smart

Sterkte, wat naar voor je! ... en voor haar.

Ook meedoen is goed, mits men goed leest, wat mij niet altijd lukt, zei ze

Haha, wij vrouwen Mooi hoor!

Wat goed dat je met je hulpvraag komt! Veel succes en sterkte!

Zoiets als wat Marnix Pauwels zegt over gedachten: 90% ervan is als onzin weg te zetten, plopt domweg op. Je leert wel sneller door te hebben wat helpend is of niet, waar je iets aan hebt of niet... (moet je wel ouder voor worden, dat onderscheidingsvermogen en ook wat discipline op kunnen brengen)

Waar "zit" je Lars? .... .... Excuus, ik lees het zonet op de DDD. Gecondoleerd! En je zult nu even iets anders aan je hoofd hebben. Verdrietig. "denk aan je"

Waauw!!

Bedankt allemaal! Best heel spannend. Het voelt ergens ook als een knieval naar het uwv, maar ik vind het erg de moeite waard om toch te gaan proberen als 63jarige.(een jaar). (ik mag nog 4 jaar!!!) Zoals het was beviel me het ook best,... op het gezeur van de uwv na. Het is gelukkig op een plek waar ik al vaak werkte en bekend ben en me meestal erg op mijn plaats voel. Al met al gaat het me uitdagen wat gedisciplineerder te worden. Adb gaat redelijk goed maar heeft blijvende aandacht nodig. Omgaan met spanning is ook iets.... Ook doel ik op mijn plan om te gaan schrijven, wat ik deels al had opgepakt en waar mijn bloed harder van gaat stromen. Dat wil ik niet los laten en plots lijk ik wat zelfzuchtiger te worden; lijkt er een urge om iets - van wat ik al zo lang wil - waar te gaan maken. Zelfs al zou het niet lukken: ik MOET het een serieuze kans geven. Tegelijk zit ik zo in elkaar dat ik na een maand nog steeds * met het toetsenbord van mijn laptop. Ik moet hulp vragen zonder in de kosten te komen.... jaja Op dit moment zie ik wat meer kansen dan beperkingen. Ik heb ter zin in. Dat wens ik ieder toe! Welterusten! ppp

Het ging in ene heel rap maar ik heb werk! Toch ongeveer een halve baan. En ik ben blij! Dat zal structuur geven en ik hoop dat de uwv er ook blij mee is. Kan er niet teveel over zeggen/herkenbaarheid, maar : joepie!!

Hoe is het nu Lars?

Fijn om te horen!!

Zag je die docu gisteren de Roze wolk? En dan 3 keer Ietje? Wat erg.... Ik had ws een verwaarloosde pnd. Maar hoe dan ook tekent het je leven denk ik. Nu echt te bedde....

Mijn ha zei ooit tegen mij (30 jr geleden) dat een beetje drinken me helpen kon omdat ik enigszins geremd was. Deels was dat wel zo, maar het gaf mij goedkeuring om dagelijks te drinken, wat uiteindelijk resulteerde in het minder goed kunnen verwerken van opgelopen trauma's. Ik was een zoeker (ben?) en ben dus altijd blijven onderzoeken, ongetwijfeld lukte dat maar ten dele. Altijd bleef ik hopen op.... rust en vree. Maar in het zoeken zat ook een stukje drama en thrillseeking,deels doordat er gewenning was ontstaan aan spanning voelen. Toen die spanning resulteerde in een fobie moest ik aan de medicijnen waardoor ik weer durfde autorijden en een zeer goede baan had gedurende jaren. Ik wilde beginnen met schrijven dat drinken mij ook iets heeft opgeleverd. Maar het zou niet kloppen omdat ik immers niet weet hoe het was geweest als ik nooit gedronken had. Ik weet ook niet of ik dan bepaalde belevenissen en ervaringen wel had gehad, gedichten was gaan schrijven, diepten had gekend die er nu wel waren... Dit alles schrijf ik echter om mijn leven in perspectief te willen zien. Zeker niet om te romantiseren. Dus hierbij verontschuldig ik mij maar direct!! Voor jou hoop ik dan maar dat het een op zichzelf staand iets is... Geen graafwerk nodig. En elk zijn eigen proces! Trusten!

Basta, ik schrijf sowieso geregeld. Ik verbaas me niet, behalve over dat/een voldaan gevoel erna. Nee, geen onbekend gebied, want het was er allemaal al (zoals ieder dat heeft, die bron, zeg maar) De kracht zit hem wel in het moeten doorschrijven; als ik zelf na anderhalve pagina eigenlijk wel klaar ben dan moet ik nu door. Het werkt inspirerend, zodoende kon ik bv vandaag een 5tal oudere gedichten bewerken/verbeteren, waar ik nu tevreden mee ben en ik maakte een nieuwe. Er is dus een soort nawerking. Ik wil dit voortzetten alleen al omdat het puur voor mezelf is, onafhankelijk van schouderklopjes, want daar raak ik van in de knoop (of van het ontbreken ervan). Dus ik ga lekker door. Leuke vraag trouwens...

