dymph

Igor, hoe gaat het met jou? En Bor, met jou?

Lieve Bol, wat lief dat je aan mij en aan iedereen denkt. Heb jij vandaag weer goede daden verricht? En heb je je kunnen inhouden om al die arme stakkerdjes niet mee te nemen? Ja, het kan ook te gek worden, das waar. Ja, mijn kattekinderen: de afgelopen twee jaar ben ik 2 grote honden en 5 katten kwijtgeraakt. En nu zit dat er so wie so met 2 weer aan te komen. Ik zie daar vreselijk tegenop, het lijkt wel of al die overleden diertjes dan ook nog eens op mijn netvlies komen, zooo pijnlijk. De honden waren gelukkig oud. Drie poezen waren rond de 12, 13. Twee katten die ik als nieziektehoopje uit het asiel heb gehaald en helemaal heb opgelapt hebben geen lang leven gehad. Mees, was vier en zo ziek. Geen enkele dierenarts wist wat ie mankeerde, onderzoek na onderzoek en hij werd maar slechter. Toen kon ik dat niet langer meer aanzien. Flow, de andere stakkerd is op een nacht ontsnapt toen ik mijn vriendin uitliet. Hij is 's nachts door een dronken (!) motorrijder moedwillig doodgereden. En die lamstraal is ook nog op een paar jongens ingereden die mijn inmiddels dode kat wilden helpen. Een jongen blijvend gehandicapt. Afscheid van Flow genomen op het asiel waar hij er vreselijk toegetakeld uitzag. Kan het nog steeds niet droog houden met tranen als ik erover praat, mail of wat dan ook. Zijn vlooienbandje ligt nog steeds onder mijn hoofdkussen. Arme lieve Flowie. Nu is het een kwestie van dagen/weken? dat ik Santje moet laten inslapen. Zij heeft overal (borst)kanker bulten en als die knappen, dan is het einde verhaal. Vaak laten opereren, maar het lijkt wel alsof het dan in volle hevigheid terugkomt. En ze ziet er nog zo goed uit, een dikke, muisgrijze schoonheid, die met me praat en haar pootje op mijn arm legt als ik haar aai. Oei, ik vind dit erg moeilijk, kan elk moment gebeuren. En dan gaat ze. Bahhh, bahh , bahh. En dan is er nog Guusje die het aan de nieren heeft en nog maar 2.5 kg weegt. Was altijd al een dunne ballerina, maar zoo dun, die heupjes, eng gewoon. Vacht niet goed. Ze heeft pillen maar eet niet. Loop de hele dag erachter aan met van alles en nog wat, maar ze wil niet. soms valt ze om, volgens mij van zwakte. Ze is nog maar 12. Overgenomen van de buurvrouw die haar wilde laten inslapen omdat ze wel eens plaste in huis. Hier ging het goed, alhoewel altijd angstig ding gebleven. Ik ben niet van het rekken en strekken model: als Guus misselijk en nog zwakker wordt, ga ik haar niet laten lijden. Pfff.... als het met mijn dieren niet goed gaat, gaat het met mij ook niet echt fijn. Ben me mentaal aan het voorbereiden, zeker omdat het een regelrechte trigger is die vraagt om verdoving. Was ik toch niet van plan deze reis. Nou, Bolletje, de rest maar door scrollen forum, het is weer dierenpraat. Dank voor je luisteren. Net als voor Desi zijn mijn katten mijn alles. Mijn hond natuurlijk ook, maar die is gelukkig nog jong, dus hopelijk blijft dat goed gaan...

sorry jongens het woord soap had ik niet mogen gebruiken. Excuses daarvoor. Nu bezondig ik me ook aan slecht gedrag. Komt wss helemaal verkeerd over. En had ook totaal geen betrekking op de discussie gister. Dat was pure ernst. Maar doelde meer over het gebakkelei met spelfouten en wel of geen lieve woordjes. Dit voor de duidelijkheid. SORRY!!!

