Spring naar bijdragen

opnieuw aangemeld


Gast

Aanbevolen berichten

Lieve allemaal,

Ik ben hier één keer geweest. Eind december vorig jaar had ik mij aangemeld op het forum. Mijn bedoeling was om af en toe mee te lezen en dan ergens bij een onderwerp in te haken. Maar het ging eigenlijk heel goed. Ik ben op 27 december vorig jaar gestopt en zelfs met de jaarswisseling geen champagne genomen. Ik voelde me trots, fris en merkte geen hele sterke behoefte aan wijn (mijn valkuil) meer. Althans niet erger dan zoals je soms naar een kop koffie kunt "snakken" (voor de koffieleuten onder jullie vast een bekend fenomeen).

Zo ging ik de maand januari in. Sporten deed ik al en ben daarmee verder gegaan. Heb in diezelfde maand eindelijk de knoop doorgehakt en mezelf aangemeld voor een vierjarige opleiding waar ik al heel lang mijn zinnen op had gezet. Mijn werkloosheid pakte ik aan door vrijwilligerswerk te gaan doen wat ik echt leuk vond en door het vertrouwen te hebben dat er op een dag wel weer een leuke baan zou vinden. En al die tijd geen druppel, nada, njente, maar ik dacht er natuurlijk soms wel aan. Ik probeerde dan mezelf het doel te stellen: vandaag drink ik niet. En elke dag lukte dat. Want naast de trek stond daartegenover: geen schuldgevoelens de volgende dag na het wakker worden, frisser gevoel, geen vermoeid gevoel in mijn lijf meer. Daar stak de trek in een wijntje heel schril bij af. Dus tja, wat had ik hier op dit forum dan te zoeken hé ? En trouwens, ik voelde me geen alcoholist, hooguit een incidentele grootverbruiker die daarnaast gewoon lekker genoot van een wijntje en het leven meende te moeten vieren met een glas in je hand. Dat had ik nu overwonnen.

Goed hé ?

Waarom ik op 3 februari toch maar besloot weer "een" wijntje te nemen? Ik had het verdiend, moest iets hebben om van te genieten. Want sinds 27 januari genoot ik nl. even niet meer zo van het leven. Op die dag werd mijn hondje aangereden met een fatale afloop. Diezelfde avond hebben mijn man en ik onze doerak in de polder begraven. Wat ik miste ik haar ! Huilend zat ik voor haar mandje met één van haar speeltjes tegen mijn gezicht. Slapen kon ik amper door het verdriet.

Eén week later was ik betrokken als vrijwilliger bij een hondenwandeling. Die had ik kunnen afzeggen maar ik bedacht me dat het mij misschien zou helpen als ik mensen tegen zou komen die mijn hondje hebben gekend. Hondenbezitters die dit verlies begrijpen en waarmee ik over mijn verdriet zou kunnen praten. Maar de hele wandeling heb ik niets gezegd. Diegenen die mij en mijn hondje kenden vroegen natuurlijk waar ze was. Ik mompelde dat ze was doodgereden en reageerde niet op verschrikte gezichten. Ik voelde niets. Huilen kon ik niet, het gemis tijdens de hondenwandeling was veel te groot. Wist ik veel dat het achteraf veel te pijnlijk en veel te vroeg voor me was om nu al mee te lopen? Verward en leeg ben ik na afloop naar de auto gegaan en toen ik de auto startte wist ik al: dat wordt een fles rode wijn als ik terug ben.

Ik heb daarna geen poging meer gedaan om te stoppen. Ik had het de eerste maanden overigens redelijk onder controle (wat een wereldsmoes blijft dat toch). Normaal gesproken voel ik me altijd behoorlijk brak na één fles wijn dus nam ik mij altijd voor het bij drie glazen te laten. Meestal lukte dat. Eergister heb ik één fles wijn gedronken en gister heb ik de twijfelachtige mijlpaal bereikt door twee hele flessen witte wijn op één avond op te drinken. Drie flessen in twee dagen tijd. Een week daarvoor bleef ik nog steken op één fles wijn en drie likeurtjes bij de koffie.

Inmiddels hebben we weer een ander hondje. Een pup zorgde ervoor dat ik weer kon lachen om nieuwe hondenstreken. Maar het drinken blijft. Ik wil weer terug naar het begin toen het zo goed lukte. Ik kan het, dat weet ik zeker. Maar heb wel hulp nodig. Mijn valkuil doorzie ik door mezelf nog steeds sterker voor te doen dan ik ben. Het helpt me als ik schrijf, dan herken ik weer gedragspatronen die me afleiden van mijn doel. Voorlopig wil ik dan ook proberen die hulp hier te vinden door het delen van ervaringen en elkaar aan te moedigen om vooral vol te houden.

Alvast bedankt voor het lezen van mijn verhaal en tot gauw !

Liefs,

Kwispel

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vandaar Kwispel, en ik hoop dat het ook een mooie herinnering aan haar blijft om de alcohol de baas te worden.

Ik zie dat je mijn posting op je andere draadjes gelezen hebt, dus zie je vanzelf op de dagdraad.

Warme groet

Bo

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo Kwispel,

Welkom (weer).

Bedankt voor je verhaal.

Klinkt allemaal logisch en herkenbaar.

Fijn, dat je er weer voor wilt gaan.

Het feit, dat je nu weer een nieuw hondje hebt, zou je daar wel eens heel goed bij kunnen helpen.

Succes!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

4 windrichtingen; naar boven, beneden, naar binnen en 1 voor de kosmos.

108 is heilig in tibet, waarom weet ik niet, maar wel ervaren ooit op de tibettaanse

vuurloop; geweldige energie die avond, en nooit weer zo ervaren.

Dus ja kwispel vandaag is de beste dag om de eerste te laten staan:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo Kwispel,

Ik had op je andere draadje al gereageerd. Ja vandaag is een prachtdag om te stoppen.

Heerlijk, een neiuw puppie. Het vervangt nooit je vorige hond, maar geeft wel enorm veel vreugde en afleiding. En: je móet je bed uit enz.

We redden het samen hoor.

Lytse.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo dag lieve kwispel,

Van mij ook een hartelijk welkom op ons forum.

Ik hoop dat je je er snel zal thuisvoelen en er veel steun aan zal hebben.

Zelf heb ik geen huisdieren maar ik kan me jouw verdriet levendig inbeelden.

Kom maar veel naar ons forum.

Het is hier soms wat hectisch maar meestal heel gezellig.

En ik sluit mij helemaal aan bij de posting van jane:

vandaag is de allerbeste dag om te starten met ADB te worden

en te blijven.

Ik hoop je nog veel te lezen.

Groetjes, succes en sterkte. Frodo. :present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Kwispel,

Ook van mij welkom hier.

Heel herkenbaar je verhaal al heb ik niet precies hetzelfde meegemaakt. Maar voorla het moment waarop je wist: nu ga ik drinken. Dat zijn de gevaarlijke momenten. Ik ken dat heel goed. Je WILT dan ook gewoon drinken.

Veel sterkte. Fijn dat je een nieuwe hond hebt al zal het nooit dezelfde zijn. Maar dat is met mensen ook zo :)

:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...