jowan

Goeiemorgen. Dagpact: MarQ Lars Francoise jowan Ik heb me in de loop van de jaren 'ontdaan' van 'het gedoe met de kerst'. Het zijn nu voor mij dagen als de overige 365. Dat loslaten heeft er toe geleid dat ik nu beide dagen gevraagd ben. Enne, of ik iets kan koken en meebrengen, iets lekkers Itliaans of zo...... Met alle plezier ben ik nu dus in de keuken aan de gang. Drank is al een poos geen onderwerp meer, ook niet als het bij anderen wel op tafel komt. Zolang het geen zuipen wordt kan ik daar mee omgaan. Die anderen hebben geen probleem, dat heb ik alleen. Daar hoeven zij geen last van te hebben. Dus kook en poets ik vandaag in mijn huis, ga vanavond te voet naar een NA meeting en op de terugweg doe ik een kerk aan waar een nachtmis is waarin twee koren zingen. Daarmee krijg ik mijn dag mooi gevuld om en heb toch de ruimte voor goede intenties. Ik heb Frank Boeijen op staan, zijn latere muziek. Die amerikaanse kerstingeltangel hoef ik niet te horen of me aan te ergeren. Ik kan zelf kiezen en mijn verantwoordelijkheden nemen. Internet biedt voldoende muziekkeuze. Morgen ga ik naar mijn beste vriendin. Door omstandigheden zijn we niet met 9 maar met 3, ik vind het niet erg. Eten, wandelen maar vooral samen zijn, bij elkaar zijn. Daags erna ga ik naar mijn schoonzusje, ongeveer hetzelfde, maar dan iets anders, voornamelijk: bij elkaar zijn. Ik kan het me slechter voorstellen. Het was wel eens anders: dip, depressie, winterblues, weet ik hoe ik het allemaal genoemd heb om het maar in drank te kunnen mogen verzuipen, om een aanvaardbare reden te hebben. Ik heb nu gelukkig de keuze om het anders te doen. En ik doe het anders. Gemakkelijk is dat niet. Zuipen leek zoveel gemakkelijker. Was ook steeds hetzelfde: die ouwe afgedankte circusbeer aan een ketting in een ijzeren kooi die de hele dag dezelfde rondjes bleef draaien. Ik noem mijn actieve alcoholisme nu een geestesziekte. Daarvan kan ik herstellen middels het 12-stappenprogramma van AA en NA. Ik dank God op mijn blote kniën dat ik dat mocht vinden. Ik heb weer een leven zonder vechten en strijden. Daar moet ik wel wat voor doen: opnieuw leren leven, alles veranderen, sober leren denken, mijn emoties erkennen en toelaten, me met mensen om me heen verbinden en ga zo maar een eind door. Hard werken, maar ik hoef het niet alleen te doen, gelukkig. Ik wens iedereen die daar ontvankelijk is sobere en nuchtere dagen. Terug de keuken in.....

Waar bemoei ik me ook mee.......

Gaat weer lekker hier. Stevige kerststemming.... Iets van: de pot verwijt de ketel dat'ie zwart ziet...... Ik mag me weer droog afmelden voor de dagpact. Welterusten.

Goeiemorgen. Dagpact: jowan

Het gebed om kalmte: "God (Hogere Macht) geef me de kalmte om te accepteren wat ik niet kan veranderen, de moed om te veranderen wat ik kan veranderen en de wijsheid om tussen deze twee het onderscheid te weten." Waarom zou je, MarQ, meteen je ego aanspreken en boos worden als iemand zich de moeite doet om met een positieve bedoeling op je te reageren? Probeer eens de openheid van geest en de bereidwilligheid te hebben om geïnteresseerd te vragen wat iemand met een reactie bedoelt als je het niet meteen de eerste keer begrijpt. Vroeger leerde ik: eerst tot tien tellen als het voelt alsof iemand op je tenen is gaan staan. Dat is de kalmte waarover we het hebben. Door iemands reactie op zo'n manier af te wijzen ontneem je jezelf de mogelijkheid om te groeien. Mijn €0,02

Kijk! Daar heb je de eerste al!

Ik meld me schoon, droog, clean, nuchter en sober af voor de dagpact. Welterusten. Ik laat de vloer vrij aan de ego's.....

