jowan

Goeiemorgen. Dagpact: jowan

Ik meld me droog te kooi, welterusten. Vanmiddag naar "oude kliniek' gereden. Het was exact vijf jaar geleden dat ik daar 'vrij' kwam. Mijn vrijheid terug kreeg, eigenlijk. Ik veroorloofde mezelf weer de vrijheid om mijn leven op te pakken en er verantwoordelijkheid voor te nemen. De kliniek als zodanig bestaat niet meer, het gebouw is nu een onderkomen voor 'refugees', asielzoekers, denk ik dan. Er wordt duidelijk heel anders geleefd dan idestijds. Met 47 mensen waar er in mijn tijd 18 waren. Het is voor mij geen bedevaartplaats, dat niet, maar wel een heel markante plek waar mijn leven een heel andere draai kreeg. Ik liep het rondje wat we iedere morgen pleegden te lopen en allerlei beelden kwamen terug. Ik sta versteld van de veranderingen die sindsdien plaatsvonden. En dankbaar, want het is alleen maar ten goede. Op die ochtend, 7 januari 2013, werd ik door de hele groep uitgezwaaid op het voorterrein van de boerderij. Mensen zeiden lieve en bemoedigende woorden. Die had ik ook wel nodig, ik was doodsbang dat het eenmaal buiten de veilige bubbel van de kliniek mis zou gaan. Zelfvertrouwen was nog ver te zoeken. Gaande weg heb ik aan mijn programma gewerkt en het geleefd. Mijn vertrouwen is toegenomen. Ik kan de toekomst weer in de ogen zien. Ik leef weer! Ik kreeg van iedereen een warme knuffel en werd door een van de teamleden op de trein gezet, mijn reis kon beginnen. Warme, dankbare gevoelens komen boven, emoties ook. Mooi.

Een tip: verspeel geen energie aan het uitleggen aan anderen wat er door je hoofd gaat. Het allerbelangrijkste is dat jezelf begrijpt hoe het voor je werkt. Alle problemen én oplossingen zitten in jezelf. Als zuiper zijn we geneigd het steeds buiten onszelf te zoeken. Schrijven is een heel goed idee. Niet alleen omdat ik dat zelf ook doe en diverse 12-stappenprogramma's dat sterk adviseren, maar wat je opschrijft beklijft. In onze hoofden kunnen we met feiten beter goochelen dan Kazan of wie dan ook. In eentiende seconde maken we van de ene werkelijkheid een andere, En anders nemen we er nog een paar op....... Met opschrijven leg je het vast en het is een momentje van eerlijkheid naar jezelf. Ik ga douchen en dan naar een AA bijeenkomst, voor iedereen een fijne dag!

Lijkt me een strak plan: alleen de dingen doen die je vandaag kunt overzien. Alleen voor vandaag neem ik die eerste niet. En als 24 uur teveel is, maak er dan nog kleinere stapjes van. Stappen maken is belangrijk, stil blijven staan is dodelijk. Ook kleine stapjes, hoe miniscuul ook zijn van levensbelang. Zelf doe ik dat 1899 dagen op een rij. Het kán.

Goeiemorgen @Annemarie79 , natuurlijk kun je dat hier plaatsen. Ik begrijp dat je je voor had genomen niet te drinken en dat je je niet aan je voornemen gehouden hebt? Vreemd, ja. Een afspraak met jezelf nakomen zou toch het eenvoudigste moeten zijn wat er bestaat, toch? Want als je dat niet doet, gedaan hebt, hou je jezelf voor de mal, ben je niet eerlijk tegenover jezelf. Ik denk dat het daar begint: met eerlijkheid naar jezelf toe. Dat is simpel, maar op dat moment even niet gemakkelijk. Het fijne ervan is, dat als je er wel in slaagt dat meteen een goed gevoel geeft. Het draagt bij aan je gevoel voor eigenwaarde. Daar ontbreekt het bij ons zuipers nogal eens aan, zo is mijn ervaring. Hier 'opbiechten' is dus al een goed begin. Er zijn hier mensen die je willen helpen. Je moet het weliswaar zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen.

