Spring naar bijdragen

Zaterdag 2 juli 2016


Yvonne

Aanbevolen berichten

Een hele goede morgen allemaal,

 

Wordt een druk dagje vandaag

Niet zozeer met werk hoor (alleen vanavond maar een uurtje)

Straks een nieuwe jas kopen, want oude is kap

 

Puntjes op de i zetten bij het reisbureau

Oh, ja ook nog eventjes vanmiddag een uurtje schoonmaken bij iemand

Vanmiddag verjaardag van kleindochter

En vanavond dus nog ergens een uurtje koken.

 

Goed, ga ik eerst maar even beginnen, met de vogels en het bed verschonen, en alvast een was er ingooien

Toedels

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen allemaal,

 

Na een lange lange tijd hier afwezig geweest zijn kom ik maar weer eens langs, ik weet toch (uit eerdere perioden) dat dit een erg steunende, helpende gemeenschap is. Dus maar weer "opnieuw"...

Bij nader inzien denk ik dat ik hier een tijd niet aanwezig ben geweest omdat ik gewoon wou drinken. Tsja, de drank-duivel is erg erg sterk...

 

Ik heb ervoor gekozen om een tijd lang stevig in behandeling te gaan. Ik heb zoveel te leren, oefenen, patronen herkennen, aan mijzelf werken, zaken af te sluiten (ouders, liefdesverdriet, angsten, etc) dat ik dat nodig achtte. Het werd acuut nadat ik in juni een onttrekkings- epileptische aanval kreeg. Een opname van een week op de afdeling neurologie. Bij opname op de 1e hulp (na vervoer met de ambulance met gillende sirenes) werd mij een pittige vraag gesteld (zal wel een onderdeel van het protocol zijn: "Mocht reanimatie nodig zijn, geeft u dan nu daarvoor toestemming?". Ik reageerde boos: "Ja natuurlijk!". Nou, hoe duidelijk wou ik het hebben? Twijfels over wel of niet willen leven waren 1,2,3 weg :). Er werd alleen geen verband gelegd met alcohol. Ik was al 5 dagen gestopt (had ik wel vaker gedaan) en kreeg deze aanval op mijn werk. Daarna weer door met leven (anti-epileptica slikkend). Na een paar weken toch weer gaan drinken. In oktober ging het opnieuw mis, maar toen anders. Ik was volledig de weg kwijt, vergat alles, coördinatie problemen, wankelend lopen, niet meer weten waar ik was, etc. Toen ben ik uit mijzelf naar Verslavingszorg gegaan (VNN in Groningen), daar ben ik best trots op. Daar schrokken ze, en werd ik met spoed opgenomen in het ziekenhuis met de verdenking op het syndroom van Wernicke, een ernstige voorloper van Korsakov. In het ziekenhuis (weer afdeling neurologie) kreeg ik 5 dagen lang een vitamine B1 (thiamine) infuus. Ik knapte heel snel weer op, was zo goed als weer de oude "Barbabob". Maar ik had wel lange perioden black-out. Ik weet niet eens meer of ik daarna nog heb gedronken... Hoe ik vervolgens de volgende stappen heb genomen weet ik ook nauwelijks meer. Wél weet ik dat ik weer uit mijzelf naar VNN ben gegaan voor een opname. Dat werd een lange zit. Maar telkens wel zelf de keuzes hierin gemaakt. Mijn eerste opname was bij VNN op de afdeling Onderzoek & Diagnostiek. Daar kwam ik verder "bij". Het behandeladvies was: eerst naar VNN "Middellang", een periode van 2 maanden. Het advies daarna was: een opname bij de verslavingskliniek van Lievegoed, een grote verslavings-organisatie gebaseerd op antroposofie, "aarden in het leven" is hun motto. Dat werd een opname van 3 maanden. Na afronding hiervan ben in nu inmiddels alweer een maand thuis. Ik heb nog een terugval/uitglijder van 3 dagen gehad: 3 dagen veel gedronken, maar daarna mijzelf wel weer hieruit weten te trekken gelukkig. Dat voelt ook best krachtig.

