Skip

[Skip]

Ik baal echt! Na mijn late dienst kom ik thuis zitten mijn zoon en zijn vriend( beiden 17 ) met glazige oogjes lacherig op de bank. Ik rook bij binnenkomst direct de alcohol lucht. Hadden ze via een andere vriend een fles wodka gekregen en aan het drinken geslagen.

Ik ben niet echt boos geworden omdat dat op dat moment toch geen zin heeft maar heb de fles afgepakt en ze naar huis en naar bed gestuurd.

Je vindt het niet leuk he mam zei mijn zoon. En ging schijnbaar schuldbewust zijn bed in.

Ik weet gewoon niet wat ik er van moet vinden.

Ik wil dit niet!!! Maar als ik het verbied doen ze het stiekem. Ik heb al eerder ook de gevaren van drank en de verslavingsgevoeligheid die erfelijk kan zijn aangehaald. Ze zijn op een leeftijd dat ze het gewoon leuk vinden.

Een of twee biertjes in t weekend alla maar daar blijft t niet bij.

Mijn man is vaak weg ( minstens 2 weken per maand) en dus ik kan mijn zorgen wat lastiger delen.

Mezelf kennende ga ik morgen met mijn zoon in gesprek met de intentie om met hem in kontakt te blijven.

Maar o wat is dat lastig met een puber die vindt dat ik veel te veel overdrijf en mijn eigen verleden als uitgangspunt neem.

Ze hebben grenzen nodig maar dat is voor hem dan juist weer een uitdaging om die te overschrijden

Hoe kan ik de grenzen voor mijn zoon bewaken als ik daar voor mezelf jaren lang overheen ben gegaan.

En ook:

Wat heeft hij daar van mee gekregen?

[Gast]

Hoi Skip,

 

Ieder kind is anders en iedere ouder ook. Mijn kinderen zijn inmiddels de 20 een paar jaar gepasseerd en wij hebben ook dit soort dingen meegemaakt.

Zoals je het beschrijft lijkt het een eenmalige gebeurtenis te zijn. Ik vind het logisch dat jongelui nieuwsgierig zijn naar allerlei zaken en ze willen uitproberen.

Alcohol is zo algemeen in onze maatschappij, dat ze dat bijna " moeten"  doen. Softdrugs eigenlijk ook wel. Van allerlei pillen en (andere) hard drugs mag je hopen dat ze zo verstandig zijn dat ze daar zelf een grens trekken. Bij mijn oudste heb ik mijn twijfels overigens.

 

Wij hebben regelmatig gewaarschuwd, advies gegeven niet teveel te drinken. Op de leeftijd van je zoon hebben we eigenlijk nooit lange gesprekken gehad daarover. Dan gaan de luiken toch maar dicht, dan " zeur"  je.

Hoe ouder ze werden, hoe meer we konden en kunnen zeggen. Verbieden gaat nu niet meer en heeft inderdaad volgens mij weinig zin. Misschien bij sommige jongelui wel, iedereen is weer anders. Ik heb het idee dat ze nu beter horen wat we zeggen. Een prachtig voorbeeld van hoe het niet hoort hebben we hier in huis en daar maak ik tegenwoordig ook gebruik van. Volgens mij komt dat ook wel door.

 

Ik zou in jouw geval er wel aandacht aan besteden, maar niet te lang, niet te heftig. Gebeurt het nu binnenkort weer, dan wordt het al wat anders.

In gesprek kunnen blijven is belangrijk.

[Skip]

Dank je wel Gerrit voor je relativerende bericht.

Was fijn dat je reageerde voelde ik me iets minder alleen zo midden in de nacht met mijn dilemma.

Na een nachtje goed slapen zien mijn gedachten er weer wat minder hysterisch uit.

De kalmte is weer ingetreden.

Dank!!

[ProudMary]

Skip, ik zit met hetzelfde probleem momenteel.

Mijn zoon is ietsje ouder dan de jouwe en ik ben alleenstaande moeder.

Ik heb het besproken met verslavingszorg.

Mijn begeleider zei dat het een ontdekkingsfase is en ik er niet te veel aandacht aan moet geven.

Als ik dat wel doe vindt mijn zoon het ook gezeur.