Goeie zondagmorgen! Dagpact: jowan

Ik ken dat. In gebruik kon ik het ook allemaal alleen en zelluf, niemand nodig. Ben zelfs een keer verhuisd, helemaal alleen, inclusief fornuis en wasmasjien: alleen. Vandaag had ik mijn maatje hier. Goede gesprekken gehad. En weer uitgesproken dat ik haar nodig heb. En liefdevol zegt ze: "Dat weet ik. Ik heb jou ook nodig.". Net zo makkelijk, toch, als je dan net bij elkaar bent...... Ik sla de plank natuurlijk een beetje mis, want jij hebt het over je lijf wat niet steeds mee wil doen. Ik heb ook van die dingen. Mij helpt het motto: verander nu het nog kan voordat het moet. Ik pas mijn dagelijkse gedoe ook steeds aan aan mijn veranderende (verminderende) mogelijkheden. Ik leerde dat acceptatie en berusting daarbij erg handige gereedschappen zijn. Sterkte en welterusten!

Kan ik wat betekenen?

Ik meld me droog te kooi, de rust. Paar leuke boeken voor inspiratie gevonden. Een paar met het thema kiefde en ook een wat de verhoudingen en relaties binnen gezinnen beschrijft. Als 'lid van een disfunctioneel gezin' wekt dat mijn interesse. Meer voor het begrip dan wat anders, want als er nog 'gezinsleden' in leven zijn, weet ik daar niets van. Morgenvroeg begin ik met een AA bijeenkomst. Morgen is voor mij een beetje een speciale dag...

En de voordeur niet, moest ik altijd achterom.......

Je gaat lekker, hè? Dat lees ik zo af en toe. Nou ja, wat gips af en toe, maar dat geeft je met een schokje de gelegenheid de dingen te veranderen, daar zou je ook iets positiefs uit kunnenn halen. Nog leuke plannen, dit weekeinde? Ik ga straks met een vriendin naar een grote boekenbeurs en daarna hier brunchen. Ik ga boeken, proza en poezie, zoeken over liefde.

Goeiemorgen. Dagpact: Lars jowan

IK denk dat dat "cafetaria-model" vaak ingezet wordt door mensen die de controle koste wat het kost vast willen houden. Die willen naar een uitkomst toe in plaats van het open te laten. Heeft naar mijn idee weinig met acceptatie en overgave te maken.

Ik meld me droog af voor de dagpact. Welterusten. Er wordt over ego geschreven, als dat betekent dat men er mee bezig is, vind ik dat een prima signaal. Dat er mensen zijn die ziek worden van hun ego kan ik best geloven, ik vind herkenning. Een bakje naast het bed kan soelaas bieden, Succes er mee, maar maak het niet te gortig.

Machteloosheid ervaart niet alleen de nog lijdende alcoholist. Ook degenen die de weg al wel gevonden hebben kunnen vaak alleen maar machteloos toekijken bij het lijden van de ander. Ik kom vaak tot geen andere conclusie dan het goede voorbeeld geven het enige is wat ik kan doen. Om met nuchterheid en herstel een begin te kunnen maken is overgave aan die machteloosheid, het opgeven van de strijd nodig. Daarnaast eerlijkheid naar jezelf, openheid van geest en bereidwilligheid. Maar ik voel met je mee @Sowhat, leuk is anders.

Goeiemorgen. Dagpact: jowan

Niemand hier zegt dat je een slechte moeder bent. Je mist op belangrijke punten het vemogen om naar jezelf te kijken, je eigen bijdrage te evalueren. Jij vat dat commentaar op als kritiek, terwijl het hulp kan zijn. Mits je daar voor open staat natuurlijk.

Mag ik me bij je aansluiten, Lika? Ook van mij al het wenselijke!

Ah, bah!

