Spring naar bijdragen

baclofen


Gast

Aanbevolen berichten

Ik zie in het bewuste stukje van Akelei niets anders dan een uitleg van het verschil tussen vechten en accepteren. Ik zie in vechten een hoop energie gaan zitten die vaak niet oplevert wat ik ervan verwacht. In dit geval heb ik het (gezien dit forum) maar even over trek.

Trek is pijn.. tenminste, voor mij als alcoholist die niet meer wil drinken.

Vechten tegen deze trek en daarmee het aanspreken van mijn wilskracht, is een vermoeiend en -al naar gelang de tijd dat ik het volhoud- een langdurig en uitputtend proces. Als ik blijf vechten, komt er een moment dat ik het beu ben en toegeef aan die trek. Dat kan dagen duren, weken of zelfs maanden of jaren... maar dat moment komt..(eigen ervaring!!!).

Trek accepteren is voor mij niet de kop in het zand steken en net doen of er niks aan de hand is.. dat gaat echt niet. Trek accepteren is voor mij zoals Akelei het min of meer omschrijft.. mild zijn naar mezelf en naar het pijnlijke gevoel van trek. Ik bén een alcoholist, dus ik wéét wat de voordelen van drinken zijn (jazeker, voordelen.. ik ben om de voordelen die het me opleverde verslaafd geraakt, niet om me er slecht door te voelen). Dus kan het niet anders dan dat ik (ook) fijne gedachten bij trek krijg.. Door te aanvaarden/accepteren wat ik niet KAN veranderen, en vervolgens te veranderen wat ik WEL kan veranderen, daarvoor kalmte en moed vraag van krachten die ik niet in mezelf vermoed.. kan ik ziekte verslaving/alcoholisme in de hand houden.. met behulp van een programma dat al honderdduizenden geholpen heeft.

Ik (!!!!!!!), let op: IK... zou mijn kop pas in het zand steken als ik met één of ander foefje/truukje/middeltje net zou doen of mijn ziekte er niet was.. Ik heb de ziekte verslaving en ik ben zelf verantwoordelijk voor mijn herstel door aan mezelf te werken..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kohtje dit vind ik een goeie

__________________________________________________________________________

Ik heb de ziekte verslaving en ik ben zelf verantwoordelijk voor mijn herstel door aan mezelf te werken.

___________________________________________________________________________

Als ik niet had door gevochten en het maar geaccepteerd zou hebben, zou ik nog steeds in

die alcoholische tijd zitten.

Het heeft even geduurd (slechts 15 jaar extreem :)) voordat ik het gevonden had.

Mijn vechten is dus wel degelijk beloond en heeft het zin gehad.

Accepteren is in "mijn ogen" dan ook opgeven en maar zien waar het schip helemaal strand.

Maar goed..ieder zijn/haar manier.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, bb, ieder zijn of haar manier.. en ieder ziet het door zijn of haar eigen ogen.

In "mijn ogen" is accepteren nu juist het begin van herstel, het begin van het begrijpen en veranderen van de levensopvattingen die ervoor gezorgd hebben dat ik ervoor koos te vluchten voor het leven in een roes van alcohol of andere "lekkernijen". En in "mijn ogen" is baclofen nemen opgeven en niet willen werken aan mezelf.

Gelukkig maar dat we elk onze eigen ogen hebben.. Ik heb geleerd dat ik een ander niet door mijn ogen kan laten kijken, iets dat ik in het verleden wel probeerde. Totaal onmogelijk. Ik probeer een ander nu in elk geval in zijn of haar waarde te laten en andere zienswijzen op z'n minst niet (meer) belachelijk te maken. Maar het succes dat ik met mijn manier van herstel boek, wil ik wel graag delen met anderen. Zo heb ik zelf ook een heleboel opgestoken, door hier en daar ervaringen van anderen zelf uit te proberen. Ik ben blij dat ik niet meer zo denk en doe als ik jarenlang gedaan heb.

