Spring naar bijdragen

Dinsdag 24 april 2012


Aanbevolen berichten

Em:present: Je zal merken dat, nu je eenmaal die weg ingeslagen bent, het op den duur makkelijker wordt hoor. Maar ja wat je als kind mee krijgt van je ouders hakt er inderdaad in. Een kind kan nog niet filteren en slurpt alle indrukken op. Daarom blijft dat zo lang hangen. Juist omdat dingen die ouders tegen je zeggen, je sterk moeten maken, een goeie fundering moeten geven, zekerheid moeten bieden. Als dat niet gebeurd, krijg je daar later veel last van en moet je die zekerheid zelf gaan ontdekken. Ik weet het ik heb het ook mee gemaakt.

Maar het gaat lukken ook al is het niet gemakkelijk.

Ik merkte dat doordat ik toch dingen ging doen, ik me meer en meer zeker ging voelen, ik werd iemand, ook doordat ik gewoon ouder werd. Ik heb een leven van ervaringen achter de rug en dat maakt me sterker dan ooit. Dat zal jij ook gaan ervaren lieverd. Geloof me.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 179
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Quote Bolletje voor Emma:

Ik merkte dat doordat ik toch dingen ging doen, ik me meer en meer zeker ging voelen, ik werd iemand, ook doordat ik gewoon ouder werd. Ik heb een leven van ervaringen achter de rug en dat maakt me sterker dan ooit. Dat zal jij ook gaan ervaren lieverd. Geloof me.

quote>

Bol :heart: dat klopt :present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja Bol, dat gaat zeker gebeuren en ja, ik ken een beetje jouw verhaal.

Natuurlijk heb ik ook al heel veel bereikt maar ik deed dat op de onjuiste beweegredenen.

Maar jullie gaan meegenieten hoor hoe het verder gaat en ik ben echt blij dat ik jullie heb.

Ik drink nu nog even een bakje koffie en dan ga ik even slapen.

Moe van het verhaal wat ik opgeschreven heb maar ik moet ookwerken vannacht en moet even voor mezelf kiezen.

Eerder bleef ik wakker om te koken voor man en zoon, nu koken ze maar even zelf, het staat al klaar in de pannen en om 8 uur mogen ze me pas roepen.

Het is een kleine stap maar voor mij een hele grote.

Red jullie maar even, ik ben er niet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maar Wijfie naast dat adb. worden zijn er nog veel meer dingen die we moeten leren. A.D.B. worden is er maar één van.

We moeten proberen sterker te worden, meer zelfrespect krijgen, geloven in onszelf, tevreden zijn met onszelf, kunnen accepteren dat we fouten kunnen maken, Ons zelf niet op de 10e plaats zetten, houden van ons zelf, mens mogen zijn en zo zijn er nog heel veel dingen die ik op kan noemen. Alleen met adb. worden ben je er echt niet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dag allemaal,

Pas gedeeltelijk bijgelezen.

Het heeft hier veel geregend, maar ik ben behoorlijk tussen de buien doorgezeild.

@ Shahire: bedankt voor me op het dagpact zetten. We maken er weer een droge dag van!

@ Albertina en Sofie: elke keer een stukje verder met klussen.

Sofie: je laatste grote klus die je zelf moet doen? Je bent een hoop oude struikelblokken uit het verleden oop aan het ruimen. Goed joh.

Albertina:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve mensen ik heb nog niet verder gelezen maar het thema angst spreekt mij erg aan en daar wil ik eerst wat over kwijt voordat ik verder de draad doorlees.

Angst, soms een goede raadgever, vaak niet.

Leven met angst die er vroeger niet mocht zijn.

Omdat angst kinderachtig was, ik was kinderachtig en ik werd om

mijn angst uitgelachen.

Angst werd niet begrenst.

Angst werd niet uitgelegd, maar bestraft.

Ik voelde mij dubbel bestraft en begon te twijfelen.

Als angst niet serieus wordt genomen is het denkbaar dat alle

andere emoties onder de tafel werden geveegd.

