Jannigje

Ontmoetingsplek op het strand, de pier of het Kurhaus??

Alvast welterusten allemaal, ik ga ook afsluiten. En proberen te slapen! Tot morgen:moon:

Dank je Yvonne

Houtje, dank voor je posting van 14.44. Die raakt me!!! Wat een ellende heb jij de laatste 2 jaar meegemaakt!!! Trouwens, de medische omschrijving van wat er gaat gebeuren begrijp ik, klinkt erg spectaculair Ik wens je ook heel veel sterkte en een heel voorspoedig (wat een raar woord eigenlijk :frown;) herstel.

Ha Billy, ik snap wel wat je bedoelt! Ik zit zelf nu op 21 dagen, dus ben ook pas begonnen, en ben daar best trots op, maar vergeleken bij veel anderen.............. Maar iedereen is toch begonnen met dag 1!!! En daar zijn wij nu ook mee bezig. Dus: ik ben trots op je!!!!:heart:

Desi, ik vind het zo erg voor je zus en voor jou. Ik wens je veel liefde en moed en kracht:heart:

Sorry Tapas, ik bedoelde natuurlijk Tasseke!:$

Tapas Wat is een BOR? Ik hoop dat het vandaag goed is gegaan!!!!!! Hoe is de groep? Hhmm, misschien moet ik eerst alles lezen, heb je misschien al ergens gepost?

Openbaar plassen is inderdaad verboden!

Dag allemaal, ik zit op mijn werk en spiek even op het forum. Teveel om nu te lezen, dus dat doe ik vanavond wel. Want ik zag o.a. "werk" en 'carrière" langskomen en ik wil graag lezen wat jullie daarover denken. Ik probeer positieve gedachten te hebben! Tot later, daag:moon:

Zoeken doe ik al heel mijn leven, vinden lukt nog niet erg.

Ha Vie, je hebt helemaal gelijk! Ik probeer ook steeds om mij niet te vergelijken met anderen, maar als ik me "zwak" voel lukt me dat niet en doe ik het toch. En ja dan vallen de verschillen zo op. Rationeel weet ik ook dat ik zo niet moet denken, maar het voelen is een ander verhaal. Ik ga zo naar mijn werk, waar ik nu op ATB basis werk, daar heb ik het ook: al die collega's die van alles willen en doen op dat werk, die carriere (willen) maken, die allemaal plannen hebben, ook in hun privéleven ed. Afijn, ik ga proberen vandaag anders te kijken en te voelen. Dag allemaal, tot later vandaag

goedemorgen Tapas Ik heb gekeken, maar er staat bij status: "niet aangemeld"??

Goedemorgen allemaal HELP: sinds gistermoddag verschijnen opeens alle berichten in mijn e-mailinbox!!!???? Weet iemand hoe dat kan en hoe ik het kan verhelpen???? Prettige dag allemaal, de zon schijnt hier nog:rose:

Voor straks: welterusten allemaal Nu de Tudors

Bolletje, dank je

Hallo Billy Welkom!!! De eerste stap heb je gezet!!! En je kunt pas op weg gaan als je die stap hebt gezet!!!! Ik ben zelf nog maar net begonnen, dus "wijze raaad" kan ik nog niet geven. Wel merk ik dat ik me ondanks alle lastige aspecten die bij het stoppen horen (voor mij vooral het niet slapen0, ik me ook wel sterk voel dat ik het aan ben gegaan. vandaag wordt dag 21 van niet drinken!! Dus meid, zet hem op!!!!! Gaan we samen de strijd aan. Ik volg trouwens de internetbehandeling.

Hermie Heb je "Der Erlkönig" wel eens horen zingen? Mijn zangleraar (bas-bariton) zingt het prachtig, erg ontroerend

