Uitgebriede uitleg over de AA

[safidepafi]

Ik was wat aan het browsen op het internet en kwam dit volgende artikel tegen en ik moet zeggen dat de werking van de AA me nog nooit zo duidelijk is uitgelegd.
Dus misschien dat er meer mensen zijn die twijfelen of ze bij de AA willen of mensen die niet snappen waarom ze steeds weer met die rot drank beginnen of mensen die proberen te minderen maar dat niet volhouden kunnen hier veel informatie vinden hoe de AA jouw kan helpen.
====================================================================

Sinds het ontstaan van de Anonieme Alcoholisten in 1935 heeft bijna iedereen wel eens iets gehoord of gelezen over deze internationale organisatie van ex-drinkers. AA heeft wereldwijd meer dan 2 miljoen aktieve deelnemers en ongeveer 100.000 werkgroepen, verdeeld over 170 landen.

Deze info is bestemd voor iedereen die een drankprobleem heeft, persoonlijk of in zijn naaste omgeving. Voor iedereen die iets wil weten over AA, om welke reden dan ook. In deze brochure presenteren wij een aantal vragen en antwoorden, die een beeld geven van een losjes georganiseerde beweging van mannen en vrouwen die één ding gemeen hebben: het verlangen zelf nuchter te blijven en andere alcoholisten te helpen nuchter te worden. AA'ers zijn geen idealistische helpers van medemensen-in-nood; hun verlangen andere alcoholisten te helpen is gebaseerd op een goed begrip voor eigenbelang. AA'ers hebben leren inzien dat hun eigen blijvende herstel in belangrijke mate afhankelijk is van hun contact met de nog lijdende alcoholist.

Noot:
In deze 'vrAAgbaak' komen de woorden 'alcoholist', 'hij', 'hem' en 'zijn' voor. Hier wordt steeds bedoeld 'alcoholist/alcoholiste', 'hij/zij', 'hem/haar', 'zijn/haar'. Uitsluitend omwille van de leesbaarheid is voor de neutrale 'mannelijke' vorm gekozen.

Alcoholisme en Alcoholisten
Vaak wordt alcoholisme beschouwd als een morele aangelegenheid; ook wordt het wel gezien als een ziekte. Hoe het ook zij, voor de alcoholist zelf zal het altijd een hoogst persoonlijke zaak blijven. De alcoholist die AA benadert, stelt vaak vragen die voortkomen uit zijn persoonlijke ervaring, teleurstelling, angst en hoop op een oplossing.

Wat is alcoholisme?
Er zijn veel uiteenlopende definities van dit woord. De uitleg die door de meeste AA'ers wordt begrepen en aanvaard is: "Alcoholisme is een ziekte, een voortschrijdende ziekte, waarvan men niet kan genezen, maar die net als sommige andere ziekten wel tot staan kan worden gebracht."
Dr. Bob (één van de oprichters van AA) zag deze ziekte als een combinatie van lichamelijke overgevoeligheid voor alcohol en een psychische gedrevenheid tot drinken, die niet door wilskracht alleen kan worden doorbroken. Mensen die niet met drinken kunnen ophouden, beschouwen zichzelf dikwijls als moreel zwak. AA ziet hen eenvoudig als mensen die ziek zijn, maar kunnen herstellen als ze bereid zijn een simpel programma te volgen. Wanneer alcoholisme zich eenmaal heeft geopenbaard, is men ziek. En er is niets immoreels aan ziek zijn. In dit stadium kan men met de vrije wil niets meer beginnen, omdat men de macht over alcohol heeft verloren. Het belangrijkste is dan om de feitelijke werkelijkheid van de ziekte te onderkennen en de hulp te aanvaarden die wordt geboden. Er moet een oprecht verlangen bestaan om 'beter te worden'. Onze ervaring is dat elke alcoholist die eerlijk met drinken wil ophouden, tot herstel kan komen.

Hoe weet ik of ik alcoholist ben?
Deze vraag kunt u alleen zelf beantwoorden. Velen van ons hebben vroeger van artsen, familieleden of vrienden te horen gekregen dat we geen alcoholist waren; dat we alleen maar een beetje wilskracht nodig hadden, een andere omgeving of wat meer rust. Dan zouden er geen moeilijkheden meer zijn. Wij zijn uiteindelijk bij AA gekomen omdat we, diep in onszelf, voelden dat we de alcohol niet de baas konden. We wilden af van de dwang tot drinken. Sommige alcoholisten maakten vreselijke dingen mee vóór ze konden toegeven de alcohol niet te kunnen hanteren. Stelen, liegen en bedriegen, misbruik van werkgever en familieleden. Maar anderen met een minder tragische levensgeschiedenis hebben ook de weg naar AA gevonden. Zij beseften tijdig dat ze de eerste verschijnselen vertoonden van een voortschrijdende ziekte. Zij wilden niet wachten tot het een 'voortgeschreden' ziekte zou zijn geworden. In AA circuleert het gezegde, dat niemand 'een beetje' alcoholist kan zijn. Men is alcoholist of men is het niet. En alleen u kunt beoordelen of alcohol, voor u, een niet meer te hanteren probleem is geworden.

Kan een alcoholist ooit weer 'normaal' drinken?
De ervaring leert, dat iemand die alcoholist is, dat ook altijd blijft. Zelfs na maanden of jaren van onthouding kunnen alcoholisten niet leren drinken op een manier die de maatschappij als normaal accepteert. Wanneer eenmaal de grens tussen zwaar drinken en onverantwoordelijk excessief drinken is overschreden, bestaat er geen weg terug. Er zijn maar weinig alcoholisten die opzettelijk drinken om in moeilijkheden te komen, maar moeilijkheden zijn wel het onvermijdelijk gevolg van drinken voor elke alcoholist. Na een tijd niet gedronken te hebben, kan een alcoholist op het idee komen te experimenteren met een glaasje bier of lichte wijn. Hij kan op het idee komen dat hij moeilijkheden kan vermijden door uitsluitend bij de maaltijden iets te drinken. Maar al heel gauw is het oude dwangpatroon in het drinken weer terug en drinkt hij excessief, ook al tracht hij bewust zijn drinken te beperken. Er blijven dus maar twee mogelijkheden open: verder drinken met alle steeds erger wordende gevolgen daarvan, of volledig af zien van elke poging tot drinken en een nieuwe constructieve manier van leven zoeken.

Mag een AA'er dus nooit meer alcohol drinken?
Het 'mag niet' is in AA een onbekende uitdrukking. Niemand zal gaan controleren of een andere AA'er wel of niet drinkt. Het simpele antwoord op deze vraag is, dat wanneer je alcoholist bent, je niet kunt riskeren iets aan te raken dat alcohol bevat, in welke vorm dan ook. Voor een alcoholist is één slokje alcohol teveel en zijn twintig glazen te weinig. Om zijn herstel te kunnen bestendigen, moet een alcoholist eenvoudig van alcohol afblijven, hoe onschuldig de vorm waarin deze wordt opgediend er ook uit mag zien. Natuurlijk zijn er maar weinig mensen die dronken worden van twee flesjes bier, dat weten we maar al te goed. En het kan heel best zijn dat een alcoholist zich een tijdje kan bepalen tot die twee flesjes. Maar vroeg of laat worden het er meer en dan begint de hele geschiedenis weer van voren af aan.

Ik drink met grote tussenpozen; heb ik nu ook AA nodig?
In AA zeggen we dat het er niet op aan komt hoe vaak of hoeveel u drinkt, het gaat er om hoe u drinkt. Probleemdrinkers kunnen soms weken, maanden, ja zelfs wel jaren zonder drank. En in deze periode denken ze niet eens aan drank. Zonder enige moeite kunnen ze de alcohol laten staan. Dan ineens, om de een of andere reden of zonder enige aanwijsbare reden, komt het tot een geweldige uitbarsting. Zij laten alles in de steek; werk, familie, vrienden enz. en storten zich in een roes die een dag, twee dagen maar ook een of meer weken kan duren. Wanneer het voorbij is zijn deze drinkers gewoonlijk vol, wroeging en nemen zij zich voor: "Dat nooit meer", maar na een tijdje gebeurt het toch weer! Deze periodedrinker is niet alleen voor zichzelf, maar ook voor zijn omgeving een raadsel. Het is maar niet te begrijpen dat hij zo weinig moeite heeft met alcohol in de periode tussen twee uitbarstingen en zo weinig zelfbeheersing als hij eenmaal aan het drinken slaat. Als zijn drinken hem in moeilijkheden brengt en als de tussenpozen tussen de uitbarstingen geleidelijk korter worden, dan kan hij maar beter de feiten onder ogen zien. Er is hier sprake van een alcoholprobleem en ook hier kan de eerste stap worden gezet op weg naar een positieve levenshouding volgens het AA-programma.

