Spring naar bijdragen

Zaterdag 2 december


moesje

Aanbevolen berichten

Trouwens, wat ik nog allemaal doorgelezen heb over de eenzaamheid en last van lawaai, ZEEER herkenbaar!
Het was echter een paar jaar terug wel veel erger, nu heb ik toch het gevoel dat ik de laatste 2 jaar heel veel gegroeid ben en veel makkelijker op mensen afstap. Schrijf ook nog op een ander forum al meer dan een jaar en dat sterkt je ook! Veel herkenbaarheid bij mensen die met dezelfde problemen als jou zitten (geen forum wat betreft alcohol..)
En door ervaringen uit het verleden wordt je ook wel gehard, je leert te knokken...en ja, eerlijk gezegd door te DOEN (volgens mij had Ziza het hierover) schiet je toch het meest op. Ook al is het soms eng..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 179
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Ja. dat is waar. Wat wil ik nu eigenlijk? Maar mijn rotmaatje wil ik eigenlijk ook niet laten staan!Lastige keuze, omdat ik ook op deze manier mijn leven kan leiden. Welliswaar al met veel minder dan voorheen{drank dus}, maar wordt eigenlijk al weer teveel. Soms denk ik weleens, waar heb ik het over? er zijn er zoveel met nog zwaardere dingen dan ik?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tjongejonge, even met de hond weg geweest, en ik kan het al bijna niet meer volgen.

Kohtje en Joann, zijn jullie weer met de wedstrijd gestopt? Jullie vliegen me een dezer dagen voorbij hoor.

Visje, ik sluit me bij de anderen aan hoor. Ik denk dat je echt eerst even uit moet zoeken wat je zelf nu wil. Hoewel ik dat wipgevoel wel herken, dat heb ik ook heel lang gehad. Is het zoiets van, je weet diep in je hart dat je teveel drinkt, dus je wil minder, maar eigenlijk wil je gewoon lekker blijven drinken? Zo voelde ik me heel lang. En met die instelling red je het niet. Al mijn minderpogingen waren gewoon zelfbedrog, want in feite wilde ik gewoon drinken, alleen niet té dronken worden, en niet zulke verschrikkelijke katers.

Om nog even terug te komen op de feestjes. Ik voel me altijd diep ellendig, omdat ik dus echt letterlijk het gevoel heb er niet bij te horen. Geen gevoel van erboven te zweven of zo, gewoon een heel eenzaam eilandje midden tussen iedereen. En het komt maar zelden voor dat het iemand opvalt dat ik zo stil ben. Tegenwoordig concentreer ik me zoveel mogelijk op één gesprek, en dwing mezelf daarop te reageren. En beetje bij beetje gaat me dat iets beter af. Maar het komt nog steeds vrij vaak voor dat ik totaal genegeerd word, en ik maak ook heel vaak mee dat mensen gewoon met hun brede rug voor me gaan staan (ik ben nogal klein). Ik heb één keer de moed bij elkaar geraapt om tegen die persoon te zeggen dat ik het niet leuk vond, dat ze steeds voor me ging staan zodat ik tegen die rug aan stond te kijken. Ze keek me aan alsof ze water zag branden, had het niet eens in de gaten. Nee, ik hou niet van feestjes.

Anna

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nou wat me wel opvalt is dat de meesten die hier schrijven wel veel meer gedronken hebben dan ik altijd deed. Ik drink wel veel maar niet dagelijks. Bij mij is het meer..ineens heelveel op een avond. En velen hier drinken ofdronken echt elke dag...
En jij?
Ook ik vind het nog moeilijk om afstand te doen van dit "gemene" maatje, en helemaal stoppen lukt me op dit moment ook nog niet. Ik weet wel als ik stop met roken, dat het dan anzienlijk minder wordt. Maar ik geef mezelf nog even de tijd omdat ik nu in een lastig pakket zit, maar werk er wel al naar toe, door hier steeds te komen en erover te praten.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Och Anna, echt herkenning...Er zijn altijd van die mensen, die met hun snufferd vooraan moeten staan en het hoogste woord hebben. Ik denk wel eens bij mezelf, moet ik dat nu ook doen? Heb mezelf daardoor ook wel eens rot gevoeld, dat ik dacht; zie maar ze zien me niet eens, ik ben niet interresant genoeg! Maar nu kan me dat niet meer zoveel schelen...Ik hoef ook niet perse op de voorgrond te staan. Ik zoek dan wel types op war ik me wel goed bij voel..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Moesje, er zijn hier ook wel mensen die niet iedere dag drinken hoor, maar wel af en toe heel veel. Bingedrinken noemen ze dat heb ik gelezen. Ik dronk wel dagelijks, maar niet dagelijks heel veel, dat deed ik in het weekend en ook niet ieder weekend even erg. Je komt ze nog wel tegen, degenen die net zo drinken of dronken als jij.

Joann, leuk, ik kom.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Veel plezier met inpakken Joann, en voor straks, welterusten.