Ik geef wel duidelijk mijn grenzen aan over hoe het hier in huis toegaat.

Geen braspartijen.

Net als bij MG heeft mijn zoon het levende voorbeeld in huis van hoe het niet moet en ik hoop van harte dat dat genoeg is.

Overigens speelde dit de afgelopen weken in de vakantie.

Nu zoon weer aan het werk is is het rustig.

Hoop dat je hier wat aan hebt.

Sterkte ermee.

[ProudMary]

Ah, onze berichten kruisen elkaar.

Fijn dat je rustiger bent.

[lady jane]

sjonge Skip, dit is een konfrontatie he.

Ik heb het met dochter meegemaakt toen ze

13 was en toen konden we radikaal ingrijpen nog.

Dat heeft jaren doorgewerkt. En nu is ze 18 en gebeurt

hetzelfde héél incidenteel. Ik maak me er inmiddels geen

zorgen meer om. Wel iets meer als ze straks gaat studeren, maar

nu heb ik er oog op. En eerlijk gezegd dan maar liever hier in huis.

Pas 3 x gebeurd eigenlijk en soms gaan ze naar een ander's huis.

Meestal is het voordrinken zodat ze bij het uitgaan niet te veel geld

uit hoeven geven en tot "lol" hebben.

Maar alle dagen zonder dat drinkt ze hier geen druppel.

Met jongens kan het anders liggen, dus ik zou inderdaad er een gesprek aan wagen.

Vandaag? Dat weet ik niet. The day after, die kennen we nog wel toch?
Boordevol goede voornemens en zodra de kater weg is, acht het viel wel mee, toch?

Op een neutraal moment lijkt het me beter. Dan kun jij het voorbereiden en zijn

jouw emoties ook wat naar de achtergrond. Als het snel weer gebeurt, dan zou ik

er niet mee wachten.

Ik heb ooit een filmpje toegestuurd gekregen, wat drank doet met puber-hersens.

Dat maakte wel even indruk. maar ook dat ging naar de achtergrond.

Maar wat je kunt zeggen is dat de min. drank leeftijd niet voor niets naar 18 is verschoven.

Dat is niet om te pesten, maar uit zorg en om te behoeden. gewoon neutraal.

Net als gerrit kun je (als je je kwetsbaar durft en kunt opstellen), jezelf als voorbeeld noemen.

Eerlijk zijn dwingt respect af. En hopelijk is hij dan ook eerlijk naar jou.

Vertrouw maar op jouw kind, jij kent hem, voor zover mogelijk dan, en hij weet dat je alert bent/blijft.

[Skip]

Dank Mary, ik ben niet het type wat stampij maakt maar ik voelde me zo ongelukkig bij het aanblik van die 2 jongens met die fles.

En in feite gebeurde er niks ze waren aangeschoten dat was het. Ik stuurde ze weg en dat was het ook.

Maar tegelijkertijd die onmacht ! Ik kan ze niet behoeden.

Het is hun eigen ontdekkingsreis.

[ProudMary]

Ja da's het moeilijke van opvoeden Skip.

Zien dat je kind iets doet wat je niet wilt en het toch bij hem laten.

Uitkijken en erbij blijven, meer kunnen we niet doen.

[Skip]

Ja Jane zo is het. Ik ken hem. We lijken gruwelijk veel op elkaar. ( zegt mijn man)

We denken,vinden en zeggen soms dezelfde dingen.

Misschien is dat ook juist waarom het me nu zo raakt.

" hij zou toch beter moeten weten" denk ik dan naïef.

Nou ja stiekem gehoopt dat hij nu al beter zou weten.

Te hoge verwachting van hem. Hij is mij niet en ik ben hem niet ook al delen we veel van dezelfde eigenschappen.

Je hebt gelijk over " the day after"

Ik laat t even rusten tot een neutraler moment. Goed idee

Dank je wel ❤️

[Gast]

Hoi Skip,

 

Fijn dat het weer wat rustiger is. Maar ik snap het wel hoor.

 

Jongelui hebben het recht om hun eigen fouten te maken en daarvan te leren.

Dat las of hoorde ik ooit en die heb ik er in gehouden.