Drup, dank voor je aanbod, stuur je een pb-tje dadelijk. Advies is altijd welkom en twee weten er meer dan een. Ik vind het zooo leuk dat er meer mensen zijn die zo gek zijn op dieren. Bol, jij moet vooral zo lief blijven als je bent, goed besluit, dat past gewoon bij jou, denk ik (bescheiden). Ik vind het zelf heel steunend. Al die lieve woordjes, tsja... je houdt ervan of niet. Persoonlijk ben ik ook zo'n treuzel-neuzel, naar mijn vriendinnen, mijn katten, mijn hond. Ik ervaar het hier als een stukje extra, een stukje betrokkenheid. Weet inmiddels dat Mupke er allergisch voor is: nou goed, dan houd ik daar rekening mee, geen punt toch? Wat me opvalt als newbie is dat er zoveel aan de hand is met zovelen. Dat raakt mij behoorlijk.In mijn dagelijks leven krijg ik vaak het idee (maar schijn kan bedriegen (I know) dat iedereen heel soepeltjes door het leven banjert. Dit in tegenstelling tot mezelf. Hier lees ik het echte leven, lijkt wel. Met zijn mooie en nare kanten. Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd, ik gun NIEMAND toestanden en ellende, maar het betekent wel dat ik me niet zo eenzaam voel in mijn eigen strijd met van alles en nog wat. Door de openheid daarover, bedoel ik. Snappen jullie het nog? In voel me vaak een outsider, door mijn depressies e.d. en heel veel mensen die niks hebben meegemaakt, kunnen mij ook niet echt begrijpen, het niet aanvoelen, zeg maar. Hier tref ik toch lotgenoten in levenslessen, of dat nu wel of niet alleen met drank te maken heeft. Ik heb er wat aan, echt. Ben op aanraden van Jane meteen na aanmelding met de ADB internetcursus begonnen en ga nu naar deel twee. Eigenlijk heeft het me niet echt veel nieuws opgeleverd. ken mijn triggers inmiddels wel. Alleen, hoe ze te omzeilen, is een ander verhaal. Dat vraagt nog om veel creativiteit. Ik denk ook dat respect erg belangrijk is, en tolerantie... Al die botsende ego's: het lijkt wel een soap soms. Iedereen reageert op zijn/haar eigen manier, en dat is toch goed zo? Ons gezamenlijk doel is toch droog te blijven? Hoe maakt niet uit, als dat maar gebeurt. Zei Niwi dat niet ergens? En dan gepamper, haha, wel lekker zo nu en dan. Maar.... mij mogen jullie wel zo nu en dan een schop onder mijn k*nt geven. als het nodig is. Mijn katten doen dat niet. Niet allemaal tegelijk a.u.b. want dat zou ik ook te heftig vinden. Igor, lieve meid, ik vind het ook erg moeilijk, die rot drank, ben ook geen jubelaar (hé Jet :-] ]. Je staat niet alleen in je moeite doen. Ik doe met je mee. Zelfde geldt voor Desi. De drank sterker dan onszelf, ik vind het een afgrijselijke gedachte, maar ja, het geldt ook voor mij. Dus, aanpakken die hap. Het moet!!! Nog ff wat anders: wat is in vredesnaam RL en die ban dan. Mag je, als je lelijke dingen hebt gezegd, een tijdje niet op het forum, zoiets? Oeffff. Zo en nu de beestenboel maar eens cleanen. Zeker geen hobby van me. Tot later.... I

Ah Bol, nu snap ik het van Desi. Vind je het goed als ik je morgen een pb-tje stuur over twee van mijn katten die erg slecht zijn. Zit me vreselijk hoog, en wil daar anderen niet mee belasten. Denk, maar weet wel zeker, dat jij me begrijpt. Kan er soms niet van slapen. Jij bent een engel voor de dieren, houwen zo. Als ik de ruimte had, werd ik er ook een. Krijg je nooit commentaar van mensen? ikke wel, maar inmiddels heb ik er compleet sc*t aan. Mensen hebben altijd wat te mekkeren als je anders doet, dan het hoort. Bahhhh!

