Vrijdag 21 maart 2008

[CPAS]

Charlie,
En dat is al van vanmorgen dat die glimlach ook van binnen zit.
Ga ik nog verder zien vast te houden.
Man gaat zo naar de snackbar om eten.

[Tatum]

Corinne,

Ik begin te beseffen dat ik mijn doel zo voorbij streef. Ik zal ook moeten gaan voor de 0 om daadwerkelijk mijn doel te behalen. soms wil ik zo graag en soms dan geloof ik niet dat dat kan.

[Tatum]

En houd vooral je goede humeur vast!! Heerlijk, had ik ook vandaag de hele dag.

[Tatum]

En nu nog steeds hoor , moet alleen heel veel na gaan denken. En vooral nog veel meer gaan laten!!

[Rudy]

Floortje, het is niet nieuw, stoppen met drinken.
Miljoenen zijn ons al voor gegaan en leven nu nog zonder drank.
Dit te weten was voor mij een stimulans dóór te gaan met mijn leven, maar wel met de nul tollerantie.

Je hoeft jeniet altijd te verontschuldigen.
Als iemand zich aangesproken voelt of jou bericht valt niet goed, hoor je dat van zelf.
Hou het droog.

[Vie]

Floor ik kom net weer binnenvallen. Ja natuurlijk kun je wat kwijt. Bedoel je dat je weer hebt gedronken, of wat? Hoezo en waarom en hoe kwam het en waarom? Vertel dan wat, dan weet ik ook iets.

Charlie en Corinne, ik heb vandaag ook zo'n grijns. Afgezien van de hagelbui. Je kan er maar mee opstaan. Koesteren die glimlach!

Ik eet vanavond alleen, dus een raar mengsel van: toast met garnalen en mayonaise, brie, spinaziesoep met yoghurt, enfin, dit is de kookdraad niet. Wel leuk om vaak alleen te zijn, maar opmerkelijk dat ik de zelfde fout maak als al mijn vrouwelijke bloedverwanten: de man is De Grootheid, moet altijd ontzien worden, verwend, gekoesterd, ik moet zijn zoals hij wil, enzovoort. Dat zegt hij niet, dat zegt een hele sliert van tantes, oma's en andere vrouwelijke voorgangsters. Alweer iets om over na te denken. Mijn chum vindt het vreselijk als ik volgzaam ben, dus wat doe ik? Ik speel de zelfstandige. Want dan ben ik zoals hij dat wil. Het is toch krankzinnig? Dat ik mezelf, 48 jaar oud, nog steeds als een kind plooi naar een ander, die dat niet eens wil, om goedkeurig te krijgen? Als hij zegt dat hij niet wil dat ik goedkeuring krijg, zal ik me ook weer gedragen als iemand die geen goedkeuring wil.
Nou ja, nuchter zijn is ook niet alles, dan krijg je ineens met jezelf en je eigen gektes te maken.

[charlie]

Hier een kippetje in de oven..
Wat bedoel je Vie, dat jij precies doet wat je man wil dat je doet, jij????

[Tatum]

Vie, geweldig zoals jij naar jezelf kan kijken.

Ik moet zeggen, wilde minderen maar het werd al met wijsheid verteld: "daar ga je moeite mee krijgen; geheel stoppen is gemakkelijker".

Dat kom ik nu tegen. Ook straks voor de 0 dus maar ..........

- eerste paasdag bij mijn moeder eten
- tweede paasdag met schoonouders en schoonzusters in zwembad-brunch

Ik weet het, het zijn niet de goede redenen om tot 0 te komen.

[Tatum]

Ik ga hier nu ook maar eten maken. Voordat vriend en dochter echte honger krijgen.

[Rudy]

Toen ik nog werkte lagen de koeien en lammeren dagelijks voor me om gebakken en gebraden te worden.
Daar stond ik niet bij stil.
Macht der gewoonte, dagelijkse kost.
Nu ik me meer verbonden voel met de natuur, zie ik lammeren liever levend in de wei dartelen.

Eens heb ik levende kreeften meegebracht naar huis.
En deze in het bijzijn van mijn kinderen levend gekookt.
Ik wilde hun laten zien dat eten niet alleen uit stamppot bestond.
Ineens was ik een andere papa in de ogen van mijn kinderen.
Een dierenbeul en moordenaar.

Jaja als je zelf nooit kind bent geweest kun je je ook moeilijk inleven in zo.n kinderwereld.

[Tatum]

Rudy, waarom heb je het idee dat je nooit kind bent geweest? Overigens: dit gevoel is niet onbekend bij mij.

