Woensdag 4 april

[Kate]

Hey Rosie, jouw onderschrift is ook aangepast zie ik.
Verantwoording moeten geven.... daar is toch geen beginnen aan om dat aan iedereen te doen. Doe het lekker maar voornamelijk aan jezelf.

[anjo]

Kohje,
Die verwijtfase is afschuwelijk. Maar gelukkig gaan jullie er samen doorheen. Ongelukkiger is het als je het alle twee op verschillende tijden hebt. Mijn ex had het vorig jaar, 4 jaar na dato bijna 5 trouwens.
Heel rot voor hem want ik speelde niet mee. Ik had het allemaal al een plaatsje geven en wat heel helend was mijn eigen aandeel ervan ingezien. Al met al een beetje typerent voor heel ons huweljk:D
Jullie doen het samen. En jij hebt je verantwoordelijkheid genomen. Je vlucht niet meer, je bent er voor haar. Het klinkt zo ongelovelijk gezond. Immers, verwijten maken komt pas als het veilig voelt.
Ik heb dit al eerder gezegd, ik ken je niet maar ik heb zo'n goed gevoel bij je. Buigen of barsten je doet het samen. Is zo belangrijk.
Over 11 dagen gaan we dus een feestje bouwen. Jullie hebben het toch maar mooi gedaan, Samen!

Mick,

Stervelijk zijn is inerhent( zal je vast niet zo schrijven) aan menselijk zijn. Ik was nog maar een puber toen ik Simone de B.'s niemand is onstervelijk las. Dat maakte indruk. Ik ben ergens blij dat ik stervelijk ben. Ík ben nu 45 en al een heleboel mensen om mij heen zijn gestorven. Zij ziijn gegaan en ik zal ook ooit gaan. Ik geloof niet dat je daar bang voor moet zijn. Ik weet dat er een wereld was voordat ik er was,en ik weet daar niets vanaf. Ik bedoel, ik weet ervan af maar heb dat niet geleefd. En zo zal het ook
zijn nadat ik gestorven ben. Ik ben best wel bang om te sterven. Dat lijkt me geen pretje. Natuurlijk hoop ik dat ik gewoon in slaap zal vallen. Maar hey, wat komt dat komt. En dat ""overleef"" ik ook wel weer.
Verval is niet leuk. Je loopt altijd achter de feiten aan. Ik geloof dat je doet wat je je doet totdat je het beter leert doen. Mreestal veel te laat. Ik kijk naar de mensen die mij voor zijn gegaan en denk aan de impact op mijn leven. Daar waren zij zich hoogstwaarschijnlijk niet van bewust maar het gaat wel door.
tot aan mijn kinderen aan toe.

[CPAS]

Marion,

He wat goed dat je over de tandarts begon, ik vergat nu al steeds een afspraak voor de controle te maken. Heb ik nu net gedaan.
Ik heb wel een kies die af en toe aanwezig is, daar moet ie ook maar even naar kijken.

[Anna]

Zo, ik heb alweer een zeer zinvolle ochtendbesteding gehad, en de boodschappen zijn ook gedaan. De dingen waar ik op het moment mee bezig ben dwingen me erg naar mezelf te kijken, en naar de manieren waarop ik met mijn eigen leven omga. Heel confronterend af en toe, maar wel goed om daar eens met de ogen van een ander naar te kijken. Zo werd ik er vanmorgen op gewezen dat ik de dingen waar ik juist goed in ben (onderzoeken, analyseren, oplossingen voor problemen vinden) niet toepas op mijn eigen leven. Met de vraag waarom eigenlijk niet? Tja, omdat ik de oplossing dan ook zelf moet uitvoeren, omdat ik bang ben dat het verkeerd kan uitpakken, omdat ik geen energie heb. Omdat, omdat, omdat...... Ik heb weer iets waar ik mee aan de slag kan.

Rosie, ik vond je stukje erg goed, over kijken wat bijdraagt aan jouw levensprioriteiten. Ik denk dat ik ook zo'n lijst ga maken, en datgene wat ik op een dag doe in dat licht bekijken. Op dit moment moet ik me er nu eenmaal bij neerleggen dat mijn gezondheid en energie niet optimaal zijn, en dat wat ik kan doen op een dag beperkt is. Prioriteiten stellen dus.

