dymph

Ja Beth, het gaat. Ik ben een stuk rustiger dan gister. Zit naar TopChef te kijken, ff hangen en zo. Hoe komt het dat je het zo koud hebt Beth, en dan ook nog zweten erbij? Je wordt toch niet ziek meisje? Oei Bolletje, Kerstpact, das idd ver weg. Durf me daar nog niet zo goed voor op te geven, voel me nogal wankel wat dat betreft. We zullen zien, dag voor dag voorlopig maar en dan ook niet verder kijken.

Bethje, ik ben er wel. Ga ook op de bank, zoo moe en ook al zo koud. Koppijn ook nog. Grrr. Bol, je hebt helemaal gelijk hoor en ik doe jouw spreuk eer aan: de mens lijdt het meest aan de gevoelens die hij vreest. Ben helemaal geen controlefreak maar met de katten heb ik dat wel, denk uit. Gebaseerd op angst voor verlies. De schrik zit er nu even heel diep in. Dat slijt wel weer, maar dat kost tijd. Dit is me zo rauw op mijn dak gevallen.

Beth Iedereen mij al weer vergeten na de drama's van afgelopen week en mijn enorme moeite om het nu droog te houden? Gister ging het bijna mis, ik was woest in de kop en kon in de winkel iedereen wel slaan bij wijze van spreken. Kon niemand om me heen velen. Nu erg moe, kan niet slapen, de film van Banjer en Santjes dood draait hoge toeren. Krijg het niet uit mijn systeem. Helaas heb ik nog twee katten die helemaal niet goed zijn(kattenaids, leukemie, kanker?) dus de ellende is mss nog niet voorbij. Als nummer drie eraan komt, tsja, dan weet ik het echt niet meer, dat kan ik niet aan. Ben nu zooo bang dat er weer wat gebeurt. Het ging gister met me op de loop dat gevel. Nu wat rustiger gelukkig, zit aan de Bach bloesem, en idd, nooit gedacht, maar het helpt wel wat.

Teveel, je bent een (gevoelige) man naar mijn hart.

Sorry jongens, dat ik niet mee kan doen met al die vrolijke verhalen. Voor mij is ff de wereld onder me ingestort. Misschien voor sommigen overdreven, dat alles voor een kat, maar mijn katten voelen als kinderen. Ik kan er niets aan doen. Dat komt omdat ik tot mijn groot verdriet zelf nooit kinderen heb gehad. Niet omdat het niet kon, heb geen idee, maar gewoon de verkeerde mannen getroffen iedere keer. Omdat ik wist dat ik daar uiteindelijk toch niet mee verder wilde, wilde ik ook geen kinderen van de betreffende mannen op een rij. Achteraf wel spijt van gehad. Had ik mss nu wel kinderen gehad. Toen ik pas op mijn 38ste the love of my life tegenkwam, wilde hij niet meer (had er al twee), een van de redenen waarom deze relatie ook op de klippen liep. Dus mijn katten vertegenwoordigen een belangrijke rol in mijn leven. Zij vormen het gezinnetje dat ik nooit heb gehad (en zoo graag had gehad), ook vroeger eigenlijk niet. Ik kan er nog steeds niet over uit, mijn geliefde Banjer. Alle andere katten heten ineens ook Banjer, niet omdat ik dat wil, maar ik roep zijn naam steeds onbewust. dit is me zo rauw op mijn dak gevallen. Om een ogenschijnlijk gezonde kerel binnen twee uur in 1 klap te verliezen, zonder het aan te zien komen. Dat heb ik nog nooit (ja, wel twee auto-ongelukken, dat wel) meegemaakt. Dat opengesperde bekje, dat verschrikkelijke hijgen, dat panische, dat dier dat niet wist waar ie het zoeken moest, en bovenal het doordringende gegil. Het gaat me nog door merg en pijn. Dat geschreeuw. Verschrikkelijk. Geloof dat ik in de afgelopen 4 jaar nog niet zoveel heb gehuild als anders. Nu komt het toch los. Gelukkig maar. Ben geen huiler, ben een blokkeerder. Ik vind dit echt heel erg verschrikkelijk. Weet me geen raad meer. Wat een diep verdriet.

