zaterdag 20 september

[Tatum]

Ik had een kat, Kitty. Ik heb haar uit het asyl gehaald. Dat beestje was zo dol op mij, ze wilde zelfs graag om mijn hoofd gekronkeld liggen en in mijn haar bijten.

Overigens; ik had toen twee katten. Mickey (ze was muisgrijs, vandaag de naam) was niet zo dol op me en afstandelijk. Kitty helemaal te gek met me.

Toen ik zeer duidelijk zwanger was van dochter (hele dikke en bewegende buik) kwam de kat dit dol op me was niet meer in de buurt en ging de kat die afstandelijk was over mijn zwangere buik liggen.

De kat die dol op me was is overleden op de dag dat dochter uitgerekend was. Dochter zelf kwam overigens bijna twee weken te laat. De andere kat stierf een half jaar later. Wilde wel aan dochter snuffelen en met haar te maken hebben.

De kat die zo dol op mij was wilde niets met de zwangerschap te maken hebben. Ik heb altijd het gevoel gehouden dat ze dit werkelijk niet meer meemaken wilde.

Vreemde tijd, vreugde en verdriet hand in hand. Het verdriet over de katten is pas veel later gekomen, toen ik meer afstand van dochter kon nemen. Zij is toch altijd wel het allerbelangrijkste geweest.


**blijf typ-foutjes maken. Emoties??

[Tatum]

Goed, die is kattiger dan over pammetjes en sigaretjes.

Leuk dat je zo meeleeft.

[An]

Floor: ik weet niet wat er met je aan de hand is??? Nu was dit gisteravond aan de gang en nu begin je weer. Ik vind het leuk om te lezen dat je gaat gourmetten. Dus je spreekt jezelf tegen. Voor jou is dat een belevenis vandaag. Zo heeft ieder z'n ding. Maar daar gaat het denk ik niet werkelijk om.
Kom bij jezelf en kijk wat er werkelijk aan de hand is.
Heb je het moeilijk met de drank? Ben je boos? Probeer in te zien dat je 'iets' wat weet ik niet, op het forum aan het afreageren bent.

[An]

Ik heb me in ieder geval terug getrokken. Hoe frustrerend is het wanneer je met iemand leeft die momenteel op een tijdklok lijkt, kan elk moment ontploffen. EN dat die persoon niet door heeft, echt niet kan snappen dat dit dus echt niet kan.

[Tatum]

An, met mij is niets aan de hand. Ik heb net ook mijn verhaal over mijn katten willen vertellen.

Zal ik voortaan dan ook maar gaan in de trand van: 'ik heb er een koffie in gemikt en dat wil er straks weer uit?" Als mensen echt niets anders te doen hebben ...............

[Tatum]

An, blijf maar. Ik ga uitloggen. Een leuk spelletje doen.

[An]

Floor blijf vooral schrijven. Maar als je zo met een forum lid omgaat raak je mij ook.
Iedereen kan erin mikken en eruit gooien wat die denkt goed is voor zichzelf of niet.
Jij ook dus. Nu weggaan, is weglopen voor iets. Schrijf wat er werkelijk is met je.

[An]

Wingchum: je klinkt voorzichtig. Dat is goed en ik hoop je vanavond weer te zien hier. Het begin van je nieuwe leven!

[Houtje]

Winchun je hebt nog andere hulp van een forumlid en dat is één van de beste die ik ken, dus koester haar !!!!!! Het is een goede vriend(in) van me.

@Iedereen,

Ik voel me ook wat onzeker door de discussie over "het dagelijkse leven". Maar toch bedank ik iedere keer weer volgens mij de mensen die naar me hebben willen luisteren. Door dat ik mijn dagelijkse pijn en alles wat ik aan niet-leuke dingen meemaak mág posten, voel ik me hier thuis. Dan komen ook de leuke en grappige verhalen en dat is toch ook leuk....

Ik had het gisteren écht nodig om de angel uit de vrijdag te krijgen om niet te drinken. Is dit nou zou erg? Ik ben super blij dat ik dat hier mag vertellen, en ben dankbaar voor de lieve en meedenkende reakties. Ik heb gisteren mezelf bij mekaar geveegd, en ben naar de winkels gegaan en allerlei gezonde groenten en fruit gehaald, allemaal voor een euro, 2 courgettes, een ananas en een meloen en stoplicht paprika's en een kilo tomaten, allemaal een euro.
Floortje, jammer dat je niet in de buurt woont, ik kook ook zo graag allemaal verse dingen en zeker uit de tuin, heerlijk heerlijk, de smaak is toch onvoltroffen. Je voelt je dan ook zo positief en gezond lijkt me als je daar mee bezig bent.

