Spring naar bijdragen

dinsdag 2 december 2008


blacky

Aanbevolen berichten

tuutdederetuut,

ik ben weer terug, gelukkig met een peuk!

ik gooi het even middenin;

hoe komt het toch?
over het algemeen zijn we met zijn allen goed opgeleid, goed en verstandig hoe het dagelijks leven moet en vooral met kinderen.
hoe is het dan mogelijk dat we met zijn allen steeds weer in een valkuil lopen? we weten met zijn allen te vertellen hoe het moet, we weten met zijn allen te vertellen hoe onze kinderen het moeten doen, of in ieder geval weten we hoe het niet moet maar waarom doen we het toch verkeerd?

nu even niet de schuld aan een ander geven of aan een een of andere * situatie maar waarom zijn we niet in staat om het anders te doen??
kwestie van genen?, kwestie van teweinig serotonine, te weinig zelfvertrouwen, schuldgevoel, zwakte, depresiviteit, rottige relaties, slecht familie gevoel????

ik zit me af te vragen........ wat is het verschil...

tussen iemand die succesvol is en iemand die niet succesvol is in het leven

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 200
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Da's de vraag Tasseke, wat noem je succesvol? Met wie vergelijk je je dan?
De dingen lijken aan de buitenkant toch ook vaak niet wat ze van binnen eigenlijk zijn.
Ik vind trouwens een heleboel van ons "kneusjes" juist erg succesvol, omdat we aan een probleem werken, het erkennen en er eerlijk over zijn.
Maar misschien is dat niet wat jij bedoelt?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

vie ik heb nooit geleerd als kind te ontbijten , nu doe ik het eindelijk wel de weekends , maar ja is dan ook al 11 of 12 uur .
tasseke inderdaad waarom , vermits we op een site zitten van alcoholisme ga ik antwoord geven op het alcoholisme , het treft iedereen , rijk , arm , blanke mensen , donkere mensen , man , vrouw en zo kan ik nog uren doorgaan .
en ja rapilos ik zorg goed voor mijn eigen , ik bedoel de laatse tijd toch weer
en nu ga ik de afwas doen , mij douchen en bank hangen en poezen knuffelen
fijne avond iedereen , mogelijk kom ik later nog eens piepen

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Liever een Prettig en Succesvol Leven
Veel mensen streven naar succes. Maar een succesvol leven heeft ook zo zijn nadelen. Lees verder over hoe je een prettig leven kunt combineren met een succesvol leven.

Dit gastartikel is geschreven door life coach Chungmei Cheng van Orchid Of Life en LoveCookie. Chungmei schrijft regelmatig gastartikelen voor soChicken over persoonlijke ontwikkeling en haar eigen ervaringen.

De mogelijke nadelen van een succesvol leven
De succesvolle mensen onder ons hebben een megadruk leven. Het zijn actieve mensen die op verschillende plaatsen tegelijkertijd zijn. Een succesvolle lifestyle brengt tijdgebrek, stress en een mechanischer leven met zich mee.

Met een mechanisch leven bedoel ik dat je door de snelheid van het leven genoodzaakt bent om een beroep te doen op technologische faciliteiten en diensten van mensen, zodat je tijd hebt om je te richten op zaken die jou succesvol maken.

Succesvolle dertigers hebben bijvoorbeeld een schoonmaakster in huis of de boodschappen worden bezorgd. Hiermee loop je wel een natuurlijke manier van lichaamsbeweging mis en het live boodschappen doen op bijvoorbeeld een geweldige Haagsche markt met haar diverse geuren, kleuren, culturen en verse producten.

Succesvol willen zijn, maar je bent het nog niet
Het streven naar succes kan ook veel stress met zich meebrengen en een sluimerend gevoel van ontevredenheid over je huidige situatie. Je denkt continue tien stappen vooruit, terwijl je nog maar bij stap 1 bent. Je ziet het internationaal kleding imperium al voor je en met de winst wil je de wereld een stukje mooier maken voor de onderbedeelden.

De intrinsieke wens om dit uiteindelijk te realiseren, tekent gelijk het verschil tussen wat je nu allemaal doet en je ultieme droom. Het gevolg is een knagend gevoel, misschien wel een gevoel van mislukking, en het blijft de ontevredenheid voeden. Streven naar succes is geweldig, maar geniet ook van alle stappen die je neemt richting jouw ultieme droom.

Wat goed is in overleven, wordt vaak als succesvol ervaren
Dit is een uitspraak van de auteur Bas Haring. Iets wat van voorbijgaande aard is, is dat veel minder vaak, simpelweg omdat het verdwijnt. Een succesvol leven is een leven dat iets in gang heeft gezet. Een dergelijk leven hoeft niet noodzakelijk beter te zijn dan een doodlopend leven.

