jowan

Stop met vechten tegen een tegenstander waarvan je niet kunt winnen op wilskracht. Geef je over en erken tegenover jezelf dat je niet met alcohol kunt om gaan. Stop met dat gezuip wat je alleen maar meer en dieper in de ellende zuigt, tot de dood erop volgt. Pas als je stopt kun je manieren vinden om gestopt te blijven. Het kán. Zoek hulp van een arts of crisishulp om die eerste stap verantwoord te kunnen zetten. Je kreeg al voldoende tips. Ik wens je kalmte, moed en wijsheid!

Zwart alsjeblieft....!

Ik heb vandaag weer uitermate zin in mijn leven, Vol! Jij ook?

Nogmaals welkom! Er zijn hier wel meer mensen die naar AA en NA gaan, waaronder ikzelf. Ik hoop dat je hier vindt wat je zoekt. Het "aanbod van herstel" wisselt hier nogal van dag tot dag. Voorlopig vind ik zelf voldoende om te blijven.

O, Fibo, het lijkt er een beetje op of je al hebt kennis gemaakt met een of ander herstelprogramma? Of je leest misschien al een hele poos hier "onder water" mee, dat kan ook. Daar is overigens ook niks mis mee. Een deel van je avatar komt me bekend voor, maar dat kan toeval zijn. Hoe sta je er in, qua alcohol? Wil je daar meer over vertellen? Ikzelf streef volledige abstinentie na, ik kan niet normaal met dat spul om gaan. Ik ben er mee gestopt en dat voelt uitstekend.

Goeiemorgen. Dagpact: Quinn Fibo Lars Momentum jowan Fibo; die naam zie ik voor het eerst hier? Welkom.

Laatst had ik een jonge fella op bezoek die ik ken van de groepen. We zouden een eind gaan fietsen met als afsluiter een landelijk bekende ijsmaker met verschrikkelijk lekker ijs...... De tocht voerde de grens over, langs idyllische meertjes en riviertjes en heuvel-op en heuvel-af. Soms hield het asfalt op en werd het een zanderige bosweg. De tocht werd lastiger en vermoeiender en er leek maar geen einde aan te komen. Bij een rust bij het eerste meertje verheugden we ons al op het heerlijke ijs aan het einde van de tocht. Het was puik warm zomerweer, we hadden uitstekend gezelschap aan elkaar en het fietsen was (toen nog) lekker. Al snel werd over dat ijs als beloning gesproken. Een beloning die we bij elke moeilijkheid en obstakel méér verdiend hadden. En er waren nogal wat hindernissen. Ook in mijn hoofd was ik echt naar die beloning toe aan het werken. (Zij is ook verslaafd met een procesverslaving). Vals spelen kon niet: we moesten er immers naar toe fietsen en een kortere weg was niet denkbaar, veerpont en zo. Toen we eindelijk bezweet een tafeltje bemachtigd hadden, moest er gelijk het grootste ijs wat ze hadden komen. Zonder op de kaart te kijken, want dat houdt alleen maar op. Ik wil alles en ik wil het nu. De serveerster waarschuwde ons dat het grootste ijs aan een tafel met twee al een hele uitdaging zou zijn, laat staan twee van die coupe's. Het verstand keerde terug en we bestelden iets fatsoenlijks. Ook nog heel groot en nog steeds super lekker. Toen ik daarna naar huis fietste kwam bij mij het besef van verslaafd bezig te zijn. Immers: ik had uitstekend gezelschap, het was prachtig weer, we deden wat we graag deden, fietsen. We hadden erg goede gesprekken. WAAROM IS DIE BELONING DAN NOG NODIG!? Goed, het ijs is op, we hebben ervan genoten en waarschijnlijk hadden we het ook erg verdiend. Bovendien is het gewoon lekker om een paar keer per jaar daar langs te gaan en je te laten verwennen, niks mis mee. Maar het gaat om de verslaafde gedachtegang, dat we het verdienden en het daarom moesten hebben, kostte het wat het kostte. Bovendien iets wat van buiten naar binnen komt. En ik wil juist van binnen naar buiten leven. De vrede en de rust en de voldoening in mezelf zoeken en vinden. Voor mij is het dus een kwestie van "om-denken". Dat lukt me steeds vaker, steeds beter. Een ijs is lekker, maar het is een luxe die niet meer nodig is. Zo vind ik steeds meer kalmte in mezelf. ps als een van jullie eens deze kant op komt, gaan we fietsen en daar een ijs eten. Niet omdat het moet, maar omdat het kan en gewoon heel erg lekker is. Ik zorg voor de fietstocht en wat erbij hoort, als jullie voor goed weer zorgen.