Vervolgens heb ik van de verse courgette heerlijke courgettesoep gemaakt, we hebben allemaal gesmuld, spaghettig barstens van de tomaten, groenten en paprika, en toe youghurt en daarna verse ananas, binnen 5 minuten een hele ananas op en een meloen. Dochter was er met een vriendje, en A. was met Zoon buiten aan het eten, en ik had me voorgenomen doe de afwas tijdens het koken, heerlijk, daarna alles in de nieuwe machine gegooid, alles een uur later weer in de kast. Heerlijk zitten lezen daarna en lekker tv gekeken en nog een film, Tiramisu, tot 00.10 beetje laat maar goed.

Zoon was zijn moeder, haar pijnklachten, zwachtels en brace en morfine en extra hulp thuis door haar gevraagd (niet zo onlogisch maar goed) spuugzat en is naar zijn vader vertrokken, nou prima dat hij dat zelf kan aangeven. Hij hockeyt vanmiddag in Maarssen en heeft Pa gestrikt om daar naar toe te gaan.

Dochter blijft dit weekend thuis en heeft een klassefeest, vnadaar. Gezellig met zijn 2-en, naar de markt geweest, visje gehaald, enne..........ontkleurder want ik had twee truien spiksplinternieuw samen gewassen, ééntje was nieuw en rood, gebeurt me nooit....dus dat is nu aan het ontkleuren in de wasmachine.

Het vrouwtje was een meisje als een plank zo strak maar niet meer, en er moeten vééééél nieuwe kleren komen. Ze droeg altijd alléén maar jongenskleren en die zijn nu in één keer de kast uit.

Ik ben helemaal verbaasd, iedereen in de klas heeft Vingino onderbroeken, net als de Björn Borg onderbroeken een randje uit je spijkerbroek. Maar een beetje mooie merkspijkerbroek, brrrrrrr. En dat vond ze altijd niets, en zou wil ze ze ook !!!!!! Gelukkig hebben we er ook een van C & A gekocht voor 19 euro, dat compenseert die van 69 euro.

Maar goed, ik zit met het probleem, dat dit soort verhalen mensen stoort.
En dat ik het gevoel heb niet attent genoeg te reageren op anderen.
Ik ben er nog niet uit.

Ik vraag (expliciet) niet om: neeeeeeeeeeeee Houtje, zo doe jij niet.
Houtje moet zelf beslissen op een volwassen manier hoe ze hier in staat.
En of ze zich vrij voelt om hier haar problemen te droppen, zonder dat ik me een profiteur voel, van jullie tijd en aandacht, als zou ik die opslokken maar nooit, niet of onvoldoende aanwezig zijn voor anderen.
Ik kom hier op terug.
Maar ik lees gráág alles wat jullie schrijven, wáár het ook over gaat, van iedereen. Dat wil ik gezegd hebben.

Moet naar het voetbalveld, later !!!!!!!

[Tatum]

Nog één wijsheid, nu komend van mijn dochter:

Als je een probleem hebt, dan moet je die eerst zelf oplossen. Je kan pas een ander helpen als je zelf sterk in je schoenen staat.

Wilde ik toch nog even delen.

Mocht er iemand een moestuin- of kookforum weten waar dagelijks op geschreven wordt, dan houd ik me aanbevolen.

[An]

Floor: een grote wijsheid van je dochter.

En ... mijn hemel, wat kan het leven soms zo harstikke moeilijk zijn.

[Gast]

Goeiemiddag deze middag!

Schijnt het zonnetje bij iedereen zo mooi als dat het hier schijnt?

Net boodschappen gedaan dat haat ik op zaterdag maar voor het eerst van m'n leven vond ik het eens meevallen en genoot ik van het zonnetje tussen het winkelen door..
Bedacht me ook dat ik mezelf wel gelukkig mag prijzen dat ik met hulp van jullie vorig jaar mijn remblokjes dus nog niet helemaal afgesleten heb, want anders had ik niet zo lekker van die zon kunnen genieten zoals nu.
Blijft voor mij nog altijd een gesjoemel met grenzen verleggen daar blijf ik nieuwsgierig naar maar op het moment drink ik niks en dat bevalt me om eerlijk te zijn het beste. Blijft dan vreemd dat het na verloop van tijd zo gewoon voor mij wordt dat ik zaken toch weer wil uit gaan proberen. Maar ja zal wel aan mijn karakter liggen, ik wil de lat altijd een stukje hoger leggen en af en toe zelf valkuilen neerleggen om het voor mezelf "uitdagend" te houden.

