Alle activiteit

Ik zit idd nog in mijn pyamaaaa, heeeerlijk... Iets te vroeg op bed gegaan vanochtend, had even een Mega Rave, nuchter feestje buiten de Arreslee om.. In R'dam.. Blijkbaar kan ik sinds kort teleporteren..... Heeeeel leuk! Ik begrijp van @Spirit dat ze wat leiding mist, soms is de beste leiding, geen leiding

Hoi en welkom!

Dag allemaal, na heel veel wikken en wegen, na heel veel 'dry januaries', na veel voornemens van 'alleen in het weekend drinken', maar ook na het zien van de groeiende berg flessen die elke week naar de glasbak gaan heb ik het voornemen om een jaar niet te drinken. Het ingewikkelde is dat ik wijnboerin ben, en dat alcohol dus letterlijk mijn leven bepaalt. Ik heb gelezen dat het belangrijk is om je redenen om te stoppen goed op een rijtje te hebben, dus ik deel ze graag met jullie (in willekeurige volgorde): 1. ik word er dik van 2. ik begin pijn te krijgen in mijn bovenbuik, en ben bang voor alvleesklierkanker of leverproblemen 3. ik rij afentoe auto met teveel drank achter de kiezen, en dat is echt te idioot voor woorden 4. ik ben bang voor het risico op hersenschade of dementie ik hoop dat jullie me willen helpen. wijnboerin

Ga jij de boel vast schoonmaken, @Spirit? Dan blijven wij nog even melig rondhangen. Dat is toch niks voor jou.

Waar blijft onze reisleidster @Marij? Sommigen lopen wat geïrriteerd heen en weer. Anderen vinden het wel best, maar er is geen organisatie en daardoor ook geen orde. Er zijn er die melig worden. Er wordt een slaapzakkengevecht gehouden en iedereen zit nog in z'n pyama.

Ik zie alle lieve mensen nog een laatste groet brengen aan het bevroren lichaam van mijn moeder. Op de Bolero van Ravel

Door mijn actie van deze morgen is het wel gedaan met het klussen voor vandaag. Afplakken gaat met mijn bibberende handen niet zoals ik graag zou zien dus morgen op de sterfdag van mijn moeder (dan is ze weer 5 jaar geleden mooi gestorven ) maar afmaken. Ik mis haar en kan dat nu onderhand ook eerlijk zeggen, daarvoor had ik met een heleboel rekening te houden en moest sterk blijven. En omdat ik nu even niks anders te doen heb, dan daaraan te denken en volgens mij wel in mijn ziel gegrift zit. Dat laatste bijzondere moment van mijn moeder en mij tijdens haar laatste momenten. Spud ik was me mijn haren extra zodat jullie er niet zoveel werk aan hebben. En toen de ambulanciers kwamen om een infuus aan te leggen, Spud kan je die jongens niet nog een koekje geven ofzo? En tussen ons allen de opmerking kwam, ja mam er liggen nog mercieke maar lijkt me niet heel erg passend in deze situatie. Toen wist ik dat niet, maar heb het later gehoord, dat die ambulance medewerkers inderdaad het maar een rare situatie vonden. Ze maakte voor de eerste keer in hun leven mee, dat iemand vrolijk en aanspreekbaar was die dood zou gaan. Gelukkig zat dat mijn moeders wens niet in de weg, maar als nabestaande is dat leuk om achteraf terug te horen. Morgen gebeurt dat verhaal, en mag ik haar leren vouwen in haar lijkwade. Ook weer vrolijk en met humor, tja uitvaartbedrijven willen gewoon zelf de regie nemen en niet aan jou laten. Maar met een partij lieve mensen heb ik dat wel weten te doen. En ja, met heel veel lachen, we hebben haar zo vaak weer opnieuw op die dunne lijkwade moeten tillen dat ze voor mij een soort van loempia werd, witte wade en moeten vouwen. Wel heel leuk! Als de uitvaart instantie haar nog had willen controleren dan hadden ze zich geprikt aan al die mooi gekleurde stopnaaldjes die we erin gestoken hebben. En ja de uitvaart instantie melden dat ze klaar was om vervoerd te worden naar het crematorium. Dat vond ik in mijn A tot Z haar opvolgen nog wel het moeilijkst moment, dan rijdt je je me moeder als een soort taartje in dit geval een loempia in een koude cel. En vooral dat je daar nog meer bevroren lichamen ziet liggen vond ik wel lastig. Ik had gewoon een beetje verwacht dat overleden mensen ook soort van privacy mochten hebben. In een laadje gaan en er weer uitkomen als de uitvaart er is. Toch bleef ik dat gevoel wel houden, dus voor de uitvaart begon en we alles aan het opstellen en ik mijn moeder weer aangereden kreeg, bevroor ik bijna toen ik haar aanraakte. Ze was gewoon kei diep ingevroren, en toen had ik pas door dat ze dood was. Maar dat voelt zo niet doorsnee omdat je nog een hele uitvaart moet uitzitten en haar de oven brengt. Ik heb het gedaan, maar zo kei hard bevroren en dat ik niet mocht zien hoe ze verbrand werd, is gewoon jammer. Ik heb mijn moeder wel opgevolgd en daar ben ik tevreden mee. Maar de laatste keer haar aanraken en een ijsblok voelen en je moeder niet voelen dan vind ik nog lastig.

