Maandag 30 oktober

[Anna]

Een hele goede morgen allemaal,

Weer een nieuwe week is begonnen. Het einde van de maand oktober, en voor mij het begin van week 13.
Laat allen die vandaag besluiten alcohol de baas te worden, en allen die daartoe opnieuw een poging willen doen, zich door niets en niemand weerhouden!

Allemaal een fijne week en een goede dag, en ik drink vandaag niet.

Anna

[Anna]

Marieke, ik las net je berichtje van gisteravond. Geen mens die je dat kwalijk neemt hoor, dat je na de afgelopen dagen de afgelopen draadjes niet helemaal kunt bijbenen. Het draadje van vrijdag was al niet bij te benen voor degenen die erbij waren, en ik kan het weten.

Je bevalt me prima zoals je nu bent. Doe het rustig aan, oriënteer je op je nieuwe leven, en mogelijk nieuwe baan. Geef je man en zoon de tijd om aan je te wennen, bouw de band met je zus weer gezellig op. En gun jezelf de tijd om oud en nieuw verdriet te verwerken.

Veel succes vandaag bij je gesprek!

Liefs, Anna

[cato39]

Goeiemorgen,
Ik wens ook iedereen een fijne week toe.

Ik ADB stug door en laat me niet verleiden door drogredenen die af en toe door me heen schieten momenteel.

Doeg,

[cato39]

Soms zegt zwijgen meer dan 1000 woorden

[petra]

Goedemorgen,
er is een nieuw werkwoord:
ADBen.
werk is het in elk geval, arbeid, doen, laten..........

ik ga mijn 32e week in, in een moedeloze stemming
machteloos.
uitzichtloos.

mijn moeders pogingen tot manipulatie terzijde leggen
ik heb de opdracht van mijn kinderen om niet met haar in discussie te gaan, wel een goede insteek.
kip-zonder-kop-strategie.

en verder denk ik niet dat ik veel gedachten zal wisselen met anderen.
mijn eigen boze gedachten zal moeten afleiden.

over werkwoord gesproken!

hou het droog

oh, en Cato, schrijf die gedachten eens uit, die je proberen te vloeren
dan zie je makkelijk hoe ze je belagen en in welke situatie
wat ook helpt: de voordelen van niet drinken opschrijven!

[nena]

Goedemorgen allemaal,
Nou mijn eerste week op dit forum zit erop. Het bevalt me goed, alleen kan ik niet alle gesprekken bij houden, want ik heb niet altijd de beschikking over de computer. Maar dat geeft niet. Ik kan in ieder geval mijn gevoelens kwijt en ik wil zeggen dat ik de afgelopen week best trots op mezelf ben.
Heb van de 7 dagen het 5 dagen droog gehouden. En de dagen dat ik gedronken heb was op een trouwerij en op een verjaardag. Dus niet thuis. En dat vindt ik op dit moment het belangrijkst. Want ik wil gewoon thuis niet meer drinken. Want zoals ik al gezegd heb: Ik begin bij het eten en kan dan niet meer stoppen. En dat is me dus goed afgegaan.
Ik voel me ook heel blij van binnen met een beetje onbestemd gevoel in de maagstreek (afkik??), maar dat zal ook wel beter gaan.
Succes allemaal vandaag.Hou het weer droog!!!!

[Kohtje]

Goedevandaag allen.

Lieve Anna, zonnetje op het forum, van harte met het volmaken van je 12e week ADB. Ik denk dat jij een manier hebt gevonden om ADB te blijven. Je weet elke keer je trekmomenten te herkennen en geeft er niet aan toe. Je zegt ook dat je het op zulke momenten moeilijk hebt en dat getuigt van besef van de voordelen die niet drinken met zich meebrengt en hoe gemakkelijk je weer in het moeizame proces van stoppen terecht kunt komen. Je telt elke keer je zegeningen en kunt daar steeds weer de kracht in vinden om ADB te blijven...Knap en hoopgevend, zo'n positieve kijk.

