Spring naar bijdragen

donderdag 9 september


igor

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 220
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Lieve Witte, ik zit op mijn ritme...heerlijk druk: 2 kids, werk, man, bedrijf en studie....ik klaag niet over want ik heel leuk vind en tenminste is ook mijn afleiding van de drank...ik denk niet eens aan...ik mis wel hier te komen kletsen met jullie..ik val hier tussen door en gebeurt zoveel dat kan niet upgedated blijven....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Witje bedankt voor je uitleg. Ja ik begreep het niet, en dan moet ik me altijd toch een beetje ergens overheen zetten om duidelijkheid te vragen.
Nee maar ik doe rustigaan hoor meis.
Jos had straks gebeld met de vraag of ik voor hem een glas wijn in wilde komen schenken. toen ik vertelde dat ik me niet zo best voelde ging hij er niet op in. Voor hem is een glas wijn erg belangrijk.
Jammer want ik had zo graag even willen horen "God Bol, das kluters zeg"maar nee niets van dat.
(kluters of Pluten zijn eigenlijk pleisters);)
Ik denk dat dit zijn eigenlijke karakter is. Een kleine baby die huilt om z'n drinken en zich verder niets van z'n omgeving aan trekt.
Dat doet pijn maar goed, laten we maar denken dat hij niet anders kan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hee susana gebruik het forum zoals het jou uitkomt hoor!!!
Niet dingen voor andere gaan doen, wat je hier doet is leren omgaan met
je alcoholprobleem, laat dat in deze periode voor jezelf alsjeblieft voorop staan.
Dus als je geen tijd hebt, is totaal niet erg.... We weten allemaal waardoor dat komt.

Erg knap hoor Bol, dat je nu zover bent dat je je kunt realiseren dat het geen onwil, maar
onkunde van hem is..
Het lijkt me best lastig, als je zelf nooit een gemeende arm om je heen krijgt.
Maar desalniettemin, een tien met een griffel wat je voor m doet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tobbertje zit hier met kippevel of is het kippenvel? Wat herkenbaar is je verhaal. Toen ik na het overlijden van mijn man was gaan drinken kreeg ik het oordeel dat het altijd in mijn genen had gezeten want opa dronk ook. Huh? Moeder dronk stiekum maar dat wist ik toen nog niet.
Ben een jaar getrouwd geweest en werd ook ernstig mishandeld maar was er zo van weg. Ben zelfs voor de Katholieke kerk gescheiden dus hoef niet te vertellen wat een beest het was. Wilde nooit een man meer maar kon mijn goede vriend niet vergeten. Zat toen al in de problemen met mijn menstruatie en toen ik na 12 jaar de moed had weer te hertrouwen moest mijn baarmoeder er uit. Weg hoop op kinderen en was ook pas 32. Dronk toen ongeveer 1 roseetje in de maand en dat bleef zo totdat ik een paar dagen na mijn 46e verjaardag mijn man dood in bed vond en toen ging ik aan de boemel en flink ook. Laat je niks wijsmaken dat het in de familie zit maar wel in de problemen die je hebt. Wetenschappers weten het zo goed: ouders roken dus kinderen ook. Ik vind dat ge@ want het is wat je mee krijgt en hoe je bestempeld wordt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

hoi Witte, met mij gaat het nog goed. ik mag maandag met de deeltijd beginnen. en da's een flinke stok achter de deur, ik kan maandag niet binnenkomen met ik heb wel gedronken de afgelopen dagen terwijl ik vanmorgen glashard zei dat ik het wel zolang kan volhouden.
de trek is er wel steeds, de ene keer de angst wegdrinken de andere keer de vreugde. maar beloofd is beloofd.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zo, was niet niks om bij te lezen dus haal er even wat kleine/grote dingetjes uit...

Igor ; Heb ik wat gemist ? Sorry hoor, ben niet zo bij meer met mn therapie...
Maandag beginnen ? Therapie ? In ieder geval gefeliciteerd, jij bent er blij mee en ik ben blij voor jou...
Klinkt wazig, maar is gemeend hoor ;)

Bor ; Je gaat goed he !!! Je eigenwijzigheid eindelijk aan de kant gezet en hulp gevraagd en gekregen...
Top meis, je komt er wel... :heart:

Toppertje !!! Noem je gewoon voortaan zo, want die naam ben je meer dan waard !!!
Wat een verhaal en wat sterk om dat hier met ons te delen... Zie je hier op het forum groeien met de dag !!! gaat zo voort !!!

Zo en nu ben ik alweer kwijt op wie ik nog meer wilde reageren...

