet bij hoort. Je staat er buiten want je deelt het gevoel niet, en ik vind het erg om het gevoel te hebben er buiten te staan en er niet bij te horen. Zo'n eenzaam, anders-zijn gevoel.

Ik mag wel, maar ik wil niet meer in die hoeveelheden, en dat doe ik ook niet.

Ha, net terug van een feestje/barbeque. Het was niet gemakkelijk, de alcohol vloeide rijkelijk. Op een gegeven moment verlies ik de aansluiting en voel me dan zo saai. Ik denk dan: wie zit er nou op mij te wachten? Wat heb ik nou te vertellen? Veel feestjes enzo verlopen op het moment op die manier, de rest zit door te zakken en ik niet. Weet dat ik mezelf naar beneden haal met dit soort gedachten, maar kan het niet tegenhouden. En om nou niet meer deel te nemen aan dat soort sociale dingen, dat doe ik ook niet, dan word ik helemaal zo'n kluizenaar. Beetje droefgeestig dit, ik weet het, maar het is nu eenmaal even zo.

Ha Blondie, goed dat je even hier van je af komt schrijven. Vind het ook knap dat je mensen op gaat zoeken als je je alleen voelt. Wilde nog even zeggen dat ik het jammer vind voor je dat je niet bent aangenomen voor die functie. Maar je moet maar denken, dan was het niet de baan voor jou. En de baan die bij je past, komt echt wel!