Catootje, ook jij bent goed standvastig bezig. Ook jij komt regelmatig de slang in de appelboom tegen maar weet er dan weer met een boog omheen te lopen zonder gehoor te geven aan de dubbele tong van de verleider. En ik hoop voor je dat je eens niet stug door hoeft te lopen maar er fluitend langs kunt gaan.

Petra, jou gun ik ook zo graag een zonnetje op je weg. Moedeloos, uitzichtloos, machteloos...Nou niet bepaald motiverend om 's morgens fris aan een nieuwe dag te beginnen.
Mijn moeder is ook een ster in het manipuleren, of eigenlijk moet ik zeggen was. Ze leeft nog wel, hoor, maar met het vorderen der jaren neemt haar manipulerende kundigheid af, ze heeft zich niet aangepast aan de moderne tijd in haar manier van manipuleren. Zelf is ze grootgebracht door vrij conservatieve ouders. In alles moest ze het voorbeeld van de perfecte dochter zijn. Alles wat afweek van wat standaard geaccepteerd werd werd afgedaan als onbeleefd of a-sociaal en noem maar op. Ze is getrouwd met een buitenlandse man (mijn vader, die in de 2e wereldoorlog zijn vaderland ontvlucht was) en dat was op zich in de jaren vijftig al een buitenissige keuze. Ze heeft altijd van hem gehouden op haar manier, maar nooit geaccepteerd dat hij verdriet had om het achterlaten van zijn familie. Ze bleef dat meisje dat keurig in het gareel moest lopen en mijn vader moest zich daar maar aan aanpassen. Zijn verdriet was niet bespreekbaar en hij raakte daardoor aan de drank.

Mijn moeder deed haar uiterste best om haar kinderen in het gareel te houden. Keurige kleertjes, net kapsel, glimmend gepoetste schoenen, en goed opletten op school, goede cijfers halen, een goede baan later, dat was waar het allemaal om draaide. In de meeste dingen slaagde ze met veel kunst- en vliegwerk wonderwel, hoewel het mij vaak tegenstond. Het enige dat ze niet direkt in de hand had was mijn presteren op school. Onbewust vertikte ik het om op te letten, huiswerk te maken etc. Gevolg was dat er van mij in haar ogen niks terecht zou komen, en dat deed haar verdriet. Ik werd een ster in dingen doen voorkomen of het mijn schuld niet was, alsof ik altijd maar pech had, maar maakte in feite mijn eigen toekomst kapot, alleen maar uit een vorm van protest tegen het keurslijf waarin ik voor mijn gevoel geperst werd. Het komt er op neer dat ik met de paplepel het manipuleren ingegoten kreeg, want ik wilde met alle geweld juist niet voldoen aan het stereotiepe beeld van een geslaagd burger. Toen ik dan ook nog kunstenaar wilde worden zag mijn moeder dat als falen mijnerzijds in de maatschappij.

Goed, ik heb toch één concessie gedaan, niet de minste. Ik heb de MTS schilderschool gevolgd zodat ik na vier jaar schilder was en heb, toen ik mijn huidige vrouw had ontmoet, gesolliciteerd bij een schildersbedrijf. Zeven jaar heb ik als huisschilder gewerkt. Echt heel leuk vond ik het niet maar het verdiende goed, ik was goed in m'n vak en werkte bij een fijn bedrijf. M'n moeder was voor het eerst tevreden over me. Na een zenuwaandoening in m'n schouder raakte ik arbeidsongeschikt en daalde m'n aanzien in haar ogen weer. Want wat nu....Ik pakte het kunstschilderen weer op, ik was niet afhankelijk van een uitkering want mijn vrouw had een goede baan, maar in de ogen van mijn moeder stelde ik niet zo heel veel voor, maatschappelijk gezien dan...

Maar....en nou komt het gekke....ze heeft altijd wel van me gehouden en ik ook van haar....Ik voelde me met het ouder worden steeds schuldiger om het feit dat ik niet aan haar verwachtingen voldeed. De boel terugdraaien was niet meer mogelijk en zo raakte ik aan de drank.