Geloof dat ik tussen de regels al snap van het probleem van Dees haar moeder.

Och Bol, wat een roerend verhaal. Dus jij gaat ook voor de zwakkelingen. Ik zou precies hetzelfde gedaan hebben als ik grond rondom had gehad. Maar ja, zit midden in de stad helaas. Je hebt dus een hele boerderie rond je huis. Geweldig, ik benijd je. Dieren zijn zo puur vind je niet? En zo kwetsbaar ook. En als ze dan nog slecht behandeld worden, dan word ik een furie. Er wordt zo gemakkelijk over gedacht. Wat een gek met een zwijntje op de bank. Wie doet je dat na? Ook lekker in bed. Heerlijk mens ben je!!! Heerlijk. En sorry van Desi, wil me nergens mee bemoeien hoor of opdringen. Laat het wel aan haar over, maar heb ook zo het idee dat ik haar niet moet lastigvallen nu. En dat zal ik dan ook niet doen.

Mag ik vragen wat er met Desi/Laura haar moeder is? Ik begrijp het niet helemaal. Heb ik iets gemist, niet goed gelezen of loopt dit al langer?

Ach Bol, het water loopt me al in mijn mond, al die kittentjes. Neej, ik werk niet en heb zelf ook een paar keer een nestje gehad. Gewoonweg feest, iedere dag, heel erg ontroerend. Ik ben echter en beetje berucht hier bij het dierenasiel: een beetje een kattenactiviste zeg maar, breng nog wel eens loslopende, verwaarloosde en hongerige katten naar hen toe. Ik vind ze daar zeker niet aardig, eerder erg onvriendelijk. Niet zo'n goed asiel naar mijn smaak, ken er betere. Zou dan mss naar andere plaats moeten, is beter idee. Enne, met katten kun je me altijd overhalen. Ik heb alle tijd van de wereld en heb ook echt veel ervaring, dussss. Zal erover nadenken, was zelf van plan het te gaan doen als mijn kolonie een beetje uitgedund was. Geeft nl toch weer stress voor mijn eigen diertjes en dan wil ik ook niet. De meesten zijn al oud en sommigen zelfs erg ziek helaas, en tsja, dan wil ik toch mijn aandacht en liefde bij hen houden. Denk dat het wijsheid is als ik minder katten heb. Zal er niet meer zoveel nemen, hoe geweldig ook, mede omdat de dierenartskosten de pan uitrijzen. Maarrr.... ik geniet nog elke dag van ieder katje afzonderlijk. Maarrrr... wel verleidelijk hoor. Zet mij maar tussen katten en koeien, en ik ben gelukkig. Je ziet, een kinderhand is gauw gevuld, haha.

Dank lieve Jetset, en jij bent er genoeg voor mij hoor. Dankzij oa. jou heb ik het droog weten te houden. En meid, je hebt zelf al zoveel aan je hoofd. Ik ben hier niet de enige zeg.

Oh Bol, lieve meid, dank je wel! Heb er ook wel eens aan gedacht om moederloze kittens op te vangen tijdelijk, maar daarvoor zijn er hier teveel in huis. Daarbij, ik denk niet dat ik ze dan nog kwijt zou kunnen, dus das vragen om problemen. Heb echt een diepe zwak voor alle aanlopers en gedumpten, ik kan er niets aan doen. Allemaal zieligerds dus hier. Of hele oudjes uit het asiel die niemand wil hebben. Ik heb altijd gedacht dat ik geen passies had, maar ik denk inmiddels dat katten er toch wel eentje is, haha. Ik heb er echt iets mee, voel ze goed aan op t'een of t'andere manier. In vorig leven mss een kat geweest? Prachtig werk dierenambulance. Dat je dat kunt. Ik zou er niet tegen kunnen. Maar prachtig om dieren te kunnen redden.

