Maandag 19 mei

[Mai]

Aaaarghhhhh!!!!! Pippi!!
Heel goed! Niet reageren, van je rug af laten glijden! Vind mezelf altijd héél erg knap als ik dat kan!

[Mai]

Merk ook dat ik de laatste tijd mijn kinderen wat losser laat. Ze meer de ruimte geef...
Minder wil beheersen en alles onder controle willen hebben...
Moet zeggen, dát voelt eigenlijk wel goed!

[ferry]

hoi Majo,

Die vermoeiheid heeft bij mij meer dan anderhalf jaar geduurd. Dus niet gaan wanhopen.

groet, Ferry.

[Mai]

Dat kan ik me voorstellen Carolien, dat hij er blij mee was!
Doe mij maar een portie euforie! Als je het hier zet, kan het ook heel aanstekelijk werken toch!

Okay Ferry, bedankt voor je antwoord. Soms ga je denken...

Pippi, gelukkig is de rust weergekeerd in huize rolgordijna!

[Joanna]

Carolien, ik lees je heel graag.

[Houtje]

Hallo allemaal,

Ik ben om half 6 vlak voor het eten helemaal in elkaar gestort en de kids hebben alléén gegeten. Ik heb als een blok geslapen, ik zag dubbel (dat is lang geleden !!) van vermoeidheid dit keer.

Ik ga weer naar bed en wens jullie allemaal een fijne avond.

[druppeltje]

He verd-098@#$#$ kan ik weer niet gezellie op het forum.Ben op mijn snufferd gevallen met mijn elektrische fiets en nu bont en blauw. Nee had niet gedronken maar moest vandaag echt werken (hahahah) en daar gleden die k@t pootjes zo onder mijn lijf. Vloeken als een bouwvakker want die rug laat me steeds vaker en makkelijker vallen. Zie die rolstoel al dichter bij komen......maar mijn lever is hierdoor nog steeds niet opgezet hahahah en als ie ook blauw is dan zie ik dat niet en alles is blauw behalve mijn neus dus we blijven er maar om lachen maar ga wel weer liggen.

knuffels en sterkte voor allemaal.

[Anna]

Marjo, ik denk niet dat de vermoeidheid bij jou extreem lang duurt. Bij mij heeft het wel een jaar geduurd, en nog steeds ben ik vaak vreselijk moe. Daarmee wil ik je niet ontmoedigen. Ik denk dat je moet bedenken dat je:
1. Alcohol waarschijnlijk ook gebruikt hebt om over je grenzen te gaan, en vol te houden waarmee je bezig was als je eigenlijk moe was.
2. Daardoor je lichaam en geest overbelast hebt, waardoor je nu chronisch moe bent; zonder je demper waarmee je het niet meer voelt.
3. Gewone vermoeidheid als gevolg van je dagelijkse bezigheden voelt zonder dat het onderdrukt wordt.
4. Deze vermoeidheid in feite een alarmbel is, die je waarschuwt dat je rust nodig hebt.

Ik ben geleidelijk gaan beseffen dat ik zonder alcohol noodgedwongen anders moet leven. Niet meer dagelijks doorduwen om ook die laatste klusjes die nog moeten gebeuren te doen, als ik eigenlijk te moe ben daarvoor.
Het betekent leren accepteren dat mijn ramen al maanden nodig gezeemd moeten, dat mijn tuin vol onkruid staat, en dat de bedden soms wat later verschoond worden, of de was niet altijd even netjes gestreken is. Moeilijk hoor! Niet meer steeds toegeven als iemand een beroep op me doet, of ik me verplicht voel mijn gezicht ergens te laten zien terwijl ik daar eigenlijk geen tijd voor heb.
Het betekent accepteren dat ik onmogelijk al die dingen kan doen, en aan al die wensen kan voldoen, die ik zo ongeveer mijn hele leven als essentieel heb beschouwd om geaccepteerd te worden, gewaardeerd te worden, zonder ooit het gevoel te hebben gehad dat ik dat ook inderdaad werd.