Kate, dat onderschrift zag ik vorige week ergens op een poster van Loesje, en ik vond hem erg sterk. Ik heb wel erg getwijfeld of ik hem zou gebruiken, want genieten doe ik eerlijk gezegd niet zo vaak. Maar juist daarom zou ik het zeker niet met mate moeten doen denk ik. En als er iets is waar ik goed in ben, dan is dat onmatigheid.

Kohtje, je berichtje klinkt hoopgevend. Fijn zo! En ik verheug me op het feest over 11 dagen.

[CPAS]

Marion,

Ik zou toch maar even bellen straks om de uitslag te kennen, dat je moeder de tussenpersoon is wel vervelend.

En wat morgen brengt? Ik wens je daarvoor sterkte. Maar wel weer typisch de belastingdienst om niets van zich te laten horen.

[CPAS]

Marion,

Ik slijt wel heel wat remblokjes om dat te kunnen. En het is van groot belang om ze in voorraad te hebben om ze tijdig te kunnen vervangen.

[CPAS]

Kate,

Een zielsverwante. Ik ben ook een huismus en zie sociale contacten onderhouden ook als verplichting.

[Anna]

Ach Corinne, beter remblokjes verslijten dan niet kunnen remmen.

[Rudy]

beste Koh het is herkenbaar wat je schrijft over de omgang met elkaar binnen de relatie en dat doet me herinneren aan de tijd dat ik nog dronk en getrouwd was.

Ik moest overleven door mijn exgenoot verwijten naar het hoofd te slingeren, haar voor leugenaar uit maken en keer op keer te vernederen door mij niet aan mijn beloften te houden.
Ik minachte niet alleen haar maar iedereen om me heen, stond overal boven.
Liet geen mensen toe in mijn leven en dat koste liters drank.

Ik maakte haar, maar later ook mijn kinderen machteloos door het gesprek niet aan te gaan en trok de deur achter mijn kont dicht als het te heet onder de voeten werd, men te dicht bij kwam.

Dit alles heb ik af moeten leren door dicht bij het onderwerp te blijven, het onderwerp dat ik altijd oversloeg omdat ik er niet mee om kon gaan.
Mijn gevoel en de daarbij horen de emotie sloeg ik over.
Ik miste dat wel maar kon er geen handen en voeten aan geven.
Durfde niet emotioneel te worden.

Inmiddels zit ik in een relatie waar alles bespreekbaar is en blijkbaar heb ik dat nodig.
Duidelijkheid en betrokkenheid bij de partner is elkaar ook graag zien.
Vertrouwen en respect zijn sleutelwoorden geworden.
Ik verlang van haar niet meer dan zij kan geven en elkaar los laten komt ten goede aan ons samen zijn.
Zo krijgt ieder van ons de kans binnen de relatie te ontwikkelen en zijn leven zelfstandig in te richtten ...alleen maar toch samen ...
In deze relatie ben ik gestopt met vluchtten en vluchtten heeft veel gezichten.
Ook met woorden ben ik gestopt te vluchten of ontkennen.
Mijn normen waarden en fantasien over sexualitieti moest op de schop en uit mijn 7jaar verleden scheiding die ik dacht te hebben verwerkt, kwamen onverwerkte stukken boven drijven die ik allang vergeten was.
O.a jaloezie en hoe ga ik daarnu mee om in relatie tot mijn partner.

Het was een hele klus die wij samen hebben geklaard , vandaar dat ik weet wat er aan de orde komt bij het verwerken van een verleden doordrengt met drank en daarom Koh wens ik jullie beide veel sterkte met het klaren van deze klus.

Emoties delen met elkaar schept een band.
Een verbondenheid die een kracht in zich herbergt die het mogelijk maakt op langer termijn relaties met je medemensen aan te gaan.
Een kracht die het mogelijk maakt op langer termijn de drank te laten staan.
Een verslaving achter je te laten..
Je leven in handen durven leggen van de ander.

Die Kracht wens ik jullie beide de komende tijd toe.

Rudy

[CPAS]

Marieke,

Je man moet ook niet proffesorisch een waslijntje spannen, hij moet dat provisorisch doen. Dat lukt beter.

Klinkt leuk van die hoesjes.

[CPAS]

Dat is waar, Anna.

Ik heb het nl. een keer gehad met mijn fiets (remkabels kapot), dat ging hard naar beneden. Terug naar boven kwam ik tot stilstand en ben verder gaan lopen (meer dan een uur).