De afgelopen tijd heb ik ook een zekere haat liefde verhouding gehad met het forum hier. Hoewel ik het los wilde laten kwam ik toch steeds terug. Hihihi, volgens mij heb ik dat wel vaker gehoord.
Ik dacht eerst dat het lag aan de sfeer die veranderd is. Maar da's het niet alleen, ik ben zelf ook veranderd en tja ik kan niet zo goed tegen veranderingen waar ik zelf geen controle op heb. Dan weet niet zo goed wat voor vorm ik er aan moet geven. De rol van grappenmaker past me hier niet meer goed. Tenminste zo voelt dat zo voor mij. En eigenlijk zou ik met een heleboel mensen willen brainstormen over zaken en niet altijd alcohol gerelateerd maar meer over het leven opzich. Maar ja niet echt handig als je niet eens de tijd hebt om het draadje helemaal te lezen en zeker niet als het toch redelijk alcohol relateerd moet blijven.
Dus kennen er nog mensen chats waar men over het leven praat en wat zij doen ervaren? Forums zijn voor mij op het moment toch te traag wat dat betreft omdat ik geen tijd heb/neem om na te lezen. Hihihi, en Spud wil soms ook gewoon weten of het werkelijk zo gek of vreemd is wat ze denkt.

Nou ik wens jullie vandaag een hele fijne stralende dag! Geniet ervan want dat kan niemand je meer afnemen.
Groetjes en tot laters!
Spud

[Gast]

Ahum Carolien,

Sorry kan het niet laten ik las je bericht zojuist.. Over papogen en ijsklontjes, om je dikke ogen weg te werken kun je ook Spertie gebruiken. Heb ik van een fotomodel dus die zal het wel weten.

Over dat van je af schrijven ben ik het helemaal eens, al heb ik regelmatig tijdens mijn pogingen een draadje te lezen een gevoel gekregen van plaatsvervangende dorst omdat mensen open en bloot op draadje konden schrijven dat ze aan het drinken waren. Heel fijn dat ze hun ei kwijt konden op dat moment ben blij dat dat intussen kan. Maar voor mij een rede om maar niet verder te lezen want dan zou ik met ze mee gaan doen.
Moeilijk hoor daar een middenweg in te vinden zonder jezelf te verlochenen.

[Kaia]

Hey Spud,

Je kon het toch niet laten he

Fijn te lezen dat je niks drinkt, voor mij blijft het volhouden van het niks toch altijd nog de grootste uitdaging (om dus juist niet op uitdagende gedachten in te gaan!).

Interessant wat je schrijft over je rol en hoe je verward raakt daarin door de dingen waar je zelf geen controle op hebt.
Ik ben onlangs uit mijn werkrol gevallen. Geen controle op mezelf, dat is best heftig!
Om controle in mezelf te hervinden, zit ik nu thuis in een rol die met spirituele groei & ontwikkeling te maken heeft. Daar kom ik tot mezelf, zonder verwachtingen of oordelen, daar voel ik me vredig en fijn. Maar ik ontkom niet aan de grote boze wereld, dat is een realiteit waar ik niet omheen kan, maar het 1 in het ander integreren vind ik erg erg moeilijk en kan ik niet alleen. Ik ben niet die heerlijke stabiele rots in de branding, ik ben (nog?) niet die sterke persoon die IS, ongeacht de omgeving, ik sta veel te veel open, mijn filters zijn kapot (heb ik net de remmen gemaakt, zit ik hier weer mee )
Hier op dit forum is 1 van de weinige plekken waar ik echt helemaal mezelf kan zijn. Kwetsbaar tussen de kwetsbaren. Een samen gevoel met de meesten toch wel. Dat is nu net de rol die ik in dit leven zo moeilijk vind: het verbinden met mezelf en met anderen. Oppervlakkig lukt dat erg goed, ik ben een spontaan en open persoontje, maar in de diepte word ik snel overprikkeld en trek ik me altijd in m'n eigen wereldje terug. Hier wordt mij dat nooit verweten, ik voel een soort van onvoorwaardelijke verbondenheid, daar waar ik aan de hand genomen ben om van m'n verslaving af te komen, is er altijd nog die hand als ik em even nodig heb en kan ik ook zelf m'n hand naar anderen uitreiken. Daar ben ik heel erg dankbaar voor!

Liefs,
Kaia.

[Kaia]

Adam, ga je nog wel goed?