Dank Hermie, Tasseke, Cathy, Harry en Dar voor jullie bemoedigende woorden. Ik bleek nog ingelogd, had daar geen erg in. Ik was vanmorgen zo van de kaart dat ik zelfs fysiek reageerde met buikpijn en diarree (de details zal ik jullie besparen). Hermie, wat jij schreef raakt me erg, maar bemoedigd mij ook. Het zit em niet in wat we kunnen hè? Blijkbaar kwaliteiten te over, inderdaad allerlei diploma's gehaald. Maar..... dat hielp mij niet te voelen dat ik iemand ben, dat ik er mag zijn. Wat goed dat jij nu een doel hebt waar je voor wilt gaan, na alles wat je hebt doorstaan! Petje af!!! Tasseke, het is inderdaad een kwestie van durven geloven dat ook ik welkom ben. en ja, dat aan mijzelf werken...... Ik las ergens dat iemand iets schreef in de trant van: ik kan nu pas aan mijzelf gaan werken, nu ik niet meer drink. Dat heeft me erg geraakt, want ik ben al zolang bezig, met therapieën, maar hoe effectief kon dat zijn? Eerst boulimia, en roken. Allebei overwonnen. toen kwam de alcohol! hoezo gevoelig voor veslaving????!!!! Ik begrijp nu dat ik die dingen deed/gebruikte/nodig had omdat ik het leven te moeilijk vond zonder. Dus eigenlijk kan ik nu pas echt aan de slag en ontdekken wie ik ben. En jij gaat met jouw therapie beginnen, goed hoor. Klinkt wel heftig, maar ook heel hoopgevend. sterkte!!! Cathy, wat dapper dat je zelf een eigen praktijk bent begonnen!!! Geweldig. Heel herkenbaar, dat altijd maar bezig zijn met de mening van anderen. Wat willen zij????? Nee, wat wil jij! En wat wil ik??? Dat laatste weet ik niet. Idioot toch, ben ik 55 en moet ik nog gaan ontdekken wir IK ben en wat ik eigenlijk wil en verlang en nodig heb ...... Harry, dank je:heart: Dar, wat jij schrijft dat het je tegenvalt wat je nog kunt, is dat nu nog steeds zo voor je? Ik ben zelf de laatste 3 weken niet vooruit te branden en nam/neem aan dat "het erbij hoort", maar ik hoop wel dat het van voorbijgaande aard is. Maar ja, je hebt gelijk met die roofbouw!!!! Kate, daar zeg je wat: ïeder heeft zijn eigen pad". Het wordt tijd dat ik ophoudt met mijzelf te vergelijken met....... En ja, die vergelijking valt dan in mijn geval zo goed als altijd uit tengunste van de ander. Allemaal bedankt

quote: Als de wind het gras beweegt, beweegt zij mee. Maar een storm weerstaat zij. De werkelijk sterke vrouw. Bolletje, wat mooi!!!!! Dank je wel.

Zaak is het om duidelijkheid te hebben, dus ja, ik streef naar vooruitgang.

Voortgang in de zin van vooruitgang is waar wij allemaal naar streven, toch???

Dag allemaal Ik schrijf bijna niet, want ik voel me nog erg onwennig en eigenlijk een beetje een buitenstaander. Niet omdat ik een ander probleem heb, want dat heb ik niet. Ik ben hier om dezelfde reden als jullie, maar ik kijk van de buitenkant "in een warm en vertrouwd nest" ofzo. Klinkt misschien stom, maar zo voelt het. Één van mijn problemen overigens, het gevoel "er niet bij te horen, er niet te mogen zijn". Maar nu wil ik toch graag iets delen, want ik kreeg vanmorgen een bericht waardoor ik danig in de war ben. Eerst even ter verduidelijking: ik zit met 3 anderen in een intervisiegroep, wij hebben allemaal dezelfde therapieopleiding gedaan. De anderen zijn erin geslaagd een eigen praktijk te beginnen, ik niet. Ik worstel al jaren met perioden van zware depressie en lijk alleen maar bezig te zijn mijn hoofd boven water te houden. ( EN DRANK HELPT DAARBIJ NIET, al lijkt dat heel even wel zo. Maar dat weten jullie ook allang) Om een eigen praktijk te kunnen beginnen zou ik iets op moeten bouwen naast mijn bestaande baan (ik ben alleen en er moet wel brood op de plank komen). Ik kan mijn baan al bijna niet aan (heb langdurige periodes van uitval, werk nu weinig op therapeutisch basis) dus laat staan daarnaast nog een praktijk opbouwen. Ik vind het heel moeilijk om dat te accepteren. Maar gelukkig was er toch de intervisiegroep, a.h.w. mijn enige aansluiting bij de anderen waar ik wel in meedraaide. Maar nu gaat die groep stoppen, te klein, en ben ik mijn enige lijntje met het vak en de anderen kwijt. De anderen gaan naar een andere groep, maar ik kan daar niet heen, want ik heb geen praktijk. Ik voel me dus (opnieuw) zooooo mislukt!!!! En wat is dan de eetsre gedachte: zie je wel, JIJ kunt het niet, het is allemaal zinloos, geef het maar op!! Je kunt net zo goed weer gaan drinken, dan voel je de pijn niet meer. En oohh een deel van mij wil dat zoooo graag. Niet elke keer die pijn!!! Maar ik ben niet voor niets hier begonnen!!! (zie de toetsen niet meer goed door de tranen) Ik heb al 20 dagen niet gedronken.

Mis schieten kan zijn voordelen hebben

Kwaadsprekerij is nooit goed te keuren