De opname/lange behandeling bij VNN vond ik afschuwelijk, erg erg zwaar. Keiharde confrontaties in de verschillende groepen. Natuurlijk heb ik daar dingen geleerd, maar ik kwam onzekerder daar uit dan dat ik erin ging. Erg blij dat ik de opname bij Lievegoed daarna nog gedaan heb. Hier kwam ik geestelijk enorm bij en kwam ik tot rust, maar dan écht. Rustige dan de 15 voorgaande jaren (stress, liefdesverdriet, de lat extreem hoog neerleggen, grote problemen met ouders, grote problemen in "te pretentieuze" banen, altijd druk zijn, etc. Mijzelf helemaal kwijt zijn. En nu? Nu ben ik meer "Barbabob" dan ooit, voel mij relaxed en niet meer gejaagd. Het is "Barbabob-tijd", eindelijk. Maar het is allemaal nog zo wankel. Ik wil dit meer verankeren en mijzelf nog meer laten groeien, hierin oefenen, bekrachtigen. Daarom heb ik ervoor gekozen nóg een opname te gaan doen, nu bij De Skuul op Texel. Hun motto is: "Empowerment, Self Help". Een opname voor onbepaalde tijd, tussen 1 maand en 6 maanden. Wat het beste is voor mij. Het is het leven in een woongemeenschap met 8 anderen. 2x per dag een "module"/groep/therapie. 's Avonds geen staf, is het aan de groep, zelfregulatie. Elk weekend naar huis als deel van het proces. Ik zit er wel over te twijfelen of ik dit wel moet gaan doen (ook al is de knoop al doorgehakt en ben ik daar welkom na een gesprek 3 weken geleden). Heb ik het wel écht nodig? Wat kan ik daar nog halen? Volgens de Skuul is dít ook een onderdeel van mijn proces naar een meer zelfbewust leven. Ook hierin wil ik de controle houden en leg ik de lat weer belachelijk hoog. Hun reactie: "Gun het jezelf". Op zich heb ik hier de tijd en ruimte voor. Ik heb geen werk meer, ik zit in de ziektewet. Financieel heb ik de boel onder controle, ik heb alle tijd, ik heb geen kinderen, ook geen partner, wél goede vrienden die het mij ook gunnen. Dus wat loop ik nou te twijfelen? Twijfel zal er wel bij horen...

 

Zo! Volgens mij is dit een prima "Hoe gaat het nu met Barbabob?"-stukje geworden.

 

Ik denk dat ik hier veel kan betekenen voor andere mensen die over een opname denken/mensen die in opname geweest zijn. Vraag gerust!

 

Groetjes voor nu, Barbabob (en alweer een droge dag).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen iedereen :)

 

Welkom terug Barbabob!

 

Ik denk dat je er goed aan doet om de nieuwe opname op Texel te doen. Een goed fundament is nodig om alcohol de baas te blijven. Dat heeft tijd nodig. En alle hulp die je kan krijgen is meegenomen.

 

Gelukkig dat je goede vrienden hebt en financieel geen zorgen hebt. Laat het maar over je heen komen. Dag voor dag. In het weekend naar huis klinkt mij als een evenwichtige belans tussen hulp en zelfstandig zijn.

 

Je doet het goed!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Laat ff weten dat ik er nog wel ben maar dat ik het nogal moeilijk heb met de zware therapie en geheel onthouding wat me inmiddels 3x niet gelukt is. Ik voel me behoorlijk @!# .... ik kom bijna tot een slotsom dat ik na 40 jaar drinken om te ontspannen 1x in de week moet drinken om de week en de wereld aan te kunnen.

Ik heb zo duidelijk aangegeven bij de therapie dat ik iets moet hebben om te ontspannen.... en daar wordt aan voorbij gegaan na mijns inziens.

Iedereen, ik ook kijk nu naar voetbal, dus morgen reageer ik weer. 2de helft begint weer

bewerkt door regenboog
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...