Dat was natuurlijk helemáál verkeerd in de ogen van m'n moeder, maar ze stond machteloos in haar pogingen me van die drank af te houden. Ik leidde nu m'n eigen leven, ze had geen macht meer over me en moest toezien hoe ik naar de knoppen ging. Ik zag dat ze daar veel verdriet om had (zij niet alleen hoor) maar ik was van God los..Niemand kon me meer tegenhouden. Alleen ik zelf. En dat is gebeurd tijdens m'n behandeling. Daar kwam ik tot het inzicht dat m'n moeder ook maar een produkt is van haar eigen verleden, dat ze niet kwaadaardig tegen me was, misschien dom, maar niet gemeen.
Ik kwam ook tot de conclusie dat ze op haar 75e niet meer te veranderen zal zijn.

Ik accepteer haar nu zoals ze is. Ik heb haar laten zien dat ik me (nu ook weer zonder drank) goed staande weet te houden in het leven, dat ze zich om mijn maatschappelijke positie geen zorgen hoeft te maken...Ze ziet dat denk ik nu ook wel in want allerlei adviezen en goede raad blijven nu uit. Ik heb een redelijk goed contact met haar, zij het wat oppervlakkig. Als ik dieper op bepaalde dingen in wil gaan sluit ze zich af. Ik denk dat ze bang is met haar verleden en de fouten die ze gemaakt heeft geconfronteerd te worden, maar ik laat het erbij. Ik accepteer haar nu zoals ze is, begrijp nu beter waarom ze op een bepaalde manier reageert en handelt. Ik hou nog steeds van haar, ze is en ze blijft m'n moeder ook al is ze in haar pogingen om perfect te zijn juist het tegenovergestelde. Ze heeft toch altijd het beste met me (en m'n broers en zus) voorgehad, en alleen daarom al kan ik niet boos op haar zijn.

Lieve Petra, ik hoop dat je aan dit verhaal wat hebt in verband met je relatie tot jouw moeder. Doordat jij de woorden moeder en manipulatie gebruikte zag ik mijn situatie ineens voor ogen en besloot hem voor je op te schrijven. Ik hoop dat je je boze gedachten een plekje kan geven of beter nog, dat je ze helemaal weg kan zetten...

Liefs allemaal, Kohtje.

[Rudy]

Anna proficiat met de periode dat jeniet hebt gedronken, goed gedaan.
Petra idem dito.
Allen die gisteren de dag droog zijn door gekomen van harte gefeliciteerd.
Nieuwe mensen die ik nog niet heb ontmoet op dit forum, van harte welkom.
ADB is voormij een goede aanvulling op mijn AAgroepsgebeuren.
Zij weerhoudt mj ervan naar de fles te grijpen als het even moeilijk wordt.
De kracht die uitgaat van een groep lotgenoten die de dagdagelijkse zorgen met elkaar delen is groot.
Op die manier krijgen we een beter inzicht op onze eigen problemen die voorheen onoplosbaar leken.

Mijn week vakantie is omgevlogen.
Het is een rustige week geweest en ik merk dat ik moeite heb met veel drukte om me heen.
Ik kan de drukte niet snel genoeg verwerken en voel me ongemakkelijk tussen al die gehaaste mensen die langs me heen rennen, bol staan van de stress.

Vaak betrap ik me erop dat ik alles wat ik zie om me heen probeer op te slaan in mijn kop.
En als mijn hersenen dan bol staan van informatie raak ik verward.
Ik raak het contact kwijt met mezelf.
Ik verdwijn in mijzelf.
Ik krijg zin in een drankje.
Alles moeten weten is een automatisme geworden waar ik geleidelijk aan zicht op krijg.
Ik zou en moest alles weten anders was ik een stommeling is mij vroeger verteld.
Ik wilde "alles" zijn behalve een stommeling en heb mijn plan getrokken met de vervelende gevolgen van dien.
Een mens kan nu eenmaal niet alles weten en ik kan mijn verwarde gedachten Nu ventileren door ze uit te spreken.

Alleen vandaag drink ik niet , gisteren is voorbij en morgen is het weer vandaag.

Rudy.........