:huh:;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Druppeltje en tobbertje: ik denk wel dat iets in de genen zit....en met de tijd of een heftige ervaring dit gene word wakker, mijn moeder's kant drinken bijna niets, ik zou kunnen zeggen 4 glazen per jaar (ik ben door miijn moeder en stiefvader opgevoed) en van mijn vader's kant (gezien 3 keer in mijn leven ook mijn vader) drinken ontzetten veel...ze hebben problemen met alcohol. Met dit verhaal wil ik zeggen: ik heb nooit slechte voorbeeld gehad maar ik denk dat zit wel iets in mijn genen dat maakt me zwaak tegen alcohol...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Blondie; ben je jezelf aan voorbereiden om zonder of minder AD te leven? Mijn man slikt ook AD en weet je af en toe hij vergeet het in te nemen en merkt hij niets van....ik wil niet zeggen dat tussen de oren zit, maar misschien als je het niet meer nodig hebt...kan je een heel leuke leven ook leiden.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ze hebben het hier wel eens over verslavingsgevoelig, misschien zit dat in de genen. Maar er zijn ook probleemdrinkers die, als de problemen opgelost zijn, ze niet meer drinken of soc. kunnen drinken.
Misschien zit daar het verschil in.
Als mijn pa één borreltje op had, was hij zo zat als een toeter. Hij dronk nooit tot het moment dat de arts zei, Meneer het is beter voor uw hart dat u een borreltje drinkt, het maakt uw bloed dunner.
De goeie man wist niet wat hem overkwam zeg. Als die een borreltje op had leek het net zo'n doedelzak.:(

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Weet ik niet Susana omdat ik het niet geloof maar er zal beslist wel waarheid in zitten. Waarom heb ik dan nooit gedronken en opeens pas op mijn net 46e? Had dan toch al eerder moeten drinken gezien wat ik mee heb gemaakt? Voer voor wetenschappers maar dit soort dingen geloof ik niet en heb meer als 30 jaar als verpleegkundige gewerkt dus voel me geen sufferd en zat heel dicht op de wetenschap omdat ik in het Antoni van Leeuwenhoek werkte en dicht zat op het onzerzoekcentrum naar kanker (WKF) en die zochten ook naar erfelijkheid en kanker maar nog niets bewezen. Met roken en drinken ook niet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Druppeltje, ook jouw verhaal is heavy. Zulke zware dingen die jij hebt meegemaakt. Kan mij indenken dat je op een gegeven moment 'los' gaat. En dan weer terugkomen... dat is de truc.
Ik heb na mijn tegenslagen altijd heil gezocht in drank/stappen. Vaak weer 'terug' op aarde gekomen. De laatste jaren ben ik blijven hangen. En nu het roer om.

De genen? Ja, kan, hoeft niet. Ze weten zoveel en toch soms zo weinig. Mijn ouders drinken heel veel. Mijn schoonvader ook. Al mijn broers en zussen drinken, blowen of eentje die verslaafd is aan medicijnen. In onze opvoeding was dat normaal. Het is misschien wat je mee krijgt en 'gewoon' vind.

Toch lees ik dat velen behoorlijke rugzakjes hebben. Dat is wel frappant. Ik denk dat een mens maar zoveel aankan. En pech als je niet verslaafd raakt aan hardlopen, maar aan rommel. Het is er bij mij echt ingelopen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi lieve allemaal, ik kom nog even langs voordat de kapster dadelijk komt...

Eerst Witte, Blondie, Druppeltje en Susanna even bedanken voor jullie reactie.

Blondie, ik voel me ook steeds sterker met de dag, en dat komt door dit forum! Zulke lieve mensen allemaal die elkaar niet veroordelen maar steunen en uit de dip halen als het nodig is... Dat is echt goud waard.

Marga is ook goed bezig trouwens!! Ga zo door meid!

Wat Susanna zegt: ik denk ook dat het misschien wel een beetje in de genen zit... maar dan nog doet het pijn als mijn moeder het me zo inwrijft... Zo is mijn nichtje zwaar aan de coke verslaafd geweest en knokt ook nog dagelijks, aan haar heb ik de meeste steun van mijn familie want zij weet wat het is om te stoppen en hoe moeilijk...

Ik wil echt niet de zielige persoon hier uithangen hoor, maar ik had vandaag gewoon behoefte om een stuk van mijn levensverhaal en gebeurtenissen die impact op mijn alcoholmisbruik te vertellen.
Niet om in het middelpunt te staan of zo, maar ik denk dat heel veel anderen hier ook een stuk herkenning in zien en weer verborgen drogredenen zien om het alcoholmisbruik door te laten gaan.

En wat Witte zei, dat is heel lief, dat ik juist met de dingen die nu met mijn moeder gebeuren toch het roer omgooi. Maar lieve Witte, ik moést gewoon nu gaan stoppen, mijn lichaam gaf signalen af die ik niet langer kon negeren, ik had een vreselijk rood en gezwollen gezicht... en kreeg daar de laatste tijd ook vaak opmerkingen over. Nu, na bijna 11 dagen droog staan is dat helemaal verdwenen!! Ik zie er heel anders uit, beter dus...

Een ding is zeker: IEDEREEN KNOKT HIER VOOR ZIJN LEVEN, EN ALLE HULP DAARBIJ IS WELKOM.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...