Een nieuw begin

[Akkordeon]

Dank jullie wel!

Vandaag eens niet een hele dag op de bank. Ik ben gevraagd om akkordeon te komen spelen op een kinderen zangwedstrijd. Niet dadelijk de boeiendste opdracht, 40 keer hetzelfde kinderliedje spelen. Maar wel gepast, nu ik al maanden niet gespeeld heb. En met kinderen vind ik altijd fijn.

Lief wil me helpen bij het transport. Met deze knieën een akkordeon lopen sjouwen is ook geen goed plan! Ik zal wel met gebogen benen moeten zitten. Hopelijk lukt dat!

Fijne dag!

[Gast]

Fijne dag, Akkordeon. Kalm aan.

[Jeanne]

Veel plezier met de muziek en de kinderen! Pak je rust daarna!

Ik hoop ook op een positief bericht van de artsen over je knieën. Toi, toi toi!

[Akkordeon]

Net terug van de specialist.

Knieën zijn overbelast en licht ontstoken, maar er zit geen water op. Dat is goed nieuws!

Nu fysio en RX en binnen 3 weken terug.

Blijven bewegen is de boodschap. Omdat anders de spieren verzwakken en die moeten net sterker. Maar alleen die bewegingen die geen pijn doen. Nu geraak'ik de laatste 2 dagen al wel terug tot aan het toilet zonder pijn, maar verder nog niet. Weet dus niet zo best hoe ik dat ga aanpakken. Maar dat moest ik dus overleggen met de fysio.

Daar had ik net antwoordapparaat, dus ik weet nog niet wanneer ik kan gaan.

Ben ik wel vergeten te vragen naar die glucosamine. Volgende week eens bij HA informeren.

Het ziet er dus naar uit nu dat het een tijdelijk probleem is en geen permanent.

Anderzijds begreep de arts niet goed hoe ik met zo weinig fietsen dit resultaat heb, terwijl ik toch echt geen zittend leven heb.

Zoals verwacht nog geen zekerheden vandaag. Maar toch al meer hoop. Een mens moet ergens beginnen.

[Jeanne]

Dat het tijdelijk is en niet permanent of progressief is heel goed nieuws!

Ik hoop dat de fysio je kan helpen om meer duidelijkheid te krijgen over wat je nog te wachten staat.

Veel sterkte!

[Gast]

Ik ben benieuwd wat de fysio gaat zeggen.

Als ik het zo lees, dan denk ik aan ontstoken patellepezen en/of problemen door eerder beschadigde kruisbanden.

De eerste behandel je volgens mij met rust, koelen en wat oefeningen, de tweede door je spieren sterker te maken.

Ik wens je een goed herstel.

[Meya]

Volgens mij goed nieuws. Zodra de fysio met je klaar is beginnen we een saaieknieoefeningenpact ok?

[erik]

Dat is geweldig nieuws! Niks geen progressief verhaal maar een te behandelen overbelasting.

 

Die fiets van je, is die maat goed en goed afgesteld? Is een keer vragen aan fietsenmaker of iemand met verstand van fietsen een idee? Dat je controleert dat kniepijn niet komt van een fiets die verkeerd afgesteld is.

 

En over die glucosamine, dat is vooral symptoombestrijding maar het kan wel helpen. Maar alleen als je het langdurig neemt waarbij kosten wellicht een punt is. En als je het gaat kopen is rondkijken op internet nuttig dat scheelt heel veel geld vergeleken met de lokale drogist. Ik heb wel tips.

 

En iets anders, heeft de fysio nog iets gezegd over koelen met een coldpack ivm ontsteking?

12 november 2015 bewerkt door erik

[huttula]

Dat maakt het al heel anders ..Akkordeon..voor de toekomst

Tijdelijk en niet permanent.

Gelukkig.

Beterschap

[Indigo]

Gelukkig, waarschijnlijk tijdelijk! Weet natuurlijk niet hoe het bij jou werkt, maar bij mij kan overbelasting soms sluipenderwijs te werk gaan. En plots lijkt dan een kleinigheidje de druppel. Je bent laatst toch ook een flink eind wezen wandelen tijdens de meeting? Kan het opgebouwd zijn door meerdere zaken?

 

Even wat meer bij gelezen, mijn lappie crasht de laatste tijd nogal regelmatig maar vandaag lijkt hij er weer zin in te hebben.

