Ik ben Rory

[Rory]

Hoi ik ben 60 en ben vanaf augustus 2021 nuchter. Ik drink vanaf mijn 15 of 16e, geen idee meer precies. Vroeger was het gewoon lekker en gezellig. Ik denk vanaf mijn 50e of ik denk eigenlijk wel eerder werd drinken een probleem. Zeker elke avond 3 a 4 biertjes van de zwaardere soort 10 of 11 procent, meestal nog een halve fles wijn erbij {of een hele} en in de weekenden meer.

Ik wist best dat dit een keer moest stoppen, je lichaam zal het toch een keer genoeg vinden lijkt me.

Ooit, jaar of 7 a 8  geleden, een half jaar gestopt onder begeleiding van de huisarts maar net zo hard weer teruggevallen. Uiteindelijk werd ik voor het blok gezet. Met stiekem drinken en flesjes wegwerken loop je een keer tegen de lamp. Of de drank er uit of ik zou mijn vrouw kwijtraken. Uiteraard zou daardoor ook het contact met kinderen en kleinkinderen een beste deuk oplopen. Van de ene op de andere dag gestopt.

Eerste week was lastig maar daarna ging het eigenlijk steeds beter. Gelukkig heb ik genoeg afleiding met mijn werk en hobby's. Mijn vrouw en kinderen steunen me en gesprekken met Tactus helpen ook enorm. Mijn doel was om een jaar niet te drinken maar zoals ik er nu naar kijk is het denk ik beter voor mezelf en mijn omgeving als ik het gewoon nooit meer doe.

Ik vraag me af of ik wel een persoon ben die het bij recreatief gebruik kan houden. Denk het niet. In ieder geval denk ik dat ik de gok maar niet neem.

gr Rory

 

 

[Bob]

Welkom op dit forum @Rory. Je beschrijft een voor mij heel herkenbaar patroon van drinken en uiteindelijk daarmee (willen) stoppen. Het begintraject was voor mij net zo, eerst gezellig meedoen, dan vaste gewoonte en eigenlijk wel weten dat het teveel werd. Daarna pogingen tot stoppen, een keer zelfs best wel lang (in mijn geval 3 maanden) maar toch weer terug naar het oude patroon.

Ik was 65 toen ik er helemaal mee stopte, inmiddels al weer meer dan 5 jaar geleden. Bij mij gaf de wetenschap dat mijn lever onherstelbaar schade dreigde op de te lopen de doorslag. Vooral het eerste jaar heb ik veel hier geschreven en gelezen, ook boeken over verslaving en een online cursus waarin meer ingegaan werd er op het waarom en je gestimuleerd werd de achtergronden voor jezelf te onderzoeken. Inmiddels ben ik heel blij met dat besluit van toen. Er is een nieuwe fase in mijn leven aangebroken die me heel goed bevalt.

Weet wel dat het er hier soms heftig aan toe kan gaan en trek je dat dan niet persoonlijk aan maar probeer ervan te leren. 

Succes!

[Etty]

Welkom Rory,

Mensen die af en toe een glas wijn drinken en nooit een alcoholprobleem hebben gehad, zijn er in de rest van de tijd niet mee bezig.  Zou het voor mij een optie zijn, dat glas af en toe, dan zou het wel vaak in mijn gedachten zijn. Ik zou de inname misschien wel kunnen beperken tot een hoeveelheid waar niemand over zou zeuren en ik me de volgende dag niet voor zou schamen, maar juist dat er mee bezig zijn, dat heimelijk verlangen, wat ik eigenlijk niet eens doorheb, het is zo leven in : straks.   Ik leer niet eindelijk eens te genieten van wat er nu gebeurt, of stil te staan bij hoe ik me nu echt voel,  maar leer alleen meer geduld hebben totdat het weer mag.  Uitstellen. De afhankelijkheid blijft op de achtergrond een rol spelen. 

Dat is wat IK gemerkt heb, voor een ander hoeft het niet zo te zijn. 

En wat je zegt over de gok nemen: iemand voor wie alcohol niet belangrijk is, die niet ergens toch afhankelijk is,  zou dat nooit doen. 

En wat fijn dat het nuchtere leven je zo goed af lijkt te gaan, en dat jouw gezin achter je staat!   

   

22 maart 2022 bewerkt door Etty

[lady jane]

welkom Rory
alsof ik in de spiegel kijk
ik was 55 toen ik jouw stap zette
om de kinderen, vnl dochter
nooit spijt van gehad
en nee die eerste komt er hier
ook niet meer in, ik zou wel gek zijn
en dat ben ik niet (meer)
fijn je te lezen!

[Rory]

Hoi ben ik weer.

Bob. Etty, Lady Jane en Oskar bedankt voor jullie hallo en welkom.

Tot nu toe valt het heftige gedoe reuze mee Bob. :-} maar bedankt voor de waarschuwing. Ik ben best wel trots op het feit dat ik al zo ver ben gekomen. Een paar jaar geleden kon ik me niet eens meer herinneren wanneer ik een dag niet gedronken had en kijk waar ik nu sta.  Buiten dat het fysiek alleen maar voordelen geeft is het gevoel van niet meer afhankelijk zijn heerlijk. Was ik na mijn eerste poging maar sterker geweest dan was ik nu net zo ver als jou Bob. Goed hoor al 5 jaar!

En voor een ieder die twijfelt of net gestopt is, ik was voornamelijk bang voor het niet in slaap kunnen komen. Dat duurde maar iets van een week. Daarna sliep ik juist veel beter en werd veel meer uitgerust wakker. Het begin is inderdaad moeilijk maar dat is denk ik met alles wat je voor het eerst doet.....

 

[Bob]

O ja, die angst om niet meer te kunnen slapen zonder alcohol herinner ik me ook, evenals het feit dat na een of twee weken al bleek dat ik zonder drank juist beter en langer door kon slapen. 

Heb je al gezien er hier een jaarpact is waar je misschien steun aan kunt hebben? Dat staat onder "Ditjes, datjes en dagdraad".