Saar, houd vol, lieve meid. Ik vind de zondagen ook vaak moeilijk, ook de trek is dan, lijkt wel, erger. Eenzaamheid, dat geldt voor mij ook. Soms voelt dat gewoon zo, ook al zijn er mensen om je heen. Altijd alles maar alleen doen, ik kan het wel en doe het ook, maar vind het niet altijd even leuk. Sterkte meis. Bol, Drup, allemaal lieve en steunende woorden. Ik denk echt dat ik anders veel eerder voor de bijl was gegaan. Wat kan dit pijn doen, in mijn hele lijf, die angstaanjagende pijn. Ben nog steeds van de wereld. Loop als een zombie mijn gebruikelijke rondjes. Geen rust in de kont. Ik kan aan niets anders denken dan aan Banjer, zelfs Santje is ff op de achtergrond. Waarom word ik zo op de proef gesteld? Mss is het niet zo, maar het voelt wel zo.

Lieve Drup, ik ben verdoofd, helemaal. Het doet zoveel pijn en ik ben juist zo bang voor deze pijn. Zooo verschrikkelijk bang, Ben nu ook in alle staten dat het met de rest van mijn katten niet goed gaat. Had verwacht dat Guusje (nieren) of Lotte (al 15,5) eerder zouden gaan. Dit is niet te bevatten. Heb niet gedronken gister en ga nu ook NIET drinken. Dankzij jullie:heart: Vanmiddag twee vriendinnen gehad voor steun. Mijn lieve Karin, die net zo met me meelijdt, stond vannacht op 1 uur ook al weer voor me klaar. Vanmiddag dus ook. Hoe ga ik dit verwerken? Dat beeld van een strijdende kat, in shock, het zit op mijn netvlies. En dan sta ik daar alleen, midden in de nacht, in paniek, in angst, in van alles. Jongens, ik weet het allemaal ff helemaal niet meer.

Drup, Bol, Blondie, Jet, Tveel en alle anderen die ik nu vergeet in mijn onrtreddering. Dank voor julle meeleven.Out of the blue Banjers dood. Drup, jij snapt het gevoel heel goed Hé. Ik ga er ff tussenuit. Heb momentel geen woorden. Ben helemaal verbijsterd. Kan niet beseffen dat hij er niet meer is. meld me later weer. Kan ook niet goed typen merk ik..

Ik heb gister een dier in doodsstrijd gxzien. Dat is echt verschrikkelijk! Hij wist niet waar ie het zoeken moest. En ik ook niet. Ben nu eindelijk aan het huilen. Oh, en ik was al zo vrrselijk gek met hem. Mijn knappe kerel.

Bol!!! Heb vannacht geheel onverwachts weeer een poesje moeten inslapen. Banjer, een kater van nog maa r 11. Hij begon ineens zo te schreeuwen en liet alles lopen. Halsoverkop naar da. Daar spuitje om rustig te worden. En toe zag ik dat ie niet meer ademde. Da wist niet wat het is geweest. Hartje, Trombose. Ik geloof dat ik nu helemaal gek van verdriet word. Mijn apegatje, was 1 van mijn lievelingen. En nog zo jong. Ik bevat het niet meer.

Ik ga ook maar eens hangen in bed. Slaap wel iedereen, Bol. Beate, Niwi. En Char jij natuurlijk ook lieve meid. Je bent een toppertje!

quote: Originally posted by: Beate Bolletje, nee, het is niet overal tegen aanschoppen, voor mij is het meer: even aan alle verplichtingen des levens ontsnappen, ff vrijheid, time-out, ff niet meer moeten!! Tegenstrijdig natuurlijk, want je weet dat het goed voor je is en dat jezelf die weg bewust hebt gekozen (niet drinken enzo) Ik zie het zo: vrijheid is een verplichting die men zelf aangaat. Uhh....klopt dit wat? Ik heb dat precies zo Beate. Exact hetzelfde.

Och Beate, ik ga ook op en af. Vandaag dag 5 van de droogstand. Heb er moeite mee. Kan me zo uit het niets overvallen. 's Avonds dan. Overdag gelukkig niet. Ik leg mezelf ook van alles op, altijd maar 'moeten', en dat wordt soms zo vermoeiend en vervelend dat ik de kont in de krib gooi en denk: 'Barst maar, ik neem er 1 (2,3,etc). Wel beseffende dat ik mezelf laat barsten op dat moment. Dat weet ik heus wel. Ik laat dus nu bewust de boel de boel en eis niet teveel van mezelf want anders gaat het mis. Heb nogal de neiging om de hele dag te rennen, kan niet goed stilzitten. Is valkuil. En dat rebelse wat jij zegt, herken ik heel erg goed. Heb ik ook in me. Krijg de pip soms van al die regeltjes en van 'hoe het hoort te zijn'. Grrrr.