[Mieke]

Hallo Katrine,
Mooie insteek voor een interessante discussie lijkt mij : Oorzaak/ gevolg.

Mijn wonden kunnen genezen,
Kapotte remblokjes hesteld ( = van Anna)
Blik op de toekomst,
dat is wat voor mij telt

Mieke

[Kohtje]

Lieve Katrina,

In tegenstelling tot jou geloof ik wel degelijk in oorzaak en gevolg. Het bekende verhaal van de steen in de rivier. Als je de steen verlegt (t of d, dat weet ik nooit precies) stroomt de rivier daarna anders, er ontstaan -hoe minuscuul dan ook- andere wervelingen achter de steen. Dat is het gevolg van het anders leggen van de steen, de oorzaak. Maar de oorzaak hoeft niet een op zichzelf staand iets te zijn. Is vaak het gevolg (is ie weer) van weer andere oorzaken, etc.
Ik ben het wel met je eens dat je niet zomaar even aan de drank raakt. Hier was ik wel erg kort door de bocht, maar dat heb ik toch min of meer bewust zo gezegd om een lang verhaal niet te lang te maken. Ik ga ervan uit dat de meeste mensen hier op het forum wel weten dat je niet zomaar van het ene moment op het andere door één aan te wijzen oorzaak aan de drank raakt. Maar dat er een of meerdere oorzaken aan ten grondslag liggen ben ik wel van overtuigd.

Katrina, als ik ooit besluit m'n memoires in boekvorm uit te geven zal ik jou graag mede inschakelen om er een leesbaar en aanvaardbaar geheel van te maken. Ik zeg mede omdat ik mijn vrouw niet geheel wil passeren, die kan er ook wat van wat taal betreft...

[Ellie]

Goedemiddag,

Alweer heel wat lees werk maar vind het toch altijd fijn om alles even te lezen!!

Anna gefeliciteerd 12 weken!! Succes in je 13e...

Marieke ja vaag he nou ga je de kroeg nuchter in en niemand die je gemist heeft of eigenlijk (her)kent het is een illusie een luchtbel mensen uit een kroeg... Het zelfde als Kohtje verteld over het schilderij.Inwezen maak je er ook een in de kroeg alle mensen zijn opeens vrienden. Luisteren en vinden je interessant en je bent het met elkaar eens maar de volgende dag weet niemand er meer wat van af en als je er naar terug kijkt is het een puinhoop....
Personeel of kroeg baas is al helemaal niet met je lot begaan voor hem/haar ben je niet meer dan het maand salaris....Het is een spel!! Het vreemde is dat ik zelf in de horeca werk en weet hoe het gaat maar zelf toch ook heel vaak dat zelfde schilderij weer wilde maken......

Het fijne is dat je er nu achter bent misschien verdrietig maar wel beter voor je toekomst.

Ik ga even verder lezen....

[Ellie]

Kohtje je hebt het mooi verwoordt je haat liefde relatie met je moeder.
Ook herkenbaar voor mij.... De mooiste zin vind ik,dat m'n moeder ook maar een produkt is van haar eigen verleden...... Zo zie ik dat ook met m,n moeder en met m,n vader ze hebben ook weer hun deel meegekregen en er het beste mee willen doen.
Veranderen kan je ze toch niet meer en nu neem ik ze zo als ze zijn....(ook al irriteerd het me soms hihihi) Dat is ook een leer proces niet oordelen en veroordelen.....

[Kohtje]