Anderen zeggen dat ik geen alcoholist ben, maar mijn drinken wordt steeds erger; heb ik AA nodig?
Het is niet zo verwonderlijk dat we van anderen te horen krijgen dat we geen alcoholist zijn. Wij geven een verkeerde voorstelling van zaken en zijn niet eerlijk over ons drankgebruik. Op die manier maken we het bijvoorbeeld artsen erg moeilijk een juist oordeel te vormen. Gelukkig slagen artsen er regelmatig in door de leugens heen te kijken en een goede diagnose te stellen. We kunnen niet vaak genoeg herhalen dat de drinker zelf uiteindelijk moet bepalen of hij alcoholist is. Het heeft geen nut dat artsen, familieleden of vrienden dit voor hem doen. Wanneer hij eenmaal zelf tot die erkenning komt, is de strijd in elk geval niet hopeloos meer, want dan kan hij gebruikmaken van allerlei vormen van hulp die hem worden geboden.

Kan iemand 'op eigen houtje' herstel verwerven door AA-literatuur te lezen?
Enkelen zijn er in geslaagd nuchter te blijven door het AA-herstelprogramma op zichzelf toe te passen en daarbij alleen door correspondentie in contact te blijven met andere AA'ers. Maar zodra zij daartoe gelegenheid hadden, hebben zij andere alcoholisten opgezocht met wie zijn hun herstel konden delen. De individuele AA'er kan zijn herstelprogramma het beste beleven samen met andere alcoholisten. Door het werken met anderen in de groep kan hij zowel steun vinden als inzicht verwerven en in de groep verliest hij het gevoel van eenzaamheid dat hem misschien door zijn drinken heeft gekweld. Omgekeerd zal de groepsbelevenis alleen hem niet kunnen helpen, deze wordt pas zinvol als hij zich bezint op het herstelprogramma en daarnaar tracht te leven.

Word ik niet bekend als alcoholist wanneer ik naar AA ga?
Anonimiteit is en blijft een essentieel kenmerk van onze gemeenschap. Traditioneel in AA is dat niemand zich ooit in het openbaar met naam en toenaam bekend maakt als AA'er. En zeker zal niemand ooit een ander als AA'er bekend maken. Iedereen die zich tot AA wendt, kan er van overtuigd zijn, dat hetgeen hij over zijn drinkprobleem heeft te vertellen, als strikt vertrouwelijk zal worden beschouwd.
De oudere AA'ers weten maar al te goed hoe de nieuweling zich voelt en zij kunnen zich heel goed herinneren hoeveel moeite ze hadden met hun angst om in verband te worden gebracht met dat nare woord `alcoholist'.
Zij die eenmaal in AA zijn vinden het meestal amusant te bedenken dat ze zich eens verbeeldden dat hun drinken een geheim was. De meeste alcoholisten raken in opspraak door hun gedrag in de drinkperiode. Het nieuws van hun verheugende ommekeer blijft meestal ook niet lang verborgen en wekt zelfs belangstelling. De meesten van ons vinden het - eenmaal nuchter - niet erg om eerlijk belangstellenden uit onze omgeving te vertellen hoe deze gelukkige wending tot stand gekomen is. Maar onder geen enkele. omstandigheid zal het contact met AA door iemand anders worden openbaar gemaakt dan door de betrokkene zelf en deze zal dit uitsluitend doen tegenover mensen die daar recht op hebben en er geen verkeerde uitleg aan geven. Onze anonimiteit beschermt niet alleen de individuele AA'ers, maar ook AA als gemeenschap. Want wat gebeurt er als iemand zich in het openbaar als AA'er bekend maakt en een tijdje later terugvalt in zijn oude kwaal? Tien tegen één dat de omgeving zal zeggen: "Zie je wel, die AA is ook niets!" Daar zijn het voortbestaan van AA als gemeenschap en het geluk van de AA'ers mee gemoeid!

Ik kan geen zaken doen als ik niet drink. Hoe moet dat nou?
Het is een feit dat in het zakenleven de borrel vaak een rol speelt bij het leggen van nieuwe contacten en het onderhouden van relaties. Vele AA'ers weten best dat ze vroeger wel eens goede zaken hebben gedaan 'met een borreltje'. Ze weten echter ook dat ze nog veel meer goede zaken hebben verspeeld door datzelfde borreltje. En wanneer ze eenmaal nuchter zijn, zien ze dat een verbazingwekkende hoeveelheid transacties wordt afgesloten zonder dat er alcohol aan te pas komt. Dit hoeft niet te betekenen dat AA'ers nu plotseling alle vrienden en relaties die wel eens wat drinken, gaan vermijden. Zelf weten ze echter dat ze het zonder alcohol beter kunnen.

Kan AA mensen helpen die helemaal "aan de grond zitten"?
Onze ervaring leert dat iedereen die eerlijk tegenover zichzelf is, met drinken op kan houden door het AAprogramma te volgen, ongeacht de financiële of sociale achtergrond. Het fundamentele probleem is voor ons allemaal hetzelfde en geen enkele AA'er wordt beoordeeld op grond van zijn banksaldo, zijn manier van spreken of de kleding die hij draagt. Het enige dat van belang is als iemand bij ons komt voor hulp, is de vraag of hij het oprechte verlangen heeft om te stoppen met drinken.

Zijn er ook mensen die bij AA komen nadat ze het drinken al hebben opgegeven?
De meesten van ons hebben zich tot AA gewend op het dieptepunt van onze drinkperiode, maar dit is niet altijd het geval. Er zijn er onder ons die zich pas bij AA aansloten nadat ze met drinken waren gestopt.

Waarom gingen deze mensen achteraf toch nog naar AA?
Naar ze zelf zeggen, omdat ze weliswaar niet dronken, maar zich diep ongelukkig voelden voordat ze met AA kennis maakten. Hun reeds bereikte nuchterheid werd in AA tot een gelukkiger toestand omgebogen. Zij ondergingen hetzelfde verschijnsel als iedereen in AA, namelijk dat nuchterheid en herstel zinvoller en verheugender worden wanneer ze met anderen worden gedeeld.

Waarom helpt AA mensen met een alcoholprobleem?
AA'ers hebben 'eigen' bedoelingen bij hun pogingen andere alcoholisten te helpen. In de eerste plaats weten ze uit ervaring dat dit helpen een grote steun is bij het behouden van eigen nuchterheid. Het geeft zin aan hun eigen leven en de voortdurende confrontatie met wat zij vroeger zelf beleefden, maakt het gemakkelijker te grote zelfverzekerdheid, die tot een terugval zou kunnen leiden, te vermijden. AA'ers die hun tijd en energie geven in een poging anderen te helpen, vinden het zelden moeilijk om zelf nuchter te blijven. In de tweede plaats willen AA'ers andere alcoholisten helpen om een schuld te vereffenen. De enige manier om onze dankbaarheid te tonen voor hetgeen AA voor ons deed, is door de AA-gedachte door te geven aan anderen, zoals anderen ons destijds AA doorgaven. Herstel van alcoholisme is niet te koop. Het moet worden verkregen en om het te behouden kan men dit herstel het beste delen met anderen. AA is traditioneel afkerig van het werven van deelnemers. Wij zullen nooit proberen iemand "lid te maken" tenzij de persoon in kwestie zelf hulp zoekt en met drinken wil ophouden. Ook neemt AA traditioneel geen financiële hulp aan, maar bedruipen wij onszelf.

De AA-Gemeenschap
Wanneer iemand er eenmaal van overtuigd is alcoholist te zijn en de hulp van AA wil aanvaarden, blijft er bij deze persoon een aantal vragen bestaan omtrent de aard, structuur en geschiedenis van de AA-organisatie.

Hier volgen enkele van de meest voorkomende vragen:

Wat is AA?
De letters AA staan voor Anonieme Alcoholisten of, internationaal gezien, Alcoholics Anonymous. De algemeen gebruikelijke omschrijving van AA vindt u op de achterzijde van deze brochure. Wat de mannen en vrouwen in AA met elkaar gemeen hebben is het alcoholprobleem. In AA vindt u uitsluitend ex-drinkers, die tot de ontdekking kwamen dat ze de alcohol niet konden hanteren en dit ook nooit zouden kunnen leren. Dit betekent dat wij, om behoorlijk te kunnen leven, met drinken moeten stoppen en dit ook moeten blijven volhouden. Dit betekent ook dat we, wanneer we ooit weer met drinken beginnen, weer in dezelfde vicieuze cirkel terechtkomen, want wij zijn en blijven alcoholist. Het belangrijkste woord in de AA-definitie is het woord `gezamenlijk'. Ieder van ons heeft persoonlijk gefaald in de worsteling met het alcoholprobleem. Gezamenlijk delen wij onze ervaring, kracht en het vertrouwen dat wij kunnen leven zonder alcohol en, in de meeste gevallen, zonder buitensporig verlangen naar alcohol of naar de roes die alcohol ons kan geven. Een andere manier om AA te beschrijven is door een indruk te geven van de structuur van onze beweging. AA telt op het moment meer dan 2 miljoen deelnemers, in naar schatting 100.000 groepen over 170 landen verdeeld. De groepen houden regelmatig bijeenkomsten, die in drie soorten kunnen worden onderverdeeld:
1.'gesloten' bijeenkomsten, alleen voor alcoholisten toegankelijk, die minstens eenmaal per week worden gehouden;
2.'open' bijeenkomsten toegankelijk voor AA'ers, hun familieleden en vrienden, die enige malen per jaar worden gehouden;
3. 'openbare' bijeenkomsten, plaatselijk of regionaal, waarbij AA allerlei personen uitnodigt die door de aard van hun beroep of positie bij het alcoholprobleem betrokken zijn (zoals artsen, juristen, sociaal-werkers en geestelijken).
Er bestaan ook AA-groepen binnen de muren van psychiatrische inrichtingen, gevangenissen en verslavingsklinieken.

