Spring naar bijdragen

Dinsdag 8 maart 2011


Yvonne

Aanbevolen berichten

Ik geloof niet dat je het goed ziet Jane.
Ik denk niet dat ze er echt een monster in ziet.

Ze geeft een beeldende weergave van het duivelse stemmetje.
Waarom zou ze blijven vechten.

Gewoon een plastische weergave.

Het klopt ook nog.

Het stemmetje wat wil drinken, schildert ze als een monster.

P.S ik zeg altijd de duvel. Dan bedoel ik ook het stemmetje.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 321
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Goedenavond allemaal,

Bedankt voor de felicitaties!
Wat lief, om na al die tijd niet drinken toch nog felicitaties te krijgen.
Ik ben hier niet vaak meer, maar blijf er toch gevoelig voor.

Soothe belde mij daarnet, omdat iemand graag wilde weten hoe lang mijn tandhakperiode geduurd heeft.
Dus Max, ik zal proberen je vraag te beantwoorden.
Tandhakken, zo noemden wij het destijds op het forum,
als je helemaal gek van de trek in drank toch probeerde vol te houden om niet te drinken.
En ik héb wat getandhakt indertijd, meer dan wie ook naar mijn gevoel.
Sommigen die ongeveer in dezelfde periode gestopt waren met drinken leek het vrij gemakkelijk af te gaan.
De "knop was om", en dat was het dan zo ongeveer.
Ze hadden (net als ik) wel allerlei andere klachten, maar gingen niet tegen de muren op van de trek.
Bij hun was meer sprake van moeilijke momenten, bijvoorbeeld als ze uit gingen eten, of op een feestje.
Zo niet bij mij.

Misschien is het van belang te weten dat ik een dagelijkse drinker was.
Zodra ik thuis kwam van mijn werk werd het eerste glas ingeschonken,
en daar was ik tegen die tijd ook zwaar aan toe.
Terwijl ik kookte stond mijn glas op het aanrecht,
en als we aan tafel gingen was ik al aan mijn vierde of vijfde glas toe.
Ik was zelden stomdronken,
maar ik kon niet naar bed voor ik mijn "dagelijkse dosering" op had.
Misschien dat ik juist door dat dagelijkse drinken zo lang de behoefte heb gehouden,
ik weet het niet.

De eerste vijf dagen vielen eigenlijk nog wel mee, maar daarna begon het.
Het probleem was ook, dat het me niet goed lukte mijn dagelijkse routine te veranderen.
Ik moest werken, en als ik dan thuis kwam was ik moe.
Uit ervaring wist ik dat een glas wijn even die vermoeidheid verlicht, zodat ik weer dóór kon,
want er moest nog gekookt worden, wassen gedraaid, gestreken, enz..
Daarbij kwam dat ik door het niet drinken erg emotioneel werd,
en ook dáártegen hielp altijd....

Bij de AA zegt men dat je het dag per dag moet bekijken,
van Houtje kreeg ik de tip om het uur, en zonodig zelf per kwartier te doen.
In het begin had ik zeker drie hevige trekmomenten per dag.
Wat hielp was meteen een enorm glas water te drinken
(tegen de drinkbehoefte, je hoeft dan in ieder geval niet persé vocht te hebben),
en hier op het forum te melden dat ik het moeilijk had.
Dan kwamen er meteen mensen online om me er doorheen te praten.
Na verloop van tijd merkte ik dat de trek meestal afneemt meteen nadat je denkt het niet meer te kunnen verdragen.
Die wetenschap hielp. Als ik dacht knettergek te worden wist ik dat dit het ergste was.