Ik dacht: "weet je wat, ik ga nog even schaatsen" maar dat viel wat tegen.

Ik weet nog een raadsel: Wat duurt iets langer?

Dat had je ook niet kunnen weten dat het koud zou zijn 😁 Maar goed, liever gênant dan een hartstilstand want das niet geheel denkbeeldig.

Blij dat we niet via het noorden van Scandinavië gegaan zijn. Wat een storm daar!

Misschien even lekker onder de warme douche om weer op temperatuur te komen, @Spud?

@garfield076 die luisterde ik ook. Trok het niet goed dus nu maar David Boyle proberen. thanks gaat zeker lukken. Vanuit oud en nieuw door naar dry january 😅🤣😜

ik heb het voorwoord vh boek gelezen inspirerend en motiverend de bedoeling is je denken over alcohol te veranderen en zo te minderen of stoppen m drinken door de oefeningen te maken in mijn geval te stoppen m drinken momenteel heb ik zo goed als gn craving ik ben te ziek en ik kom uit een heel moeilijke periode 3 flessen wijn gespreid over een dag wat heb ik dan van mijn leven niks aan mij om daar verandering in te brengen blijvende verandering wordt vervolgd

Goed bezig Kers! Die David Boyle ga ik eens opzoeken. Ben benieuwd. Heb zelf een aantal afleveringen van Koos van Plateringen geluisterd (eerlijk over alcohol). Daar zitten fijne en minder fijne tussen. Het is denk vooral herkenbaarheid die ik zoek. Hier de kerstdagen ook overleefd. Blij dat ze voorbij zijn. ;). Nu de “feestneus” weer opzetten voor het oud- en nieuw feestje. Laat ik me maar focussen op het bereiden van lekker eten. @kers maak er een mooie dag van!

Goedemiddag lief bloemenkind. ♥️

Voor mij is eenzaamheid: geïsoleerd van anderen lijden. Alleen zijn is rust. Absolute stilte. Opladen.

Ha @knakker. Dikke knuffel. Ik heb vaak dat je mij betoverd met wat je mooi vindt. Soms ook niet, later we wel zijn😁 Maar ik heb wel het idee dat er straaltjes van jouw magische wezen, je ziel, naar buiten reiken.

Goedemiddag! Weer effe aan het spieken hier en om warm te worden. Ik ben namelijk een beetje impulsief opgestaan deze morgen, ik was zo klaar met in mijn bubbel te zitten wat het klussen betreft en wachten totdat ik mag, dat ik deze ochtend bedacht had, ik ga alvast een nieuwjaarduik nu doen in het kanaal om de hoek dan kan ik fris weer beginnen aan de dag. Het voornemen was groots maar is maar bij pootje baden gebleven. Jep net zoals koudwaterbaden in een sauna had ik veel vrees voor de kou. En durfde het toch niet, ondanks de warme chocolademelk en kruiken die ik meegenomen had. Het had alvast een preview kunnen zijn voor aankomende woensdagnacht, maar eerlijk gezegd, nee voor dit jaar streep ik dat van mijn bucketlist af. Want ik ben nog steeds koud tot op het bot en dat is lastig verven. Maar het was wel leuk, de ganzen en eenden die er nog zaten vonden het wel fijn dat ik een wak in het ijs sloeg en hebben lekker van mijn broodjes gegeten. En een mountainbiker en een trimmer stopte ook effe om te checken of ik oké was. Beetje gênant wel, maar lief. En nu met de kachel op 25 graden en kruiken erbij het niet warm te kunnen krijgen. Dus leuk idee van mezelf, maar ga ik niet meer herhalen.

Bij goede vrienden interesseert het onderwerp je soms niet, maar luister je toch. Dan kun je andersom ook die ruimte innemen. Dan zeg ik bijvoorbeeld over een zeurverhaal van mijn werk dat ik het even kwijt moet maar dat het niet te lang duurt. Dan ben ik mijn ei kwijt en kan ik daarna ook beter naar een ander luisteren. Maar verhalen over verbouwingen of nieuwe aankopen zijn meestal erg lang inderdaad.

Het mooie van deze podcast van David Boyle (na 10 episodes geluisterd) is dat hij door alle stadia heengaat die je hier ook ziet, met een enorme wanhoop en cynisme en grafhumor, waardoor je eigen situatie bijna nog wel meevalt 🤣

Het gaat in een album van Jommeke geweest zijn dat ik eerst haar naam zag. En me afvroeg, wie is dat?

Heb nog geen cadeaus gezien. Gaan we nog wat doen vandaag? De verveling slaat toe. Trappel trappel trappel. Kom op mensen. Zijn we we nog?

91. Alle goeien worden 91. Althans mn oma destijds. Foto in Le Monde

Jeetje. Is dat zo? Even nieuws kijken. Wel oud geworden volgens mij.