dymph

Dank Willemt en Char voor jullie reactie. Ja, je hebt helemaal gelijk Willemt, dat dat er constant tegen aanhikken vreselijk onrustig maakt. Stoppen is in feite (in ieder geval voor mij) makkelijker dan minderen. Anders krijg ik die drang nooit uit mijn systeem. Lieve Char, ik weet ook niet precies wat een pact hier inhoudt, maar ik denk zoiets als wat jij mailt. Ga me aanmelden voor de AlcoholDeBaas internettraining, Misschien ook iets voor jou, ter ondersteuning? Hoor hier goede verhalen over op dit forum. Ook werd me aangeraden het forumboek te lezen op die site (geloof ik). Ervaringsverhalen. Altijd nuttig als je bijna het eerste glas aan je lippen wilt zetten. Meid, ik wil jou ook aan alle kanten steunen, waar ik kan, dus een pact is voor mij ook een volmondig JA. Het is erg belangrijk om met lotgenoten om te gaan, dat heeft mij destijds bij de AA van de drank af weten te houden. Mensen die niet drinken, snappen het gewoonweg niet: die drang, die moeite die het kost om ervan af te blijven. En dat is nu net het punt. Wij gaan er samen voor, en.... we gaan het nu eindelijk eens redden. Liefs.

Dat zou echt te gek zijn: samen sterk.

Oh sorry, ik had al zo een idee dat ik iets verkeerds deed. Ik begin het een beetje te snappen: ik moet gewoon bij de dag zelf blijven. Begrepen en bedankt.

Hai lotgenote, We hebben dus hetzelfde gevoel dat het nu eindelijk er eens van moet komen. Ik zit hier dus ook net, heb net dag 1 erop zitten en zit meteen ook met een trekmoment op een saaie zondagmiddag. Ik weet er alles van: steeds maar weer proberen en altijd maar weer falen. De drank is sterker dan mijzelf. En wat een mislukt, klote gevoel geeft dat. Toen ik die twee jaar niet dronk, heb ik bij drankneigingen er veel baat bij gehad door aan die wanhoop van de day after te denken. Hartstikke goed dat je het ook gaat proberen. We staan samen nog aan het prille begin, dus wie weet kunnen wij elkaar ook helpen. Samen is honderd keer beter dan alleen. Er zitten hier idd vele lieve mensen die er alles van af weten dat is op zich al heel erg fijn. Dat je je niet de enige in de wereld voelt. Meis, jij gaat ervoor, ik moet het ook, er is geen andere weg. Bedenk maar dat je je zonder drank een heel stuk levenslustiger en vrijer voelt dan met die duivel op je nek. Zit ook maar veel op dit mooie forum om me ervan te doordringen dat het menens is. Vaak vertrouw ik mezelf namelijk niet meer. Heel veel sterkte, een beginnende medestrijdster.

Hallo, ben nieuw hier, heb me al voorgesteld bij 'wie is wie', maar iedereen raadt mij deze rubriek aan. Snap het nog niet helemaal goed, deze dagdraad. Misschien moet ik mijn vraag in een andere categorie stellen? Ik weet het niet, maar merk het wel. Wie heeft er tips voor moeilijke trekmomenten? Vooral in de avond- en nachturen (als ik weer eens niet kan slapen) gaat de drank met me op de loop. Overdag niet zo een probleem. Gister mijn eerste stopdag. Minderen werkt bij mij niet, blijf dan maar met die drank bezig. Ben al eerder gestopt, maar begin toch steeds weer. Wil dat niet meer. De koers moet om. Ben wel bang voor die neigingen, word er wat paniekerig van. En 's nachts, tsja, dan heb ik niet zoveel zin om mijzelf en de hond uit de mand te trekken of om allerlei ander iets te gaan doen, Ik wil dan gewoon rust en slapen. Wat dan niet gaat. Iemand een idee? Vast bedankt, Dymph

