Spring naar bijdragen

Zondag 4 september 2011


Rae

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 107
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Bol, het vertrouwen in mijn dochter

is aardig gegroeid, die redt het wel,

maar ja die mannen he:huh:

en wat ook erg is, is dat ik gisteren persé

even uit bed moest omdat ik wilde ruiken

hoe/of ze met drank omgaat, ze moet nog 16 worden, maar is

de jongste van het kluppie. Het rook fris gelukkig, nou ja als je

de lucht van deo, luchtjes en puberzweet fris kunt noemen,

maar ze was helder en vrolijk dus dat stemde me wel gerust.

Ik denk dat het iets bij me wakker maakt aan een vaag schuldgevoel;

hoe was het voor anderen/ex om mij weg te zien glijden soms en

had die ook dat vage ongeruste gevoel van: hoe hangt de valg erbij wat drank en humeur betreft? Ik denk het wel dus en daar had ikzelf geen weet van en wilde

me daar niet mee bezig houden ook.

Zo is het met pubers ook, die willen zich nog niet bezig houden met de gevolgen,

nee eerst de lol he.

Maar ze kwam braaf melden dat ze wat te eten aan het pakken waren, en ik zag net de ravage: jgghhh knakworsten en brood, nou ja het kan erger he.

En ja sha, lekker meppen helpt; eerst ikke vandaag en dan kan ik de rest prima aan! En zij slapen voorlopig nog wel.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Shahire, ik heb uiteindelijk nog prima geslapen.

Nu Rae nog .....

Tja pubers, het voelt wel veilig om ze te vertrouwen en die boze buiten wereld niet.

Ondertussen weet ik wel beter.

Je wilt eigenlijk niet weten wat ze allemaal uitspoken als je er niet bij bent.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: Hannah1

(en Bol er is iets gepoept hier)quote>


Dat doet me goed te horen Hannah. Ja ik geef dan wel een beetje raad van wat ik weet maar ben toch altijd wat onzeker, is het wel goed. Gelukkig dat ze gepoept heeft, dan komt er weer wat ruimte vrij. Heeft ze nog steeds een "truitje"aan? En is ze verder wel weer wat de oude?
En heel veel plezier met de frummers.
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ach Bol, laat ik nou net geen wonderolie in huis hebben....da´s jammer :D

Luitjes fijne middag, ik ga mezelf eens proberen nuttig te maken aan het huishouden :devil:

Ik weet eigenlijk wel leukere dingen maar helaas loopt het stof en de troep niet uit zichzelf de deur uit..........................zoefffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bol!!! :sun:

MarQ wat super!!! Ga zo door!

Soepje staat te pruttelen en het ruikt hier naar zondag! :D

Terwijl ik nu zit te typen breekt de zon door!!!! Yes!

Alleen mag ik er niet inzitten helaas.

Maar ik ben al bruin van mezelf Hahahaha!

Voor mn katjes is het heerlijk, die liggen lui in het gras en op de tuintafel.

Beetje elkaar schoonlikken of af en toe uithalen naar elkaar.

Ach er heerst hierarchie en daar moet ik me maar niet mee bemoeien.

Het gaat al jaren goed zo.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

:present:zo goedemiddag,

getraind en gelopen en voel mij beter dan vanochtend!

was werkelijk bloedheet bij fitness, maar ja zweten is gezond.

wel vaker dat ik in de ochtend in een donkere tunnel (in mijn hoofd) wakker wordt, maar gaat dan in de loop van de dag steeds beter, zoals nu.

hoe is het met iedereen?

bolletje wat erg dat je man al is gestorven, hoe verwerk je zoiets?

iedereen geeft dan als antwoord gewoon door blijven gaan, vind ik geen antwoord

ik kan met dat soort dingen heel moeilijk omgaan, maar ja het hoort bij het leven, de dood, hoe onacceptabel dat ook is.

waarom niet gewoon de refu nemen bol, of zoek je gewoon spanning......

ga douchelen met mijn badeentje en dan eten, heeel veeeel eeeeetteeeeen, trek he

zo vanmiddag toine

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hey Toin,

Ja hoe heb ik het verwerkt. allereerst ben ik iemand die makkelijk iemands dood accepteerd. Ik huil dan een paar dagen flink en dan wordt het op een gegeven moment minder.

Tja en het leven met mijn manneke was erg moeilijk. Hij had asperger (een vorm van autisme) en een flinke Nacistische persoonlijkheidstoornis. Bovendien was hij hypogonder, dus 3 zwaar wegende dingen waardoor het leven voor hem maar ook voor zijn naaste omgeving erg zwaar was. Ik ben dus 11 jaar mantelzorger voor hem geweest omdat hij dacht zwaar ziek te zijn. de 11 jaar daarvoor ben ik altijd erg gericht geweest op hem. Hem het naar zijn zin maken. Had niet in de gate dat hij iedereen incl. mij als zijn personeel zag. Daarbij had hij een beroep waar dat ook nog eens extra gestimuleerd werd. Waaraan hij is overleden weet niemand maar ik denk doordat hij zo zwaar op de hand was, hij zijn lichaam versleten heeft.

Nu kan ik nog alleen maar met veel liefde aan hem terug denken en vaak ook realiseer ik me dat ik hem best wel mis. Ik mis vooral het verzorgende gedeelte. Maar ook ben ik heel vaak erg blij dat ik nu vrij ben en niet meer dag in dag uit een hele hoop ellende aan moet horen.

maar verwerken? Ja toch het accepteren dat je iemand niet meer gaat zien. soms erg moelijk en vaak kan ik het gewoon accepteren. Als ik huil, huil ik nooit om hem maar om mijn eigen gemis, aan hem.:)

Hoop dat ik een beetje je vraag heb beanwoord.

O en ik was de refu denk ik vergeten. Ik zoek geen spanning hoor.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...