Hoe is AA ontstaan?
AA is ontstaan uit de ontmoeting (in 1935 te Akron, Ohio) tussen een New Yorkse effectenhandelaar en een plaatselijke chirurg. De man uit New York, Bill W., die al enige tijd nuchter was, raakte in Akron in een situatie waarin hij voelde weer te zullen gaan drinken tenzij hij over zijn probleem kon praten met een andere alcoholist. Hij trachtte met een alcoholist in contact te komen en vond tenslotte Dr. Bob, die nog diep in de vicieuze cirkel van het drinken verstrikt was. De twee slaagden erin samen nuchter te blijven en vonden dat ze hierin zeer gesteund werden door actief andere alcoholisten te overtuigen van de mogelijkheid van een nuchter leven. In de loop van de volgende vijf jaar groeide langzaam een nieuwe beweging, zonder enige organisatie of literatuur. Groepen van alcoholisten vormden zich in Akron, New York, Cleveland en nog een paar plaatsen.
In 1939 verscheen het boek Alcoholics Anonymous, waaraan AA haar naam heeft ontleend. Door deze publicatie en de steun van een aantal niet-alcoholisten begon de jonge beweging in Amerika en daarna ook internationaal bekendheid te krijgen. In New York werd een klein kantoor geopend waar de steeds talrijker wordende vragen om hulp en inlichtingen werden behandeld; in de loop der jaren is uit dit kantoor het hoofdkwartier van de internationale AA-beweging gegroeid.

Wat zijn de reglementen In AA?
Tot de unieke trekken van AA (zowel in de plaatselijke groepen als internationaal) behoort de afwezigheid van reglementen, voorschriften of wetten. Zo is er bijvoorbeeld geen enkel voorschrift omtrent het aantal bijeenkomsten dat een "lid" behoort bij te wonen. Zelfs het deelnemerschap is niet anders geregeld dan door de traditie die zegt: "Het enige vereiste voor AA-deelnemerschap is het verlangen op te houden met drinken." We spreken liever van deelnemers. Natuurlijk is het voor de groepen een ongeschreven wet dat luidruchtige dronken lieden uit de bijeenkomsten worden geweerd. Zulke binnenlopers worden gewoonlijk apart genomen en een poging wordt gedaan om ze veilig thuis te brengen; verdere contacten worden dan de volgende dag gelegd!

Wat kost het AA-deelnemerschap?
Door zich bij AA aan te sluiten neemt men geen enkele financiële verplichting op zich. Het AAprogramma tot herstel van alcoholisme is ter beschikking van iedereen, of hij nu volkomen 'blut' is of miljonair. Het is gebruikelijk dat bij AAbijeenkomsten 'met de hoed' wordt rondgegaan. Van hetgeen op deze manier is bijeengebracht worden de huur van de groepsruimte en de koffie betaald. Het dan nog overgebleven geld wordt op gezette tijden overgemaakt aan de penningmeester van de regio waartoe de werkgroep behoort. De regio-penningmeester maakt het geld van alle groepen uit de regio over op de rekening van AA Nederland. Uit deze volkomen vrijwillige bijdragen van de groepen wordt de landelijke of internationale centrale dienstverlening bekostigd, zoals AA-literatuur, hulp bij het oprichten van nieuwe groepen, het geven van voorlichting op scholen, in ziekenhuizen, gevangenissen en verslavingsklinieken; in Nederland bijvoorbeeld het laten drukken van folders die weer ter beschikking worden gesteld van de groepen, de kosten van de landelijke 24-uurs-hulplijn en uiteraard de kosten van het Algemeen Dienstenbureau. Het voornaamste punt is dat het AA-deelnemerschap op geen enkele wijze afhankelijk is van financiële draagkracht. De AA-beweging wordt geheel in stand gehouden door vrijwillige bijdragen van AA'ers; financiële hulp van niet-alcoholisten of subsidies worden niet geaccepteerd.

Wie bestuurt AA?
AA kent geen bestuur in de gebruikelijke zin van het woord. Het ligt echter voor de hand dat zelfs in een zo informele beweging als AA bepaalde organiserende taken moeten worden verricht. In de groepen moet worden gezorgd voor het huren van een ruimte voor de bijeenkomsten; er moet worden gezorgd voor koffie; aanvragen om hulp of inlichtingen moeten worden afgehandeld of naar het Algemeen Dienstenbureau verwezen; contacten met andere groepen worden onderhouden. De groepen kiezen uit hun midden AA'ers die voor deze dienende taken verantwoordelijk willen zijn. Op landelijk en internationaal niveau worden eveneens bepaalde taken verricht. Literatuur wordt geschreven, gedrukt en verspreid. Contacten met nieuwe en oude groepen worden onderhouden. Vragen om inlichtingen worden beantwoord. Voorlichting over AA moet beschikbaar zijn voor onder andere artsen, geestelijken en maatschappelijk werkers. Relaties met de pers en andere voorlichtende media moeten worden geregeld. Internationaal worden deze zaken behandeld door de `General Service Board of AA' in New York. Hier in Nederland werken verschillende landelijke commissies ten behoeve van de AA-groepen in de Stichting Werkgroepen AA Nederland, waarbij uiteindelijk de verantwoordelijkheid wordt gedragen door de `Algemene Dienstenraad' waarin vertegenwoordigers van alle Nederlandse regio's zitting hebben, alsmede de coordinatoren van de landelijke commissies. Deze raad legt op zijn beurt jaarlijks weer rekenschap af aan de `Algemene Dienstenconferentie', waarin ook alle AA-groepen in Nederland vertegenwoordigd zijn. Het antwoord op de vraag wie AA bestuurt is: Alle AA'ers samen, in een uniek democratisch bestel zonder centraal `bestuur' en met een minimum aan formele organisatie.

Is AA een religieus genootschap?
Neen, want AA vereist van haar deelnemers geen bepaald godsdienstig belijden. Alhoewel veel geestelijke leiders AA erkennen en enthousiast steunen, is er toch geen enkele band tussen AA en enigerlei religieuze organisatie. In AA vinden we onder andere katholieken, protestanten, joden, boeddhisten en mensen die zichzelf beschouwen als atheïst of agnosticus. Ongetwijfeld is het AA-herstelprogramma gebaseerd op aanvaarding van bepaalde spirituele waarden. Individuele AA'ers zijn vrij in hun interpretatie van die waarden, en hebben eveneens de vrijheid die waarden af te wijzen. Het is echter onze ervaring dat weinigen dit laatste op den duur volhouden. De alcoholist die zich tot AA wendt, moet erkennen zijn drinken niet te kunnen beheersen. Voor hem is alcohol een macht geworden die zijn eigen kracht te boven gaat. AA nu stelt hem voor dat, om nuchterheid te bereiken en te behouden, de alcoholist zich overgeeft aan en vertrouwt op een andere macht die groter is dan hijzelf. Sommigen vinden deze `hogere macht' in de God zoals zij die hebben leren kennen. Sommigen beschouwen de AA-groep als `hun' hogere macht. Sommigen hebben er weer heel andere opvattingen over. De meerderheid in AA komt echter vroeger of later tot het begrip van een "Hogere Macht zoals ieder van ons Hem persoonlijk aanvaardt." Alhoewel veel alcoholisten in het begin aarzelend en onzeker reageren wanneer ze woorden als 'God' of `hogere macht' in de AA-literatuur tegenkomen of op bijeenkomsten horen gebruiken, ontdekken ze al spoedig dat ze in AA volkomen vrij worden gelaten wat betreft de manier waarop ze dit hoogst persoonlijke vraagstuk benaderen en oplossen.

Is AA een geheelonthoudersorganisatie?
Neen, AA staat in geen enkel verband met geheelonthoudersbewegingen. Traditioneel neemt AA geen standpunt in waar het openbare controversen betreft, en natuurlijk behoort de geheelonthouding-als-principe tot wat men dan 'controversen' noemt. Men heeft de houding van een AA'er met betrekking tot alcohol wel eens vergeleken met de houding van een hooikoortspatiënt ten opzichte van hooi! Dat is natuurlijk heel iets anders, dan de doelstelling van de geheelonthouder, die algehele abstinentie als ideaal ziet en nastreeft. De meeste AA'ers vinden alcohol iets dat voor sommigen vergif is, maar voor de meesten een hanteerbaar sociaal smeermiddeltje. Dit neemt niet weg dat als een AA'er persoonlijk zich bij een geheelonthoudersbeweging wil aansluiten, daartegen van de kant van AA geen enkel bezwaar kan bestaan.