Wat ik een beetje bij je lees; soms geen voordelen zien in stoppen drinken, het gevoel hebben dat het met de Duveltjes beter toeven was.... Maar gaf de drank niet een schijnbeeld van alles is oké? Vertroebelde het niet de situatie? Je lief en jij hadden een routine, samen drinken toch? De problemen zijn mi niet ontstaan door het stoppen met drinken, die waren er al. Je kon ze alleen plots wel haarscherp zien. Niet fijn, snap ik, maar elke schijn is gedoemd vroeg of laat in te storten. Of nog meer gaan drinken om de realiteit niet te hoeven zien, dat is ook een optie maar denk niet dat je daar op zit te wachten...

 

Lieve Akk, heel veel is herkenbaar voor mij... Geduld, en vooral met jezelf, situaties accepteren die niet fijn zijn, verdragen. Klinkt nogal zen, ben ik niet. Maar wel aan het oefenen. Met veel zaken die naar boven zijn komen drijven sinds ik er geen alcohol meer over heen gooi. Sommige periodes zijn niet meer of minder dan dat; verdragen. Het is niet altijd een feest, of altijd mooi, stoppen, en gestopt blijven. Maar wat je hier vaak leest, het oogsten komt na een tijdje, en met vlagen. En daarvoor is een wat langere adem nodig. Soms dacht ik ook, waarvoor doe ik het allemaal? Maar wat mij dan hielp/helpt, is het besef waar we mee te maken hebben. Het is progressief, nooit gelezen dat alcoholgebruik minder wordt in de loop der jaren, alleen maar erger, meer. Ik zag ook waar ik zat, en kon dan een beetje bedenken waar ik terecht kon komen. Mijn leven was nog niet naar de knoppen, er waren nog geen 'erge' dingen gebeurd, maar reken maar dat dat eraan zat te komen. 

 

Om terug te komen op een langere adem... Heb al een paar maanden geen trek meer gehad, soms nog wat vage gedachtes maar niet echt storend. Een wereld van verschil met het eerste half jaar. En ik werk aan zaken, goddank krijg ik daar de kans voor. Met verdoving was ik blijven hangen qua groei, das een feit, plus dat die verdoving mij na verloop van tijd compleet in de greep zou krijgen.

Akk, sorry, niet betuttelend bedoeld dit allemaal! Maar op de momenten dat je twijfelt om je refu te nemen zoals je schreef, dan kan het enorm helpen om een lijstje klaar te hebben met argumenten voor jezelf. Mochten die even niet overtuigen, dan je maar vast bijten in 'vandaag NIET, wat er ook gebeurt'. Het is het zo waard, die langere adem, verdragen, uitzitten... Zou voor geen goud terug willen naar de gevechten tegen drank, met mezelf. Nu scherp blijven, das andere koek, maar er komt ruimte voor een heleboel zaken, en verhip, groei! Die ruimte, rust, gun ik jou enorm! lieve groet 

[Akkordeon]

Dank voor de reacties alweer! En voor het meeleven met die knieën!

Wat Indigo schrijft raakt me wel. Er zit veel herkenbaar in. Rationeel weet ik ook dat bijvoorbeeld mijn relatie niet beter was, alleen maar leek. De bel zou toch gebarsten zijn. Ooit.

Mezelf terug de illusie in drinken zal niet lukken. Dat heb je zo met inzichten: je kan ze niet meer weg stoppen. En ergens wil ik dat ook niet.

Wat ik wel wil is terug het gevoel hebben dat ik gelukkig ben.

Sinds 8 oktober ga ik bij een psycholoog. Wat er daar allemaal uit de bus komt is erg confronterend en belooft me een erg lange weg naar herstel. Elke sessie kom' ik dingen tegen waarvan ik niet wist dat ik ze niet kon. Vaardigheden die ik echt nodig heb, maar nog nooit geleerd heb.

Geduld zal hier een centrale rol spelen.

Ik weet echt wel dat het met drank niet sneller zal gaan. In tegendeel. Maar af en toe eens niet hoeven kijken naar die berg die voor me ligt en waar ik nog over moet, is wel aanlokkelijk.

