Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Goedemorgen allemaal.

Ik meld me weer na drie weken.

Twee weken vakantie en een week bijkomen na die vakantie.

Het kostte me erg veel energie, teveel eigenlijk, maar dat merkte ik pas echt toen ik thuiskwam.

 

De natuur was prachtig, het was alleen koud en nat, dat was een tegenvaller. 

Er waren meer tegenvallers die ik op dat moment "moedig" aanging, niet bij de pakken neerzitten.

Tot ik thuis kwam, toen viel ik van die pakken af.

 

mijn eigen vakantiepact heb ik wel gehaald.

Vertel ik later nog over.

 

Daag, voor nu.

Geplaatst

Er is iets wat ik niet begrijp : gisteren voelde ik me heel goed, lichamelijk zowel geestelijk, zin om op te ruimen en zo.

Maar vandaag heb ik echt mijn dag niet. Om te beginnen heb ik als een bewusteloze geslapen en kon niet wakker worden. Hoorde vaag de kerkklokken van 9.00 uur en nog eens om 9.50 uur, maar ondanks dat ik lang genoeg geslapen had, kon ik niet wakker worden.

Toen ik uiteindelijk de kracht vond om mijn arm uit te steken om de telefoon te pakken en  te kijken hoe laat het was, bleek het 12.22 uur te zijn en ben ik zo snel mogelijk opgestaan omdat ik Buitenhof wilde zien. Dat had ik beter niet kunnen doen, want ik ben nog steeds niet wakker. Band om mijn hoofd, buik voelt niet lekker, rug, alles eigenlijk. En er gingen allemaal kleine dingetjes mis, totdat ik een stuk kalksteen van bijna een kilo op mijn voet kreeg.

Ik ging mijn haar kammen in het toilet en daar liggen al jaren stenen op een richeltje en 1 stootte ik eraf en die viel op mijn voet. 

Hij was in 2 stukken gebroken. Gelukkig had ik mijn sloffen aan, nu bleef het beperkt tot pijn, zwelling en een blauwe plek. Ja, ik heb met een zak doperwten erop gezeten. Zo wakker was ik intussen wel geworden. Ben "blij" dat hij niet op mijn tenen is gevallen en niet op de tegels.

40 jaar geleden hebben mijn kinderen die steen in Zuid Frankrijk gevonden.

Dan kom ik weer op hetzelfde onderwerp als wat ik al eerder hier schreef : ik hoef nu tenminste niet me af te vragen of dit ook gebeurd zou zijn als ik niet gedronken had. En als dat wel het geval had geweest, mezelf verwijten maken.

Maar het bewijst ook dat alcoholgebruik niet een kapstok is waar je alles wat fout gaat in je leven aan op kunt hangen.

Geplaatst

Lars,

 

Dit zijn van die uitzit momenten Lars.

Heel herkenbaar is het.

 

Als je zo ongeveer denkt ik trek het niet meer,

gaat het vaak afzakken.

Hoe meer van dit soort momenten je doorstaat ,

de sterker word je.

De flitsen worden minder sterk en nemen af.

 

Één voorwaarde, geen slokjes nemen, dan begint het circus opnieuw.

 

Kop op!

 

Geplaatst

Heeeel lang niet hier geweest. Vandaag ben ik er om mijn jaar nuchterheid te vieren. Drank houdt me elke dag wel bezig. Gewoon omdat onze maatschappij gedrenteld is in drank. Als ik het niet zou zien zou ik het gewoon vergeten. Ik heb er geen zin meer in. De eerste dagen en weken zijn lastig, maar als je je alcoholisme hebt geaccepteerd wordt het gemakkelijker.

Het is een progressieve ziekte die doorsluimerd ook als je niet drinkt.

Geplaatst

Daarom...als ik een drankje zou nemen ik er erger aan toe zal zijn dan ooit. Tot dat besef ben ik gekomen en mijd ik het als vergif. Dus ik ga stug door met deze weg!

Geplaatst

Ik ga stoppen en ga zo slapen.

 

Voor mij is helaas elke dag strijd om door te komen, wil jullie er niet te veel mee lastig vallen.

 

Maar ben wel blij dat dag er op zit, morgen weer hulp hier, tis even niet anders.

 

Fijne avond gewenst,

 

Wacht nog steeds op Nederlands elftal bij EK, maar betere ploegen komen pas later denk ik (niet van mezelf hoor)

Geplaatst

An hoi,

 

Jij bent toch wel echt An. Het is bijna niet te geloven.

Een heel jaar,dat kan toch niet.

 

Nou ik zal me er maar bij neerleggen.

 

An je bent een klasse vrouw.

Een jaar vol. :rose:

Op naar jaar twee.

 

P.S: Anna zegt, wat nu toch.

Dat was ook een gebed zonder end.

Maar nu vind ze je een kanjer. :)

 

Groet.

Geplaatst

Lars het is ook niet gemakkelijk.

Stoppen is een ding, maar volhouden is nog iets anders, dat vergt een andere " mindset" (weet even geen goed Nederlands woord).

Ik ben er tijdens de vakantie ook weer mee geconfronteerd: het nooit meer kunnen........

Dat voelt nog steeds als een soort verlies, hoe raar dat ook klinkt.

Ik heb de keus gemaakt: ik kan niet omdat ik niet meer wil, niet meer terug wil naar het afhankelijk zijn van alcohol.

Ik ben nog niet zover dat ik zeg: ik WIL helemaal niet meer omdat ik er helemaal geen behoefte meer aan heb.

Dit is geloof ik niet helemaal duidelijk, ik heb even de goede woorden niet.

In ieder geval ben ik blij dat ik niet drink!

Dat geeft in ieder geval rust, dat kan ik mijzelf geven.

Sterkte joh, hou vol!!

Maak het drie weken + 1 dag

Even iets heel anders: ik ben helemaal bibberig. Ik ben aan een vreselijk ongeluk ontsnapt op de snelweg.

Gelukkig kon ik uitwijken en was er geen andere auto die ik daardoor raakte.

Een enorme zwieper gemaakt, net de vangrail gemist en dat allemaal met een snelheid van 110 km.........

Soms heb je geluk

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...