Zijn er veel vrouwelijke alcoholisten in AA?
In de Verenigde Staten telt men op iedere drie AA'ers één vrouwelijke alcoholist. In Nederland lijkt dat aantal lager te liggen. Dit komt misschien omdat hier minder vrouwelijke alcoholisten zijn, of omdat zij hun moeilijkheden langer geheim houden. De ongunstige bijklank, die het woord 'alcoholisme' heeft, wordt bijzonder versterkt wanneer het wordt gebruikt voor vrouwelijke alcoholisten. In het algemeen geloven we dat vrouwelijke alcoholisten het wellicht extra moeilijk hebben. Toch wordt in AA geen onderscheid gemaakt tussen mannen en vrouwen. Wat ook hun achtergronden én de achtergronden van hun drinken mogen zijn, iedere alcoholist kan in AA herstel vinden; vrouw of man. Dat is gelukkig bewezen. Het is niet meer dan natuurlijk dat vrouwen zich vooral met vrouwelijke alcoholisten bezighouden in AA. Niemand kan zo met een alcoholist meeleven als een andere alcoholist; niemand kan zó met een vrouwelijke alcoholist meeleven als een andere vrouwelijke alcoholist.

Zijn er veel jonge mensen in AA?
Een van de meest hoopgevende verschijnselen in de groeiende AA is dat steeds meer jongeren zich met het AA-herstelprogramma redden vóór hun drinken heeft geleid tot een complete catastrofe. Zo langzamerhand raakt men bekend met het progressieve karakter van de `ziekte die alcoholisme heet' en vele jongeren beseffen dat het beter is meteen iets aan hun kwaal te doen dan te wachten tot het allemaal veel moeilijker is geworden. In het begin heeft men gedacht dat AA typisch iets was voor alcoholisten die alles door hun drinken hadden verloren. Tegenwoordig zijn er onder de AA'ers al mensen van even in de twintig, en velen komen tot bezinning vóór ze hun baan of hun familie of allebei hebben verloren, vóór ze in een gevangenis, verslavingskliniek of een psychiatrische inrichting terechtkomen. Deze jongeren zien in dat ze alcoholist zijn en dat het geen zin heeft toe te staan dat de kwaal zijn onherroepelijk desastreuze loop neemt. Hun poging herstel te vinden is even eerlijk als die van de ouderen, die geen gelegenheid hadden zich eerder tot AA te wenden. Wanneer ze eenmaal bij AA. zijn wordt er geen onderscheid gemaakt tussen de `erge' en de 'niet zo erge' gevallen. Iedereen begint een nieuw leven bij dezelfde mijlpaal: hun laatste borrel.

De AA-Groepen
De plaatselijke groepen met hun geregelde bijeenkomsten vormen het `gezicht' van AA ten opzichte van de nieuweling; deze plaatselijke groepsbijeenkomsten zijn het eerste `thuis' van de AA'er en vormen het klimaat waarin hij tot herstel kan komen. Deze bijeenkomsten zijn in verschillende opzichten uniek en kunnen een onwennige nieuweling wat vreemd voorkomen. De volgende vragen en antwoorden illustreren hoe een AA bijeenkomst verloopt en hoe de nieuweling daaraan kan wennen.

Hoe wordt iemand deelnemer van AA?
Niemand 'wordt lid' van AA in de gebruikelijke zin van het woord. Je kunt deelnemer worden. Men hoeft geen aanmeldingsformulier in te vullen, want de groepen houden er geen deelnemerslijsten op na. Er wordt geen entree geheven, geen contributie betaald, er is geen ballotage of iets van dien aard. De meesten komen in contact met AA doordat ze eenvoudig een bijeenkomst van de plaatselijke groep komen bijwonen. Tot deze stap kunnen ze op verschillende manieren komen. Hun arts, maatschappelijk werker of geestelijk raadsman kan het telefoonnummer van het Algemeen Dienstenbureau of de plaatselijke AA-groep hebben gegeven. Het nummer kan opgezocht zijn in de plaatselijke krant of op de website van AA Nederland. Een consultatiebureau voor alcohol kan het adres hebben gegeven of het kan gevonden zijn op een folder die door de plaatselijke groepen verspreid worden onder bijvoorbeeld artsen, apothekers en buurthuizen. Het is ook mogelijk dat ze in contact met AA kwamen terwijl ze in een kliniek werden verpleegd of in een gevangenis zaten. AA'ers gaan daar regelmatig op bezoek en houden er groepsavonden, waar iedereen welkom is die een alcoholprobleem heeft en daaraan iets wil doen. Vrienden of kennissen maken dikwijls iemand met alcohol- problemen attent op het bestaan van AA. Kortom, er zijn inderdaad zeer vele wegen die naar Rome leiden. Als iemand voor het eerst contact zoekt met een groep of voor het eerst een groep bezoekt wordt hem meestal iets verteld over AA. Hij verneemt hoe AA andere alcoholisten heeft geholpen; hij verneemt een aantal feiten over AA en over het alcoholisme en hij krijgt wat literatuur; allemaal dingen die hem kunnen helpen zelf te bepalen of hij eerlijk verlangt met drinken op te houden. Dat verlangen is immers het enige vereiste voor 'AA-deelnemerschap'. De nieuweling zal de raad krijgen de bijeenkomsten bij te wonen en niet te gauw met een oordeel klaar te staan. Hij zal een aantal telefoonnummers krijgen die hij kan gebruiken wanneer hij buiten de groepsavonden contact of steun zoekt. Niemand zal erop aandringen dat hij "lid wordt". Hij moet zelf de keuze maken en als hij, na een aantal groepsbijeenkomsten te hebben bijgewoond, mocht besluiten dat AA niets voor hem is, dan zal niemand er bezwaar tegen maken dat hij verder wegblijft.

Mag ik mijn vrienden en familie meebrengen naar een groepsavond?
De gewone, geregelde AA-bijeenkomsten zijn `gesloten' bijeenkomsten, waar uitsluitend alcoholisten welkom zijn. AA ziet echter in dat het van belang is de familieleden en vrienden van AA'ers een idee te geven van wat 'hun' alcoholist nu eigenlijk in AA zoekt (en vindt). Daarom worden op gezette tijden 'open' avonden georganiseerd, waar vrienden en familieleden hartelijk welkom zijn. Op zulke open avonden vertelt een aantal AA'ers over hun persoonlijke ervaringen; ze geven hun persoonlijke visie op het AA-herstelprogramma en beantwoorden dikwijls vragen die door de aanwezigen worden gesteld. Voor vrienden of familie van alcoholisten is er AlAnon en voor kinderen van alcoholisten is er ACA. In deze Al-Anon familiegroepen ontmoeten de partners van AA'ers elkaar geregeld en helpen elkaar op ongeveer dezelfde manier als AA'ers dit doen.

Hoe vaak moet een AA'er een groepsbijeenkomst bijwonen?
Men vroeg Abraham Lincoln eens hoe lang een man moest zijn. Hij gaf het klassiek geworden antwoord: "Lang genoeg om tot de grond te reiken." AA'ers moeten niet een bepaald aantal bijeenkomsten gedurende een bepaalde periode bijwonen. Dit is zuiver een kwestie van persoonlijke voorkeur en behoefte. De meeste AA'ers zorgen ervoor ten minste eenmaal per week een groepsavond bij te wonen om hun contact met het AA-herstelprogramma in stand te houden. Anderen zijn bijna elke avond wel op één of andere AA-groepsavond te vinden. De nieuweling zal vaak de vriendelijke raad krijgen de wekelijkse groepsavonden niet over te slaan. Deze raad is gebaseerd op de ervaring van de meeste AA'ers dat de kwaliteit van hun nuchterheid achteruit gaat als ze te lang achtereen van bijeenkomsten wegblijven. Velen weten uit ervaring dat laksheid in dit opzicht heel gemakkelijk tot een terugval leidt. Vroeg of laat probeert bijna elke alcoholist het alleen klaar te spelen. Bijna iedereen vindt dit al gauw onmogelijk en in elk geval minder plezierig, dan het gezamenl

[safidepafi]

even naar boven gehaald naar aanleiding van en vraag vandaag

[safidepafi]

omhoog gehaald voor Floortje

[Kate]

Er worden wel eens vragen gesteld over de 12 stappen van de AA.
Vaak is er weerzin door het gebruik van het woord God in de stappen. Dit mag echter geinterpreteerd worden zoals je zelf wilt.

Tip: een interpretatie van de 12 stappen door iemand zonder geloof in God. Elke interpretatie is heel persoonlijk, dus het is maar een persoonlijke versie.
Zie www.aazondergod.com
- spiritueel hoekje
- 12 stappen van de vrijzinnige.

Wie weet heeft iemand er wat aan.

groetjes,
Kate

[Ziza]

For Today --



Symptoms:

We were having trouble with personal relationships,

we couldn't control our emotional natures, we were

a prey to misery and depression, we couldn't make a

living, we had a feeling of uselessness, we were full

of fear, we were unhappy, we couldn't seem to be of

real help to other people.