Ik heb me altijd verzet tegen slachtoffer zijn. Maar ik kan er niet meer om heen. Mijn verleden heeft me zwaar beschadigd. Het is hoog tijd om die brokken te gaan lijmen. Geen leuk proces en ook geen snel. Maar mijn enige kans om toch nog aan een beetje geluk te geraken in dit leven.

Gewoon dapper doorgaan met refusal en dag per dag verder gaan. Een evenwicht zoeken tussen werken aan mezelf en leuke dingen om te ontspannen.

Geen idee hoe en hoe lang.

Ik hou jullie op de hoogte!

Dank voor de steun!

[Gast]

Dapper dat je dit aangaat Akkordeon!

[lady jane]

als het leven je slachtoffert

breng je oneerlijke offers

maar als je knokt voor je

oorspronkelijke zelf stap je

ook uit de slachtofferrol.

Je was ooit misschien weerloos

maar nu zeker niet meer,

stoppen met drinken konfronteert je daarmee

en geeft je tevens de kans hier heel sterk uit te komen.

what doesn't kill you, makes you stronger Akk.

[Meya]

Ik vind je een enorme kanjer.

[huttula]

Bergen zijn ervoor om beklommen te worden.

Hoe hoger je komt hoe mooier het uitzicht.

Kijk niet als een berg tegenop.

Neem de tijd..kijk achterom wat je achterlaat.

Dat geeft weer kracht om door te gaan.

Grote bergen beklim je niet in 1 keer.

Hoeft ook niet.

Een berg is ook niet in 1 keer een berg geworden.

Succes..mooi uitzicht werk jezelf aan.

[Poppy]

Baby steps en dan die berg op, heel rustig aan in jouw tempo.

En slachtoffer zijn is wat anders dan jezelf slachtoffer vinden/voelen, met je verstand weet je volgens mij heel erg goed dat je slachtoffer bent. Misschien ook dat je het ook associeert met krachteloos en machteloos zijn en voelen. Bedenk maar eens wat je er van zou vinden als een ander jouw verhaal aan jou zou vertellen dan zou je waarschijnlijk zwaar onder de indruk zijn en geschokt.

Ik denk juist dat je een hele sterke vrouw bent, als je goed nagaat had het zoveel slechter met je kunnen gaan, ik weet niet wat je mee hebt gemaakt maar ik heb wel in de smiezen dat het echt heel erg is. Je mag dus eigenlijk heel erg trots op jezelf zijn. Ik snap ook wel dat dat geen gevoelens zijn die je makkelijk oproept in deze context, maar ik kan het als verre buitenstaander wel constateren, denken en delen met jou dat je een enorme bikkel bent.

En ik ben heel blij voor je dat je knieën een heel stuk beter kunnen worden.

Ik lees dat anderen dit ook schrijven in iets andere bewoordingen maar ik denk dat het fijn is om uit meerdere monden en op verschillende manieren te horen/lezen.

Heel veel succes van mij ook.

[Akkordeon]

Ja, het doet wel wat, om van zoveel mensen te horen hoe geweldig ik ben en hoe goed ik het wel doe!

Vandaag weet ik niet goed wat schrijven. Ik denk super veel na. Maar ik geraak tot nu toe niet aan duidelijke inzichten. Ze liggen om het boekje te wachten op het juiste moment.

Het thema accepteren versus werken aan verandering van Indigo's draadje heeft me uren bezig gehouden vandaag. Ik ben er nog niet mee klaar.

Ook mijn eigen aandeel in het fout lopen van liefdesrelaties en het missen van vriendschapsrelaties houdt me erg bezig.

Vandaag behalve sudoku, het forum en piekeren niets gedaan. Moeilijk voor mij, van die lege dagen. Morgen proberen of stofzuigen en strijken al weer lukt.

Gek, maar hoe minder ik doe, hoe moeilijker het wordt om tot iets te komen. Ik kan nog steeds verder aan die 2 de handschoen en heb al 2 dagen een boek klaar liggen om in te beginnen. En toch zet ik nu de TV aan om beelden te laten passeren die me niet echt interesseren...

Ik had wel zin om even buiten te gaan vandaag. Maar ik kon niks verzinnen. Met de auto naar de kroeg om de hoek om een cola te drinken? Hopelijk ben ik morgen genoeg hersteld voor een blokje om met de hond. Het bos haal ik waarschijnlijk nog niet. Mezelf forceren is nu echt geen goed plan.