En dat is nou precies wat vroeger gebeurde en waarom angst vooral angst later, als

een rode draad door mijn leven is gaan lopen.

Ik was overal bang voor, gewoon een praatje maken met een vreemde

leverde zoveel spanning op dat alleen drank nog voor opluchting kon zorgen.

Als ik al een keuze maakte of beslissing nam was angst de basis.

Gaan trouwen b.v was zo’n beslissing, ik was anders bang mijn geliefde kwijt te raken.

Ik had beter naar mijn hart moeten luisteren, want op de dag van de inzegening van het huwelijk

zat ik morgens in de kroeg aan de drank.

Mijn aanstaande dacht dat ze mis wijn rook, maar dat was ik.

Geen goed uitgangspunt om te gaan trouwen, maar onomkeerbaar.

Mensen op het werk werden de dupe van mijn niet aflatende angst en de spanning die

dat mee bracht dronk ik weg.

Ook mijn kinderen kregen te maken met mijn angsten want ik werd een overbezorgde vader die net als hijzelf vroeger, ook de kans niet kreeg te ontwikkelen omdat alles gevaarlijk was, of te lang duurde of slecht was, of niet paste in het daarvoor bedachte hokje.

Ik deed niets aan mijn angsten, stak mijn kop in het zand en liet iedereen uiteindelijk in de steek.

Door mijn angsten glibberde ik glad als een aal door het leven.

Alles waar ik bang voor was moest ik omheen.

Ik ontkende dat ik bang was maar begon steeds meer te drinken.

Bang voor kritiek, ik kon niet met mijn angsten omgaan.

Ik durfde directe confrontatie met mensen niet aan.

Ik werd keer op keer geraakt en wist niet anders dan de pijn weg te drinken.

Ik voelde me ook diep ongelukkig in die periode.

Mijn leven was al stuurloos, voordat ik verslaafd werd aan drank.

Drank was nodig om te overleven.

Pas toen ik stopte met drinken ben ik gaan zoeken naar enig houvast in de kluwen van emoties

die op mij af kwam.

Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij het manneke uit mijn kindertijd.

Bij mijn natuurlijke kwaadheid die er vroeger niet mocht zijn.

Weer meegemaakt hoe mijn kwaadheid toen aanvoelde , voordat ze werd verboden.

Het emotionele kader uit mijn kinderjaren hervonden.

Hoera ik was niet gek, wat ik voelde klopte met de werkelijkheid.

Dat emotionele kader is uiteindelijk de basis geworden van mijn nieuw leven.

Door in Aktie te komen, begeleid door therapieën, lectuur uit het boeddhisme

en AA organisatie ben ik mijn angsten te lijf gegaan.

Zoals Spike al schreef, er door heen gaan, kijken wat er achter de angst zit.

Over het algemeen de ontkenning van het kind en egoïstische houding van de ouder.

Het heeft me goed gedaan, zo goed zelfs dat mijn verslaving er ver door op afstand is gezet.

Het is goed te weten dat men weer op mij kan vertrouwen, ik betrouwbaar ben en me niet meer

in allerlei bochten hoef te wringen om aan mijn trekken te komen.

Wonderlijk dat het vroeger zo verachtelijke woordje ‘liefde’ van een verbitterd verzopen oude knar

weer een aardige vriendelijke toegankelijke man heeft gemaakt.

Best iets om dankbaar voor te zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik denk ook niet dat iedereen het kan, Bol, je moet je er toch

echt bewust van zijn, ermee bezig zijn én gaan.

Anders blijf je misschien hangen in oude emoties en gevoelens,

dus het is ook een werkproces.

Nou weet ik wel hoe velen hier denken over therapie en zo,

maar toch wil ik aangeven dat als je een goéde hebt, je zoveel kunt

bereiken!!

Ik heb zelf een hele goede en alle onverteerbare herinneringen

ben ik nu aan het verteren, dat was hard nodig. En ik ben er zó blij mee,

er gaat weer een wereld voor me open.