[Tatum]

Bij mij zijn het altijd de verbouwingen geweest van een huis. Daarom heb ik ook zo veel moeite met onze huidige verbouwing. Heel veel jeugdstress.

Overigens moet ik zeggen dat dochter het fantastisch doet op school. Hele mooie cijfers, alles wat we ons kunnen wensen.

Maar Rudy, zou je zelf iets willen delen??

[Rudy]

Ik denk dat ik je begrijp Vie.
Dat vrouwen zich maar moeten plooien naar de wensen van de man.
Ondergeschikt en onderdanig.
Het liefst zonder er een woord over vuil te maken.

Veel vrouwen voelen zich dan ook niet thuis in die rol en in het ergste geval ga je ervan zuipen.
Vaak wordt er niet over gepraat, bang de ander te kwetsen.
Maar daardoor doe je jezelf en de ander te kort.
Vaak is het getoonde gedrag van huis uitgekend.
Dus ook weer veilig.

Ik heb nu wel begrepen dat in een relatie twee zelfstandige mensen enerzijds samen maar ook apart hun eigen gang dienen te gaan.
Door los laten ontwikkelen.
Deze visie daadwerkelijk toepassen als je zelf bent opgevoed met liefde gebaseerd op voorwaarden, werd een grote uitdaging voor mij.
Ik was bang voor de emotie en mij te laten gaan.
Zolang eronder gehouden dat ik niet meer wist hoe het voelde.

In mijn nieuwe relatie heb ik regelmatig mijn sponsor aan de jas moeten trekken omdat ik hopeloos vast liep in mijn oud zeer en oude gewoonten.
Deze problemen bespreken met mijn vrouw zou op dat moment de doodsteek zijn geweest voor onze relatie.
Weer een kwestie van oude normen en waarden ter discussie stellen en durven veranderen door anders te gaan denken.
En dat gaat niet van de één op de andere dag.
Op een dag of een onverwacht moment loop je er vanzelf tegen aan.

[Vie]

Ja, stom hè Charlie, maar zo is het. Zo ben ik opgevoed. Als hij zegt: spring, dan spring ik, en het gekke is, hij wil het niet eens. Hij wil juist dat ik ben wat ik ben.
En dan zijn we weer bij de kern van de zaak: maar wie ben ik?
Het klinkt dramatischer dan het is, we hebben veel plezier en we houden veel van elkaar. Het is alleen het rare gevoel dat ik steeds het idee heb tegenover hem: "Je hebt nu een vrouw getrouwd die lichamelijk niet in orde is en die nog alcoholiste is op de koop toe". Voor mezelf heb ik zo'n idee dat ik moet compenseren, grappiger en liever moet zijn dan ik ben.

Floor ik heb het met (best veel) moeite nu al 8 maanden volgehouden, het is allemaal niet gemakkelijk. Een pact sluiten in het begin helpt wel. Bijvoorbeeld, een team vormen met anderen die ook net gestopt zijn. Kom, je kan het, het is echt de moeite waard! Ondanks alle onzekerheden die je dan weer op je pad krijgt. Dat is eng hoor, als je stopt, al die emoties die je dan nuchter moet ondergaan.

Ik weet nog, de eerste week van stoppen had ik mezelf vrij gegeven van werk. Mijn grote valkuil was 's morgens als ik de pc ging aanzetten. Meestal ging ik dan meteen naar de toko op de hoek om wijn, geen idee waarom.
In die eerste stopweek las ik alleen maar mijn mails en dan ging ik gauw weer in bed met een boek en de zapper in mijn hand. Ik heb toen echt een hele week op bed gelegen, alleen maar er uit gegaan om de katjes te verzorgen en de nodige boodschappen te doen. En als ik trek kreeg in drank (vergetelheid) ging ik gauw weer terug in bed.
Daarna kreeg ik een hondje in huis, dat hielp om me nuchter te houden.

Wat ik maar wil zeggen, het is echt de moeite waard om jezelf de kans te geven on te ontdekken wat je zelf bent, zonder drank.

[Rudy]

Floor men heeft mij vroeger op allereli manieren laten voelen dat ik niet welkom ben.
In de steek gelaten als ik een ouder nodig had en als ondankbaar beschouwd als ik protesteerde, omdat men toch ALLES voor mij deed.
En daar wringt de schoen.
Had men maar niet ALLES voor mij gedaan, gekozen voor mijn studierichting, vakrichting, voetbalvereniging, muziek instrument en rekening gehouden met mijn wensen dan was ik er wijzer uit gekomen.

Nu ben ik ook wijzer geworden maar van schade en schande.