Katrina,

De steen staat voor een ieder die in het leven (de rivier) staat. Als iemand ook maar even anders in het leven gaat staan -hetzij uit zichzelf, hetzij door een botsing met een ander of een door iemand anders veroorzaakte stroomverandering- zal dat andere gevolgen hebben dan wanneer die iemand op dezelfde manier was blijven staan. Zodoende is alles in mijn ogen oorzaak en gevolg, actie en reactie...
Mijn moeder maakte (voor een belangrijk deel) deel uit van de oorzaak van mijn vaders en mijn alcoholisme, maar was dat niet als enige natuurlijk. Daar is het leven te complex voor om alles op één persoon of gebeurtenis te kunnen afschuiven. De rivier bestaat ook niet uit één druppel.
Niet vervulde hoge verwachtingen en schuldgevoel leidden uiteindelijk ook bij mij naar verdriet en boosheid. Om daar niet aan toe te hoeven geven (was not done) zochten we het in de drank, in zelfmedelijden...
Het in mezelf zoeken van de oorzaak van m'n problemen kon ik pas nadat ik er op gewezen was dat ik vanuit mezelf naar m'n omgeving moest kijken. Want wat ik mezelf aandoe daar ben ik alleen zelf verantwoordelijk voor. Maar de drijfveren om dat mezelf aan te doen komen van buiten af. Ik heb bepaalde signalen van buitenaf geïnterpreteerd als bedreigend terwijl ik ze ook vanuit mijn visie had kunnen aanvechten. Dat heb ik niet gedaan, voelde me slachtoffer in plaats van een zelfstandig mens. Ik was bang voor kritiek, nou ja, de hele mikmak. Al met al ben ik in m'n schulp gekropen door actie van buiten mezelf. Van daaruit ben ik zelf inderdaad oorzaak van m'n eigen destructieve levenswijze geweest.

Poehh, en dat op een gewone doordeweekse maandag allemaal....

[Ellie]

Wow tja wel goed hoor dat je zover naar jezelf kan kijken!

[Kohtje]

Ellie,

Er zijn dagen dat ik dit ook niet allemaal zo helder zie, hoor, maar vandaag ben ik behoorlijk uitgeslapen. Misschien dat extra uurtje van het afgelopen weekend?

[BamBam]

Terug van weggeweest. Uitje was wel leuk, ik was ontzettend moe maar heb me er aardig doorheen geslagen. Aan het begin van het eten en ontzettend 'trek' moment'. Als ik niet met mezelf had afgesproken dat ik niet zou drinken was ik door de knieén gegaan. Wat ook hielp, eerlijk is eerlijk, dat ik vandaag niet hier wilde vertellen dat ik het niet volgehouden had.
Of dat nou alleen maar goed is weet ik niet. Gevoelig voor wat anderen vinden en zeggen, niet af willen gaan, het goed willen doen.

Er gaan zoveel gedachten door m'n hoofd, niet bij te houden. Ik zit hier achter m'n laptop te bedenken wat ik wil schrijven. M'n gedachten gaan zo kris/kras dat ik niet weet waar te beginnen.
Voel me triest, teleurgesteld.
Voel me moe, rot, barstende koppijn. Wil een beloning voor het niet drinken. Maar die heb ik toch? Trots gevoel omdat ik niet drink en niet rook. Respect, waardering van m'n partner omdat ik volhou. Geen ruzie over teveel zuipen.
Maar ik voel me niet goed! Verstandelijk weet ik dat ik niet kan verwachten dat ik na zoveel jaren drinken me binnen een paar weken heel anders zou voelen. Utopie, niet te bereiken, ver weg.
Ik weet ook dat de vermoeidheid er vroeger ook al was. Ik weet dat ik moet leren me zaken niet zo aan te trekken, ik weet dat ik niet alles goed kan en hoef te doen. Ik weet dat ik zo ook al goed ben.
Maar ik voel me kut! Verdrietig, moe, klein, alleen.
Moe van het me opladen voor dingen. Opladen voor een uitje, opladen voor het doen van boodschappen, opladen voor dit, opladen voor dat.

Tja zullen jullie misschien zeggen, doe het dan maar even niet. Maar hoe doe ik dat. Ik weet niet goed hoe ik het anders zou kunnen doen. Zit er zo ingeramd. Geen zin bestaat niet, dan maak je maar zin.
Maar altijd zin maken is voor mij ziekmakend.