[CPAS]

Rudy,

Wat moois dat je Kohtje toewenst.

[CPAS]

He, he,

Ik ben eindelijk bijgelezen.
Nu even wat anders doen, ik kom straks weer kijken.

[CPAS]

Rosie,

We hebben allemaal leren lopen door vallen en opstaan. 't Moet ons nu ook lukken, toch? Daar heb je toch vertrouwen in. Het spreekwoord moet toch uitkomen: eind goed, al goed. En dat spreekwoord wordt gewoonlijk gebruikt wanneer iets via een moeizame weg is tot stand gekomen.
Laat de moed niet zakken (zeg ik ook tegen mezelf).

[stien]

Er is al weer veel geschreven. Ik was vanochtend erg op dreef. Om 9.00uur al telefoontjes met mijn werk gevoerd, de interim heeft de schrik van het leven. Wat me dwars zat heel sumier verteld en daarbij dat ik een afspraak gemaakt heb bij hogere hand voor met z'n drieën volgende week dinsdag.
Voor mezelf alles puntsgewijs op papier gezet wat ik dan besproken wil hebben.
Tja, en dan zoals Rosie aangeeft het moeilijke. De emotionele gevolgen van het aktienemen, ik begon toch weer aan mijzelf te twijfelen en maar malen.
Ik ben naar het zwembad geweest, banen trekken, een uur lang. De helft van de tijd was ik mij niet bewust dat ik in het water lag, ging buiten mij om.
Eenmaal thuisgekomen toch een tevreden gevoel dat ik vanochtend direkt gebeld heb, en volgende week zie ik wel weer.

SW, succes bij de tandarts en als ik jou was zou ik maar gauw de telefoon pakken. Mogelijk geeft dit veel duidelijkheid omtrent die beslaglegging en de omstandigheden met je vader. Soms denk je weleens had ik het maar eerder gedaan.

Koh, fijn dat je weer even in rustige vaarwater bent.

[CPAS]

He Rosie,

Dat klink bijna zoals mijn gemoedstoestand een 10 dagen voor de herfstvakantie.
Toen wilde ik er ook tussenuitknijpen. Heb het toch maar niet gedaan en alles weggedaan onder het mom van de huisapotheek moet nodig uitgemest worden.
Dus ik ben er ook nog. En niet tegen mijn zin. Er zijn genoeg dingen om voor te leven voor mij: mijn kinderen, mijn man, mijn ouders, mijn grootmoeder, mijn oompjes en ja zelfs mijn broer.

[Anna]

Stien, wat goed van je dat je vanmorgen meteen dat telefoontje hebt gepleegd. Dat moet toch enorm opluchten. En lekker dat je even je hoofd leeg hebt gezwommen. Je bent hartstikke goed bezig vind ik.

Rosie, mij zal het nog niet meevallen die keuzes te maken. Ik kan er nog steeds niet mee overweg dat de tijd eigenlijk te kort is en mijn energie te beperkt. En er zijn erg veel dingen die ik absoluut noodzakelijk vind. Niettemin, first things first. Ik ga eerst maar eens over die lijst nadenken.

[CPAS]

Rosie,

Ik slik ook niets. Alleen bij pijn een paracetamolletje of een iboprufen. Verder ga ik niet.

[sneeuwwitje]

Ik heb 5 kwartier op de stoel van de tandarts gelegen, poehh
Bleek dat al mijn oude vullingen ook verniuewd moesten worden.
Maar ik ben er weer voor een jaar vanaf.

Morgen komt de belasting beslag leggen voor ongeveer 3000 euro. Ik heb wel een bezwaarschrift ingediend, dat ze het niet privé moeten halen, maar bij de VOF.
Maar aangezien de vennoot van mijn man, de VOF heeft uitgeschreven, zonder dat mijn man er van op de hoogte was, stuurt de vennoot de belastingdienst hierheen, omdat het nog op het sofinr. van mijn man staat.
Ik weet echt niet wat ze gaan doen als je geen geld hebt. Misschien nemen ze wel spullen mee of leggen ze beslag op de ziekteuitkering van mijn man. Het onrecht wat je aangedaan wordt is zo moeilijk.
De vennoot is gewoon een nieuwe eenmanszaak begonnen met de inventaris en de klanten van mijn man. HIj weet dat wij geen advocaat kunnen betalen en dat hij vrij man is, ook al heeft hij de heleboel opgelicht.
De aanvraag voor een pro deo advocaat is nu weg. Zakelijk maak je maar een hele kleine kans om zo´n pro deo advocaat te krijgen. Mijn dochter heeft er een hele goede brief bijgeschreven voor de raad van rechtsbijstand en hen uitgelgd waarom wij wel in aanmerkingen zouden moeten komen. Afwachten dus.