Iemand die gewoon zijn inkomen verdient met een 9 tot 5 baan, geniet van een biertje op zijn tijd en zich richt op de kinderen, is misschien wel veel gelukkiger dan de ambitieuze stresskip die zich van borrel naar borrel haast. Maar over deze persoon horen we geen verhalen, lezen we niet in de bladen en zien we niets op televisie.

Heb je het druk? Doe er nog een schepje bovenop
Een goede vriendin van mij en een werkdier ten top attendeerde mij op een vacante plek bij het bestuur van Haagsche Vrouwenzaken (HVZ). Zij droeg argumenten aan als: "Het is leuk om actief te zijn in een netwerk en juist de overbezette mensen doen het erbij."

Haar enthousiasme maakte bij mij een lach los en heeft mij een plek in het bestuur van HVZ bezorgd. Ik moet zeggen dat ik het qua tijd er nog wel bij kon hebben. Als LifeCoach wil ik wel het goede voorbeeld geven aan mijn coachees. Het behouden van de balans tussen mijn prive en zakelijke leven is voor mij de maatstaf om wel of niet voor een nieuwe uitdaging te gaan.

Succesvol zijn en kruipend door het leven
Uiteindelijk gaat het om hoe je je voelt bij het leven dat je leidt. Het streven naar succes kan je heel veel geven. Het biedt je focus, wilskracht en doorzettingsvermogen, nieuwe contacten, verdieping en verbreding van je kennis en nog veel meer. Hou alleen continue in de gaten of je lekker in je vel zit, want het draait tenslotte om jou!


Dit artikel is geschreven door Chungmei Cheng. Chungmei is 'lifecoach' en

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het nieuwe moeten... moet dat eigenlijk wel?

Het is hét probleem van deze tijd: het gevoel dat je altijd maar iets 'moet'. Het leven lijkt een project te zijn geworden: we moeten succesvol zijn en geslaagd. Geen moment waarop er niets hoeft. Kan dat nou niet anders? Jawel hoor, ga gewoon voor een saaier bestaan en minder succes!

Tekst: Sjoukje van de Kolk

'Vroeger' was het leven duidelijk. Niet beter, maar wel duidelijk. Vrouwen deden het huis, mannen werkten. Kinderen waren gehoorzaam, honden zaten in een hok. Als je vader boer was, werd je dat ook (als man dan). Zondag naar de kerk. Op verjaardagen visite: ooms, tantes en buren. Koffie en taart, sigaren en een borreltje.

Dan tegenwoordig. Niets is meer vanzelfsprekend. Niets ligt vast. De wereld ligt voor ons open, de mogelijkheden ook. Een dubbeltje kan een kwartje worden, sterker nog, een kwart miljoen. Kansen te over en als je ze niet grijpt ben je een sukkel. Het doel van het leven is duidelijk: je moet gelukkig worden! En wat is gelukkig? Succesvol en geslaagd zijn. Je altijd goed voelen als al je wensen vervuld zijn. Geen ooms en tantes op je verjaardag. Nee, bakken vrienden en vriendinnen moet je hebben. Lekker koken zul je. Je mobieltje moet altijd mee, want bereikbaar wil je zijn. Niet op vakantie naar Schiermonnikoog, maar naar Thailand. Aantrekkelijk en slank moet je zijn en sociaal. Carrière zul je maken, nou ja, in elk geval iets in het leven perfect doen, met je geweldige opleiding. Is het niet je werk, dan zijn het wel je kinderen als deelopdracht van het project dat leven heet. Geen moment waarop je niets hoeft. Het is het nieuwe moeten, waar we allemaal zo moe van worden.

Tuurlijk, vroeger moest er ook veel. Zeker in calvinistisch Nederland. De ramen moesten schoon, de was moest op maandag en om zes uur de aardappelen op tafel. Maar het hoefde niet perfect. Het moest omdat het zo hoorde. En het hoefde ook niet allemaal, en allemaal tegelijk. Verstikkend, ja, voor sommigen ongetwijfeld. Maar wel met één groot voordeel: het leven bezat een overzichtelijkheid en een vanzelfsprekendheid die tegenwoordig nagenoeg ontbreekt. We kunnen worden wie we willen en wat we willen, we kunnen werken aan ons succes, de wereld ligt aan onze voeten.
En juist daardoor trekken we het soms allemaal niet meer. Want verantwoordelijk zijn voor het succes van je eigen leven, het legt een grote druk. Je moet de juiste keuzes maken, je moet verschrikkelijk je best doen om 'erbij' te horen. Vooral vrouwen tobben. Zitten ze eindelijk in de positie dat ze alles kunnen, moeder zijn, carrièrevrouw, echtgenote, spil van het gezin, toeverlaat voor vriendinnen en wat al niet meer, worden ze alleen maar moe van dat ideaal van 'combivrouw'. Geen wonder dat vrouwen zo massaal naar de antidepressiva grijpen. Niet omdat ze depressief zijn, maar omdat ze de eisen van het moderne leven gewoon niet meer aankunnen. Het niet meer bolwerken: de verantwoordelijkheid voor het laten slagen van opvoeding, relatie, huis, gezin, carrière, familie, vrije tijd en sociaal leven. En het al helemaal niet voor elkaar krijgen om daarbij ook nog voortdurend de vrolijkheid en het optimisme uit te stralen die de norm zijn in een samenleving waarin 'verbetering' en 'vooruitgang' centraal staan.