En, o ja... ik heb ook zo'n 15 jaar extreem aan de neuten gezeten.. maar daarvoor zat het er al jarenlang (vanaf pak 'm beet de kleuterschool en misschien zelfs al daarvoor) aan te komen.. de gedachten- en gedragspatronen die me tot alcoholisme "dreven" laten zich niet door baclofen veranderen.. m.a.w. door de uitingsvorm van mijn verslaving (drinken) weg te nemen ben ik nog niet van m'n verslaving af.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Juist, en daar zit het grote verschil tussen ons.. jij hebt je verslaving onder controle, jij moet je pilletjes slikken, dan kan je niks gebeuren. Maar wat als de pilletjes op zijn??

Ik heb toegegeven dat ik machteloos sta, de behoefte aan controle juist losgelaten. Ik hoef niks te controleren en onder controle te houden. Dat heb ik zo vaak geprobeerd, en dat is me nog nooit gelukt. Ik moet mezelf alleen openstellen voor vertrouwen. Vertrouwen dat het (goed) is zoals het is.. Dat doe ik door elke dag te vragen om kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen (andere mensen), moed om te veranderen wat ik kan veranderen (mezelf) en de wijsheid om tussen deze twee onderscheid te (kunnen) maken. Geen idee aan wie of wat ik dit vraag (men noemt het Hogere Macht of God of wat dan ook), maar zo blijf ik me bewust van m'n mogelijkheden en onmogelijkheden. Door zo (zelf)bewust in het leven te staan kan ik de wereld verbeteren door mezelf elke dag een beetje te verbeteren..

((Ik weet niet wat je onder menswaardig bestaan verstaat.. ieder mens is waardig, is het waard te leven. De omstandigheden doen er niet toe.))

Link naar opmerking
Deel via andere websites

kennelijk hebben we heel veel gemist :huh:

in elk geval, geen idee of het nog interessant is, maar heb ik vandaag gesproken met een onzerzoekende arts van het AMC m.b.t. baclofen..

hij wilde me helpen met een schema, advies etc, maar de beste man schrok zich rot toen ik vertelde dat mijn HA mij met een doos baclofen het bos in heeft gestuurd...

hij wil dus EERST met mijn HA praten..

ik zei dat het niet zoveel zin had, want mijn HA weet helemaal niets van baclofen, of althans deze toepassing.. hij ging het googelen toen ik erbij zat.

Enniewee, hij wil toch eerste met mijn huisarts praten, dat heeft volgens mij plaatsgevonden, maar ik mag dan morgen weer terugbellen...

al met al denk ik dat mij HA een standje gaat krijgen, en of ik er wat aan ga hebben,.. geen idee!

we wachten maar weer af..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

heeft baclofen eigenlijk ook nadelen??

mijn arts weet niet eens dat het tegen craving helpt, maar goed, zijn voorganger wist dat ook niet van campral.

die werkt bij mij in ieder geval voor een deel.

maar mocht iemand nadelige effecten weten van baclofen, ik hoor het graaag.

ik weet er 1 van campral, de verzekering wil die niet vergoeden, kost me meer dan drank....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Miranda,

Je zal mij niet zoveel meer lezen op het forum.

Mijn bedrijf in het buitenland gaat weer draaien en heb dus weinig tijd.

Hoe gaat het met jou?

Met mij gaat het uitstekend op 50 mg. Baclofen, op naar mijn vijfde droge maand zonder enig probleem.

Mijn gewicht gaat ook lekker achteruit, van 88,7 kg. met buikje naar nu 71,8 kg. zonder buikje.

Ik ben zo trots als een pauw en voel mij als herboren.

Fijne dag :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

ik denk dat ik de baclo helemaal af ga bouwen, en opnieuw beginnen met de opbouw, het HEEFT gewerkt voor me, ergens bij 50mg..

misschien kom ik op mijn weg terug een dosis tegen die me wel helpt...

Ameisen is ook een paar keer opnieuw begonnen....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gast
Deze discussie is nu afgesloten voor verdere antwoorden.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...