[blacky]

waaauuuww adam nagels op de kop wzat zwartgaligge blaackys betreft , nou ja dar gebeurt alsgde mensen hub ester aan mij door sturen
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

[Rudy]

Carolien mooi te lezen hoe je verwoord wat er in je omgaat.
Verhalen over allerlei diersoorten, behandeling en uitlaten boeit me niet zo.
Praten over gevoel, wat het met je doet, wat een dier oproept, allang vergeten herinneringen naar boven haalt in een bepaalde situatie, dat grijpt mij welaan.
Ik weet uit verhalen dat honden en katten op momenten van uitputting en eenzaamheid door drankgebruik een belangrijke rol hebben gespeeld in mensen levens.
Mensen op de rand van de afgrond van een gewisse dood hebben gered.

Het roept bij mij de fase op waarin ik moest beslissen ons huisdier in te laten slapen.
Het schaamrood staat op mijn kaken als ik daaraan terug denk.
Het zijn onverwerkte emoties die naar boven komen.
Jaren geleden een lading drank er boven op deed alles algauw vergeten.

Maar in feite is dat niet zo.
Het onderbewuste staat deze situaties blijkbaar op en weet het hokje feilloos te vinden wanneer je later tegen een soort gelijke situatie, ook al is die dertig jaar geleden, aanloopt.
Zo dacht ik mijn verleden huwelijk helemaal te hebben verwerkt.
Roept een nieuwe relatie momenten op waar ik totaal aan voorbij ben gegaan.
De machteloosheid, de angst om te falen en in de steek gelaten te worden was er plotseling weer.
Daar, naar kijken en er over praten heeft veel zichtbaar gemaakt en ik heb pijnlijke en verdrietige momenten van vroeger verwerkt door te delen en dat heeft me dichter bij mezelf gebracht.

Carolien bedankt voor je openheid.

[Vie]

Adam ik heb erg gelachen om je typeringen, ook al kreeg ik zelf ook een veeg uit de pan.
Tja, je kan maar ergens van balen.
Gisteren ook: ik vertel dat ik een soort rouwprocesje heb omdat ik me hier niet helemaal meer thuisvoel. Dat vind ik vervelend, omdat ik hier een fijne tijd heb meegemaakt. Door de meesten wordt dat rouwproces niet opgepikt, maar wel voelt men zich bedreigd, aangesproken en zegt dat ik betweterig en arrogant ben. Waarom nou meteen zo op de negatieve toer? Er is geen mens die nou eens tegen mij zegt: hee, rot voor je. Okee, dan ben ik zeker te arrogant en laat ik te weinig merken van wat er in me omgaat, dat is dan mijn eigen schuld.
Voor mij zijn deze reakties eens te meer signalen dat ik verder moet en niet blijven hangen in de virtuele wereld. En wat dagelijkse dingen betreft, heb ik me onhandig uitgedrukt, of het is niet goed begrepen. Tuurlijk vertel je dagelijkse dingen, want die hebben vaak te maken met hoe je met wel of niet drank om gaat.
Wat ik dus eigenlijk wilde zeggen was: jee, ik merk dat ik me hier niet meer zo thuisvoel. Dat doet me zeer en maakt me bang. Want dat betekent dat er een volgend stadium aan zit te komen. En ik weet nog niet goed hoe dat er uit zal zien.
Prettige dag verder.

[Kaia]

Wingchun, wat een goed nieuws! Ga er voor, het grote avontuur met jezelf, en moge deze reis vanaf de nullijn jou jezelf terug brengen, beter dan ooit

Carolien, ik voel met je dierenliefde mee, het overlijden van mijn 18-jarig katertje vorig jaar voel ik minstens zo heftiger als het voorgoed staken van de drankroes: beide verliezen confronteren me echter met mezelf, met het feit dat ik nieuwe copingmechanismen in mezelf zoeken moet, en daarmee begrijp ik ook beter waarom ik nu in een burnout terecht gekomen ben. Ik gun in ieder geval elk dier een Carolien

Houtje, ik begrijp je gedachtengang, ik reageer weinig op jouw stukjes maar dat komt gewoon omdat ik door andere onderwerpen in beslag genomen word, jouw ding is jouw ding, blijf vooral trouw aan jezelf, en ik twijfel er niet aan dat jij er voor een ander 200% zal zijn als iemand het nodig/moeilijk heeft, dat heb ik zelf al een keer mogen ervaren en zal ik nooit vergeten, mens wat heb jij mijn gremlins weggemept, ze trillen nog na bij de gedachte

[Houtje]

Adam,

GEWAAGDE POSTING !!!!!!!!!
(moest ff drie keer lezen, en nog roept het twijfel op???????).