Neej Bolletje, ik heb helaas geen man en geen kinderen en geen familie. Mijn enige zus, die kanker heeft, heeft jaren geleden het contact met mij definitief stopgezet. Tot op de dag van vandaag kan ik daar nauwelijks mee leven; ik probeer het te aanvaarden, maar dat lukt nog niet zo goed. Weet er helemaal niet mee om te gaan. Ik werk al lange tijd niet meer. Was altijd juf Nederlands, maar vond het op een bepaald moment te pijnlijk om met andermans kinderen om te gaan, terwijl ik ze zelf niet had. Ook een issue in mijn leven. Heb gelukkig wel een paar goede vrienden waar ik op terug kan vallen. Kan echter niet zo goed voor mezelf opkomen, en ook de aandacht vragen vind ik moeilijk. En ja, dieren, jeetje, als ik die niet had. Ik ben werkelijk verrukt van katten en heb er dus ook wat meer dan de gemiddelde norm, haha. Daarnaast een berner sennen om toch de deur uit te moeten. Wandelen in de natuur vind ik heerlijk, vooral als ik koeien tegenkom. Daarnaast natuurlijk lezen, internetten en fitness. In mijn droge jaren heb ik de sport weer opgepakt, en dat heeft mij erg geholpen en ook mijn stemming aanzienlijk verbeterd. Als ik depri ben, laat ik dat weer lopen, maar ben zeker van plan dit aanstaande week weer te gaan doen. Ook daarin moet de knop om. En June, in jouw verhalen, die ik graag lees, herken ik erg veel. Je hebt gelijk: laat ik me op iets leuks storten ipv het niet drinken, maar ja, soms weet ik niet eens meer wat ik nog fijn vind. Ik hoor zoveel goeds over de ADB-training, dat ik dat eigenlijk ook graag zou willen doen. Maar wordt het echt vergoed en moet ik dan een verwijzing bij de huisarts halen? Ik heb niet zo en leuke huisarts, haha. Drempel is wat hoog, maar wat moet dat moet hoor. Als ik het zo zou kunnen redden, heb ik dat liever dan de AA omdat ik dat al uitentreuren ken. Die AA fungeerde als stok achter de deur, iedere week verantwoording afleggen hielp mij. Maar dat kan natuurlijk ook met een pactmaatje. Bij de AA heb je ook een sponsor en dat is echt fijn. Ditjes en datjes snap ik niet helemaal. Wat kun je daar op kwijt? Nou, ik ben vol goede moed, er staat mij weer een grote uitdaging te wachten. Liefs Dymph

Ach wat lief, van dat er doorheen slepen. Doet me echt goed. Samen met jullie gaat het me lukken!!! Hoe ben jij van de drank afgekomen Rapilos? Internet? Ik hoor het wel. Vast fijn weekend.

Hallo lieve Rapilos en Jetset, Dank voor jullie ondersteuning. Ik ga zeker heel veel lezen en schrijven op dit forum want lotgenotencontact helpt echt! Tenminste dat is mijn ervaring. Zal ook met de ditjes en datjes aan de gang gaan. En neej, ik heb de internettraining nooit gedaan. Heb tot nu toe alleen met de AA gewerkt, zeg maar. En ja, natuurlijk kunnen er in die tijd nieuwe mensen bij zijn gekomen, maar heb gehoord dat die groep al lang niet meer goed functioneert. De meeste mensen gaan naar het CAD of zo, ik weet het niet. Therapieën en gedoe ben ik meer dan zat. Helpt toch niks bij mij. Eerst nu alle energie stoppen in het niet-drinken. Ik heb natuurlijk veel geleerd op de AA, dus ik weet wat me te doen staat. Zie er wel heel erg tegen op, maar goed, dit gaat zo niet verder. Lieve mensen, ik houd jullie op de hoogte en zal me zeker melden op moeilijke momenten. Vooral die trek, daar ben ik zo bang voor, maar ja. Hoe negatiever ik er in stap, des te moeilijker wordt het, dus dat is niet de weg. Gewoon doen en niet verder denken ff.

Ha medestrijders, Ik blijf het maar uitstellen, excuses ten over, maar ik moet echt nu stoppen met die gekmakende drank. Helemaal! Ik zal me ff voorstellen: ben een vrouw van 56 jaar die haar problemen, de eenzaamheid, de depressies en het gevoel het leven niet aan te kunnen wegzuipt. Naast een drankprobleem heb ik ook nog een eetprobleem in de zin dat ik ook ga (vr)eten als ik me slecht voel. Minderen werkt niet voor mij, de duivel blijft op de loer en blijkt sterker dan ikzelf. Het hele gehannes van: wanneer drinken, hoeveel drinken en kan ik er bij twee/drie houden, vind ik erg vervelend. Vooral omdat ik weet dat het toch weer misse boel wordt. In 2004 ben ik bij de AA gegaan en ben daardoor twee jaar nuchter gebleven. Jammer genoeg werd de eerst zo leuke groep steeds kleiner en op een bepaald moment zat ik met drie hoogbejaarde AA-ers die al dertig jaar van de drank af waren. Dat werkte op mij zeer demotiverend. Naar deze groep wil ik niet terug, misschien moet ik het in een andere plaats proberen. Weet het nog niet. Weet wel dat het voor mij een stok achter de deur was en die heb ik nodig. Ik herinner me dat ik het eerste jaar alleen maar kwaad was dat ik niet mocht drinken, woest in de kop, haha. Weet ook dat ik tijdens mijn nuchterheid me stukken positiever voelde en veel minder depri. Nu denk ik steeds: 'Als ik eerst maar minder down ben, dan gaat drinken ook beter', maar ach, ik houd mezelf zo voor de gek. Drinken maakt de depressie alleen maar erger. Nou mede lotgenoten, ben heel blij dat ik dit forum heb gevonden. Het is allemaal zo herkenbaar. Vandaag zet ik stap 1. Met angst in het lijf, dat wel. Voor iedereen hier: houd vol en heel veel moed, kalmte en wijsheid.