hihi Desi, mijn 8 katten zijn ook mijn alles, want helaas heb ik geen kinderen. Heb veel ervaring met katten, heb ze al 33 jaar en dan geen twee hé. Vertel eens wat ze doen, vallen ze elkaar aan, blazen, grommen, de hele ratteplan? Soms blijft het een strijd, soms wordt het een gedoogbeleid. Bij nieuwelingen heb ik nogal eens gebruik gemaakt van een bench, maar eigenlijk vind ik dat ook zielig en is dat alleen maar handig in het begin. Je kunt eens proberen met het eten geven hun bakjes naast elkaar te zetten. Moeten ze wel honger hebben. Of de en kat met een (droge) handdoek inwrijven en daarna dat bij de ander doen: geur afgeven. Tsja, ik roep maar wat. En lotgenoten, wilde nog ff zeggen dat ik het gister droog heb weten te houden. Wat een ware klus gister. Dank voor jullie opbeurende woorden. Als jullie er niet waren geweest, was ik subiet voor de bijl gegaan.

Sara, eten, tsja, ook groot probleem voor mij, al vanaf mijn 13de. Ook alles overheersend hoor. Hihi, ik heb een lading friet in de frituur gegooid en ben daarna aan het ijs en de chocola gegaan. Heel erg hoor. Kan net als met drank ook in het snoepen geen maat houden. Kon dat ook een tijd niet met het opvangen (en houden) van zielige katten. Alles extreem altijd. Net als mijn gevoel trouwens. Nog steeds erge zin in een borrel: de hele dag al nu. Bah! Heb ook iets met 'moeten'. Als ik iets niet mag, wil ik juist des te erger. Heel kinderachtig. Ik weet de oorzaak (vroeger) maar krijg het niet uit mijn systeem. Ja, die rot zondagen, ik kauw mijn vingers er ook op kapot. Zo eenzaam en confronterend. Arme Beth, wat afschuwelijk en slopend voor je. ook dat die pillen niet helpen. Jezelf stoer voor doen, dat ken ik ook maar al te goed, heel moeilijk om je kwetsbaar op te stellen. Het is denk ik wel de weg, maar ja, ik bewandel hem ook nog maar met mate. Liever me verschuilen achter van alles en nog wat. Nog steeds niets gedronken, meid, knap hoor als je in zo'n toestand bent. Dat is toch weer winst. Sterkte meis, en ja, bellen met een vertrouwd iemand, dat is een goed advies. Houd vol!

Dank, dank, dank, lieve Jane en lieve Bol. Wat een fantastische drijfveren zijn jullie. Heel goed idee Jane, van die brief en hem dan verbranden. Heb haar in werkelijkheid ook een eerlijke brief geschreven, maar nooit antwoord gehad. Geen verwijtbrief of zo, meer een spijtbetuiging dat het zo is gelopen en ook dat het jammer is dat alles altijd zo onderhuids is gebleven in ons rare gezin. Had gehoopt dat die echte brief me verder zou helpen, maar dat was maar tijdelijk. Iedere keer komt alles weer naar boven. Denk dat ik nu wel een scheldbrief schrijf en niet meer zo netjes blijf. En dan de lucht ermee in. Mooie symboliek. Ga het gauw doen. Goed advies. Moeite van het proberen waard. Zo, nu de hond doen en eten maken. Ik ga ook heel veel snaaien als ik niet drink (ook met drank hoor trouwens). Dan vind ik het gemakkelijker om van de alcohol af te blijven. Theetjes werken niet bij mij. Ik wil kauwen. Tot strakjes wellicht.

