Spring naar bijdragen

Vrijdag 9 maart 2012


Soothe

Aanbevolen berichten

Originally posted by: Suikertje
Bijna 3 maanden niet drinken voor niks.

Ik kan het net zo goed weer op een zuipen zetten, men is namelijk "ongewis" of ik niet meer drink.

Fijne dag allemaal.quote>


Suikertje, de enige die zeker weet of jij wel of niet niet meer drinkt ben je zelf. "Ongewisheid" van anderen was voor mij ook altijd een grote valkuil, een reden om me slachtoffer te voelen.

"Ongewisheid" van anderen had bij mij vaak ook wel een grondige reden. Ik nam het anderen kwalijk als ze aan me twijfelden. Maar ik hoef alleen maar eerlijk naar mezelf te zijn en verantwoording bij mezelf te zoeken. Ik hoef mezelf niet te verdedigen, in bochten te wringen om geloofd te worden, ik hoef mezelf niet te bewijzen. Het beste bewijs van wat ik ben is wat ik ben.
Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 309
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Wat anderen denken is idd niet zo belangrijk Kohtje. Ik weet dat ik mezelf recht in de ogen kan kijken en trots op mezelf kan zijn.

Het wordt echter anders als een rechter dit uitspreekt. Hierdoor is mijn hoop voor de eerste maanden de grond in geboort.

Drinken doe en ga ik niet meer, daar heb ik zelf geen enkele twijfel over.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dag allemaal,

Hee Suikertje... keep up the good spirits, soms zit het niet mee, maar het kan nooit voor niks geweest zijn, al is het maar om je eigen gezondheid.

Meiske, best heftig nieuws over je man maar gelukkig is er geen kanker... hij is nu mooi onder controle en behandeling !

Bol.. voor jou een :rose:

Ik raak nu de tel kwijt, maar dat is vast een goed teken.... ik zit in m'n 6e droge dag hèhè. Ik weet dat dat voor veel nieuwelingen een hele prestatie is, maar voor mij niet. Ik heb er namelijk heel weinig last van; het enige is dat ik nog steeds niet lekker slaap (maar dat deed ik drinkend ook niet hoor, altijd heel vroeg wakker) en ik vind m'n hoofd wat onrustig (herkennen jullie dat? ... veel gedachten die door elkaar tuimelen en dikwijls gaat het echt nergens over). Mijn valkuil komt pas over een aantal weken, bij een verjaardag of zo, als ik mezelf ga wijsmaken dat ik toch al weer aan mezelf bewezen heb dat ik zonder kan..... Ik ben echt jaloers op de mensen die een maand zijn gestopt of al een half jaar droog staan. Boom voor boom, nog een dag en dan op naar de 2e week.

Nu even een half uurtje wandelen in de zon en dan 30 min roeien (@Akelei.. dat doe ik op m'n eigen roeimesjien, luxe hè?)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tja, Suikertje.. rechters en/of instanties maken je niet dagelijks mee. Die moeten zgn. "harde" bewijzen hebben. Ik moet voor het verlengen van mijn rijbewijs elke zoveel jaar ook bewijzen dat ik niet gedronken heb. Daar leg ik me bij neer. Moet elke keer weer bloed laten prikken, praatje met een psychiater en al dat soort dingen. Alleen op die manier kunnen ze bij het CBR besluiten of ze me nog in staat achten een motorvoertuig te besturen. Maar door van mezelf te weten dat ik niet drink, maak ik me daar niet boos en/of ongerust over. Dit zijn nou eenmaal de gevolgen van mijn jarenlange alcoholmisbruik.. En als die tests negatief voor mij uit zouden vallen, dan weet ik waar 'm hoogstwaarschijnlijk de schoen wringt.. dan hoef ik alleen maar naar mezelf te kijken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: jopie
nog steeds uitzicht op zee, suiker

ff serieus....die schuur/loods is wel wat
er is water en elektriciteit
geen verwarming, maar t is zomer
en, je kan er met een rolstoel of scootmobiel prima in:
toegang met een garagedeur, lekker breed.
:)

ik denk nog (lees: voel nog)

samen iets huren?quote>


Kan het overwegen Jopie, wil hier zo graag weg. Maar heb geen eigen vervoer en wil wel hier in de buurt blijven.
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maar vergeet niet, Jopie, dat alcoholisten hun omgeving ontzettend veel schade aandoen. Emotioneel of niet, schade is schade.

Ik was ten tijde van mijn actieve verslaving keer op keer blij als ik "door het oog van de naald" was gekropen. Als ik weer even respijt kreeg en een kans om mezelf aan te pakken, te stoppen met drinken en alles zo maar weer helemaal goed te maken.

Elke keer weer, en dat zegt eigenlijk al genoeg.. Na één keer had ik eigenlijk al moeten stoppen, maar keer op keer ging ik de fout weer in, op het gevaar af dat ik op een dag iemand de dood in zou jagen, of voor het leven verminken..

Ik ben dus dankbaar dat ik op een gegeven moment "gepakt" werd en geconfronteerd met mijn schadelijkheid in de maatschappij.. zowel op de weg als naar de geliefde mensen om mij heen. Ik was volkomen ontoerekeningsvatbaar.

