Spring naar bijdragen

Donderdag 18 september


Gast Gipsy25

Aanbevolen berichten

Wijfie, fijne verjaardag :present:  :rose:

 

Vannacht heb ik weer lekker geslapen. Moest wel weer op tijd uit de veren.

Moest kiezen tussen een belangrijk werkoverleg en een crematie. Heb gekozen voor het laatste.

Bouwvakkers om het huis voorzien van koffie. Als we vanavond thuiskomen is een deel van de klus geklaard en lekt het niet meer bij regen.

Manlief gaat mee, naderhand gaan we een bakkie doen, hopelijk op een zonnig terras.

 

Goeie dag mensen.

bewerkt door Kate
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Poehee...

Voel me alsof ik door de mangel ben gehaald!

Viel zeker niet mee, maar ook niet tegen.

Beetje dubbel gevoel.

Gelukkig is de klik er wel met de nieuwe psycholoog.

Daar was ik nog het meeste bang voor...

Vandaag vrij genomen en werkdag verzet naar morgen, want nu emotioneel enorm wiebelig.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemiddag inmiddels. Ik ben vanochtend druk geweest en heb nu net even bijgelezen.

 

Kate, je zit in de hectiek op meerdere fronten. Dat gebeurt soms en is niet erg zolang je het trekt. Je vertelt er niet veel over; dat hoeft ook niet. Ik wil je wel sterkte wensen. Is dit een kwestie van een dag, dagen, weken?

 

Agnieta, ik ga het toch zeggen. Ik vind je de laatste tijd veel beter te begrijpen. Dat ik daar een probleem had, zegt natuurlijk ook veel over mij. Je hebt een paar dingen toegelicht de afgelopen periode en ik ben blij dat je dat met mij (ons) hebt gedeeld. Dank je.

 

Gipsy, je was er vanochtend ook weer, leuk om van je te horen. Alvast een goede thuisreis en thuiskomst gewenst. Meld je je weer hier dan?

 

Wijfie, van harte gefeliciteerd! Vroeger zou ik gezegd hebben “daar neem ik er een op” maar ja, dat deed ik toch wel. Fijne dag toegewenst.

Je hebt er zelf wel een op genomen, nou ja, eentje? Ik vind het erg jammer en had het niet verwacht. Ik hoop dat je jezelf inderdaad weer hebt herpakt. En dat je weinig last van deze uitglijder hebt.

Je stond "opeens" met een sixpack in je handen. Dat wil er bij mij niet zo in, dat "opeens". Probeer na te gaan, wanneer je op het punt van no return kwam. Dan kun je er voor een volgende aanval (in de rug) misschien eerder wat aan doen.

 

Jopie je hebt last van muizen. Neem een kat, einde probleem. Of is dat geen optie voor je?

 

Blondie, fijn dat je gesprek achter de rug is nu en een goede basis lijkt te zijn voor volgende afspraken. Goed gedaan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gisteravond ben ik weer naar de zelfhulpgroep van Intact geweest. Dit bevalt me goed, moet ik zeggen.

Ik blijf dit doen totdat ik er niets meer aan lijk te hebben of geen bijdrage meer heb of ..., dus voorlopig zonder einddatum.

 

Vandaag was volgens mij de eerste dag, dat ik me hier niet 's ochtend heb gemeld. De afgelopen zeven maanden begon mijn dag met de computer openklappen en opstarten, ontbijt klaarmaken en me melden en bijlezen op het forum. 's Middags en 's avond idem.

Ik denk dat ik hier iets makkelijker mee om zal gaan. Dat schept wat meer ruimte en rust op sommige momenten. Vooral het 's avonds bijlezen, als ik toch al laat thuis kom, is niet bevorderlijk voor mijn opslomen. Bij dat laatste hoort dan ook, dat ik bewust niet tot laat de televisie aan moet hebben en gewoon wat vroeger naar bed moet gaan. Op doordeweekse dagen ben ik minimaal drie avonden actief buiten de deur, vaak vier en aan mijn slaapgedrag te zien moet ik echt 's avonds opslomen.

Wees dus niet ongerust als ik hier af en toe wat verstek laat gaan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Agnieta, wat je gisteren over je zoon schreef komt inderdaad wel overeen met mijn probleem.

