Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Blijf dat gevoel goed vasthouden lilly. Vasthouden, doorbijten..doe ik ook nog regelmatig.

Voor je het weet sta je zo op je week :present:

Hoor je ook best trots op te zijn en verdient zeker een :heart:.

Zoals je zegt..overschrijven van oude gewoontes. Duurt een beetje maar hoe meer je het doet, hoe beter het wordt :)

  • Antwoorden 267
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Geplaatst

Nog net ff tijd om Lilly uit te leggen zodat je zelf je naam ergens bij kan voegen.

Druk op quoot van het berichtje enals je het berichtje ziet waar je je naam onder wilt zetten haal je daar de (q) weg en typ je je naam eronder. Dan kun je het plaatsen. Wat makkelijker voor je misschien.

En je doet het goed hoor.:)

Geplaatst

Hey sunshine, las gisteren je vraag nog (hoe het met me gaat) maar kon niet meer antwoorden. Zat op het werk :)

Gaat redelijk goed. Neem terug medicatie wat me goed bevalt en woensdag voor de eerste keer naar de therapeut. Lastig maar moet gebeuren..

Hoe gaat ie daar? Gaat het een beetje gezien de omstandigheden? :present:

Geplaatst

blij dat je terug beter voelt, pakje minder.... en hopelijk 'klikt' het met je therapeut! welke meds neem je?

hier is het niet zo denderend, M veel verdriet van verlies van broer; spraken al 8j niet meer en dat maakt het moeilijker. Hij is elke dag aan de foon met zijn enige nog levende en tevens de oudste broer in Brazilie. Dat is goed, beide ondersteunen elkaar...

Ikzelf ... stress begint stillaan echt in te sluipen; theoretisch nog maar 6 weken ... pfff het wordt nu écht en soms heb ik paniekaanvallen

Geplaatst
Originally posted by: Zonnetje
blij dat je terug beter voelt, pakje minder.... en hopelijk 'klikt' het met je therapeut! welke meds neem je?
hier is het niet zo denderend, M veel verdriet van verlies van broer; spraken al 8j niet meer en dat maakt het moeilijker. Hij is elke dag aan de foon met zijn enige nog levende en tevens de oudste broer in Brazilie. Dat is goed, beide ondersteunen elkaar...
Ikzelf ... stress begint stillaan echt in te sluipen; theoretisch nog maar 6 weken ... pfff het wordt nu écht en soms heb ik paniekaanvallenquote>


Zonnetje, sterkte toegewenst!
Ik vind het knap hoe je hierin staat.
Ik ben niet helemaal op de hoogte, maar kom je weer naar het Vlaamse? of begrijp ik het verkeerd en heeft het te maken met de rouwperiode?
Wel fijn dat je man contact heeft met zijn broer, anders zou het voor hem extra moeilijk zijn.
Hou je haaks meisje!:heart:
Geplaatst
Originally posted by: fleurtje

Sha ik heb je in de mot!!! :angry:...I'll be watching you...quote>


Ja maar, ja maar....met mayo, ketchup en uitjes noemen ze het een speciaal hier in Nederland :D

Geplaatst

hey Madelief

ik ben sinds midden februari terug in Vlaanderenland om 'spoed'huwelijk te regelen om definitief te immigreren naar Israel. Laatste weken zijn nu bezig maar ondertussen (zondag) in broer van partner overleden dus daarom dat 'we' = M in 30dagen rouw zitten. Maar normaliter (indien we alles op tijd gepakt en gezakt in container krijgen) zeggen we vaarwel Belgie den 24ste oktober

Geplaatst

Dogmatil zonnetje. Tja..die klik..afwachten maar.

Kan me voorstellen dat M er danig moeilijk mee heeft. Hij heeft ook niet echt afscheid kunnen nemen van zijn broer. De hele vete zal ook wel opspelen. Moet moeilijk te verwerken zijn.

Voor jou kort het wel heel fel in. De piepers hebben is vree normaal maar je hebt er zo lang op gewacht toch? Het is weer afscheid nemen van. Eens je ginder een tijdje bent lijkt dit gevoel weer ver weg. Komt goed!!

Geplaatst
Originally posted by: Shahire
Originally posted by: fleurtje

Sha ik heb je in de mot!!! :angry:...I'll be watching you...quote>


Ja maar, ja maar....met mayo, ketchup en uitjes noemen ze het een speciaal hier in Nederland :D

quote>



Vreemde Ollanders :angry:
Geplaatst

tja hoop idd dat alles goed komt...

zoon heb ik al weken niet meer gezien... weet van mijn dochter dat hij meer stoned dan nuchter rondloopt en hij heeft gezegd dat hij het niet aankan. Hij dacht nooit dat ik de stap zou zetten en is boos op M dat ik naar Israel vertrek... 'is de schuld van die jood'... je moet weten dat M als een vader voor hem was vanaf hij 6j is...

én mijn 'koele' nuchtere altijd met de voetjes op de grond zijnde dochter telefoneert me iedere dag, wil constant met me afspreken en telkens draait dit uit op veel verdriet...

de drama's in mijn leven houden niet op

Ikzelf probeer iedereen bij te staan in zijn grieven maar mijn batterijen geraken stillaan op

Ik weet dat ik in israel betere kansen heb met mijn expertise betreffende archeologie maar ik wil dit ook weer niet doen ten koste van...

Geplaatst

Misschien wel ergens normaal dat ze ook zo reageren. Ze denken dat mams voorgoed weg is. Maar ze doen het al zo lang goed op hun eentje. Je zoon is nog niet zo heel lang uit huis (dacht ik toch) maar in hoeverre zou je er invloed op hebben als je hier zou blijven? Het komt wel goed met ze...maar daar haal je weinig troost uit natuurlijk.

Ergens moet je ook je eigen droom volgen ook al voelt het en is het misschien een beetje ten koste van. Zij voelen het misschien aan als achterlaten, maar je laat gewoon iets meer los. Daar komen ze ook wel achter.

Heel beangstigend, ook voor jou waarschijnlijk. Je kan toch nog steeds terug niet?

Ach..:(

Het komt allemaal samen..

Ze vinden wel een weg..Ook jij

Geplaatst

Tjee al bij al moet het inderdaad veel energie vragen. Jezelf rechthouden en dan nog drie andere personen die heel wat van je energie vragen. Het is bijna daar sunshine..het loopt echt wel los :heart:

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...