Tja, hetzelfde smoezenboek wat ik zelf gebruikte om te kunnen zuipen. "Het feest". Terwijl het dat in het allerbeste geval misschien heel even was aan het begin. Het verwerd al snel tot een liederlijke braspartij, keer op keer weer. Daarbij ontzag ik niets en niemand in mijn omgeving. Mezelf helaas ook niet. Ik slaag er heel langzaam aan in om te kiezen voor soberheid en herstel en daarmee voor geluk. Dit jaar voor het eerst in vele jaren redelijk onbekommerd "de dagen" doorgekomen. De laatste horde moet nog. Ik ben het met je eens @Harp: die zogenaamde traditie (vanaf ca 1965 langzaamaan begonnen....waar hebben we het over...) van vuurwerk heeft dezelfde waanzinnige componenten als alcoholisme, zo mooi hierboven aangehaald. Ik voeg er nog het kenmerk zelfzucht en egoïsme aan toe wat voor de meeste mij zichtbare misbruikers van vuurwerk geldt. Ik heb een oliebol (traditie! want dat steunt op honderden jaren) en op een grootbeeldscherm de Top2000, wat me helaas ook soms terug brengt naar het muzikantendeel van mijn gebruikerstijd, maar ik kan die gevoelends hanteren nu ik een mooi 12-stappenprogramma heb. Ik blijf binnen, ramen en deuren hermetisch gesloten, want ook die stank wil ik later op de dag niet binnen. Luchten doe ik morgen wel weer. Waken over de veiligheid van mezelf en huis en haard. En misschien wordt ik wel miljonair vanavond. Dan heb ik er weer een uitdaging bij om met de voeten op de grond te blijven en dicht bij mezelf te blijven en geen gekke dingen te doen. Misschien geldt ook daar wel: "We kunnen alleen behouden wat we hebben door het te delen." Ik wens eenieder een fijne en vooral veilige dag en avond.

Goeiemorgen. Dagpact: Lars jowan Die zo naar zijn laatste AA bijeenkomst van dit jaar gaat. Vind ik leuk

Ik ken geen 12-stappen programma wat je belooft "snel van een verslaving af te helpen". Ik weet wel van de belofte dat de zucht naar gebruik van het middel verdwijnt voor iedereen die het (complete!) programma volgt. Dat is voor de rest van mijn leven, voor mij. Het leert ook dat telkens hetzelfde pad bewandelen in de hoop dat je ergens anders uitkomt een dwaze, zelfs waanzinnige gedachte is. 12-stappen: Je hoeft maar één ding te veranderen: alles. Da's heel erg veel dus....... Ik ben eraan begonnen en vaar er wel bij.

Ik ga me weer droog afmelden voor de dagpact, weer een succesvolle dag. En een dag nuchter blijven is voor mij helemaal niet zo vanzelfsprekend. De nachtmis was ok, er zat wel een organist die kennelijk haast had, wat speelde die man jachtig. Het gemengde koor kon hem af en toe niet bijhouden. Maar wel precies in het uur klaar en afgewerkt. Ik heb niets met religie en met de kerk, dus ik neem het er als kerstgast gewoon allemaal bij. Ik ben wel gelovig, dat helpt me nuchter en sober te blijven. Nu te kooi, welterusten.

Zonder drank op (niet al te vaak..) klonk Dré ook een stuk beter en kon hij de drummer beter volgen.....

Rust oftewel: kalmte, sereniteit is wat ik nastreef. Soms slaag ik daar een enkele keer in.... En Italiaans koken, och, op mijn reizen neem altijd iets uit de keuken mee, niet echt een 'recept' maar meer de intentie. Italiaans staat voor mij het ontbreken van gefrutsel en tierelantijnen, dus heel simpel en eenvoudig en 'slow'. Het uitliezen van de goede ingrediënten van de goede kwaliteit is het voornaamste wat ik daarvan geleerd heb. Dus in de super niet voor de goedkoopste, maar voor de lekkerste tomaten gaan. Dat vind ik in Italië ook zo heerlijk: inkopen doen op de markt. En maar proeven, proeven, proeven...... En ondertussen een praatje maken. Dat leverde me al vaker hele wonderbaarlijke en lekkere tips op. Hé, het wordt weer tijd dat ik weer eens die kant op ga!