Denk niet dat me dat nu niet meer uitmaakt, want dat is niet zo. Ik hunker nog steeds naar acceptatie en waardering, en ik ben nog steeds geneigd daarvoor heel ver te gaan. Maar langzaam aan begint ook het besef door te dringen dat ik graag geaccepteerd en gewaardeerd wil worden om wie IK ben, mét al mijn zwakheden en foutjes. Wat heb ik aan waardering voor de schijnbaar perfecte vrouw die zichzelf voortdurend geweld aan doet, en zichzelf dreigt kapot te maken, die ik NIET BEN?

Een deel van de vermoeidheid die je voelt, tot maanden na het stoppen met drinken, is daar een gevolg van. Die vermoeidheid wordt minder, maar het duurt vrij lang.
De vermoeidheid die overblijft is JOUW vermoeidheid, die het gevolg is van jouw inspanningen en bij jou hoort, en die je nooit hebt kunnen accepteren. Daarop is acceptatie het antwoord.

[albertina]

Tjonge wat een rust hier,

Zelf ben ik helemaal doodmoe 4 dagen werken en dan 1 dag vrij en dan weer vier dagen werken,
pffffffff ik ben op.
Morgen nog 1 dagje en dan gelukkig 2 vrije dagen.
Ik kan letterlijk geen been meer verzetten.
Eigenlijk zou ik wel even lekker de boel de boel willen laten en zo maar even op vakantie gaan.
Helaas niet mogelijk, ik heb pas in juli vrij en dat duurt in mijn beleving nog héééél lang.
Ik zie alles nu maar een beetje als overleven, tjonge niet echt positief maar zo voelt het, van alles net een beetje niks.
Gewoon jaloers op mensen met een tomeloze energie, en dat wil ik ook!!
Maar ik ben al blij dat mijn huis op orde is ik het toch weer voor elkaar krijg elke dag op dat werk te belanden, mijn vader nog een beetje bij te staan en dat is het dan wel zo'n beetje.
SAAAAI erg saai, en ik heb gewoon nergens zin in ik ben dood en dood moe.
Dus wat doe ik zo, ik laat de hamer vanH har langskomen en ik ga slapen.
Soryy mensen niet echt opbeurend maar het voelt hier nu even zo.
Ik zou wel dagen kunnen slapen, voorheen deed ik geen oog dicht en nu is het precies de omgekeerde wereld.
Nou ik hoop op betere tijden.
Waar is de Tina die nergens tegenop zag? Alles wel even deed?
Altijd in voor iets gezelligs, ik kan haar niet vinden.
En de Tina die alles wel even deed wil ik zo graag terug!!
Tja geduld wordt soms wel erg op de proef gesteld, en ik ben toch wel een ongeduldig mens, helaas.

[charlie]

Hoi mensen

alles gelezen, maar geen puf om te reageren op ieder, maar ik leef mee!!!

Zelf heb ik het ook druk, dochter gaat tot de zomervakantie fulltime werken, dus dat wordt weer erg veel oppassen. Gelukkig bestaat er tegenwoordig oppassubsidie, (wat ik opspaar voor haar), maar ook dat willen ze er weer af hebben geloof ik!
Carolien, ik wil die link wel van je hebben!
Succes iedereen !!

[charlie]

He Tina, jij bent heel hard aan vakantie toe, zo te lezen!! Kalm aan hoor, dan breekt het lijntje niet!!

[Mai]

Dank je voor je antwoord, Anna. Ik vind het idd moeilijk. maar als ik jou, Ferry en BamBam zo hoor, dan ga ik gewoon door waar ik mee bezig ben. Niet drinken, heeft de eerste prioriteit!

Verder heb ik niets te melden. Ben doodop en ga naar bed!

Tina sterkte!

Iedereen die wat kan gebruiken, ook sterkte!

[Mai]

pippi

[Mai]

charlie

[Mai]

oeps!


Adam

[charlie]

he Pipje, maar ik kan wel lief zijn hoor, tussen het gesjagrijn door..

[charlie]

He, Drupjeschatje, gaat het een beetje??

[Houtje]

Hee Pippi,
Ik dacht ook al waar is Water? Ik denk dat hij het erg druk heeft, voor een terugval vrees ik bij hem niet zo.
Ik heb 1,5 uur geslapen en ben nu ook bang om weer in te slapen en om 4 uur wakker te zijn. Ik ben wel zó moe van alles van gisteren dat ik gewoon misselijk ben. Neem zo meteen maar wat youghurt.