Proficiat! @Lika, een jaar begint substantieel te worden! Afgezien van wat lichamelijke (?) malheur gaat het goed met me, dank je wel. @Suikertje gaat ook goed van wat ik zo lees, mooi.

Goeiemorgen. Dagpact: jowan

Ik meld me schoon en droog af voor de dagpact. Het was weer een heerlijke nuchtere en sobere dag. Dikke kans dat ik dat morgen wéér wil proberen. Welterusten.

Goeiemorgen. Dagpact: jowan

26 oktober 2012 - 2017 Vandaag ben ik 1826 dagen nuchter. Dat is vijf jaar. Dag voor dag, soms uur voor uur. Dat is geen prestatie, daarvoor verdien ik geen oorkonde. Het is een geschenk. Een geschenk wat ik van mezelf en de gemeenschap krijg omdat ik leerde om liefdevolle suggesties op te volgen. Mijn eigengereidheid in te ruilen voor nederigheid. Het overheersende gevoel is dus dankbaarheid. Naar iedereen die me hierin heeft bijgestaan. Ook mensen hier op het forum. Dank jullie wel! Zucht naar het middel heb ik niet meer, zo lijkt het. Ik ben wel nog steeds vol verslaafd en dat zal mijn leven lang zo blijven. Dat is niet zo heel erg, want ik heb een 12-stappenprogramma wat me helpt mijn leven opnieuw te leren leven. Dat was ik vijf jaar geleden helemaal kwijt. Ik hoefde alleen nog maar mijn hart te laten stoppen en mijn ogen dicht te doen. Mijn Hogere Macht was het daar niet mee eens. Blij toe, want ik geniet nu meer van mijn leven dan ik ooit deed. Ik neem geen ernstig levensbedreigende of ontwrichtende middelen meer. Ik heb wel nog moeite met andere uitingen van mijn ziekte verslaving, maar ook daar helpt me het 12-stappenprogramma bij. Er valt mee te leven en dat doe ik dan ook weer vol op. Ik heb me ergens in 2010 op dit forum aangemeld. In het laatste kwartaal van 2012 vond ik hulp en werd ik actiever op dit forum. Die weken voordat ik de kliniek in ging en die eerste dagen in de detox heb ik veel hulp en steun gehad van verschillenden van jullie die er misschien nog wel zijn, maar niet elke dag op de dagdraad schrijven. Ik wil jullie uit de grond van mijn hart bedanken voor jullie steun. Sinds dat begin heb ik me min of meer actief op dit forum gemanifesteerd. Ik poogde verbindingen te maken met mensen, immers eenzaamheid was een hele grote pijn tijdens mijn actieve gebruikstijd. Ik heb een of twee keer gepoogd bij een forum-meeting te zijn, wat helaas niet lukte, Sommigen van jullie heb ik in levenden lijve ontmoet, soms heel kort, met anderen lange gesprekken, met weer anderen ging het op de plaats van afspraak mis, helaas. Die week onlangs in Frankrijk leerde me dat ik wat zaken in mijn dagelijkse doen en laten kan en wil veranderen. Een daarvan is mijn aanwezigheid op dit forum, deze dagdraad. Ik ga niet helemaal weg, maar ik denk dat ik er eens per week op kom kijken, of er eventuele PB’s zijn bijvoorbeeld. Dat houdt dus in dat ik niet meer urenlang achter een scherm hoef te zitten en alles bij te lezen (bijna een verslaving op zichzelf…). Mijn reacties op bijdragen van anderen zullen dus ook veel summierder worden. Zo ga ik het dus doen. Mijn dagpatroon veranderen, mijn huis veranderen als aanloop om toch in Italia te gaan wonen. Ik zei hier al eens eerder dat bij mij verandering noodzakelijk is om clean in leven te blijven. Veranderen om het veranderen. Omdat het kan, voordat het moet. Omdat er zaken vastgeroest raken als ik niet beweeg. Het ga jullie goed. God geef ons de kalmte om te accepteren wat we niet kunnen veranderen; de moed om te veranderen wat we kunnen veranderen en de wijsheid om tussen die twee het onderscheid te maken

Hier stond een bericht welk nu op mijn "wie is wie" en op de courante dagdraad van vandaag staat. Door de vroegte en de lange tekst maakte ik een bericht aan wat werd ingehaald door Harp.