Lieve mensen, Jetset, Will, en alle anderen. In de ban gaan? Begrijp ik het goed dat je moet oppassen met persoonlijke zaken die voor de niet-insider niet direct alcohol gerelateerd zijn? Sorry, wat een volzin zeg. Dat zou toch verschrikkelijk jammer zijn. Juist die prive moeilijkheden zijn toch belangrijk om te delen? Denk ik zo. Dat maakt toch dat wij aan de drank gaan? En ach, de gevoelens komen toch heel erg overeen, alleen misschien in een andere setting. Of krijg ik nu ook een ban? Afgezien daarvan, zit ik met een mega trekmoment te worstelen. De zondagen zijn toch al niet mijn favorieten, dusss. Leegte, verveling, ondanks genoeg te doen hebben in huishoudelijke zin bv. Grrr. nu ff niet hoor. Krijg dan een enorme geestelijke onrust over me: dat jeukende gevoel noem ik het altijd. Vervelend! De verleiding is op dit moment erg GROOT. Terwijl ik helemaal geen middag-drinkster ben. Had er bijna aan toegegeven, maar probeer nu maar uit te stellen. Cherry is naar haar oude forum teruggekeerd, las ik, en van Beth niks gehoord. Jammer. Dan maar met de hond een uur in het bos lopen of zo. Dat wil nog wel eens helpen. Jetset, heb je verhaal gelezen met tranen in mijn ogen, vond het zeer ontroerend. Wat een spirit, daar kan ik nog een hoop van leren. En Will, fijn dat het zo goed gaat nu en dat je in alle eerlijkheid naar je relatie kunt kijken. Ik denk dat wij uit angst voor.... onszelf heel vaak voor de gek weten te houden. Wat ik heel erg in je waardeer en wat veel van je zegt (ook van de anderen trouwens), is dat je met al je zorgen nog oog hebt voor de anderen hier. Ik hoop dat ik dat stadium ook zal bereiken. Nu ben ik nog erg aan het worstelen met mezelf. Ja Niwi, ik weet het, ik moet niet worstelen maar aanvaarden. Dat vind ik niet alleen lastig met de drank maar met een hele hoop dingen in mijn leven. Zou wel rust geven, maar krijg het nog niet echt voor elkaar. Zoals mijn zus, mijn enige familie, die mij nooit meer wil zien, terwijl ze misschien nog 5 jaar te gaan heeft ivm kanker. Tsja, voel me zo afgewezen en vooral onterecht behandeld, dat ik er soms zowat in stik. In het gevoel dan hé. De woede, onmacht, etc. .. Dit gebeuren heeft mijn drankmisbruik de laatste jaren niet veel goed gedaan. Moet het aanvaarden dat dat haar besluit is. Zonder het ooit te hebben uitgepraat. Zeer onbevredigend.

Cathy, ik ben ook als de dood voor die gevoelens, die dan zo rauw op je dak komen. Dat is ook de reden dat ik iedere keer voor de bijl ga. En niet met twee glaasjes hoor. Minderen kan ook ik niet. Ook al jaren mee geoefend met een bedroevend resultaat. Dan blijft die alcohol maar in je kop rondspoken. Helemaal niks is veel duidelijker, maar oh, wat is dat angstig. Geen verdoving meer, geen uitlaatklep... Maar je wordt er echt minder depri van. Het leven wordt niet gemakkelijker of zo, integendeel, maar er is wel 1 groot probleem minder. En dan maar met de billen bloot. Oeff, ik vind het ook een kruistocht. De alcohol doet de werking van de pillen teniet. Weet niet precies hoe dat chemisch zit, maar het schijnt waar te zijn. Zelf ook aan den lijve ondervonden. Dag voor dag, zo heb ik het ooit gedaan en zo doe ik het nu ook maar weer. Dan wordt alles minder eng en definitief. We zijn niet de enigen, en dat besef maakt mij in ieder geval minder alleen in mijn strijd. Succes lieve meiden, ik moet ook en sta er net zo voor.