Morgen moet ik naar de neuroloog en daar zie ik giga tegen op.
Ook moet Dochter op schoolreisje morgen, die heeft gelukkig goed weer. Maar ik kan haar niet ophalen want ik zit dan in het ziekenhuis bij de neuroloog en daar voel ik me niet prettig bij, dat iedereen zijn/haar kinderen ophaalt en ik (weer) niet.

[druppeltje]

Ben weer even overeind gekrabbeld want moet nog met keffie uit. Die pijn is niet lekker maar leer daar ik wel mee leven waar ik niet tegen kan is dat ik die verlamingen aan mijn benen heb Zo loop ik en zo val ik en dit heeft niets met de alco te maken maar die benen gaan niet meer. Opeens kan ik veertjes omder mijn lijf voelen en hup daar ligt drup........Vorig jaar liep ik de trap af en opeens gingen die k@t benen weer de andere kant uit en lazerde dus mooi van de trap. Koppie thee op maar een gat in mijn kop. Het wordt zo steeds enger dus ik banger voor die rolstoel die ik zie aankomen. Soms word ik ook bang dat het echt mis gaat want toen in vorig jaar zo hard van de trap viel had het wel eens heel anders af kunnen lopen. De deuk zit nog in mijn schedel maar na een poosje kon ik weer lachen en telkens weer val ik door die problemen met mijn rug. Sorry dat ik zoveel aandacht heb gevraagd en zo weinig heb gegeven vandaag. Hoop me morgen beter te gedragen maar weet dat ik aan jullie denk.

[Houtje]

Charlie, mijn moeder heeft in de tijd dat de kinders er waren NOOIT opgepast, dat is jouw eigen probleem, zei ze wel eens. Ik kwam in de tijd dat ik studeerde één keer met een tas wasgoed naar huis, en toen riep ze: ga maar naar een wasserette, ik doe het niet, ik ben blij dat ik van je af ben.

Daarom had ik gisteren ook 8 dozen in de auto met allemaal dingen die té zonde waren om weg te smijten, maar niet voor mezelf. Ik heb een voetenkrukje dat kan schommelen, nog van mijn grootmoeder, ik weet nog dat ze daar met haar voeten op zat. Kan je naagaan ze is in '71 overleden.Dat staat nu bij een stoel waar ik graag inzit.

[Houtje]

Hè wat naar Drupje, gaat je rug ineens zo hard achteruit dan? Ja, natuurlijk schrikt het idee van een rolstoel je af, dat is logisch. En het forum werkt toch niet zo dat je pas mag vertellen over je zelf als je eerst precies dezelfde hoeveelheid steun en luisterend oor hebt ingeleverd. Zou me wat fraais worden zeg.

[charlie]

Jeetje Houtje, dat zal je best wel pijn gedaan hebben, dat je moeder nooit oppastte!!
Ik ga vrijwel dagelijks langs mn dochter en soms voel ik me echt te veel. Maar dochter en natuurlijk klein manneke, vinden het te gek!! Zelfs dagelijks wil hij "oma opbellen"

[charlie]

Drup, valt er dan helemaal niks te opereren?? Slechter kun je er niet van worden, dunkt me.

[charlie]

ja Pip, stille waters...hahaha

[water]

No worries, ladies, Water is A-Okay. Alles droog hier, een beetje sju-loos leven, lekker druk op 't werk... een Limewire die het niet doet...onkruid tussen de stoeptegels... nah dat was het wel zo'n beetje.
'k Lees af en toe wel mee, maar heb zelf niet zoveel te melden. Als ik zie hoe veel er hier soms nagedacht en opgeschreven wordt, dan ben ik toch maar blij dat ik dat nadenken af en toe uit kan zetten hoor. Ik zou er bekaf van worden als ik mezelf zo moest analyseren. Dat wil je toch allemaal niet weten???
Nee hoor, gekheid natuurlijk, ik snap dat dat soms nodig kan zijn. Maar voor mij, nu, even niet.

Volhouden he?