-- Alcoholics Anonymous, page 52



**********************************************************************



Problem:

We could wish to be moral, we could wish to be

philosophically comforted, in fact, we could will these

things with all our might, but the needed power wasn't

there. Our human resources, as marshalled by the will,

were not sufficient; they failed utterly.



-- Alcoholics Anonymous, page 45



**********************************************************************



Solution:

-- Alcoholics Anonymous, pages 86, 87, 88

Text

[Myle]

Op 21-8-2007 om 16:54 zei safidepafi:

Ik was wat aan het browsen op het internet en kwam dit volgende artikel tegen en ik moet zeggen dat de werking van de AA me nog nooit zo duidelijk is uitgelegd.
Dus misschien dat er meer mensen zijn die twijfelen of ze bij de AA willen of mensen die niet snappen waarom ze steeds weer met die rot drank beginnen of mensen die proberen te minderen maar dat niet volhouden kunnen hier veel informatie vinden hoe de AA jouw kan helpen.
====================================================================

Sinds het ontstaan van de Anonieme Alcoholisten in 1935 heeft bijna iedereen wel eens iets gehoord of gelezen over deze internationale organisatie van ex-drinkers. AA heeft wereldwijd meer dan 2 miljoen aktieve deelnemers en ongeveer 100.000 werkgroepen, verdeeld over 170 landen.

Deze info is bestemd voor iedereen die een drankprobleem heeft, persoonlijk of in zijn naaste omgeving. Voor iedereen die iets wil weten over AA, om welke reden dan ook. In deze brochure presenteren wij een aantal vragen en antwoorden, die een beeld geven van een losjes georganiseerde beweging van mannen en vrouwen die één ding gemeen hebben: het verlangen zelf nuchter te blijven en andere alcoholisten te helpen nuchter te worden. AA'ers zijn geen idealistische helpers van medemensen-in-nood; hun verlangen andere alcoholisten te helpen is gebaseerd op een goed begrip voor eigenbelang. AA'ers hebben leren inzien dat hun eigen blijvende herstel in belangrijke mate afhankelijk is van hun contact met de nog lijdende alcoholist.

Noot:
In deze 'vrAAgbaak' komen de woorden 'alcoholist', 'hij', 'hem' en 'zijn' voor. Hier wordt steeds bedoeld 'alcoholist/alcoholiste', 'hij/zij', 'hem/haar', 'zijn/haar'. Uitsluitend omwille van de leesbaarheid is voor de neutrale 'mannelijke' vorm gekozen.

Alcoholisme en Alcoholisten
Vaak wordt alcoholisme beschouwd als een morele aangelegenheid; ook wordt het wel gezien als een ziekte. Hoe het ook zij, voor de alcoholist zelf zal het altijd een hoogst persoonlijke zaak blijven. De alcoholist die AA benadert, stelt vaak vragen die voortkomen uit zijn persoonlijke ervaring, teleurstelling, angst en hoop op een oplossing.

Wat is alcoholisme?
Er zijn veel uiteenlopende definities van dit woord. De uitleg die door de meeste AA'ers wordt begrepen en aanvaard is: "Alcoholisme is een ziekte, een voortschrijdende ziekte, waarvan men niet kan genezen, maar die net als sommige andere ziekten wel tot staan kan worden gebracht."
Dr. Bob (één van de oprichters van AA) zag deze ziekte als een combinatie van lichamelijke overgevoeligheid voor alcohol en een psychische gedrevenheid tot drinken, die niet door wilskracht alleen kan worden doorbroken. Mensen die niet met drinken kunnen ophouden, beschouwen zichzelf dikwijls als moreel zwak. AA ziet hen eenvoudig als mensen die ziek zijn, maar kunnen herstellen als ze bereid zijn een simpel programma te volgen. Wanneer alcoholisme zich eenmaal heeft geopenbaard, is men ziek. En er is niets immoreels aan ziek zijn. In dit stadium kan men met de vrije wil niets meer beginnen, omdat men de macht over alcohol heeft verloren. Het belangrijkste is dan om de feitelijke werkelijkheid van de ziekte te onderkennen en de hulp te aanvaarden die wordt geboden. Er moet een oprecht verlangen bestaan om 'beter te worden'. Onze ervaring is dat elke alcoholist die eerlijk met drinken wil ophouden, tot herstel kan komen.

Hoe weet ik of ik alcoholist ben?
Deze vraag kunt u alleen zelf beantwoorden. Velen van ons hebben vroeger van artsen, familieleden of vrienden te horen gekregen dat we geen alcoholist waren; dat we alleen maar een beetje wilskracht nodig hadden, een andere omgeving of wat meer rust. Dan zouden er geen moeilijkheden meer zijn. Wij zijn uiteindelijk bij AA gekomen omdat we, diep in onszelf, voelden dat we de alcohol niet de baas konden. We wilden af van de dwang tot drinken. Sommige alcoholisten maakten vreselijke dingen mee vóór ze konden toegeven de alcohol niet te kunnen hanteren. Stelen, liegen en bedriegen, misbruik van werkgever en familieleden. Maar anderen met een minder tragische levensgeschiedenis hebben ook de weg naar AA gevonden. Zij beseften tijdig dat ze de eerste verschijnselen vertoonden van een voortschrijdende ziekte. Zij wilden niet wachten tot het een 'voortgeschreden' ziekte zou zijn geworden. In AA circuleert het gezegde, dat niemand 'een beetje' alcoholist kan zijn. Men is alcoholist of men is het niet. En alleen u kunt beoordelen of alcohol, voor u, een niet meer te hanteren probleem is geworden.

Kan een alcoholist ooit weer 'normaal' drinken?
De ervaring leert, dat iemand die alcoholist is, dat ook altijd blijft. Zelfs na maanden of jaren van onthouding kunnen alcoholisten niet leren drinken op een manier die de maatschappij als normaal accepteert. Wanneer eenmaal de grens tussen zwaar drinken en onverantwoordelijk excessief drinken is overschreden, bestaat er geen weg terug. Er zijn maar weinig alcoholisten die opzettelijk drinken om in moeilijkheden te komen, maar moeilijkheden zijn wel het onvermijdelijk gevolg van drinken voor elke alcoholist. Na een tijd niet gedronken te hebben, kan een alcoholist op het idee komen te experimenteren met een glaasje bier of lichte wijn. Hij kan op het idee komen dat hij moeilijkheden kan vermijden door uitsluitend bij de maaltijden iets te drinken. Maar al heel gauw is het oude dwangpatroon in het drinken weer terug en drinkt hij excessief, ook al tracht hij bewust zijn drinken te beperken. Er blijven dus maar twee mogelijkheden open: verder drinken met alle steeds erger wordende gevolgen daarvan, of volledig af zien van elke poging tot drinken en een nieuwe constructieve manier van leven zoeken.

Mag een AA'er dus nooit meer alcohol drinken?
Het 'mag niet' is in AA een onbekende uitdrukking. Niemand zal gaan controleren of een andere AA'er wel of niet drinkt. Het simpele antwoord op deze vraag is, dat wanneer je alcoholist bent, je niet kunt riskeren iets aan te raken dat alcohol bevat, in welke vorm dan ook. Voor een alcoholist is één slokje alcohol teveel en zijn twintig glazen te weinig. Om zijn herstel te kunnen bestendigen, moet een alcoholist eenvoudig van alcohol afblijven, hoe onschuldig de vorm waarin deze wordt opgediend er ook uit mag zien. Natuurlijk zijn er maar weinig mensen die dronken worden van twee flesjes bier, dat weten we maar al te goed. En het kan heel best zijn dat een alcoholist zich een tijdje kan bepalen tot die twee flesjes. Maar vroeg of laat worden het er meer en dan begint de hele geschiedenis weer van voren af aan.

Ik drink met grote tussenpozen; heb ik nu ook AA nodig?
In AA zeggen we dat het er niet op aan komt hoe vaak of hoeveel u drinkt, het gaat er om hoe u drinkt. Probleemdrinkers kunnen soms weken, maanden, ja zelfs wel jaren zonder drank. En in deze periode denken ze niet eens aan drank. Zonder enige moeite kunnen ze de alcohol laten staan. Dan ineens, om de een of andere reden of zonder enige aanwijsbare reden, komt het tot een geweldige uitbarsting. Zij laten alles in de steek; werk, familie, vrienden enz. en storten zich in een roes die een dag, twee dagen maar ook een of meer weken kan duren. Wanneer het voorbij is zijn deze drinkers gewoonlijk vol, wroeging en nemen zij zich voor: "Dat nooit meer", maar na een tijdje gebeurt het toch weer! Deze periodedrinker is niet alleen voor zichzelf, maar ook voor zijn omgeving een raadsel. Het is maar niet te begrijpen dat hij zo weinig moeite heeft met alcohol in de periode tussen twee uitbarstingen en zo weinig zelfbeheersing als hij eenmaal aan het drinken slaat. Als zijn drinken hem in moeilijkheden brengt en als de tussenpozen tussen de uitbarstingen geleidelijk korter worden, dan kan hij maar beter de feiten onder ogen zien. Er is hier sprake van een alcoholprobleem en ook hier kan de eerste stap worden gezet op weg naar een positieve levenshouding volgens het AA-programma.