Na een week of drie realiseerde ik me dat ik minder trekmomenten had als in het begin,
en dat ze ook iets minder hevig waren.
Ik kwam er gemakkelijker doorheen.
Ook ontdekte ik dat ik na 22.00 uur uit de gevarenzone was, na die tijd had ik geen trek meer.
Dus soms zat ik gewoon die klok vooruit te kijken naar 22.00 uur!
Toch moest ik in die periode ook voorzichtig zijn, want na weken werd ik soms ineens verrast door een plotseling weer heel hevige trek.
Meestal was er dan wel een "reden" voor; een vervelende gebeurtenis, of een emotioneel moment.
En van die gebeurtenissen leerde ik ook weer, want ik merkte dat ik er weer sterker uit kwam.

Ik heb zeker twee maanden last gehad van dagelijks tandhakken,
geleidelijk afnemend van zo'n drie keer per dag tot een à twee keer.
Daarna had ik niet meer dagelijks trek,
en toen ik bijna op vier maanden zat kon ik in mijn dagboek melden dat ik een hele week geen trek had gehad.
Toch had ik nog steeds af en toe behoorlijk moeilijke momenten,
ook doordat ik zwaar depressief was.
Mijn laatste echte trekmoment verraste me, want dat had ik toen ik al bijna twee jaar droog stond.
Nu is het geen trek meer te noemen.
Meer af en toe een gedachte, als ik iemand zie met een glas en denk "dat zou ik ook wel lusten".
Maar ik weet dat het geen optie is, en het is ook geen probleem om het niet te doen.
In het zonnetje op een terrasje zitten met een feestelijk groot glas Icetea is ook heerlijk,
al kun je je dat nu misschien niet voorstellen.
Kon ik me destijds ook niet voorstellen.
Op momenten dat ik het even moeilijk heb, weet ik feilloos dat ik vroeger op dat moment veel gedronken zou hebben.
En dan ben ik blij dat ik dat nu niet meer hoef.

Drinken is niet iets wat me is "afgepakt".
Drinken is iets wat ik niet meer wil, en gelukkig ook niet meer hoef.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bol: de gezelligheid, he ontspannen, niet eens dronken worden
Myriam: ik ben gewoon nog niet zover, snap wel precies wat je bedoeld
Jane: denk ook niet dat het bij mij zo werkt...dat monster...
Dank je soothe,morgen weer naar de arts, gewoon vertelen aaar ik mee it
mindering librium word mss iets uitgesteld maar ook daar moet ik een keer vanaf
het is nu vluchten, sporten lopen zwemmen, vrijwilligerswerk noem maar op
onrust en gedachte aan drank blijft..........

Link naar opmerking
Deel via andere websites

DANK JE ANNA
denk dat 90%, qua gebruik, tijden, gevoelens precies op
mij slaan, echt heel herkenbaar!!!

vooral dit stuk:

Misschien is het van belang te weten dat ik een dagelijkse drinker was.
Zodra ik thuis kwam van mijn werk werd het eerste glas ingeschonken,
en daar was ik tegen die tijd ook zwaar aan toe.
Terwijl ik kookte stond mijn glas op het aanrecht,
en als we aan tafel gingen was ik al aan mijn vierde of vijfde glas toe.
Ik was zelden stomdronken,
maar ik kon niet naar bed voor ik mijn "dagelijkse dosering" op had.
Misschien dat ik juist door dat dagelijkse drinken zo lang de behoefte heb gehouden,
ik weet het niet.


Je mag van mij best lang van stof zijn trouwens:)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
Kate

Wat is je dan ontnomen Max?


Je nepvriendje dat je steeds onderuit haalde?




Onrust is niet erg. Misschien kun je dat proberen te accepteren, naast alle afleiding die je zoekt (wat op zich goed is). Maar onrust hoort nou eenmaal ook bij ons mensen.




Wat gebeurt er als je met een cola in de zon zit?


Helemaal niets. De wereld vergaat niet. Je kunt het moment altijd aan.





deze wil ik bewaren
hoe copieer je zoiets naar je eigen bestanden?
ik begrijp het volkomen als niemand het meer aandurft
mij iets te gaan uitleggen...hihi
laat ook maar
ik vraag het morgenochtend wel aan mijn dochter
dat durf ik best

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...