Als in een goed echt goed toneelstuk of spel de mensen aan het denken zetten, is dit de waarheid? Of zie het verkeerd? is het een grap? maar dan een die eigenlijk maar nét kan? Of is het toch serieus?

Pffffff het is echt razend knap maar ik probeer een stapje achteruit te doen en te kijken naar het schilderij dat je gemaakt hebt en de omlijsting te zoeken, die heb ik inmiddels gevonden.

Pet je af. Je durft wel. En het lijstje om het schilderij is maar héél smal, dus je moet goed kijken, toch?

[Houtje]

Rudy,

Je treft het precies in het hart. Het gaat niet om het verhaal, maar om de kern van de emotie die in dat verhaal zit, en daarin zit de angel. En door hier je verhaal te posten, durf je je emotie te laten zien en te delen (delen = helen, hoe waar toch !) en is de angel eruit en de hang naar jww weg. Zo werkt het voor mij.

Jij laat me voor de zoveelste keer het grotere verband zien, het grotere geheel van emoties die in de verhalen zitten.

De meesten hier herkennen ook elkaars emoties en schieten mij bv. niet af omdat ik een dochter heb met een nieuw roze shirt dat wit de was in ging en ze vol met tranen zit daarover. Het gaat niet over het shirt, maar ik mag hier delen dat ik een dochter heb met verdriet en dat dat ook mijn hart raakt.

B.T.W., hoe is het met je zoon? Nog nieuws?

[Kaia]

Ik voel me wel aangesproken door Adam, ben ik een irritante positivo hier? Ja misschien best wel, sh*t zeg. Ja potverdriedubbeltjes ik baal er wel van Adam, snotjong, zie mijn kapotte filter )
Maar ik moet er ook wel om lachen, Adam toont aan dat iedere gek z'n gebrek heeft, en een gezonde dosis zelfspot daarover relativeert dat voor mij beter dan boosheid. Want puntje bij paaltje (en dat gebeurt lately echt niet vaak meer hier ) ben ik gewoon best wel gek met al die typetjes die Adam schetst, misschien juist wel ondanks of dankzij de eigenaardigheden. Wat zijn we toch eigenlijk een kleurrijk droog gezelschap bij elkaar

[Houtje]

Voor mij is weer eens duidelijk waarom we hier zitten. Dat ik hier blijf schrijven betekent niet dat ik het zonder forum niet zou kunnen, maar deze huiskamer is me vertrouwd en ik heb mijn eigen zetel die naar mij gevormd is inmiddels en waarin ik graag zit.

[Rudy]

Houtje in de zetel, gevoel en emoties is het deel wat ontbrak bij mij.
Sloeg ik vroeger over, omdat ik niet met deze gevoelig liggende zaken kon omgaan.
En was de oorzaak dat ik alleen contact kon leggen met mensen tot een bepaald niveau.
Het beste met mensen met een borrel op.

Naar is gebleken ben ik een gevoelig mens en sinds ik dat durf laten zien, speelt drank geen rol meer.

[tapas]

Vie, als je het gisteren net zo omschreven had als vandaag had je minder vegen uit de pan gehad. Nu leg je het rouwproces bij jezelf neer, gisteren legde je het bij het forum neer, en trouwens, als 1 of 2 mensen gaan roepen dat ze moe worden van ditjes en datjes, waarom laten we ons dan allemaal op de kast jagen??

dus hup, allemaal uit en onder en van die kast vandaan en af en gewoon blijven schrijven wat je bezighoud!
Nee het gaat hier vaak niet over alcohol, maar wel over het leven en dan vooral het leven zonder alcohol. Voor de een vanzelfsprekende dingen, voor de ander enorme overwinningen. Omgaan met ook alledaagse emoties en situaties zonder ze in drank te verzuipen. We houden bij elkaar de vinger aan de pols en vaak zien medeforummers al eerder dan jezelf, door de toon van alledaagse berichtjes dat er iets gaat gebeuren, trek, over grenzen gaan.. dat is voor mij de kracht van het forum, iemands irritaties lezen en weten dat er meer achter zit dan wat er gezegd wordt en in kunnen grijpen voordat iets uit de hand loopt of gedachte de verkeerde kant op gaan.

Het blijft hier een oefening van leren omgaan met je eigen en andermans emoties en aangezien dat bij mij door de hectiek in het dagelijks leven vaak door elkaar kan lopen schrijf ik hier nog steeds als oefening voor mezelf, om die scheiding te kunnen blijven zien. valkuilen te leren herkennen en raad te geven en te ontvangen.