Anderen zeggen dat ik geen alcoholist ben, maar mijn drinken wordt steeds erger; heb ik AA nodig?
Het is niet zo verwonderlijk dat we van anderen te horen krijgen dat we geen alcoholist zijn. Wij geven een verkeerde voorstelling van zaken en zijn niet eerlijk over ons drankgebruik. Op die manier maken we het bijvoorbeeld artsen erg moeilijk een juist oordeel te vormen. Gelukkig slagen artsen er regelmatig in door de leugens heen te kijken en een goede diagnose te stellen. We kunnen niet vaak genoeg herhalen dat de drinker zelf uiteindelijk moet bepalen of hij alcoholist is. Het heeft geen nut dat artsen, familieleden of vrienden dit voor hem doen. Wanneer hij eenmaal zelf tot die erkenning komt, is de strijd in elk geval niet hopeloos meer, want dan kan hij gebruikmaken van allerlei vormen van hulp die hem worden geboden.

Kan iemand 'op eigen houtje' herstel verwerven door AA-literatuur te lezen?
Enkelen zijn er in geslaagd nuchter te blijven door het AA-herstelprogramma op zichzelf toe te passen en daarbij alleen door correspondentie in contact te blijven met andere AA'ers. Maar zodra zij daartoe gelegenheid hadden, hebben zij andere alcoholisten opgezocht met wie zijn hun herstel konden delen. De individuele AA'er kan zijn herstelprogramma het beste beleven samen met andere alcoholisten. Door het werken met anderen in de groep kan hij zowel steun vinden als inzicht verwerven en in de groep verliest hij het gevoel van eenzaamheid dat hem misschien door zijn drinken heeft gekweld. Omgekeerd zal de groepsbelevenis alleen hem niet kunnen helpen, deze wordt pas zinvol als hij zich bezint op het herstelprogramma en daarnaar tracht te leven.

Word ik niet bekend als alcoholist wanneer ik naar AA ga?
Anonimiteit is en blijft een essentieel kenmerk van onze gemeenschap. Traditioneel in AA is dat niemand zich ooit in het openbaar met naam en toenaam bekend maakt als AA'er. En zeker zal niemand ooit een ander als AA'er bekend maken. Iedereen die zich tot AA wendt, kan er van overtuigd zijn, dat hetgeen hij over zijn drinkprobleem heeft te vertellen, als strikt vertrouwelijk zal worden beschouwd.
De oudere AA'ers weten maar al te goed hoe de nieuweling zich voelt en zij kunnen zich heel goed herinneren hoeveel moeite ze hadden met hun angst om in verband te worden gebracht met dat nare woord `alcoholist'.
Zij die eenmaal in AA zijn vinden het meestal amusant te bedenken dat ze zich eens verbeeldden dat hun drinken een geheim was. De meeste alcoholisten raken in opspraak door hun gedrag in de drinkperiode. Het nieuws van hun verheugende ommekeer blijft meestal ook niet lang verborgen en wekt zelfs belangstelling. De meesten van ons vinden het - eenmaal nuchter - niet erg om eerlijk belangstellenden uit onze omgeving te vertellen hoe deze gelukkige wending tot stand gekomen is. Maar onder geen enkele. omstandigheid zal het contact met AA door iemand anders worden openbaar gemaakt dan door de betrokkene zelf en deze zal dit uitsluitend doen tegenover mensen die daar recht op hebben en er geen verkeerde uitleg aan geven. Onze anonimiteit beschermt niet alleen de individuele AA'ers, maar ook AA als gemeenschap. Want wat gebeurt er als iemand zich in het openbaar als AA'er bekend maakt en een tijdje later terugvalt in zijn oude kwaal? Tien tegen één dat de omgeving zal zeggen: "Zie je wel, die AA is ook niets!" Daar zijn het voortbestaan van AA als gemeenschap en het geluk van de AA'ers mee gemoeid!

Ik kan geen zaken doen als ik niet drink. Hoe moet dat nou?
Het is een feit dat in het zakenleven de borrel vaak een rol speelt bij het leggen van nieuwe contacten en het onderhouden van relaties. Vele AA'ers weten best dat ze vroeger wel eens goede zaken hebben gedaan 'met een borreltje'. Ze weten echter ook dat ze nog veel meer goede zaken hebben verspeeld door datzelfde borreltje. En wanneer ze eenmaal nuchter zijn, zien ze dat een verbazingwekkende hoeveelheid transacties wordt afgesloten zonder dat er alcohol aan te pas komt. Dit hoeft niet te betekenen dat AA'ers nu plotseling alle vrienden en relaties die wel eens wat drinken, gaan vermijden. Zelf weten ze echter dat ze het zonder alcohol beter kunnen.

Kan AA mensen helpen die helemaal "aan de grond zitten"?
Onze ervaring leert dat iedereen die eerlijk tegenover zichzelf is, met drinken op kan houden door het AAprogramma te volgen, ongeacht de financiële of sociale achtergrond. Het fundamentele probleem is voor ons allemaal hetzelfde en geen enkele AA'er wordt beoordeeld op grond van zijn banksaldo, zijn manier van spreken of de kleding die hij draagt. Het enige dat van belang is als iemand bij ons komt voor hulp, is de vraag of hij het oprechte verlangen heeft om te stoppen met drinken.

Zijn er ook mensen die bij AA komen nadat ze het drinken al hebben opgegeven?
De meesten van ons hebben zich tot AA gewend op het dieptepunt van onze drinkperiode, maar dit is niet altijd het geval. Er zijn er onder ons die zich pas bij AA aansloten nadat ze met drinken waren gestopt.

Waarom gingen deze mensen achteraf toch nog naar AA?
Naar ze zelf zeggen, omdat ze weliswaar niet dronken, maar zich diep ongelukkig voelden voordat ze met AA kennis maakten. Hun reeds bereikte nuchterheid werd in AA tot een gelukkiger toestand omgebogen. Zij ondergingen hetzelfde verschijnsel als iedereen in AA, namelijk dat nuchterheid en herstel zinvoller en verheugender worden wanneer ze met anderen worden gedeeld.

Waarom helpt AA mensen met een alcoholprobleem?
AA'ers hebben 'eigen' bedoelingen bij hun pogingen andere alcoholisten te helpen. In de eerste plaats weten ze uit ervaring dat dit helpen een grote steun is bij het behouden van eigen nuchterheid. Het geeft zin aan hun eigen leven en de voortdurende confrontatie met wat zij vroeger zelf beleefden, maakt het gemakkelijker te grote zelfverzekerdheid, die tot een terugval zou kunnen leiden, te vermijden. AA'ers die hun tijd en energie geven in een poging anderen te helpen, vinden het zelden moeilijk om zelf nuchter te blijven. In de tweede plaats willen AA'ers andere alcoholisten helpen om een schuld te vereffenen. De enige manier om onze dankbaarheid te tonen voor hetgeen AA voor ons deed, is door de AA-gedachte door te geven aan anderen, zoals anderen ons destijds AA doorgaven. Herstel van alcoholisme is niet te koop. Het moet worden verkregen en om het te behouden kan men dit herstel het beste delen met anderen. AA is traditioneel afkerig van het werven van deelnemers. Wij zullen nooit proberen iemand "lid te maken" tenzij de persoon in kwestie zelf hulp zoekt en met drinken wil ophouden. Ook neemt AA traditioneel geen financiële hulp aan, maar bedruipen wij onszelf.

De AA-Gemeenschap
Wanneer iemand er eenmaal van overtuigd is alcoholist te zijn en de hulp van AA wil aanvaarden, blijft er bij deze persoon een aantal vragen bestaan omtrent de aard, structuur en geschiedenis van de AA-organisatie.