[Mai]

Ik mis Pepita al zo'n twee maanden hier.
Weet iemand iets van haar?
Ik zag dat vandaag haar dag was dat ze was gestopt in september.
Nou, mocht je meelezen Pepitea, ik hoop dat het je goed gaat!

[Vie]

Dank Rudy, zo is het maar net. Waarschijnlijk zijn er ook mannen die zich moesten aanpassen, of in het algemeen het gevoel dat je je moet aanpassen. Ik heb nu zo'n pffffff-uitblaasgevoel van gelukkig dat anderen dat ook herkennen.
Ja, van huis uit meegenomen patronen, lief en in de situatie toepasbaar zijn. En als dan iemand aan je vraagt: wees dan eens je zelf?, dan weet je niet eens meer wie of wat dat was. Zo was je bezig met voldoen aan een beeld. En dan ontdek je nuchter, dat je alleen maar zelf dat beeld had opgebouwd en dat je weer overnieuw kan beginnen.

[Mai]

Pippi, hoe is je haar nou geworden?

Ik herken wel, het dingen loslaten en jezelf weer toelaten.
Dan een radeloosheid zo nu en dan, wie ben ik dan?
Ook al weet ik het soms écht niet meer, ik denk ook hier; gun het tijd.
Er is altijd iets van jezelf blijven hangen, alleen zal ik het nu op een andere manier moeten uitdragen.
Vanuit mezelf, niet áltijd om de ander te behagen, soms kan het niet anders.
maar dat hoeft niet persé slecht te zijn.

Ik moet proberen los te laten alles te willen beheersen, het leven draait zonder mijn intensieve control-drang. daarnaast dingen doen, die ík voor mijzelf belangrijk vind. En dat dat nu juist heel kleine, in andersmans ogen simplistische dingetjes zijn.. So what!

[CPAS]

Floortje,
Ik was ronduit bang om te stoppen.
Die eerste week was ook absoluut niet leuk, maar daarna ging het steeds beter.
Ik wou het maar niet geloven eerst, maar stoppen is echt makkelijker dan minderen.

Rudy,
Is het toevallig dat jij het over plooien hebt?
Tijdens mijn gesprek met de PV kwam naar voor dat ik gewenst gedrag vertoon.
Komt veel voor bij vrouwen. Zelfs al bij meisjes is dit gedrag te zien. Om de lieve vrede geen emotie naar buiten brengen.
Daar moet ik maar eens doorheen, want het steeds de schijn ophouden en dan pas als ik alleen ben mijn echte gevoel laten gaan, is niet de manier om gelukkig te zijn.

Vie, Charlie,
Dat heb ik nu ook altijd gehad: het extra willen pleasen van de husband.
Stom eigenlijk.

Voor mij was de computer een veilige plek. Daar mocht en mag geen glas of beker staan.

Ik prijs mij gelukkig dat ik in onvoorwaardelijke liefde (en soms ook boosheid, ik was een (b)engel) ben opgevoed. En nu niet denken dat wij alles mochten.

[Rudy]

Op den duur liet ik alles voor me doen,
Ik protesteerde niet meer.
Protest betekende afzondering terwijl ik erbij wilde horen.
Intussen werden mijn ontluikende emoties ontkend en ik niet gehoord.
De pijn werd te groot.
Ik ben gaan luisteren zonder te protesteren.
Het leven gaan leiden van mijn ouders.

Met de wetenschap hoe ik schoenen tanden moest poetsen en mijn kleren netjes over de stoel vouwen voor het slapen gaan ben ik de wijde wereld in gestapt.
Toen ik nog vrijgezel was heb ik nagenoeg geen problemen ondervonden.
Mijn vak sloot naadloos aan op mijn opvoeding.
Een relatie kon ik aan omdat ik wist dat deze na het seizoen weer eindigde.

Pas tijdens mijn huwelijk liep ik tegen mijn machteloosheid aan die alles had te maken met gevoel en emotie.
Ik kon daar niet mee omgaan en ben gaan zuipen.

Sinds ik niet meer drink, nu zes jaar geleden, heb ik inzicht gekregen in mijn vroeger leefpatroon, mijn leefwijze gecombineerd met drank en mijn leven nu zonder drank.
Eenm kwestie van paralellen. lijnen doortrekken en verbanden zoeken.
En niet voormijzelf houden maar mijn problemen daar omtrent bespreekbaar maken.

Dat was moeilijk praten over mijzelf en nu nog kost het me moeite.
Maar de verkregen inzichten en het verwerkte verleden vergemakkelijken het praten erover en ik durf nu open staan voor de mening van anderen.
Niet alleen voor open staan maar er ook wat mee doen.
Toepassen daar waar nodig in mijn nieuwe wereld zonder drank.