Daar zit voor mij de zucht naar drank ook voor een groot gedeelte in. Niet goed weten hoe te kiezen voor mezelf. Drank maakt vrij, grenzen vervagen, alles los, geen controle meer uitoefenen.
Maar dat is schijn, dat weet ik wel. Kom nu, na bijna 8 weken, niet drinken, weer emoties tegen waarvan ik dacht dat die allang geemigreerd waren. Helaas...
Nou ja, ik weet het even niet. Houtkachel is aan, ik zou gaan fitnessen maar dat doe ik even niet, ga kopje thee zetten. Laat de boel maar even op z'n beloop. Buiten regent het, binnen ook....

[Ziza]

Hoi allemaal,

Ik hoop dat het goed gaat met iedereen...

Toeval of lot...mmmm...ik zelf geloof niet in toeval....alles gebeurt precies zoals het moet gebeuren...
Alles staat op een of andere manier in relatie met elkaar in de kosmos...
Wat mensen 1000 jaar geleden toeval noemden of toeschreven aan de goden daar is vandaag een verklaring voor , mooie voorbeelden zijn de bliksem , zonsverduisteringen , zwaartekracht , eb en vloed en ga maar door.... Een tijger werpt kleine tijgertjes en geen hertjes en aan een appelboom groeien geen tomaten maar appels...als alles op toeval zou berusten dan zouden de uitkomsten telkens moeten veranderen...en zoals er natuurkundige en scheikundige wetten bestaan geloof ik zelf ook dat er spirituele wetten bestaan...en ook deze laten niets over aan het toeval....de vraag waarom nou juist ik een alcoholist/verslaafde moet zijn is interessant maar achter het antwoord ben ik nog niet gekomen en waarschijnlijk zal ik het nooit weten ook...en misschien komt er ooit nog eens een wetenschappelijke waterdichte verklaring voor..een veel boeiender vraag is hoe kan ik mijn bijdrage leveren op deze planeet...wat is het plan wat de kosmos voor mij heeft ? Men zegt wel eens God heeft een plan voor iedere man/vrouw... dit klinkt allemaal een beetje zweverig maar beter kan ik het niet verwoorden....
Wat kan ik geven in plaats van nemen ? Zelf ben ik er inmiddels wel achter dat ik maar een miniscuul radertje ben van een groot geheel..(was wel een hele klap voor mijn ego trouwens hahahahaha)
De oplossing van AA is een spirituele oplossing voor een fysiek/mentaal probleem....Het hele AA programma draait om ego-deflatie...en hoe minder ego hoe makkelijker ik functioneer....en dat is een levenstaak....en ik ben blij dat ik het kan ervaren...toeval ?? ik denk van niet....maar er zijn evenveel meningen als er mensen er zijn....mooie paradox trouwens...hoe meer ik verlies (ego) hoe gelukkiger en dienstbaarder ik kan zijn met en voor andere mensen...

Groetjes,

Ziza

[Ellie]

Lieve Bambam,

Goed hoor 8 weken!!

Ik ga niet zeggen wat je wel of niet moet doen weet ik namelijk ook niet....weet wel dat je die gevoelens ook hebt als je drinkt maar dan kan je de schuld aan de drank geven en dat is weer even buiten jezelf....
Je verhaal is zeker herkenbaar..

Succes vandaag!

[Ziza]

Hoi Kohtje,

Ik ben het me je eens ... mooi verwoord.... en inderdaad niet slecht voor een maandagmiddag hahahaha...

groetjes,

Ziza

[Kohtje]

Lieve BamBam,

Je bericht zit vol tegenstrijdigheden zonder dat je het zelf in de gaten hebt. Vandaar dat je zo moe bent van van alles en nog wat.
Je zegt dat je afgaat op wat anderen goed voor je vinden. Maar ondertussen kies je wel zelf voor de door jou gekozen weg. Wel met die gedachte om het goed te doen in je achterhoofd, maar toch...je wilde hier niet vertellen dat het niet goed gegaan zou zijn, maar als je dat nou wel had moeten vertellen, wat dan? Je hebt die keuze gemaakt.
Beloning heb je genoeg, dunkt me, ook van mij krijg je er nog een pluim bij. Maar je hebt gewoon nog enorme trekmomenten. Die horen nou eenmaal bij het verwerken van je drankverleden. (en rookverleden)
Zin maken als je geen zin hebt is een dooddoener waar (bijna) iedereen ziek van kan worden als het dan ook krampachtig tot het uiterste uitgevoerd moet worden. Moeten is hier weer de boosdoener.
Je zegt dat je niet weet hoe je je even niet op hoeft te laden voor iets waar je eigenlijk even geen zin in hebt en wat doe je?..je laat de boel even op z'n beloop, hebt het houtkacheltje aan, zet een lekker potje thee voor jezelf, gaat niet fitnessen.........Nou dan. Kop op, meis, je kunt best jezelf zijn...