Hier volgen enkele van de meest voorkomende vragen:

Wat is AA?
De letters AA staan voor Anonieme Alcoholisten of, internationaal gezien, Alcoholics Anonymous. De algemeen gebruikelijke omschrijving van AA vindt u op de achterzijde van deze brochure. Wat de mannen en vrouwen in AA met elkaar gemeen hebben is het alcoholprobleem. In AA vindt u uitsluitend ex-drinkers, die tot de ontdekking kwamen dat ze de alcohol niet konden hanteren en dit ook nooit zouden kunnen leren. Dit betekent dat wij, om behoorlijk te kunnen leven, met drinken moeten stoppen en dit ook moeten blijven volhouden. Dit betekent ook dat we, wanneer we ooit weer met drinken beginnen, weer in dezelfde vicieuze cirkel terechtkomen, want wij zijn en blijven alcoholist. Het belangrijkste woord in de AA-definitie is het woord `gezamenlijk'. Ieder van ons heeft persoonlijk gefaald in de worsteling met het alcoholprobleem. Gezamenlijk delen wij onze ervaring, kracht en het vertrouwen dat wij kunnen leven zonder alcohol en, in de meeste gevallen, zonder buitensporig verlangen naar alcohol of naar de roes die alcohol ons kan geven. Een andere manier om AA te beschrijven is door een indruk te geven van de structuur van onze beweging. AA telt op het moment meer dan 2 miljoen deelnemers, in naar schatting 100.000 groepen over 170 landen verdeeld. De groepen houden regelmatig bijeenkomsten, die in drie soorten kunnen worden onderverdeeld:
1.'gesloten' bijeenkomsten, alleen voor alcoholisten toegankelijk, die minstens eenmaal per week worden gehouden;
2.'open' bijeenkomsten toegankelijk voor AA'ers, hun familieleden en vrienden, die enige malen per jaar worden gehouden;
3. 'openbare' bijeenkomsten, plaatselijk of regionaal, waarbij AA allerlei personen uitnodigt die door de aard van hun beroep of positie bij het alcoholprobleem betrokken zijn (zoals artsen, juristen, sociaal-werkers en geestelijken).
Er bestaan ook AA-groepen binnen de muren van psychiatrische inrichtingen, gevangenissen en verslavingsklinieken.

Hoe is AA ontstaan?
AA is ontstaan uit de ontmoeting (in 1935 te Akron, Ohio) tussen een New Yorkse effectenhandelaar en een plaatselijke chirurg. De man uit New York, Bill W., die al enige tijd nuchter was, raakte in Akron in een situatie waarin hij voelde weer te zullen gaan drinken tenzij hij over zijn probleem kon praten met een andere alcoholist. Hij trachtte met een alcoholist in contact te komen en vond tenslotte Dr. Bob, die nog diep in de vicieuze cirkel van het drinken verstrikt was. De twee slaagden erin samen nuchter te blijven en vonden dat ze hierin zeer gesteund werden door actief andere alcoholisten te overtuigen van de mogelijkheid van een nuchter leven. In de loop van de volgende vijf jaar groeide langzaam een nieuwe beweging, zonder enige organisatie of literatuur. Groepen van alcoholisten vormden zich in Akron, New York, Cleveland en nog een paar plaatsen.
In 1939 verscheen het boek Alcoholics Anonymous, waaraan AA haar naam heeft ontleend. Door deze publicatie en de steun van een aantal niet-alcoholisten begon de jonge beweging in Amerika en daarna ook internationaal bekendheid te krijgen. In New York werd een klein kantoor geopend waar de steeds talrijker wordende vragen om hulp en inlichtingen werden behandeld; in de loop der jaren is uit dit kantoor het hoofdkwartier van de internationale AA-beweging gegroeid.

Wat zijn de reglementen In AA?
Tot de unieke trekken van AA (zowel in de plaatselijke groepen als internationaal) behoort de afwezigheid van reglementen, voorschriften of wetten. Zo is er bijvoorbeeld geen enkel voorschrift omtrent het aantal bijeenkomsten dat een "lid" behoort bij te wonen. Zelfs het deelnemerschap is niet anders geregeld dan door de traditie die zegt: "Het enige vereiste voor AA-deelnemerschap is het verlangen op te houden met drinken." We spreken liever van deelnemers. Natuurlijk is het voor de groepen een ongeschreven wet dat luidruchtige dronken lieden uit de bijeenkomsten worden geweerd. Zulke binnenlopers worden gewoonlijk apart genomen en een poging wordt gedaan om ze veilig thuis te brengen; verdere contacten worden dan de volgende dag gelegd!

Wat kost het AA-deelnemerschap?
Door zich bij AA aan te sluiten neemt men geen enkele financiële verplichting op zich. Het AAprogramma tot herstel van alcoholisme is ter beschikking van iedereen, of hij nu volkomen 'blut' is of miljonair. Het is gebruikelijk dat bij AAbijeenkomsten 'met de hoed' wordt rondgegaan. Van hetgeen op deze manier is bijeengebracht worden de huur van de groepsruimte en de koffie betaald. Het dan nog overgebleven geld wordt op gezette tijden overgemaakt aan de penningmeester van de regio waartoe de werkgroep behoort. De regio-penningmeester maakt het geld van alle groepen uit de regio over op de rekening van AA Nederland. Uit deze volkomen vrijwillige bijdragen van de groepen wordt de landelijke of internationale centrale dienstverlening bekostigd, zoals AA-literatuur, hulp bij het oprichten van nieuwe groepen, het geven van voorlichting op scholen, in ziekenhuizen, gevangenissen en verslavingsklinieken; in Nederland bijvoorbeeld het laten drukken van folders die weer ter beschikking worden gesteld van de groepen, de kosten van de landelijke 24-uurs-hulplijn en uiteraard de kosten van het Algemeen Dienstenbureau. Het voornaamste punt is dat het AA-deelnemerschap op geen enkele wijze afhankelijk is van financiële draagkracht. De AA-beweging wordt geheel in stand gehouden door vrijwillige bijdragen van AA'ers; financiële hulp van niet-alcoholisten of subsidies worden niet geaccepteerd.

Wie bestuurt AA?
AA kent geen bestuur in de gebruikelijke zin van het woord. Het ligt echter voor de hand dat zelfs in een zo informele beweging als AA bepaalde organiserende taken moeten worden verricht. In de groepen moet worden gezorgd voor het huren van een ruimte voor de bijeenkomsten; er moet worden gezorgd voor koffie; aanvragen om hulp of inlichtingen moeten worden afgehandeld of naar het Algemeen Dienstenbureau verwezen; contacten met andere groepen worden onderhouden. De groepen kiezen uit hun midden AA'ers die voor deze dienende taken verantwoordelijk willen zijn. Op landelijk en internationaal niveau worden eveneens bepaalde taken verricht. Literatuur wordt geschreven, gedrukt en verspreid. Contacten met nieuwe en oude groepen worden onderhouden. Vragen om inlichtingen worden beantwoord. Voorlichting over AA moet beschikbaar zijn voor onder andere artsen, geestelijken en maatschappelijk werkers. Relaties met de pers en andere voorlichtende media moeten worden geregeld. Internationaal worden deze zaken behandeld door de `General Service Board of AA' in New York. Hier in Nederland werken verschillende landelijke commissies ten behoeve van de AA-groepen in de Stichting Werkgroepen AA Nederland, waarbij uiteindelijk de verantwoordelijkheid wordt gedragen door de `Algemene Dienstenraad' waarin vertegenwoordigers van alle Nederlandse regio's zitting hebben, alsmede de coordinatoren van de landelijke commissies. Deze raad legt op zijn beurt jaarlijks weer rekenschap af aan de `Algemene Dienstenconferentie', waarin ook alle AA-groepen in Nederland vertegenwoordigd zijn. Het antwoord op de vraag wie AA bestuurt is: Alle AA'ers samen, in een uniek democratisch bestel zonder centraal `bestuur' en met een minimum aan formele organisatie.

Is AA een religieus genootschap?
Neen, want AA vereist van haar deelnemers geen bepaald godsdienstig belijden. Alhoewel veel geestelijke leiders AA erkennen en enthousiast steunen, is er toch geen enkele band tussen AA en enigerlei religieuze organisatie. In AA vinden we onder andere katholieken, protestanten, joden, boeddhisten en mensen die zichzelf beschouwen als atheïst of agnosticus. Ongetwijfeld is het AA-herstelprogramma gebaseerd op aanvaarding van bepaalde spirituele waarden. Individuele AA'ers zijn vrij in hun interpretatie van die waarden, en hebben eveneens de vrijheid die waarden af te wijzen. Het is echter onze ervaring dat weinigen dit laatste op den duur volhouden. De alcoholist die zich tot AA wendt, moet erkennen zijn drinken niet te kunnen beheersen. Voor hem is alcohol een macht geworden die zijn eigen kracht te boven gaat. AA nu stelt hem voor dat, om nuchterheid te bereiken en te behouden, de alcoholist zich overgeeft aan en vertrouwt op een andere macht die groter is dan hijzelf. Sommigen vinden deze `hogere macht' in de God zoals zij die hebben leren kennen. Sommigen beschouwen de AA-groep als `hun' hogere macht. Sommigen hebben er weer heel andere opvattingen over. De meerderheid in AA komt echter vroeger of later tot het begrip van een "Hogere Macht zoals ieder van ons Hem persoonlijk aanvaardt." Alhoewel veel alcoholisten in het begin aarzelend en onzeker reageren wanneer ze woorden als 'God' of `hogere macht' in de AA-literatuur tegenkomen of op bijeenkomsten horen gebruiken, ontdekken ze al spoedig dat ze in AA volkomen vrij worden gelaten wat betreft de manier waarop ze dit hoogst persoonlijke vraagstuk benaderen en oplossen.