 

Blijven opletten maar.

[kruidenthee67]

Hé Skip,

 

Mijn kinderen zijn jonger....dus voor mij komt die fase nog.

Ik kan je dan ook niet echt adviseren. Lees wel vol belangstelling de reacties

Het lijkt me wel confronterend...

Voor mij waren de kinderen ook een aanleiding om niet meer te drinken, 

en ook als zijn ze jong, we hebben het daar af en toe wel over aan tafel..net als roken en drugs en zo.

 

 

Wat ik wel heb meegekregen een paar jaar terug uit een lezing over pubers:

Het is juist in die periode belangrijk om grenzen aan te geven. Veel ouders laten hun kinderen 'los' als ze naar de middelbare school gaan.

Maar het is juist de leeftijdsfase waarin ze die grenzen nodig hebben (om ze  vervolgens op te zoeken en erover heen te gaan).  Die man legde uit,

zo ontwikkelen ze een soort 'Japie Krekel' op de schouder die wanneer ze over de grens heen gaan met bv alcohol toch ergens 'horen' dat het niet klopt.

Dat heet dan uitproberen en wellicht blijft het dan bij een paar experimenten.

Kinderen die die grenzen niet meegekregen hebben, horen dat stemmetje van Japie niet en blijven dus doorgaan...

Beetje kort door de bocht geschreven, maar zo schijnt het te werken in grote lijnen.

 

En dan is het natuurlijk van belang hoe is het contact, hoe communiceer je etc.

Ik heb het er regelmatig over met vriendinnen die al oudere kinderen hebben en weet dat het allemaal niet mee valt om de goede balans te vinden. Ben je zelf wat strenger, bij een ander kan en mag alles...daar sta je dan...en meestal gaat het goed, daar moet je dan ook maar vertrouwen in hebben.

 

Ik ben nu nog van de groep: de beste stuurlui staan aan wal...mijn oudste dametje is 13....en alledrie mijn dametjes zijn heeeeeel lief...ahum...maar goed dat kan natuurlijk in de puberteit ook heel plotseling anders gaan.

 

Maar Skip...volgens mij ga jij er heel verstandig mee om....met ons hier ook altijd 

 

Succes Skip!

[lady jane]

een tip die ik kreeg:

puber hebben meestal geen kater zoals volwassenen

de mijne sprong uit bed en ging een loeizware toptraining doen.

Ik had de hele nacht naast haar gewaakt en was gebroken.

Maar 17 is al minder een puber dan 13, dus hopelijk heeft jouw

zoon wel iets van hoofdpijn, haha

Maar wees erop voorbereid dat hij zo maar fit kan zijn.

En jouw zorgen niet deelt (nog).♥

[kruidenthee67]

Weer wat geleerd Jane..

[lady jane]

ja Kruidje

we hoeven niet allemaal alles mee te maken he

er komt al genoeg op ons pad.

[Skip]

Vroeger schreef ik dagboeken vol ...

Maar dit is veel fijner!

Altijd response en uit verschillende invalshoeken.

[Skip]

Mijn vakantie is begonnen. Heerlijk 3 weken. En dit jaar eens heel iets anders.

Zoek de verschillen:

Vorige jaren: op de camping met een vaste groep van ong 15 mensen. Vaste patronen ( lees:vaste drinkpatronen. )

Toen ik vorig jaar net gestopt was en met diezelfde groep op vakantie was had ik t zwaar. Ik dook de WiFi corner in om jullie te lezen zodra de eerste fles op tafel kwam. Dat was toen zo helpend voor mij.

Dit jaar: alleen op vakantie schilderen in Frankrijk. Met een groep voor mij onbekende andere creatievelingen

Het is een experiment waarvan ik nooit had gedacht het ooit te doen.

Maar ik weet ook dat ik jullie nodig heb. Want een andere omgeving in het land van de druiven, de aperitiefjes en de wijn zou mij zomaar een gevoel van vrijheid en verlangen kunnen geven.

Vrijheid en verlangen klinkt tegenstrijdig.

Vrij voelen , los van iedereen ( man kinderen enz) zou mij het gevoel kunnen geven:

Niemand kent mij wie doet me wat!