[CPAS]

Rudy,
was
je gaf jezelf een
je hebt geleerd om te van jezelf.

[Rudy]

Waarom ik altijd goed deed voor de ander?

Ik had geen andere mogelijkheid.
Maar achteraf heb ik mezelf te kort gedaan.
Ik bespak niets en vond alles zo vanzelfsprekend.

Zoeven geschreven dat je lijnen uit het verledenkunt doortrekken naar het heden.
Verbanden zoeken naar het waarom dingen gebeurt zijn.
Ik deed vroeger al alles voor mijn moeder.
Ik had medelijden met haar, dat straalde ze ook uit.
Het was een onzeker harteloos hoopje mens.
Ik liep me de sloffen uit het vuur om, ja waarom?
De aai over de bol, aardig gevonden worden, op zoek naar erkenning, herkenning.
De beloning.
Waarom ik me zo gedroeg wist ik als kleine jongen niet, kon daar niet de vinger op leggen.
Pas toen ik ben gestopt met drinken werden me bovenstaande ontboezemingen duidelijk.

De lijnen van vroeger doortrekken.
Ik ben een doemens gebleven mijn verdere leven.
Stond altijd klaar voor eenander.
Cijferde mezelf weg en wetende van vroeger dat mijn bemoeienissen uit liepen op een teleurstelling gaf ik mijzelf drank als beloning.
Door de lat steeds hoger te leggen wurgde ik relaties en de gepaard gaande spanningen vroegen om meer drank.
Ik raakte verslaafd.

Inmiddels heb ik geen beloning meer nodig.
Ik weet NU waar ik vroeger zo naar hunkerde en het gat in mijn ziel is geheeld.
Ik ben geheeld.

Wat je niet bezit kun je niet geven, wees daar eerlijk in.

[Rudy]

Merci Corinne

[Rudy]

Oh ja, arts bevestigde vanmiddag mijn theorie over ischias.

Het verbaasd me nog steeds dat ik nu eindelijk weet waar de pijn van jaren terug in mijn bil en been spieren vandaan komt.

Waar een kwis kijken al niet goed voor is.

Een fijne avond allemaal.

Ik ben weg.

[Kohtje]

Hoi... heb anderhalve week niks meer hier gelezen en begin ook niet aan bijlezen...

Ik ben blij, zo blij.... dat ik met die 12-stappen behandeling ben begonnen.... Niet dat het nou allemaal zo makkelijk en fijn wordt.. maar wel dat ik een wereldwijd vangnet heb gekregen door met de AA in zee te gaan.. eindelijk is de drempel naar AA overwonnen.. tijdens de behandeling worden de stappen van AA verduidelijkt, wordt je voor jezelf verduidelijkt.. ik ben in een warm reddingsbedje terecht gekomen.. en ik moet natuurlijk zelf stappen ondernemen om die 12 stappen tot me door te laten dringen.. maar nu ik daar eenmaal voor open sta gaat dat gewoon zo goed als vanzelf...stapje voor stapje, zogezegd... Er is geen haast.. ik heb ook geen haast gemaakt met het alcoholist worden..daar heb ik een kleine twintig jaar de tijd voor genomen, zonder het te willen... Ik wil ook niet zomaar ineens een geweldig en goed mens worden.. ik neem er mijn tijd voor. Net zo min als het mijn streven was om alcoholist te worden, is het mijn streven om een perfect mens te worden.... zoals ik in mijn alcoholisme ongemerkt afgleed naar de verdoemenis, zo hoop ik nu ongemerkt en ook zonder per sé te willen een goed en gewaardeerd mens te worden. Maar dat is niet aan mij om dat te beoordelen...

Ik ben nu twee keer naar een NA-bijeenkomst geweest (Narcotics Anonymous, Anonieme Verslaafden) en naar een AA bijeenkomst... Ik ga sowieso weer komen... wat een begrip, warmte, herkenning. En ook wijsheid. Werkelijke wijsheid, ervaringswijsheid.. het fijne is dat ik in die groepen het mijne kan bijdragen door míjn verhaal te vertellen.. Iedereen is serieus, iedereen wordt serieus genomen en een grap en een grol kan ook...

Ik viel trouwens tijdens mijn allereerste AA=meeting met m'n neus in de slagroom.. Een van de vaste bezoekers vierde zijn 10-jarig droogstaan met een enorme slagroomtaart. De eerstvolgende duurt geloof ik nog minimaal vier jaar... dus ik blijf nog even.. ik hou wel van een gebakje op z'n tijd....