Het is ook niet voor niets dat het me nu pas lukt, na 15 jaar, om daadwerkelijk

te stoppen met o.a. drank.

Voorlopig blijf ik in therapie, morgen mag ik weer.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

EmmaRoos, ik stuit op jouw verhaal

ben er eigenlijk stil van

dat mensen zo omgaan met hun kind

biologisch of niet, je neemt een kind op in je gezin

en ieder kind/mens is uniek

zo ook jij

kan me eerlijk gezegd niet indenken dat er zo gedacht werd

in ieder geval IK vind je een fijne mens zoals ik je lees!

blijf jezelf! :heart::sun:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dag allemaal,

Hier heeft het ook veel geregend vandaag, maar ik ben meestal behoorlijk tussen de buien doorgezeild.

@ Sha: bedankt voor het me op het dagpact zetten. We maken er weer een droge dag van. Rosa????? kom op meid.

@ Sofie: laatste grote klus die je zelf moet/kunt doen. Wat ben jij een hoop achterstalligheid uit het verleden aan het wegwerken. Mag ik een kilootje energie van je.:)

@ Albertina: ik had je gisteren nog willen vragen hoe het verder in je huis gegaan is, na het bekijken van de foto's. Zit je nog op schema?

Vanmiddag heb ik even "achteruit gebeden" toen ik weer thuiskwam van de fysiotherapie. Mijn mede-zijdeschildergenotes hadden vergeten mij te vermelden dat de afspraak naar vandaag was verschoven. Zij stond voor niets voor de deur en het ging voor de zoveelste keer niet door. Zo jammer.:angry:

Maar we overleven het wel.

Lytse.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Roos veel herkenning in wat je schrijft.

Ontroerend en erg pijnlijk.

Je hebt nog een weg te gaan.

Ik hoop voor jou met liefdevolle mensen om je heen.

Mensen die je wel de moeite waard vinden.

Waar je terecht kunt zonder je eerst in allerlei bochten te moeten wringen.

Het oude leed, de pijn is nooit helemaal weg.

Wordt wel minder door er over te praten, te schrijven, verwerken.

Ik wens je daarmee veel sterkte.

En Roos niets is het waard om te gaan drinken.

Je emotie mag er zijn, JIJ mag er zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat is ook niet makkelijk Snoepie dat geef ik toe maar we hebben geen andere keuze, we moeten met ons zelf aan de gang of we willen of niet.

Anders zou stoppen met drinken voor mij in ieder geval geen nut hebben. Ik ben gestopt omdat ik een anders leven wil. Niet meer een leven wat vast hangt aan zuipen en katers en een wereld die heel onecht is. Maar daar is lef voor nodig.

Ik denk dat iedere alci diep in zichzelf weet dat, als hij stopt of mindert met drinken, er een hele hoop onverwerkte gevoelens naar boven komen.

Ook denk ik dat er daarom zoveel alci's zijn die daar niet aan durven te gaan staan.

Daarom verdienen we hier allemaal een hele grote pluim. Wij zijn het gevecht wel aan gegaan, en zullen daar van winnen. voorbeelden zat hier.;)

Pffft Rudie:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Emma:present:

Wat fijn dat je je levensverhaal hier durft te delen. Ja je bent erg beschadigd en gekwetst. Helaas kan je het verleden niet veranderen, je kunt het alleen erkennen.

Wat ik heel belangrijk vind: je bent nu al langer volwassene, dan toen kind. Het is aan jou om die beschadigingen een plek te geven. Die pijn hoorde bij "toen".

Inmiddels heb je een gezin en een man die om je geeft. Diep in je zit natuurlijk nog dat stemmetje, maar de positieve ervaringen zullen steeds meer de negatieve doen verbleken.

Je bent weer zo goed bezig je leven op de rails te zetten! Kijk ook daarnaar en geloof het, als je man en kinderen je complimenten maken. Jíj bent nu verantwoordelijk voor je eigen leven en die mensen "van toen" zijn voltooid verleden tijd.

Veel liefs en ga ervoor,

Lytse.:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...