Hoi Ali en Cherry, Cherry, gaan wij gelijk op? Voor mij ook dag 2, het gewoon maar de eerste niet nemen en elke dag opnieuw dat besluit nemen. Makkelijker gezegd dan gedaan. We moeten het dan ook samen doen, alleen Ali, lukt het mij ook echt niet. Ben ook een depri mens en zit nu aan de trazolan, maar ach of het echt helpt, kan ik niet zeggen. Van Efexor en meer van dit soort word ik helemaal hyper, dan ben ik net een opgedraaide veer. Heb altijd gedacht dat als ik eenmaal mijn depressies kwijt was, de drank vanzelf zou volgen. Niets is echter minder waar. In de twee jaar droogstand, was ik zonder pillen toch echt een stuk positiever. Drank versterkt de depressieve gevoelens, ook al omdat je je door dat drinken alleen nog maar meer een mislukkeling gaat voelen,. Ikke tenminste. De drank zit in mijn hoofd, drinken voor de vergetelheid, vluchten voor de realiteit, die soms erg pijnlijk is. Zullen we elkaar op de hoogte houden en aan de mail trekken op moeilijke momenten? Ik zou dat een hele steun vinden.

Je bent een lieverd, Will, En ja, ik heb zo het een en ander meegekregen van je leven. Het is toch logisch dat dat je enorm aangrijpt. Het is echt niet niets zeg. Ik vind dat je hartstikke sterk bent. Wie weet wat voor moois er tezijnertijd voor terugkomt. Ik snap je gevoel maar al te goed. Bij al mijn relaties die stuk liepen, was ik 1 groot wrak. Duurde altijd erreg lang vooraleer ik mezelf weer een beetje op de rails had. Gruwel gewoon. Wat leuk dat je van katten houdt. Moet je er eentje laten inslapen? Dat staat mij ook met in ieder geval eentje te wachten. Uitgezaaide kanker. Zie er heel erg tegenop. Als de bult kapot gaat, dan is het zover. Zit er nu al soms stilletjes van te huilen. Mijn lieve Santje. Nou, dag 1 dan maar weer. Wel moeite ermee, maar gauw gaan lezen op het forum, dat helpt idd tegen de trek. Ga mijn mandje maar eens opzoeken, lekker nog ff tv kijken met een paar katten tegen me aan. Weltrusten Will. Slaap zacht! Ik vind je een kanjer!

Hihi Will, as dat zou kunnen? Wie weet. Kan ik me een beetje eraan optrekken. Moest wel lachen om Beth die zo lelijk tegen haar poesje doet. Ahhh. Dan maar beter tegen een muur slaan wat Igor al voorstelde. Kan wel eens kriegel worden naar de hond als ie hieperdepiep de hele dag achter mijn kont aanloopt, oefff. Mijn acht katten doen dat niet, die zijn altijd de rust zelve. Heerlijk. Maar misschien wordt de hond ook wel hyper van mij, de eerlijkheid gebiedt mij dat te zeggen. Geen zitvlees en zo. Meer renvlees. Vluchtvlees wellicht?

Lieve Jetset, ik heb echt niks tegen jubelaars hoor, ik benijd ze alleen heel erg. Lijkt dan net alsof ik de enige ben die aan het worstelen is en dat voelt erg alleen. En tuurlijk moet jij je taal niet veranderen, lekker door blijven jubelen als het jou helpt. Ik ben gewoon een depri dus jubelen is er niet zo vaak bij, haha. Ieder op zijn eigen manier toch??

Dank lieve mensen voor jullie opbeurende woorden. En ja Igor en Cherry, ik heb van jullie ook begrepen dat jullie het ook soms moeilijk hebben. Dat troost, ook al gun ik het echt niemand. Als ik al die jubel verhalen lees, dan voel ik me erg minderwaardig en trek ik me terug. Gewoon omdat het bij mij niet zo gaat. Ben eerder twee jaar droog gebleven met behulp van de AA. In het eerste jaar ben ik alleen maar kwaad geweest dat ik niet mocht drinken. Erg hé! En zo voelt dat ook: het mag niet. Het moet uiteindelijk, 'ik wil niet' en 'ik hoef niet' worden, maar och, dat laatste heb ik zelfs in die twee jaar niet weten te bereiken. Altijd achterdeurtjes open houden. En Will, voor jou heb ik oprechte bewondering dat je de draad zo snel weer weet op te pakken, met al die pijnlijke dingen in je leven op dit moment. Wat een moed!!! Als jullie het niet vervelend vinden, dan ga ik maar regelmatig van me afschrijven hier, dat helpt wel. Het onder woorden brengen van al die rot emoties die loskomen, bah, ik ben er bang voor. Ben soms een beetje overgevoelig voor alles. Geen nuchter type dus, letterlijk niet en figuurlijk ook niet. Denk dat dat mijn grootste trigger is.

