Spring naar bijdragen

Baclofen tegen alcoholisme


Madelief

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 130
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Ik zie mij echt niet als gezelligheidsdrinker.

Maar na 5 weken geen alcohol te hebben gebruikt kan ik zeggen dat bij mij de de aandrang om te gaan drinken meestal niet groot is. Die is er wel als ik drink. Toch heb ik wel eens zin om te drinken, maar die is toch echt van een andere orde.

Herkennen meer mensen dat?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik herken dat ook zo Jaap
en ik vind dat je het mooi omschreven hebt.
Ik lees craving als zucht naar drank.
Soms fysiek, soms psychisch.
Ikzelf ken m niet fysiek, ook niet met een kater,
intregendeel, dan was ik juist weer even "genezen".
Maar ik noemde mezelf dan ook psychish verslaafd,
ik dronk om verdriet en pijn te verdoven. Kon ook wel
op een feestje of zo maar doorzakken, maar werd er dan vrolijk van.
Nu ik leer anders met mijn emoties om te gaan en me daar steeds beter/sterker
onder voel (het blijft erg moeilijk bij tijd en wijle)
heb ik totaal geen psychische trek meer. Hoogstens een denken: nu zou ik vroeger
onmiddelijk naar de super zijn gefietst om wat in huis te halen. Dat is geen trek en
zeker geen craving. Ik denk dat craving veel sterker is dan trek.
Ik heb weinig over baclofen gelezen, maar als ik jouw stukje lees, zou ik het iedereen afraden.
Je hebt er levenslang mee, begreep ik, je bouwt dus geen eigen kracht en discipline op.
Waarom moeten we hebben wat we op een bepaald moment toevallig willen?
En welke schade richt baclofen al aan voor je de bijverschijnselen merkt?
En wat als je die niet merkt, maar ze er wel zijn? Straks is het middel nog erger dan de kwaal.
Werkt het niet ook psychisch verslavend als je jezelf wijsmaakt niet van drank af te kunnen blijven zonder Baclofen? Of op zijn minst afhankelijkheid. Ik vind dit van een heel andere orde dan
bijv. Refusal. Maar ik denk dat we allemaal kiezen wat bij ons past en hopelijk helpt, als we ons goed laten voorlichten over al bovenstaande zaken. En een goede arts hebben die op de hoogte is.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Of het middel erger is dan de kwaal?
Als de keus zo simpel is: een liter jenever per dag of baclofen dan zal ik kiezen voor baclofen.

Fruitvlieg, wat jij omschrijft is precies wat ik bedoel met de derde categorie. Ook bij niet verslaafden kunnen gevoelens van spanning, angst, zenuwachtigheid, verdriet enz. zich lichamelijk uiten. Wij, alcoholisten, leggen de associatie met alcohol denk ik. Een roker met roken. Het hoort bij het leven. Als het je leven maar niet beheerst.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

De meest voorkomende vorm van verslaving is alcoholverslaving. 3 tot 8 % van de bevolking wordt hierdoor getroffen. Alcoholverslaving is wereldwijd verspreid sedert mensenheugenis.
Het ontstaat door gewoon uit de hand gelopen conventioneel alcoholgebruik en/of het is gedeeltelijk genetisch bepaald (genen of constitutie). Maatschappelijk is de schade groot en materieel loopt het in de miljarden. Tot op heden is geen afdoende medische behandeling bekend. Er zijn goede afkick klinieken maar hun resultaat is aanvankelijk goed maar meer dan 90 % valt vroeg of laat terug in dezelfde verslaving. Het rendement van de hoge kosten van deze klinieken past niet bij het geringe resultaat. Ook bij de AA (anonieme alcoholisten) is de terugval in de oude gewoonte zeer groot.

Een briljant cardioloog, Olivier Ameisen, werd gegrepen door de alcohol. Hij raakte zwaar verslaafd en raakte lichamelijk en geestelijk in een diep dal. Hij frequenteerde de AA, had psychotherapie, ging naar afkick-klinieken, gebruikte medicijnen en niets hielp. Totdat hij ontdekte dat Baclofen, een spierverslapper die bij spastische ziekten, (o.a. MS), wordt voorgeschreven, een voor hem blijvende genezing bewerkstelligde. Hij schreef er een boeiend boek over met als titel "Het einde van mijn verslaving".