Het verschil is dat ik ontdekt heb dat ik trouw wil zijn aan mezelf. En waar ter wereld ik ook ga: ik neem mezelf mee

En mezelf heb ik elke avond verantwoording af te keggen.

Met jullie als achterwacht.

Goed gevoel dat jullie er zijn

[lady jane]

Skip jij bent trouw aan jezelf

dit gaat vast een fijne en

creatieve tijd worden voor je

enjoy

[huttula]

Zolang je jezelf bent.ben je nooit alleen

Maak er wat moois van...fijne vakantie

[ProudMary]

Skip, je komt over als een stevig persoon.

Heerlijk, zo'n crea-vakantie.

En super dat je dat in je eentje gaat beleven.

Een hele fijne tijd gewenst en mocht je het toch moeilijk krijgen dan weet je de weg.

[dribbeltje]

Wat stoer alleen op vakantie met vreemde mensen. Ik hoop dat ik ooit ook zo sterk ben dat ik dat ook kan en durf, tijd voor mezelf nemen! Hoop dat je het helemaal geweldig gaat vinden en met mooie kunstwerken thuis komt!

En met je zoon, lastig en confronterend lijkt me. Juist omdat je zelf weet wat het is maar misschien is dit niet meer dan wat grenzen opzoeken? De angst voor meer, gelijkenis die jezelf schetst, is logisch lijkt me. Of het reëel is weet je niet. Lijkt me een pittige klus voor jezelf, hiermee omgaan bedoel ik dan.

Dribbel

[Monster]

Skip, je hebt vorig jaar overleefd, dit is jouw jaar en dit jaar zal je je verbazen hoe gewoon andere mensen drank vinden en hoe ongewoon het voor jou geworden is toch? 

Elke ochtend fris wakker worden vol goeie zin.

Nooit meer haast naar het beginnen met een glas, naar het moment dat het legitiem is. 

Wat een vooruitzicht.

Heb je iemand die je koffertje draagt? Ik ben echt heel sterk..............

[Skip]

Deze week ook zo iets ervaring dat het heel gewoon leek om mee te drinken. We hadden een picknick met collega's en het enige wat er was was rosé .... Iedereen een glaasje en mijn glas bleef leeg. Gewoon proosten zonder inhoud vonden ze toch raar.

En ik geneerde me toch een beetje omdat ik toch niet mee wilde doen....en nee ook niet met 1 glaasje.

Ik verlangde er niet naar en het kostte geen moeite maar meer het gevoel dat het een soort van onbeleefd was om niet mee te doen.

Beetje gênant momentje

Dan krijg ik onverwachts opeens aandacht die ik niet wil.

En ik had geen zin om het uit te gaan leggen. Daar voor was het niet " veilig" genoeg

En wat ik hier ook weer heb geleerd: je bent helemaal aan niemand verplicht iets te vertellen wat je niet wilt

Wat jou zal bevallen monster is dat ik de 2de helft van de vakantie achterop de motor verder door Frankrijk toer( met manlief)

Ben niet echt een motor muis ... Of juist wel want eigenlijk ben ik een beetje bang.

Totale overgave vind ik het.

Alsof je dat sowieso over je leven kunt hebben....

Gaan we weer..... Loslaten

[Skip]

Of heb jij nog een truc Gerrit voor een passagier?

[Yogajuf]

Hey Skip,

 

Ook ik wil je een heerlijke vakantie toewensen!

 

Eerst schilderen met een onbekende groep, daarna toeren op de motor: klinkt goed! Benieuwd wat er op je pad komt. Een paar leuke contacten, wie weet een nieuwe vriendschap, nieuwe ontdekkingen samen met je man… Het klinkt in elk geval alsof er enorm veel veranderd is t.o.v. vorig jaar, niet alleen in je leven en de dingen die je nu doet, maar ook in jou als persoon.

 

Geniet ze Skip! Yj

[Skip]

Dank jullie allemaal. Moet eerlijk zeggen dat ik ook best een beetje zenuwachtig ben.

Maar als ik er eenmaal ben dan zal t wel verdwijnen .

Ik zet hier even op mijn eigen draadje een vakantie pact:

Skip

Misschien is het niet nodig maar dan staat t er maar.