Pas toen ik me dát realiseerde en echt aan mezelf ging werken, kon ik ook inzien dat alles wat mij zogenaamd aangedaan was, puur bescherming van de maatschappij tegen mij als actieve alcoholist was. Ik heb rechten in de maatschappij, maar de maatschappij heeft ook rechten t.o.v. mij..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kohtje, ik vind het ontzettend goed hoe jij schrijft.

Inderdaad, we hebben de mensen in onze omgeving heel wat aangedaan en ook de maatschappij, klopt helemaal.

En dan nu in een slachtofferrol gaan zitten van "oh wat ben ik zielig en wat doen anderen me aan".

Het is ons allemaal niet onbekend, ik heb het ook jaren gedaan.

Eergisteren was ik bv heel moe, van een nieuwe baan, alle indrukken enzo, en ben naar bed gegaan.

Het eerste wat mijn dierbaren dan zeggen: Heeft ze gedronken?

Ik was daar eerder zo boos over, dacht, nou ja!!!!

Nu denk ik"ik kan me voorstellen dat ze dit denken want zo was het immers altijd!'

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: borretje
Quote; Het wordt echter anders als een rechter dit uitspreekt. Hierdoor is mijn hoop voor de eerste maanden de grond in geboort.

Het is zo erg om veroordeeld te worden en op deze manier helemaal.
Dit gaat niet alleen over je eigen rug hoor, ook over die van je kinderen.
Ik voel met je mee, Suiker:heart:quote>


Ik ook, Bor maar word af en toe verkeerd begrepen.:(
Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Lytse, ik log even in om antwoord te geven op je vraag; Het gaat nog niet zoals ik zou willen, het gaat nog steeds met vallen en opstaan.

Het positieve is dat het wel al veel beter gaat dan hoe het ging voordat ik aan mijn probleem begon te werken.

Lief dat je het vraagt.

Waarschijnlijk zit je nu gezellig met je pleegzoon, hele fijne, gezellige dag:present:

Suikertje, wat onrechtvaardig, sterkte!

Emma, beterschap!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: jopie

toch ken ik heel wat omgevingsfiguren
die zich heerlijk wentelen
in exact diezelfde slachtofferrol
omdat hun partner of wat dan ook zuipt
hoeven zij niets, enkel klagen
terwijl ook zij hun eigen aandeel hebben

quote>



Of ze zich nou heerlijk wentelen weet ik niet. Vaak is het het niet kunnen omgaan met een verslaafde in je naaste omgeving. Aktieve verslaafden zijn nou eenmaal onberekenbaar en onbetrouwbaar. En naasten voelen zich al gauw slachtoffer omdat ze steeds weer voor (onaangename) verrassingen komen te staan.

Hoeven ze niets anders dan enkel te klagen, of weten ze gewoon niet hoe met deze situatie om te gaan?
Mijn eigenste echtgenote heeft zich jarenlang slachtoffer gevoeld van mijn manier van leven. Maar op een gegeven moment kwam ze in aanraking met mensen die Al-Anon groepen bezochten en daar leerden hun eigen verantwoordelijkheid in hun leven te nemen, zich niet langer als willoos en stuurloos individu te laten meeslepen in de ziekte verslaving van hun partner of familielid. Haar ogen werden geopend en ze realiseerde zich dat ze met haar verdriet, boosheid en angst precies dat deed wat ik van haar verwachtte.. dat ze me een hufter vond, maar wel een zielige.. dat ze, zo goed en zo kwaad als dat ging, mij de hand boven het hoofd hield door zichzelf als slachtoffer te beschouwen. Zij schaamde zich, zij voelde zich verantwoordelijk, zij had het idee dat het haar schuld was dat alles zo liep als het liep..

Pas toen ze mij losliet en weer zelf een leven ging opbouwen, kreeg ik de ruimte om mezelf als individu te zien. Met eigen verantwoordelijkheden. Met eigen kansen, eigen initiatief en eigen gevolgen.. Niemand heeft er schuld aan dat ik alcoholist ben, ook ikzelf niet. Maar alle gevolgen die dat voor me heeft (gehad) zijn wel aan mijn EIGEN manier van leven te danken. Als ik nooit dat eerste glas had gepakt, vele jaren geleden, had mijn leven er waarschijnlijk heel anders uitgezien. Maar ja.... ALS..

Het is zoals het is. En wat het wordt, dat zie ik dan wel weer.. Eerst maar eens nu naar mijn beste vermogen mens proberen te zijn.
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik kan me helemaal vinden in wat je schrijft kohtje. (Het bericht voor je laatste bericht)

Mensen vergeten vlugger wat ze anderen aandoen dan datgene wat hen wordt aangedaan.

Suiker, is het niet normaal dat je in twijfel wordt getrokken?

Natuurlijk is dit dik vet balen en steekt het vast ook wel. Het is helemaal niet fijn als je zo je best doet.

Maar al bij al gaat het hier niet om jou. Maar om je kids. En hoewel sommige mensen bij hoog en laag zweren dat een kind beter af is bij beide ouders, is dit in sommige gevallen niet het geval. Het enigste dat jij kan doen is tonen dat dit niet zo een situatie is.

Drie maand gestopt zijn stelt al bij al niets voor in vergelijking met al die jaren dat vertrouwen werd beschaamd.

Je kan draaien en keren

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...