Is AA een geheelonthoudersorganisatie?
Neen, AA staat in geen enkel verband met geheelonthoudersbewegingen. Traditioneel neemt AA geen standpunt in waar het openbare controversen betreft, en natuurlijk behoort de geheelonthouding-als-principe tot wat men dan 'controversen' noemt. Men heeft de houding van een AA'er met betrekking tot alcohol wel eens vergeleken met de houding van een hooikoortspatiënt ten opzichte van hooi! Dat is natuurlijk heel iets anders, dan de doelstelling van de geheelonthouder, die algehele abstinentie als ideaal ziet en nastreeft. De meeste AA'ers vinden alcohol iets dat voor sommigen vergif is, maar voor de meesten een hanteerbaar sociaal smeermiddeltje. Dit neemt niet weg dat als een AA'er persoonlijk zich bij een geheelonthoudersbeweging wil aansluiten, daartegen van de kant van AA geen enkel bezwaar kan bestaan.

Zijn er veel vrouwelijke alcoholisten in AA?
In de Verenigde Staten telt men op iedere drie AA'ers één vrouwelijke alcoholist. In Nederland lijkt dat aantal lager te liggen. Dit komt misschien omdat hier minder vrouwelijke alcoholisten zijn, of omdat zij hun moeilijkheden langer geheim houden. De ongunstige bijklank, die het woord 'alcoholisme' heeft, wordt bijzonder versterkt wanneer het wordt gebruikt voor vrouwelijke alcoholisten. In het algemeen geloven we dat vrouwelijke alcoholisten het wellicht extra moeilijk hebben. Toch wordt in AA geen onderscheid gemaakt tussen mannen en vrouwen. Wat ook hun achtergronden én de achtergronden van hun drinken mogen zijn, iedere alcoholist kan in AA herstel vinden; vrouw of man. Dat is gelukkig bewezen. Het is niet meer dan natuurlijk dat vrouwen zich vooral met vrouwelijke alcoholisten bezighouden in AA. Niemand kan zo met een alcoholist meeleven als een andere alcoholist; niemand kan zó met een vrouwelijke alcoholist meeleven als een andere vrouwelijke alcoholist.

Zijn er veel jonge mensen in AA?
Een van de meest hoopgevende verschijnselen in de groeiende AA is dat steeds meer jongeren zich met het AA-herstelprogramma redden vóór hun drinken heeft geleid tot een complete catastrofe. Zo langzamerhand raakt men bekend met het progressieve karakter van de `ziekte die alcoholisme heet' en vele jongeren beseffen dat het beter is meteen iets aan hun kwaal te doen dan te wachten tot het allemaal veel moeilijker is geworden. In het begin heeft men gedacht dat AA typisch iets was voor alcoholisten die alles door hun drinken hadden verloren. Tegenwoordig zijn er onder de AA'ers al mensen van even in de twintig, en velen komen tot bezinning vóór ze hun baan of hun familie of allebei hebben verloren, vóór ze in een gevangenis, verslavingskliniek of een psychiatrische inrichting terechtkomen. Deze jongeren zien in dat ze alcoholist zijn en dat het geen zin heeft toe te staan dat de kwaal zijn onherroepelijk desastreuze loop neemt. Hun poging herstel te vinden is even eerlijk als die van de ouderen, die geen gelegenheid hadden zich eerder tot AA te wenden. Wanneer ze eenmaal bij AA. zijn wordt er geen onderscheid gemaakt tussen de `erge' en de 'niet zo erge' gevallen. Iedereen begint een nieuw leven bij dezelfde mijlpaal: hun laatste borrel.

De AA-Groepen
De plaatselijke groepen met hun geregelde bijeenkomsten vormen het `gezicht' van AA ten opzichte van de nieuweling; deze plaatselijke groepsbijeenkomsten zijn het eerste `thuis' van de AA'er en vormen het klimaat waarin hij tot herstel kan komen. Deze bijeenkomsten zijn in verschillende opzichten uniek en kunnen een onwennige nieuweling wat vreemd voorkomen. De volgende vragen en antwoorden illustreren hoe een AA bijeenkomst verloopt en hoe de nieuweling daaraan kan wennen.

Hoe wordt iemand deelnemer van AA?
Niemand 'wordt lid' van AA in de gebruikelijke zin van het woord. Je kunt deelnemer worden. Men hoeft geen aanmeldingsformulier in te vullen, want de groepen houden er geen deelnemerslijsten op na. Er wordt geen entree geheven, geen contributie betaald, er is geen ballotage of iets van dien aard. De meesten komen in contact met AA doordat ze eenvoudig een bijeenkomst van de plaatselijke groep komen bijwonen. Tot deze stap kunnen ze op verschillende manieren komen. Hun arts, maatschappelijk werker of geestelijk raadsman kan het telefoonnummer van het Algemeen Dienstenbureau of de plaatselijke AA-groep hebben gegeven. Het nummer kan opgezocht zijn in de plaatselijke krant of op de website van AA Nederland. Een consultatiebureau voor alcohol kan het adres hebben gegeven of het kan gevonden zijn op een folder die door de plaatselijke groepen verspreid worden onder bijvoorbeeld artsen, apothekers en buurthuizen. Het is ook mogelijk dat ze in contact met AA kwamen terwijl ze in een kliniek werden verpleegd of in een gevangenis zaten. AA'ers gaan daar regelmatig op bezoek en houden er groepsavonden, waar iedereen welkom is die een alcoholprobleem heeft en daaraan iets wil doen. Vrienden of kennissen maken dikwijls iemand met alcohol- problemen attent op het bestaan van AA. Kortom, er zijn inderdaad zeer vele wegen die naar Rome leiden. Als iemand voor het eerst contact zoekt met een groep of voor het eerst een groep bezoekt wordt hem meestal iets verteld over AA. Hij verneemt hoe AA andere alcoholisten heeft geholpen; hij verneemt een aantal feiten over AA en over het alcoholisme en hij krijgt wat literatuur; allemaal dingen die hem kunnen helpen zelf te bepalen of hij eerlijk verlangt met drinken op te houden. Dat verlangen is immers het enige vereiste voor 'AA-deelnemerschap'. De nieuweling zal de raad krijgen de bijeenkomsten bij te wonen en niet te gauw met een oordeel klaar te staan. Hij zal een aantal telefoonnummers krijgen die hij kan gebruiken wanneer hij buiten de groepsavonden contact of steun zoekt. Niemand zal erop aandringen dat hij "lid wordt". Hij moet zelf de keuze maken en als hij, na een aantal groepsbijeenkomsten te hebben bijgewoond, mocht besluiten dat AA niets voor hem is, dan zal niemand er bezwaar tegen maken dat hij verder wegblijft.

Mag ik mijn vrienden en familie meebrengen naar een groepsavond?
De gewone, geregelde AA-bijeenkomsten zijn `gesloten' bijeenkomsten, waar uitsluitend alcoholisten welkom zijn. AA ziet echter in dat het van belang is de familieleden en vrienden van AA'ers een idee te geven van wat 'hun' alcoholist nu eigenlijk in AA zoekt (en vindt). Daarom worden op gezette tijden 'open' avonden georganiseerd, waar vrienden en familieleden hartelijk welkom zijn. Op zulke open avonden vertelt een aantal AA'ers over hun persoonlijke ervaringen; ze geven hun persoonlijke visie op het AA-herstelprogramma en beantwoorden dikwijls vragen die door de aanwezigen worden gesteld. Voor vrienden of familie van alcoholisten is er AlAnon en voor kinderen van alcoholisten is er ACA. In deze Al-Anon familiegroepen ontmoeten de partners van AA'ers elkaar geregeld en helpen elkaar op ongeveer dezelfde manier als AA'ers dit doen.

Hoe vaak moet een AA'er een groepsbijeenkomst bijwonen?
Men vroeg Abraham Lincoln eens hoe lang een man moest zijn. Hij gaf het klassiek geworden antwoord: "Lang genoeg om tot de grond te reiken." AA'ers moeten niet een bepaald aantal bijeenkomsten gedurende een bepaalde periode bijwonen. Dit is zuiver een kwestie van persoonlijke voorkeur en behoefte. De meeste AA'ers zorgen ervoor ten minste eenmaal per week een groepsavond bij te wonen om hun contact met het AA-herstelprogramma in stand te houden. Anderen zijn bijna elke avond wel op één of andere AA-groepsavond te vinden. De nieuweling zal vaak de vriendelijke raad krijgen de wekelijkse groepsavonden niet over te slaan. Deze raad is gebaseerd op de ervaring van de meeste AA'ers dat de kwaliteit van hun nuchterheid achteruit gaat als ze te lang achtereen van bijeenkomsten wegblijven. Velen weten uit ervaring dat laksheid in dit opzicht heel gemakkelijk tot een terugval leidt. Vroeg of laat probeert bijna elke alcoholist het alleen klaar te spelen. Bijna iedereen vindt dit al gauw onmogelijk en in elk geval minder plezierig, dan het gezamenl

Up.

[Penny]

Ik vind dit een prettig stuk en wil het graag delen. Het zijn tips voor de moeilijke momenten van degenen die al een tijdje gestopt zijn. Het is in het engels.

https://www.alcoholics-anonymous.org.uk/download/1/Library/Documents/Newcomers starter pack PDFs/Now_that_you_have_stopped - 15 Points.pdf