Dank je Jane voor je altijd wijze woorden. Lees je heel erg graag. En Niwi, 'aanvaarden', ik weet het: stap 1 van de AA. Mijn machteloosheid tegenover de drank toegeven. Ik moet nu echt heel erg huilen, dat het zover met me is gekomen. Al die destructieve neigingen die me beheersen. Sorry, ik ben even heel erg aangeslagen. Er ligt weer een lang weg voor me. Pffff...

Het gaat helemaal niet goed met mij. Ben 14 dagen droog gebleven, maar dan gaat het toch weer mis. Helaas kost het mij wel moeite om niet te drinken. Ben ik dan de enige die dat heeft. Al die newbies gaan als een speer lijkt wel, geen enkele zucht en zo. Om jaloers op te wprden. Ik voel me zoo verdrietig en ook zo'n loser. Bah! Zou heel graag wat hulp willen, wat Bolletje voorstelde, lijkt me heel fijn. Al is het maar om elke dag ff te vertellen dat ik niet gedronken heb. Ik sta er alleen voor: niemand in huis als stok achter de deur, dus zal de motivatie zelf moeten opbrengen. Dat vind ik dus erg moeilijk. Vriendinnen snappen er geen bal van, dus dat helpt ook niet echt. Heb ik het goed begrepen Bor, dat jij ook moeite hebt met het NOOIT MEER? Dat jaagt mij ook de stuipen p het lijf, maar ja, t'is de enige weg, dat weet ik inmiddels wel. Vandaag dag 1 maar weer. Ik word er soms helemaal gek van. Ken mijn valkuilen best wel, maar weet er niet goed me om te gaan. Avonden en vooral nachten zijn het probleem. Ik ben een beroerde slaper, lig wakker tot half vijf of zo en dan gaat het fout. Wat moet ik dan doen in die kl* nachten? Zie het allemaal ff niet meer zitten. Ben het vechten zoo moe.

Ja, rvanth, zo is het helemaal. Dat gevoel dat is de valkuil. Liever in de eenzaamheid blijven dan hulp vragen. Ook helemaal waar. Wat mij betreft geen kwestie van wantrouwen, maar niet durven, mezelf het niet waard vinden, niet om kunnen gaan met de aandacht, geen zeurkous willen zijn, etc. Je hebt het prachtig verwoord. Mezelf 'aanranden' om een traan te laten. Tsja, zooo herkenbaar. Wat is dat dan toch dat wij dat zo moeilijk kunnen? Denk tenminste dat meer mensen hier last van hebben. Is dat dus de sleutel Rvanth? Je gevoel durven delen met mensen die je goed gezind zijn, en niet alles alleen opkroppen? Lijkt me wel. Zo, ben nu 14 dagen droog. Avonden en nachten geven soms problemen, overdag geen last gelukkig. Moet dingen veranderen, patronen doorbreken, ik weet het allemaal wel. Nu gewoon domweg volhouden. Dat jij het zover hebt geschopt na al die ellende: vele oprechte complimenten. Dat getuigt pas van karakter, en dat kan menigeen, die alles aangewaaid krijgt, niet zeggen. Fijne zonnige dag nog in tuin en huis...

Ach lieve Marga, nog ff voor het slapen gaan. Wat knap dat je niet hebt gedronken en wat ontzettend erg van je dochter. Wat zul jij je machteloos voelen. En dan net nu je op de goede weg bent. Ik leef met je mee en wens je echt heeeeel veel sterkte om dit te doorstaan. Schrijf het van je af, misschien verlicht het een beetje. Hoop dat je een beetje kunt slapen. Veel liefs meid.