Het bovengenoemde geneesmiddel Baclofen is reeds vele jaren in gebruik en geeft zeer weinig bijverschijnselen. Het is goedkoop want er zitten geen patenten (octrooien) meer op. Het is niet verslavend en het is een bewezen veilig middel. Het moet wel levenslang gebruikt worden.
Een alcoholist die niet meer drinkt blijft alcoholist met het risico om weer te gaan drinken. (Hypothese: Het limbisch systeem in de hersenen is waarschijnlijk de lokalisatie van het centrum van de verslaving. Baclofen schakelt waarschijnlijk dit centrum uit. Functionele MRI onderzoeken wijzen in die richting). De craving (ziekelijke zucht naar alcohol) verdwijnt als sneeuw voor de zon, reeds bij het begin van de toediening van het middel.

De UVA (universiteit van Amsterdam) heeft van een anonieme gever een bedrag van Euro 500.000 gekregen om hier naar onderzoek te doen. Het onderzoek moet een dubbelblind onderzoek zijn van grote omvang om aan te tonen dat Baclofen een bijzondere plaats kan innemen bij behandeling van alcoholisme. Dit grote onderzoek is in januari 2011 gestart onder leiding van Prof. Dr. Reinout Wiers, ontwikkelings psycholoog.

Huisartsen en leken zijn te weinig bekend met deze ontwikkeling.
De bedoeling van dit schrijven is omUw omgeving, indien nodig, te attenderen op deze ontwikkeling die hoop kan geven aan alcoholisten die zoekende zijn naar genezing.
In de literatuur wordt gesuggereerd dat ook andere verslavingen, Cocaine, tabak en eetstoornissen die ook hun lokalisatie vinden in het limbish systeem mogelijk te genezen zijn door Baclofen.

Wij raden personen, die meer willen weten dan deze bescheiden inleiding van Baclofen, aan het boek van Dr. Ameisen, "Het einde van mijn verslaving", te lezen.
Wij adviseren, indien nodig, contact op te nemen met een huisarts die bekend is met dit middel of met een neuroloog. Baclofen is uitsluitend op recept verkrijgbaar en wordt door de ziektekostenverzekering vergoed.
De doseringen van Baclofen zijn geleidelijk oplopend, tot een voldoende effect is bereikt en worden daarna weer afgebouwd naar een (lagere) onderhoudsdosis. Alles in overleg met huisarts of specialist. Zorgvuldigheid is een vereiste.

J.G.H. Janssen (arts emeritus)
Als huisarts werkzaam als voorzitter van de stichting alcoholmisbruik in Aruba.
e-mail: jacques@hitsparade.com

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jane, geen alcoholist is het zelfde !
Jij dronk (zoals je schrijft) om je verdriet te verdoven, ik had verdriet omdat ik wéér gedronken had !! maar ik ben dan ook wel afhankelijk van alco, zowel psychish als fysiek. Je hebt er kennelijk geen flauwe notie van wat zoiets is of inhoud.
Wat voor schade baclofen later eventueel heeft aangericht of zal aanrichten zal me een zorg zijn, ik weet wel wat alcohol met je doet; kapot ga je eraan !! (en dát is zeker) en ga nu geen spijkers zoeken op laag water, Jane.
Na tigjaren knokken, medicijnen, opnames in klinieken (vrijwillig) heb ik eindelijk weer rust in m'n leven,
dat ik levenslang moet slikken oké, maar dat moet een hart of suiker-patiënt toch ook ?!

bb.



ps.
antw.voor Niwi: pas 7mnd. baclofen = 7mnd. droog

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Niwi,ben bang van wel, ga het ook niet uitproberen daar ik totaal geen behoefte of zucht/graving heb.
Op speciaal forum voor baclofen-gebruikers lees ik alleen slechte ervaringen bij het stoppen van baclofen t.a.v. drank.
bb

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Niwi, het is een vervangings-middel, het geneest je niet ( die bestaan ook niet) het onderdrukt de graving. Het is vrije keuze en niet zoals bij alcohol welke ik moest hebben Een alcoholist is niet te genezen, dat ben je voor het leven, zeker in mijn geval. Mijn vriend was 18jaar droog maar op een dag dronk hij zich dood (inhaal-race ?) zomaar !
Ik zie het niet als afhankelijkheid, misschien wel, het is zoals je wil zien maar ik kan ermee stoppen als ik wil, met het risico dat ik terugval, het is maar net waar je voor kiest.
maar als een hartpatiënt z'n pilletjes niet neemt gaat hij ook dood, ik blijf alcoholisme dan ook zien als een ziekte (in mijn geval)