De samenleving is prestatiegericht en competitief. Maar zijn wij dat zelf ook niet? Als werken aan ons eigen levensgeluk betekent dat we ons in de race storten op weg naar succes en geslaagd zijn. Als we ons verdriet, ongeluk en onze onvolkomenheden niet kunnen verdragen en alsmaar mee blijven doen aan het optimaliseren van ons bestaan? De reden van al ons 'moeten' wordt ons aangedragen door onze omgeving, de ideaalbeelden en het systeem waarin we leven, maar uiteindelijk zijn wij zelf degenen die het doen. Die zich verplicht voelen om verantwoorde uitjes te organiseren voor de kinderen, carrière te maken, lekker en verantwoord te koken en het huis eruit te laten zien als een pagina uit VT-wonen. Die zich zelfs schuldig voelen als ze dat allemaal voor elkaar krijgen maar intussen vooral uitgeput en boos zijn. Eruit halen wat erin zit? Alle mogelijkheden benutten? Jezelf 'volledig' ontplooien? Het is in deze tijd gewoon onhaalbare kaart.

Vergeet het dus gewoon, doe er niet meer aan mee. Er zit niets anders op. Nee, niet stoppen met opvoeden en koken, de was doen en werken. Maar wel met je pogingen 'succesvol' te leven.
Probeer het maar eens: iedere keer als je bedenkt dat je weer iets moet, eerst tot tien tellen voordat je het gaat doen. Je afvragen of het echt wel moet, van wie het moet, of het echt zo belangrijk is en wat er gebeurt als je nou eens niet 'voldoet' aan de verwachtingen van anderen en van jezelf. Doe maar lekker saai. Geef geen feestje met je verjaardag, maar ga met één vriend of vriendin uit eten. Of maak een lekkere wandeling. Zonder je zielig te voelen, want het zegt niets over jou of je een geweldig feest kunt organiseren of niet. Je bent geen loser als je lekker op de bank blijft hangen met een film, in plaats van verantwoord in de schouwburg te zitten. Je hebt niet gefaald als je kinderen niet altijd de leuke en sociaal vaardige wezentjes blijken te zijn die ze hadden moeten zijn (als jij het goed gedaan had). Vergeet die carrière, een 'middelmatige' baan biedt ook veel voordelen. Zolang je maar regelmatig het gevoel hebt dat het zinvol is wat je doet, is het prima. Je hoeft niet op alle fronten 'succesvol' te zijn.

Leer maar leven met minder 'succes en je knagende gevoel van tekort. Zeg het hardop tegen jezelf: 'ik schiet tekort!'. En lach er vervolgens hartelijk om, want het is niet zo. Probeer het, het geeft ruimte! Dus, om uiteindelijk een antwoord te geven op de vraag boven dit stukje: het nieuwe moeten, welnee, het hoeft helemaal niet. Wat een opluchting.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

ok ok ik geef op,

heb de dag van gister terug gelezen en het komt niet binnen, voor vandaag ben ik gestopt op pagina drie maar..

spud, whats happend met je rolstoel? het nieuwe icoontje doet me denken aan.... oh ja.. ik doe wel mee maar ikzelf ben er niet??

Wing, voor jou hetzelfde.... je bent er wel maar toch ook weer niet, tijdelijk afscheid nemen omdat het forum je te vertrouwd en geliefd wordt? maar wel lezen?
ken het gevoel goed genoeg, heb zelf ook al tig keer afscheid genomen maar kom toch terug... waarom?

water/har,
water heb je posting niet gelezen en de helft van het hele verhaal van har......
alleen zijn....... dat ben ik zat... alleen alles proberen om op te lossen....alleen proberen om positief te zijn......alleen mijn leven gezellig te maken........alleen mijn kind op te voeden........alleen proberen om niet te drinken..........alleen de sinterklaas cadeautjes kopen..... alleen naar feestjes te gaan.....alleen kerst te vieren......alleen een film te kijken.... kortom...alleen zijn is k....
maar wat heb ik te bieden?
volgens mij was het har die een rijke en zelfstandige vrouw zoekt en ik.........

alleenstaande, alcoholistische, depressieve, doch positief en humorvolle vrouw zoekt....;)

ik zei het al,heb de helft niet gelezen, (waarschijnlijk driekwart niet...) maar ondanks ik mijzelf heel erg alleen voel (dus ook een reden om verkeerd te doen) ben ik overtuigd dat we eerst aan ons zelf moeten werken voordat we in iets anders storten.

ok, ga eerst even verder naar pagina vier............