Sorry lieve Bol, tuurlijk bedoelde ik jou. Zat vandaag een beetje met Bor te chatten. Vandaar. Bol, er is veeheel onrust in me en trek. Ben de hele dag al hevig aan het wisselen qua stemming. Word ik zo nerveus en bang van. Hbe dan zo de behoefte tot dempen. Jeetje Probeer het advies van Jet maar te volgen en de trek maar op me af te laten komen. Nooit eerder gedaan. Weet niet zo goed hoe het moet. Het in volle sterkte voelen en dan maar hopen dat het wegebt. Zoiets? Schrijf het maar even van me af in de hoop dat het minder wordt. Kon je stukje niet lezen. Schoot helemaal vol. Ook vreemde katten gaan mij, net als jij, heel erg aan het hart. Ga nooit naar de open dagen van asiels, want dan ben ik drie dagen druk in mijn hoofd met vooral de zieligerds. Gaat met me op de loop. Vandaar die zelfbescherming. Knap dat jij dit werk kunt doen. Beate, dan maar hier ff meepraten? Ja, ik ken dat gevoel, dan wil je even je ei kwijt en dan is er niemand. Heel frustrerend. Jet, hoe staat het met je huisje nu? Druk in de weer? En Beth, waar zit je? En Bol, ik ben ook heel blij met jou meis. En ga in vredesnaam veel schilderen, zoooo knap.

Och Bor, had je verhaal nog niet gelezen, over dat poesje. Achh! Komt meteen alles weer terug van Santje. Wat afschuwelijk zielig. Kan er niet tegen.

Hihi, ongesteld, de verre overgang zul je bedoelen Jet. Daar heb ik nogal last van. Maar idd, behalve die vervelende opstijgingen, heeft het natuurlijk ook met de stemmingen te maken. Hoorde ergens dat onrust ook bij de overgang hoort. Nou, daar lust ik wel een partij van. Niet spugen hoor Drupje. Kan ik niet tegen!

Ik ben er weer. Tuurlijk begrijp ik dat Bor. Begrijp jij dan ook dat ik niet alles begrijp? Over cryptisch gesproken, haha:) Kan me goed voorstellen dat alles te gecompliceerd is om zomaar te vertellen. Gaat het nu weer een beetje? Jongens, ik merk dat ik van de ene gemoedstoestand in de andere rol. Ik kan NIETS hebben. Word om alles kwaad, verdrietig, sentimenteel, humeurig, jee, hoort dat erbij? Alles op scherp. Grrrr... Afkickverschijnselen?

Bor, misschien heb je geen zin in al die vragen. Dan vooral ze laten voor wat ze zijn. Ik probeer me een beetje een beeld te vormen van je situatie. Dus ze zijn echt goed bedoeld. Alleen om je een heel klein beetje op afstand tot steun te zijn. Moet er ff tussenuit. Verplichte ronde met de hond, anders wordt ze zo vervelend. Houd je haaks meid, ik leef met je mee....

Bor, cryptisch meisje. Ik begrijp niet alles hoor van de situatie. Ben nog niet zo lang hier op het forum. Excuus daarvoor. Je laatste berichtje? Waar loop je zo tegen aan bij die jeugdzorg? Wat doen ze om je zo kwaad te maken? Of doen ze juist helemaal niks en is dat het probleem.....

Bor

Ja, ik had zoiets begrepen, maar dacht ook te begrijpen dat jullie samen opgenomen zouden worden. Verkeerd geinterpreteerd? Wat vreselijk voor je, ook al is het naar jouw gevoel terecht. Ik kan helemaal geen troostende woorden vinden, want jij lijkt met je hoofd tegen de muur te staan. Zo cliche en nietszeggend wat ik dan eruit ga gooien en dat wil ik niet. En je opname, zou die niet in december beginnen, rond die tijd? Waar zit je zoontje nu? Bij zijn vader, in een adoptiegezin? Elk weekend mag je hem zien toch?

Heb het gelezen, had het trouwens al gelezen. Maar waarom word je samen met je zoon opgenomen als ik vragen mag. Is hij ook verslaafd? En ja, rustig blijven, das de kunst. Knap hoor dat je dat kunt. Ik geloof dat ik wild om me heen was gaan slaan. Gelukkig dat het weer een beetje me je gaat. Zo te horen, krijg je het heel erg voor de kiezen. Wat een gevecht meis.

Oké meid, dat zal ik zeker doen. Maken ze het je weer moeilijk? Hoop dat ik het kan vinden, dat pactdraadje. Veel sterkte met alles!

Ikke ben er Bor

Bor, wat is BJZ? Wat is er aan de hand? Wil je het vertellen?