Zo, het begin van oktober staat er. Ik had een inspirerende dag op de AA Conventie. Er is daar ook aandacht en podium voor de mensen om ons heen die door ons gezuip en verslavingsgedrag schade ondervonden hebben. Naar een aantal van hen heb ik geluisterd en werd er meer dan stil en klein van.... Verder is het natuurlijk een feestje van herkenning, zo'n AA dag: bekenden ontmoeten, bijpraten, verrast worden door iemand die een jaar geleden zo door mijn verhaal geraakt werd dat ze me meteen herkende en verder wilde praten. Er gebeuren mooie dingen, als we met zijn allen bij elkaar zijn en gelijk gestemd zijn. Dan ontstaan er vibraties die ik meen te kunnen voelen. Ik kan er voorlopig weer mee vooruit! Een droge afmelding en welterusten.

Om een verschil te maken met mijn gebruikerstijd leef ik op een soort taakstelling: door de weeks om 0530 op en meteen een uur wandelen. Dat betekent dat ik op 0700 aan de koffie/krant zit en dat eenieder welkom is. Om te bellen of wat dan ook. Na de koffie begin ik aan wat gedaan moet worden. Zo komt er nog eens wat af, soms. 's Middags mag ik dan een dutje doen, past ook bij mijn gepensioneerde leeftijd. In het weekeinde ga ik vaak leuke/lekkere dingen doen. Zoals vandaag naar de Conventie van AA in Hoenderloo. Die begon om 0900 en ik moet een eind rijden voor ik daar ben..... En, ik wil geen jaagstress meer, dus ik sta op tiijd op en rij op tijd aan. Easy does it. Ik rij 100 op mijn gemak, lekker muziekje op en een vriendelijke knik voor iedereen die wil. edit: oeps! vette taalvout hersteldt

Dagpact, weekpact, jaarpact, 5-jaarspact, voor-altijd-voor-steeds-voor-eeuwigpact......... Wat moet ik doen of kunnen of beheersen om te "promoveren" van het kennelijk armetierige-beginners-dagpact? Waarom een pact? Kan ik niet gewoon besluiten te zeggen dat ik nooit meer ga drinken? Vanaf de AA conventie in Hoenderloo.

Goeiemorgen. Dagpact: jowan

Ik meld me succesvol af voor de dagpact. Welterusten en wellicht tot morgen.

Het volstaat denk ik wel om te zeggen dat jowan gewoon de door mij gekozen schermnaam is. Jij heet basta, daar neem ik ook genoegen mee...... Ik probeer de schermnamen zoals die er staan te respecteren. Dat is wat de gebruiker erachter zelf heeft gekozen en ingevuld. Sommigen proberen dan met mij een discussie uit te lokken. Omdat dat dan nergens over gaat dan over de spelling van een naam, leidt het af van waar het me hier werkelijk over gaat: nuchterheid bereiken en behouden. Ik hoop dat dit zo voor jou "basta" is.

Het zijn jouw woorden waarop ik reageer Asterix. Iets meer respect en afstand kan wel. Als die groep werkelijk zo is als jij beschrijft en je verleidt tot dergelijke uitspraken, adviseer ik je (alweer ongevraagd) rap een andere groep op te zoeken.

Ik vraag me in elk geval wel af waar het voor nodig is om een programma belachelijk te maken waar anderen (waaronder ik zelf) hun leven te danken hebben. Voor Asterix zie ik zijn herstel en nuchterheid dan ook donker in. Onnodig kwetsend voor anderen en niet helpend voor hemzelf. Zolang je het niet begrijpt of begrijpen wil, Asterix, adviseer ik je (ongevraagd) om er met wat meer respect mee om te gaan.

Dat doe je met opzet, Momentum! Liefs, jowan.....

Ik douche hier in huis ook altijd als eerste.......

Moest zo lang alleen wachten tot er iemand bij kwam staan....... Zo warm is het niet meer, hoor.

Hehe, eindelijk! Goeiemorgen, Lars!

Goeiemorgen. Dagpact: jowan

Ik lees weer voor mij onbegrijpelijke dingen vandaag op dit draadje. gelukkig heb ik leren "scrollen" (in correct Nederlands). Een ding staat vast: ik heb niet gedronken vandaag en ik drink alleen mijn thee nog op voor ik dankbaar voor deze mooie dag weer mijn bed in mag. En prima vooruitzichten voor morgen, ik ga het weer nuchter houden, is me goed bevallen. En naar de pedicure en de kapper, beetje een zorg-voor-me-zelf-dag dus. En naar Italiaanse les natuurlijk, mijn emigratie voorbereiden....... Welterusten. Leuk Plof, dat je er weer even was!

Wij waren met drie AA-ers, ook klein en fijn....geen eretekens uitgedeeld.

Goeiemorgen. Dagpact: Momentum Nadia Bor Rapilos jowan

Ok, Kohtje, ik weet niet precies waar je op duidt, maar ik vond mijn middel niet echt lekker. Misschien de allereerste die ik soms wel voor dorstlessing gebruikte, maar het ging zó grof aan de gang dat van proeven en genieten en gezelligheid geen sprake was. Ik zoop sowieso altijd alleen. Gewoon walgelijk als ik het idee weer toe laat, bah! Maar je hebt gelijk, ik ben een mafkeesje.

Ik heb nog een dompelpompje staan, eventueel?