Sterkte, en geniet van je vuurtje en je thee.

Kohtje.

[Kohtje]

Ziza, sorry hoor, ik kan het even niet laten....

is het niet toevallig dat tijgertjes steeds weer uit tijgers voortkomen en dat er geen tomaten aan appelbomen groeien?
En dat we allemaal maar kleine radertjes in een groot geheel zijn vind ik ook, maar als radertje kunnen we op zich weer heel groot zijn..

Nogmaals, sorry. Ik wil je helemaal niet aanvallen of zo, maar ik vind dit wel leuke spelletjes, zo spelen met taal en begrippen. Ik vind het leuk om al die persoonlijke interpretaties naast elkaar te zien, wetende dat we uiteindelijk allemaal deel uitmaken van hetzelfde spel, of plan of hoe je het maar noemen wilt.

Kohtje.

[petra]

Tja
met gemak zou ik weer ten strijde trekken tegen de AA-indoctrinatie, maar weet je, als het voor sommigen werkt dan moet het ook wel weer goed zijn, toch?

ik had een heleboel bedacht over onaanzienlijkheid, vergankelijkheid, verleden, toekomst en heden, allemaal zo wijs

over accepteren wat je niet kunt veranderen, over het nut van helemaal vastzitten en andere aforismen.
over dat tijd alle wonden heelt
(en nu de mijne nog)
verwachtingen van moeders, hoe egoïstisch is dan die zogenaamde liefde?

Iteke Weeda citeerde ooit een collega:

romantische liefde is de ander willen, echt liefde is het beste voor de ander willen

wat een opgave................

[Ziza]

Hoi Petra,

Het is jammer dat je spreekt over indoctrinatie.....ik zou weleens willen weten waar jij geweest bent dan...en wat je daar precies gedaan hebt...

Wat hebben ze met je gedaan dan ??? dat je zo fel tegen AA bent....

groetjes,

Ziza

[Ziza]

Hoi Katrina,

Ik was zwaar egoistisch al van jongs af aan..... en dat was een lastig leven om alles en iedereen voor mijn karretje te spannen met behulp van manipuleren en liegen...en vooral bang was voor wat anderen over mij dachten...daar liet ik mij door leiden...egoistische angst....dus ik was nooit bezig met samenwerken maar alleen maar met mijzelf...
Laat ik het zo formuleren: ik wilde meer aandacht , roem , liefde en status meer dan mijn deel was....maar het was nooit genoeg voor mij...altijd wilde ik meer van alles....maar er is nooit genoeg...
Drank en drugs vulden dit gat tijdelijk op een hele snelle manier...maar verergerden de situatie...op een extremere manier dan voorheen....dus hoe krijg ik het het gat in mijn ziel gevuld.....welnu daar heeft het 12 stappenprogramma mij mee geholpen en helpt het mij nog steeds op een dagelijke basis....

Nog anders geformuleerd : ieder mens heeft instincten die natuurlijk zijn...en op het moment dat ik die oneigenlijk ga gebruiken (gewild of ongewild) ontstaan de problemen...met anderen en met mijzelf....

Groetjes,

Ziza

[Ellie]

Ziza,

Ik weet niet maar volgens mij haal je dingen door elkaar.....Egoistische angst? Snap wel dat door dat je angstig bent/was gaat manipuleren dat is meestal het geval maar vind het vreemd dat als je toch alleen maar aan je zelf denkt (egoistische) je wat aan trekt van anderen het is een beetje dubbel......