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hihi, Marjo, interessant.
Toch ben ik het niet zo met je eens dat een minder succesvol leven - als je denkt in termen van carrière en geld - per definitie saai zou zijn.
Ik beschouw mezelf beslist niet als maatschappelijk geslaagd, maar saai? Geen moment!
Ik verveel me eigenlijk nooit, altijd is er wel iets te denken of te doen. Dat dat weinig geld of status oplevert is dan jammer.
Geld interesseert me ook eigenlijk niet zo (als we maar een dak boven ons hoofd hebben en te eten) maar een rijk innerlijk leven wel.
Dankjewel dus voor de info. Nu vind ik, wat ik vanmorgen schreef over dat aanrecht, eigenlijk ook minder erg. Het is gewoon een zoektocht.

Blacky, ik ontbijt ook altijd wat later in de ochtend, maar aan het werk gaan zonder gegeten te hebben is echt ongezond. Wat je vroeger niet hebt aangeleerd kan je altijd nog bijleren, toch?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

hoi blacky ik ben melanie 28 jaar oud en drink al sinds ik 12jaar ben. vond jou zinnetje heel goed geschrijven.durf te geloven in je eigen kracht.was het maar zo.weet niet echt hoe ik alles in korte form moet schrijven.ik ben duits.en heb altijd het problem dat ik te veel drinke.ik drink in slechte dagen 25glasen alcohol.en in goede 15glazen ben sins 1jaar in therapie.ben blij dat ik het heb gedaan .ben blij dat het deze site bestaat.zou graag ook in de forum willen maar het lukt mij niet.blond zeker.maar ja als je zin hebt om met mij maar en keertje te schrijven ,zou ik het leuk vinden.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

nondejuuu marjo,

ik dacht dat het een makkelijke vraag was!

wat is succesvol????

in mijn optiek, op dit moment....

een gewoon huisje,boompje,beestje verhaal, normaal je rekeningen kunnen betalen, tevreden zijn met je leven,werk, partner, kinderen, familie etc etc
ambitie?????... is goed als alles op de rails is
waarom kunnen anderen wel alles en ik niet?? waarom zijn anderen wel tevreden en ik niet, waarom is iedereen gelukkig en ik niet, waarom gaan alle kinderen goed behalve die van mij... waarom komt een ander alles aanwaaien en moet ik 80 uur in de week werken, waarom is een ander zo simpel en neemt genoegen met wat er in het leven komt en ik.... ik wil altijd meer en beter...., waarom kan een ander beter relativeren, genoegen nemen met wat er is........ waarom doeik altijd zo moeilijk, waarom wil ik meer, waarom neem ik mijzelf en het leven niet zoals het is??

hihi, genoeg stof om na te denken en te antwoorden:D?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Melanie,
Welkom in dit forum. Je alcoholgebruik is inderdaad stevig te noemen. Het in therapie gaan was je eerste stap en het deelnemen aan dit forum is de tweede stap naar een beter leven. Wat is tot nu toe het resultaat van je therapie geweest en welke therapie volg je?
Ozzie

(Morgen 2 weken zonder alcohol)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

melanie hartlich wilkommen op das forum , mine duits is nicht zo good , ich bin eine torre de babbel
mine duits geest nicht weiter als ein bier und ein snapps bite , und eine curruwurst , ich habe 1 jare in duitsland gelegen ich ware militair bei die luftwaffe
ga maar over naar mijn eigen taal
melanie welkom op het forum zo als je ziet ben je op het forum en niet in mijn boxje , vergeef mij mijn grappen en grollen maar dat is wat mij recht houdt .
durf te geloven in je eigen kracht ppff soms mis ik ook wel eens de kracht en dan val ik op mijn neus , maar mede dankzij dit forum sta ik ieder keer weer recht
schrijven en gebruiken wat je gebruiken kan , en gewoon de eerste laten staan , tsja makkelijker gezegt als gedaan maar de aanhouder wint
suc6

Link naar opmerking
Deel via andere websites

joedehoeiiii melanie,

welkom op het forum, één belangrijke stap heb je gedaan en dat is jezelf bekend maken hier en durven mee te praten!!!!;)
een andere belangrijke stap is om te weten hoeveel je drinkt.......
kom er gezellig, maar ook ongezellig bij en blijf praten hier... maakt geen donder uit hoe je schrijft als je maar schrijft..

welkom en een grote knuf van mij:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...