bb

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ieder op zijn manier, bb
maar ik ben alcoholist, op en top nog wel...en geen hartpatient of wat voor patient dan ook...
en als droge alcoholist pak ik vandaag de eerste niet...en een ander middel, wat dan ook,
zou mij een gevoel van afhankelijkheid geven omdat ik het nodig zou hebben,
psychisch dan, om iets te laten wat ik toch niet nodig heb...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat maakt het uit of iemand refusal of baclofen gebruikt als dat iemand de zekerheid geeft om zich niet meer van de wereld te drinken? Natuurlijk doen we het allemaal het liefst zonder pillen en zonder trek. Ik bevind me toevallig nu in die gelukkige situatie. Neemt niet weg dat ik respect heb voor iemand die zich uiteindelijk toch op heeft weten te pakken en elke dag kiest om die pil te nemen die hem de rust en zekerheid geeft om niet te gaan drinken. Dat doet iemand helemaal zelf. De afweging van de voor- en nadelen van het risico op drinken of een medicijn nemen of het zonder te proberen is helemaal aan jezelf.

Niwi ik heb je verhaal gelezen over je medicijnverslaving en ik vind het enorm knap en mooi dat je nu zo helemaal zonder en natuurlijk door het leven gaat. Maar ik vind het net zo knap van bb die datgene kiest wat voor hem tot een gelukkiger leven leidt.

Er mogen natuurlijk ook tegengeluiden zijn bij het promoten van een medicijn. Er kunnen nadelen aanzitten. Reden om een goede afweging te maken. Het is niet zomaar een pilletje. In het geval van iemand die het niet lukt om te stoppen en al zoveel heeft meegemaakt kan het de redding zijn. Of gewoon een kans op een ander leven.

Ik vond de reactie van Jane te uitgebreid en persoonlijk om spijkers op laag water te noemen. Maar bb ik denk dat je je een beetje aangevallen voelde. Ik lees in de berichten van anderen ook de boodschap die mensen willen geven dat het mogelijk is zonder pillen. Maar als je er geen vertrouwen in hebt dat het zonder pillen goed blijft gaan kun je ze volgens mij beter voorlopig blijven nemen. Ik heb het hier ook zien gebeuren, mensen die met de refusal stopten en zich weer bijna dood dronken. Dat is best heftig.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik ben op de eerste plaats gewoon nieuwsgierig hoe dat nou werkt met baclofen.

Nu ik een tijd niet gedronken heb merk ik dat er dingen anders gaan. Trek veranderd ook. Als ik dan lees dat de trek zomaar verdwijnt vraag ik me gewoon af, hoe kan dat nou? Hoe zou het werken? Ik heb namelijk sterk de indruk dat trek niet opzichzelf staat, maar te maken heeft met emoties. Zo ervaar ik dat.

Ik ben benieuwd naar dat de uitslag van dat onderzoek. Dus als iemand er iets over leest hoor ik het graag.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

bb, ik heb zeker geen spijkers op laag water willen zoeken
en realiseer me wel degelijk wat drank aan kan richten, heb
daar zelfs vrij veel mee te maken gehad. Maar ik beschreef mijn eigen situatie en ik was erg geschrokken wat Jaap schreef over aantasting van organen.
Dat kan heel sluipend gaan en dat jij daar geen boodschap aan hebt, kan ik begrijpen.
Maar het is wel zaak te weten dat dat kan, want je kunt dan jaren een heel wat mindere kwaliteit van leven hebben daardoor. Nu is het belangrijk niet te drinken, en daarna komt hoe je dan wel wilt
leven, toch? Liefst zo gezond mogelijk neem ik aan. Dus goede voorlichting en begeleiding van een arts
die er verstand van heeft is dan wel aan te raden.
Ik respecteer jou in je enthousiasme bb, en ik hoop dat je mij respecteert in mijn vragen stellen.
Ik probeer oprecht er geen oordeel over te hebben, want niemand is hetzelfde en we zijn toch gelijk.
Zeker in ons streven ADB te worden en blijven en in het hier komen en kunnen schrijven hierover.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 weeks later...

Leuke discussie hoor. Als ik Baclofen krijg aangeboden om van de drank af te raken dan zal ik dat zeker accepteren.
Refusal is voor mij al geen optie zei de behandelaar omdat ik alleen woon. Je moet iets van een buddy hebben die zorgt dat je het ook werkelijk slikt.
Ik geloof dat de bijwerkingen van Baclofen nogal meevallen, heb er veel op internet van gebruikers over gelezen en ik meen dat iedereen positief was.
Voor mij persoonlijk is de craving ook het ergste. Ik word erg paniekerig en zelfs misselijk als ik mijn wijn niet naar binnen kan werken. Maar ik zal het boek van de professor bij de bieb halen en me eens inlezen. Het zal natuurlijk wel subjectief zijn maar nu er door iemand zoveel geld is gedoneerd voor verder onderzoek is dat een zeer positieve inbreng. Ekstertje: bedankt hoor :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 weeks later...

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...