Het is 25 oktober 2012. Ik voel me ontzettend onrustig, althans, nu ben ik me er bewust van. Beneden staat mijn grote blauwe koffer met spullen voor een maand of twee. De kogel is door de kerk, ik ga de kliniek in. Eigenlijk eerst naar een andere instelling voor d detox-periode. De kliniek waar ik naar toe ga, heeft geen medische afdeling. Dus ik moet met de trein een eind reizen. Dat is ongewend werk, ik reis niet zoveel meer en vaak neem ik de auto. Ik sta zowat stijf van de zenuwen. Ik besef heel ver weg, door dranknevels heen, dat ik op een draaipunt in mijn leven sta. Ik heb gezegd dat ik ga stoppen met drinken, zeg maar gerust zuipen. Ik ben bang. Ik kan me niet voorstellen dat ik nog rechtop kan staan zonder drank. Mijn hele systeem is alcohol, mijn biotoop ook. Ik vraag me af hoe ze dat klaar gaan spelen om me er vanaf te krijgen. Maar ik ben de diepe eenzaamheid en de peilloze ellende waar ik in zit meer dan zat. Ik heb alles om me heen vernield, zeker alle relaties maar mijn lijf en mijn geest ook. Het gaat alle kanten op die ik niet wil. Later zou ik leren dat mijn leven stuurloos was geworden. Ik ga dus mijn huis, gebruikershol, voor wat maanden verlaten. Ik ben daar ook bang voor, dat ik al mijn hebben en houden hier onbeheerd achter ga laten. Ik had mijn dochter gevraagd of ze periodiek eens in mijn huis zou kunnen kijken, maar haar reactie was niet bijster positief. Tot haar moeder, de vrouw waar ik ooit mee getrouwd was, zich meldde als stand-in voor mijn dochter die er slecht aan toe was en het niet zou trekken. Dus ook nog mijn ex een huissleutel geven en in mijn huis laten zonder mijn toezicht... dat was een zeer zware wissel. Maar op de één of andere manier deed ik het. Ik had alle drankgerelateerde spullen opgeruimd, in de kliko ermee. Alle leeg goed was ingeleverd en ik had in blik ingeslagen voor vanavond. Dat was zuipen met de handrem aan, want gelimiteerd. Met een wezenloos gevoel vouwde ik de lege blikken in elkaar en deponeerde zo in de kliko bij de rest. Morgenvroeg om half zeven zou mijn ex komen voorrijden om me naar een station te brengen. Ik had een schoonzusje gevraagd me te bellen, zodat, mocht ik door de wekker slapen ik toch op tijd zou zijn. Ik geloof niet dat ik me ooit zó wezenloos, zo ontredderd heb gevoeld als nu. Maar er was ook, nog veel verder weg, iets van hoop. Hoop dat ik het misschien toch nog zou redden. Ik had iets gedaan wat ik nooit gedaan had: hulp gevraagd. En dat leek te gaan gebeuren. En zoals altijd viel ik in coma en maakte het einde van de dag niet mee. Vandaag, 25 oktober 2017 is dat gelukkig anders!

Ik meld me droog af voor de dagpact en ga nuchter naar bed en hoop morgen weer fris op te staan voor weer zo'n unieke, nuchter en sobere dag. Welterusten.

@Suusje123: waarschijnlijk heb je in de kliniek geleerd over de roze wolk. Val er niet vanaf. Ik gun en wens je alle goeds.

Goeiemorgen. Dagpact: Lars jowan

Droog te kooi, de rust.

Goeiemorgen. Dagpact: lars jowan

Bonsoir. Droog m'n slaapzak in. Ik neem wat van het goede weer hier mee op m'n trekhaak. Welterusten.

Bonjour! Dagpact: Lars jowan

Kwoot: " Als niet, als iets jouw keuzevrijheid heeft afgenomen, dan geldt misschien wat jowan schrijft. Hoe verschrikkelijk dat ook voor jou moet zijn. " Het kan verschrikkelijk lijken, maar aan de andere kant van die scherpe snede bleek bij mij een enorme opluchting en vrijheid.

UIt BigBook AA, Stap 1: " Wij erkenden dat wij machteloos stonden tegenover de alcohol, - dat ons leven stuurloos was geworden."

Je signe sec, bonne nuit! Jusqua demain, peut etre. @Lars Ik denk inderdaad dat dankbaarheid en nederigheid in hetzelfde hoofdstuk beschreven staan.

Goeiemorgen. Dagpact: jowan