Vrijdag geven we ons verjaardagsfeest, dan hoop ik wel dat er nog spullen staan..
Ja dit zijn gewoon zorgen en niet te vergelijken met het verdriet dat sommigen meemaken

[CPAS]

Marion,

Dan heb je nu zeker een beetje kaakkramp, 3/4 uur met je mond open, dat is lang.

En wat betreft morgen, hou je haaks, schiet niet uit je sloffen. Een deurwaarder oefent ook maar zijn beroep uit, en morgen dus een van de minder leuke kanten van zijn beroep. Vraag hem/haar maar gewoon hoe of wat jullie evt. nog kunnen ondernemen.
Ik weet niet of jij inkomsten hebt, maar als jullie het alleen van de ziekteuitkering van je man moeten doen, dan lijkt het mij niet meer dan logisch dat jullie in aanmerking komen voor het goedkoopste advocatentarief.
Maar dat is een zorg voor morgen.
Leef nu nog even in vandaag.

[ferry]

Lieve Marion,

Heel veel sterkte morgen, je weet je kunt me altijd bellen. En hou het droog. Ik ben vanavond naar de AA. liefs Ferry.

[CPAS]

Mensen,

Ik knijp er nu vanuit. Voor het eten zorgen, 't is mijn beurt.
Heb al groentebakjes voor de kinderen en een bak bataviasla met ui en tomaat gemaakt, en daar al een 1/3 van opgeknabbeld.
Nu moet al het andere nog een vuurtje krijgen. Macaroni voor dochterlief, aardappelen voor ons en (lekkere) bio ribcarbonaatjes.

Dus tot na het eten.

Eet smakelijk.

[Rudy]

Bedankt Rosie en Corinne, het mes snijdt van twee kanten.
Zelf ben ik het meest gebaat bij het opschrijven van mijn ervaringen.
En dat is niet egoistisch bedoeld.
Ik weet dat ervaringen uitwisselen ook een manier van verwerken is en op langer termijn pluk ik daar de vruchten van.

Rudy

[stien]

Rudy, je ondertiteling houdt mij bezig. Alsjeblieft, zeg dat er toch wel een héél klein beetje liefde bestaat. Ik wil dat zo graag geloven misschien zelfs wel tegen beter weten in. Toch kan ik het er maar niet over eens zijn.

[Rudy]

Rosie,dragen van de consequenties van mijn akties was wat ik naliet.
Ik kon de consequenties van mijn keuze en beslissingen niet overzien.
Daarom nam ook ook nooit een beslissing.
Pakte ik eens een beslissing, meestal onder invloed, draaide ik dat besluit de andere dag weer terug..
Mensen wisten niet wat ze met me aan moesten.
Mijn exgenoot vroeg of ik niet een gebruiksaanwijzing om mijn nek wilde hangen.
De beslissingen die ik al eens nam waren gebaseerd op angst en ik heb daardoor mijn leven lang op mijn tenen moeten lopen.
Een en ander heeft te maken met het begeleiden van het begrenzen van mijn angsten van vroeger.

In het begin (nadat ik ben gestopt met drinken) was een beslissing nemen doodeng.
Ik bleef pal achter mijn besluit staan.
Angst voor het antwoord van vroeger.
Bang voor kritiek.
Tot ik ontdekte dat je ook op een beslissing mag terug komen.
Daardoor ontstond meer ruimte en de angst om fout te doen nam gaandeweg af.
Ook het antwoord achter de angst van vroeger viel mee.
Ik werd nu op mijn gedrag aangesproken in plaats van op de persoon veroordeeld.
En dat is een wereld van verschil.

Het feit dat ik emotioneel wat steviger in mijn schoenen sta maakt het omgaan met deze sociale aspecten van het leven een stuk makkelijker.
Deze nieuwe manier van omgaan met mensen wordt geleidelijk aan automatisme.
Het wantrouwen en de twijfel zijn verdwenen.
Rudy