Gelukkig maar Vol! Oh Vlok, ik hoop dat je een maatje vindt, sterkte! Welterusten allemaal

Was het niet leuk Vol? Zo klonk dat n beetje...

Jammer, ik kan de plaatjes niet openen!

Bij beide kan ik me veel voorstellen Meya; op de eerste heb ik gegoogled en ik kwam in een schematherapie terecht. Ondertussen ben ik een boek over ACT aan het kopieren, een werkboek wat ik van mijn hulpverlener kreeg. Ik denk dan ook dat ik meer met accepteren bezig moet. Veel ken ik wel van mezelf... en wil dat niet altijd benoemen. Ondertussen is het vooral de somberheid die ik wil bestrijden, al dan niet door alcoholgebruik ontstaan. Ik ben nu al een aantal dagen aan het schrijven voor mezelf, 3 a 4 blz na het opstaan. ( zie: the artist' way) Dat levert me wat op; op de eerste plaats de aandacht die ik er mezelf mee geef, vervolgens brengt het me een richting in, het lucht enorm op en inspireert me tot schrijven van meer. Voel me dus wat beter. En het was prima om enkele afspraken af te zeggen. Die ruimte had ik nodig. Tijd en aandacht voor anderen komen wel weer...

Beetje eng om dit te schrijven. Ineens had ik kort geleden enorm de schurft aan mijn eigen zogenaamde lieve ikje. Ineens had ik zo' n zin om de heks in me los te laten!! Een aantal dingen bij elkaar maakten dat los. Mijn immer zorgen voor anderen en best vaak het gevoel erbij dat ik dingen doe die ik niet wil. Schrijven volgens the artist' way (waar ik bij Quinn over schreef) woelt wat los. Ik wil niet meer....! Heb dus gisteren een vriendin gemeld dat ik geen afspraak met haar maak voorlopig, zo ook met een oud collega die vaak mee-eet. Ik ben het koken beu, ik heb teveel voor mijn buurvrouw gezorgd en nu ga ik eens uitvogelen wat gezond en goed is voor mezelf. Is het kwartje gevallen vraagt een 2e stemmetje? Ik hoop dat!! En ik hoop de komende tijd beter uit te zuiveren hoe lief ik ben... en hoe afhankelijk..... Mag dat oude jasje uit?? Wat gek is, is dat ik zonet enorme trek kreeg en overwoog te gaan drinken. (op klaarlichte dag? Ik?) Dit terwijl ik me eigenlijk goed voel nu er wat meer loskomt. Bang voor echte verandering??.... want die voel ik komen.....

Goeiemorgen! Hier gebeurt een boel, teveel om te beschrijven maar dat komt vast later eens. In elk geval maar eens die afspraak met de huisarts gemaakt ivm de maagpijn. Fijne dag!

Ach Nadia... ik kon het niet meer lezen maar ...... sterkte meid

Ik heb een tip. Niet alleen voor jou, maar voor ieder die het nodig heeft vanuit het bekende patroon te breken. Het gaat over het boek " the artist' way" (kijk op wikipedia) Zonder artiest te zijn wel uit de cirkel van blokkades komen. Dus bestemd voor iedereen... Ik weet er nog niet heel veel van maar ik ben wel begonnen om voor mezelf elke ochtend direct 3 a 4 bladzijdes vol te schijven. Het geeft niet wat. Regel is dat je het niet mag nalezen en niet over de inhoud met anderen praat. Dit te doen maakt dat je ongewild noteert wat op de voorgrond staat en je eigen strategie en visie loswoelt (zo ervaar ik het). Ik merkte na 2 dagen al dat er een lichte sturing ontstond, en dat ik me meer opgeladen en voldaan voelde. Ik kwam directer bij mijn patronen uit met een fellere wens tot verandering. Tevens dien je 2 uren per week iets te doen wat buiten je comfortzone ligt. Voor de een is dat in zijn eentje naar het museum gaan voor de ander is dat een praatje maken met een onbekende. (nogmaals, ik weet er nog niet alles van) Jouw stuk tekst nalezend van gisteravond maakte dat ik dit even met je wilde delen.

Ik hoop voor jou op een wat betere dag!

Heerlijk yoga! Ik knap daarvan op. Ik mis het niet graag. Nu naar de pompoenhap! Eet ze allemaal

O jak.... zit dat er aan te komen? Dan snel de zon nog even in......