Ik denk zelf dat ik de meeste problemen heb met hechten en dan in de bewuste zin van het woord. Als het per ongeluk gebeurt heb ik er niet zo´n last mee.

Van mijn verlatingsangst ben ik afgekomen door te beseffen dat alles eindig is dus dat je beter kan genieten van wat er wel is dan bang te blijven voor de dag dat het er niet meer is.

 

Maar dat hechten vind ik nog steeds wel erg ingewikkeld. Wellicht ver gezocht, maar het voelt dan alsof ik mijn stuur qua leven voor een deel aan een ander af moet staan en er maar op moet vertrouwen dat die ander weet hoe het allemaal werkt. En dat vertrouwen heb ik niet zo, omdat ik zelf soms ook nog stuurfouten maak. Maar mijn eigen fouten accepteren en herstellen voelt dan stukke beter dan dat ik iemand anders mezelf bij wijze van in de sloot laat rijden.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Even mezelf volledig laten gaan in mijn gevoelens en emoties...

Gejankt, geschreeuwt, gescholden, gelachen om mezelf, en nog zoveel meer.

Eerste keer dat ik al die emoties er eens kon en mocht laten zijn van mijzelf!

Wat lucht dat op zeg!

En wat ben ik blij dat ik eindelijk de stap heb gewaagd om de diepte in te duiken.

Niet makkelijk, maar nu al de moeite waard.

En nu bami maken met lekker veel geklutst ei en een kipsaté (zelf gemaakt)

bewerkt door blondie6173
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jopie, mooie spiegel voor mij...

Nog niet zolang geleden dacht ik dat ik wel zou kunnen stoppen met mijn Refu.

Toch al bijna 3 jaar clean, kom op!

Dan kun je toch wel zonder?

Echter nu ben ik toch superblij dat ik de Refu trouw heb doorgeslikt.

Juist vandaag nadat alle spanning en emoties eruit gekomen waren, kwam dat stemmetje.

"Dat heb ik toch maar mooi geflikt, werk nu aan mijzelf en niet zo'n beetje ook, misschien kan ik dan toch ooit.....!"

Onbewust denk ik toch dat ik het duiveltje zag pieken om het hoekje wanneer ie zou kunnen toeslaan!

Nou, niet dus!

Nenenenenehhhh..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik denk dat mijn vertrouwen niet zo zeer beschadigd is, maar dat ik als peuter ineens volwassenen in een heel ander daglicht zag staan.

Mijn ouders hadden het te druk met hun eigen ruzie (vechtscheiding) dus zaten zelf met hun problemen. Waardoor ze er niet altijd voor je konden zijn, daarvoor schakelde ze dan hulpverleners in maar de meeste hulpverleners zijn ook niet echt probleem vrij.

Dus wat ik toen op een gegeven moment ben gaan denken als 3 jarige, dat wanneer mijn ouders al niet voldoende voor me kunnen zorgen, dan kunnen vreemde mensen dat al helemaal niet.

En toen ben ik dus onhandelbaar geworden. Omdat ik me niet zo veel aantrok van die vreemde volwassene die mij ineens regels op gingen leggen. Dat was niet aan hun, dat recht hadden enkel mijn ouders vond ik. En die waren daar dus soms niet toe in staat omdat ze met hun eigen problemen zaten en daardoor heb ik eigenlijk mijn eigen plan getrokken.

 

Een vrij eenzaam plan om eerlijk te zijn. Want de wereld is best eng voor een kind die beseft dat ze afhankelijk is van volwassenen, maar ook zoiets heeft dat wanneer je niet op je eigen ouders kan bouwen de rest van al die volwassenen waarschijnlijk ook niet echt gezond zijn om op te leunen. Mijn kindertijd was dus pikken en slikken en hopen dat ik op een dag lekker volwassen zou zijn en mijn eigen regels kon maken. En daar houd ik me nu extreem aan vast denk ik.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heb al gegeten,

Yoga straks over een uur

Beter dan om 2 a 3 uur van te voren niet te eten.

Ik heb een volkorentostie gemaakt, en een witlofsalade

Daarna, een uurtje naar bed gegaan.

was wel errug lekker :)

 

Morgen een begrafenis, van een heel dierbaar familielid.

Net in de 50 !

Heb het er best heel moeilijk mee, de afgelopen weken.

Maar ja, thats live, helaas

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...