Moesje, ik hoef ook niet zo nodig op de voorgrond te staan hoor, maar als een groep mensen in een kring staat te praten, en iemand verschuift dan zo dat die op een gegeven moment gewoon voor mij staat (en bijna iedereen is langer dan ik), dan vind ik dat gewoon niet leuk. En ik ga dan inderdaad denken dat het aan mij ligt, omdat ze mij niet mogen en omdat ik niet interessant ben. Ik heb ook wel eens aan zo iemand gevraagd of die een weer een stukje op wou schuiven, zodat ik er ook weer bij stond, en die persoon deed dat toen gewoon niet. Nou, dan druip ik dus af hè, daar word ik zó verdrietig van.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Joan veel plezier met pakjes inpakken, mijn kids kwamen vanavond ook met hele blijde gezichtjes terug. Ik was er weliswaar niet bij, maar heb geslapen op de bank, dus ook geen tijd gehad om me rot te voelen.
Ze hebben het erg leuk gehad. Papa ging natuurlijk meteen weer door naar België...
Maar goed als ik dan die koppies zie ben ik ook weer helemaal blij

Iedereen die gaat slapen..welterusten!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tjemig, ik ben zo op dreef, ik kan niet goed ontspannen, mijn gedachten en gevoelens blijven aandacht vragen.
Ik poog het een en ander van me af te schrijven hier, alvast mijn dank voor het lezen en zap anders maar gewoon door.:o


Ik heb zo ongeveer een half jaar terug een LAT relatie beeindigd van ruim twee jaar.
Deze was mijns inziens vanaf het begin al niet helemaal 'zuiver', we wilden te graag denk ik.
Volgens het 'ideaal', daarbij onze eigenheid uit het oog verloren vrees ik.
Ondanks dat ik veel aan deze man had, vond ik dat ik ook veel tekort kwam en tekort schoot.
Met name betreffende de echte intimiteit, het wezenlijke kontakt, dat wat een relatie juist zo bijzonder maakt.

Ik heb er geen spijt van dat het gelopen is zoals het liep.
Ik denk mijn aandeel goed te zien.

Toch doet het me al met al veel meer dan me lief is terugblikken naar mijn relatie met mijn ex-man.
Op de 1 of andere manier kan ik maar niet echt stoppen met een soort van liefde voor hem voelen.
Hij is inmiddels opnieuw getrouwd en het kontakt dat we hebben gaat voornamelijk via ons kind.
Hij heeft me diep pijn gedaan, vergelijkbaar met de pijn die mijn vader me heeft gedaan, maar ik kan zeer slecht woede voelen naar hun.

Alsof mijn liefde dan ook geen waarde meer heeft ofzo.
Alsof de kostbare momenten toen, dan ook geen kostbaarheden meer zijn.
Alsof ik iets moet afstaan dat me zo enorm dierbaar was/is....ondanks.

Rationeel weet ik het allemaal wel, maar emotioneel kan ik het afscheid blijkbaar niet nemen.
Mogelijk omdat ik het grote duistere gat vrees dat dan misschien tevoorschijn komt?
I don't know.

Loslaten...dat is zo'n mooi woord, met zoveel diepgang en inhoudelijke betekenis, maar ik vrees dat dit voor mij 1 van de moeilijkste levensopdrachten is.
Hoe kun je nu stoppen met 't liefhebben van mensen die je echt liefgehad hebt, maar die je tevens zoveel pijn gedaan hebben?
Iets dat me grond onder de voeten gaf en ik zou die grond verloochenen.

Zaken die me bezighouden, werp ik zomaar op het net. Ben ik even gek.:)
(Nah, ik kan altijd nog in het niets verdwijnen, toch!).

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja Joan ik heb het gelezen op de site van tactus. Dat heb ik dus ook. En ja het is nog veel slechter, dan dagelijks een paar glaasjes te drinken...mmmh eigenlijk wist ik wel dat zo'n grote hoeveelhied ineens heel slecht is voor je lichaam, maar ja als je het dan zwart op wit leest.....

En ja dat verdriet kan ik me voorstellen, heb dat soort situaties ook vaak genoeg gehad, je voelt je dan echt k****. Ik snap ook nog steeds niet dat dat soort mensen dat niet in de gaten hebben. Mij zou dat dus niet gauw gebeuren, omdat ik juist altijd rekening houd met een ander, maar ja niet iedereen is zo!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Och Lady, ik heb al zoveel van mijn diepste zieleroerselen en privé-informatie hier op het forum gedeeld. En vaak genoeg overwogen om het weer te wissen, maar toch laten staan. Je bent hier anoniem, dat scheelt. En erover praten helpt mij, want ik heb het jarenlang in mijn eentje allemaal moeten verwerken. Ik en mijn fles wijn. Liever een beetje gek hier, dan gek worden in het echt.

En weet je, ieder dagdraadje verdwijnt in de vergetelheid, en ook de themadraadjes schuiven langzaam op naar beneden. Wie er echt in geïnteresseerd is kan het nog teruglezen, maar echte interesse is nooit negatief. Schrijf maar gewoon wat je bezighoudt hoor.
Ik vind het trouwens wel frappant dat jouw gevoel zo anders is dan dat van mij. Mijn ex heeft mij ook erg veel pijn gedaan, en ik kan nu geen greintje liefde meer voor hem voelen. Het is zelfs moeilijk me te herinneren dat ik verliefd op hem was.

Trusten.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...