[Monster]

<p>Als ik alles wat is kan laten zijn, ben ik een gelukkig mens.

lieve Akkordeon, dit is jouw onderschrift. En die vind ik toch zó verschrikkelijk mooi. En zo toepasbaar op mijn wens te groeien naar acceptatie.....

 

 

 

Soms is balen: weerstand voelen tegen dat wat is.

Soms is balen: het ene willen, het andere doen. Of nalaten.

Meestal is balen een mening in plaats van een feit. Waarmee dus verworden tot onnodig.

Akkordeon je hebt zitten balen. Heeft een mens soms.

Je kwam tot niets. Heeft een mens soms.

Heeft het zin om er iets van te vinden?

Volgende keer reageer je misschien anders op verplichte rust. Misschien niet. Prima toch?

[Poppy]

Soms heb je van die dagen dat je helemaal nergens meer zin in hebt,  je baalt denk ik ook van je immobiliteit,  ook al kun je van alles nog doen maar je hebt er gewoon geen zin in, geen puf hebben, vast in jezelf zitten, het is een rotgevoel alleen ik weet ook dat dat meestal tijdelijk is. En op het moment dat je weer wat in beweging komt vanzelf weer wat zin krijgt om dingen te doen en iets doen helpt ook redelijk goed tegen piekeren. Het is zo als het is vandaag, blijkbaar ook nodig of zo, ook dat mag er zijn. Morgen weer een dag nieuwe ronden nieuwe kansen. En veroordeel jezelf niet omdat vandaag een .....dag is.

(Dat doe ik dan vaak dat veroordelen, ik denk dat ik je gevoel wat herken gevoel herken, ik probeer mezelf ook permissie te geven om me af en toe lamlendig te voelen)

Slaap lekker

[Akkordeon]

Vandaag niet balen. Maar wel moedeloos. Hoop dat het ook weer voorbij gaat.

Stel je volgend sollicitatiegesprek voor:

Ja, we hebben hier inderdaad een vacature.

Kan u me wat meer vertellen over de jobinhoud?

Wel, het is zwaar werk en niet leuk. Maar meer precies kan ik niet zijn.

En hoe lang loopt het contract?

Geen idee. Hangt ervan af wanner het klaar is. Kan maanden duren of jaren. Je hebt in elk geval werkzekerheid. Het werk is er en het is in jouw belang dat het gebeurt.

En hoe zit het met de verloning?

Misschien krijg je op het einde een fortuin. Maar misschien ook niet. Bij aanvang krijg je net genoeg om te overleven. Misschien krijg je onderweg af en toe een bonus. Maar dat kan ik niet garanderen. Ik kan je wel vertellen dat je voorgangers die het fortuin hebben gekregen daar heel gelukkig mee zijn. Dus het loont echt de moeite. Van degene die opgeven zijn weinig gegevens bekend.

Welke gek zou die job aannemen?

Ik heb jullie gelezen, maar heb weinig inspiratie om wat te antwoorden.

Ik hoop van harte dat jullie een betere dag hebben!

Misschien later op de dag ik ook. Of morgen. Of een andere dag. Ook dit gaat weer voorbij.

[Kohtje]

[Gast]

Voor onder de riem Akkordeon:

En voor mezelf dan ook maar vandaag

[hummer]

                  Sterkte Akk.

 

Ook al ben ik nu even druk, ik denk aan je!

[Monster]

Misschien solliciteren we wel op een vrijwilligersbaan. Er volgt geen loon, we doen het vrijwillig. Eenmaal op de vrijwilligerslijst kunnen we niet opdagen en wegblijven als wij dat willen. Nee. Er wordt wél op ons gerekend.

Niemand komt ons dagelijks bedanken dat wij het vrijwilligerswerk opknappen. Het is immers vrijwillig. Er volgt sowieso geen fortuin. We mogen wel dankbaar zijn dat we van de straat zijn.

 

Dat is dan ook de enige beloning: Ooit, en steeds een beetje méér, zijn we dankbaar. Dat we van de straat zijn.

 

lieve Akkordeon, welke gek zou die job niet aannemen?

[huttula]

Ik niet

En ik zou ook moedeloos van dit gesprek wezen.

Of had de persoon die je beantwoorde er al helemaal geen zin in.

Kan ook nog.

16 november 2015 bewerkt door huttula