toch weer hier

[herman0167]

mijn vader en vriend is op 19 januari overleden op zijn 50ste trouwdag.

sindsdien heb ik niet weer gewerkt en mijn leven ondergedompeld in een zee van wijn en sterke drank.
ik moet hier uit zien te komen omdat ik wel een vrouw en dochter van 4 heb.
ik loop bij internisten die mri scans uitvoeren en bloedonderzoeken doen om uit te te vinden waarom ik niet meer functioneer.
ik weet zelf wel dat ik intern kapot ga, maar de medische molen in gaan geeft ook een soort van rust omdat je dan even niets hoeft te doen.
kennen jullie iets van dat gevoel?
groetjes van Herman.

[bolletje]

Welkom terug Herman
Gecondoleerd met het overlijden van je beste vriend.

Nee dat gevoel dat ken ik gelukkig niet maar je weet zelf dat, drank meer kapot maakt joh. Het wordt allemaal veel erger. Iedere dag weer opnieuw die kater, iedere dag weer opnieuw moeten toegeven aan de drank. Je voelt je een slappeling, misschien geen goeie vader en man, niet meer kunnen functioneren, het gevoel dat je je vrouw en kind op de tweede plaats zet. allemaal gevoelens die, doordat je drank gebruikt, een grote rol in je leven spelen.
Kom op joh, ga er weer voor. Je vrouw maar vooral je kind zijn hier de dupe van. je kind krijgt geen goed kontact met haar vader. En dat verdiend een kind niet. en wat zou je vader trots op je zijn als je weer probeerd om de alcohol aan te pakken.
Gaan we er voor??????

[lady jane]

Herman,
gecondoleerd met het verlies van je vader!
en ja het is triest, maar het lijkt erop dat hij wel een goeie leeftijd heeft behaald,
en juist omdat jij weet hoeveel een vader/vriend betekent voor zijn kind
is het zaak jouw dochter datzelfde te kunnen geven wat jouw vader jou gaf.
Het gevoel wat jij omschrijft t.o.v. de medische wetenschap herken ik wel; het heeft denk ik te maken
met de verantwoordelijkheid even helemaal uit handen willen geven. Dat overkwam mij altijd als ik te veel dronk, dan voelde ik een soort van rust over me komen omdat ik iets losliet.
Maar natuurlijk was dat schijn want die verantwoordelijkheid bleef en de dag erna drukte die des te zwaarder op me. Nu ik het tegenovergestelde ken, weet ik dat ik nog steeds een hekel heb aan zware verantwoordelijkheid, maar ik ga het niet langer uit de weg. En al zal het nooit iets zijn waar ik me fijn bij voel, de keren dat ik m pak en tot een goed einde breng, geeft wel veel meer voldoening dat al die katterige zelfdestructieve nonsens die ik mezelf wijs maakt na weer een mislukte poging tot beterschap.
Jij hebt ook betere tijden gekend, met gecontroleerd drinken en je klonk dan ook beter op het forum toen, op wat aanvaringen na natuurlijk. Maar pak jezelf bij kop en kont en kom tot jezelf Herman, de dood van een ouder mag niet de reden zijn dat jij je ouderschap niet meer serieus neemt.
Doe het voor haar en dan doe je het meteen voor jezelf en je vrouw, komop, je kunt het!

[Jaap]

Welkom Herman,

Gecondoleerd. Ik kan goed begrijpen dat je nog verdriet hebt en je vader mist.

Met de medische molen heb ik zelf gelukkig nog weinig ervaring.

Houd je jezelf niet een beetje voor de gek. De reden dat je niet functioneert heeft vast ook met je alcoholgebruik te maken. En dat je niet goed weet wat je met het verlies van je vader en vriend aan moet. Dat is ook moeilijk.

Ik ben afgelopen zomer mijn moeder verloren. De eerste weken daarna deed ik het ook rustig aan en ben ook op vakantie gegaan. Ik dronk altijd al veel. Maar in de herfst ging ik echt fout. Dat was wel vaker gebeurd, maar dan dacht ik dat ik het wel in de hand had. Dit keer was het anders, nu besefte ik dat ik het niet meer in de hand had. Had denk ik met verdriet te maken, maar de wereld om je heen is al weer een paar stappen verder. Die gaat gewoon door.

Ik ben gaan minderen en sinds vier weken niet meer gedronken. Ik voel me er echt veel beter bij. Tuurlijk blijf ik mijn moeder soms missen. Die dingen kosten tijd, en misschien gaat het zelfs wel nooit helemaal over. Maar ik heb wel weer aansluiting bij de wereld om mij heen.

Ik neem aan dat je iets aan je alcoholgebruik wilt doen omdat je je weer op het forum meldt. Ik denk ook dat je dat moet doen. Je verdriet zal niet verdwijnen, dat hoeft ook niet. Maar je leven wordt denk ik wel beter. En dat is heel wat waard. Zet hem op.

[ekstertje]

Goed dat je hier bent Herman.
Wat wil je? Waar wil je dat je leven heengaat en wat wil je zijn voor je dochter? Als je niet oppast ben je straks ook je baan nog kwijt...
Neem je leven zelf weer in de hand. Onderneem aktie. Natuurlijk is het triest dat je vader niet meer leeft, maar dat mag niet de reden zijn om je leven te verdrinken. Dat zou je vader ook niet willen. Heb zelf ook geen ouders meer, maar ben net als jij wel zelf ouder. Je kind is het waard om voor te vechten! Anders is zij straks degene die een vader moet missen...

[ekstertje]

Herman, bij het teruglezen van mijn reactie vind ik van mezelf dat ik wat belerend overkom. Dit is zeker niet mijn bedoeling:$ Ik denk dat ik me gewoon wat bezorgd voel.

[herman0167]

hartelijk bedankt voor jullie reactie`s en medeleven.
ik ben zeer zeker van plan om een ommezwaai te gaan maken , alleen is het mij tot nu toe niet werkelijk gelukt, de medische situatie zit mij ernstig in de weg.
ik heb inderdaad vlekkken op de hypofyse die in je hoofd zit en een vervolg scan zal moeten uitmaken of het iets is dat groeit.
dus eigenlijk een soort van goed en niet goed bericht, niets aan de hand als we niet meer vinden in de komende tijd.
het betekend wel dat intussen dus vaststaat dat mijn hormoonspiegel door de hypofyse niet goed meer geregeld wordt.
met name de regulatie van het testosteron hormoon
dat wordt nu met een gel die je aanbrengt op peil gebracht zodat ik weer een beetje kan functioneren.
en voor de rest is het nu afwachten.
groetjes van Herman.