Heftige terugval na 15 maanden clean

[BakkiePleur]

Hoi allemaal,

Allereerst wil ik zeggen dat ik het tof vind dat zoveel mensen zich zo kwetsbaar durven op te stellen en hun verhaal durven te delen (al dan niet anoniem). Ik vind steun in jullie verhalen dus dank daarvoor.

Mijn verhaal:

Ik ben Sjors, 32 jaar oud en was eind 2019 gestopt met gokken na 8 jaar bijna dagelijks gegokt te hebben. Ik heb daarbij zo rond de 120.000 euro verloren en stond ook nog eens 50.000 in de schulden. Op een gegeven moment was de koek dan echt op voor mij. Ik kon niet meer verder zo en kon de façade niet langer ophouden. Je hebt half niet door hoe vermoeiend het eigenlijk is om een dubbelleven te leiden. Je leeft constant in stress. Op een gegeven moment wordt het normaal voor je en word je meester in list en bedrog. Ik kreeg zelfmoordgedachtes en vanaf dat moment kon ik het masker niet langer ophouden. Ik heb alles opgebiecht aan mijn (ex) vriendin, ouders en vrienden. Uiteraard was dit een helse klap voor mijn familie en (nu dus ex) vriendin. Maar het was nodig en onvermijdelijk. Ik moest een nieuwe start maken en ben dan ook in behandeling gegaan voor mijn verslaving. Heb daarbij openheid van zaken gegeven, mijn financiën uit handen gegeven en mij volledig gefocust op de behandeling en daarna het herstel.

Het ging ontzettend goed en kreeg eindelijk weer mijn zelfvertrouwen terug. Je hersenen herstellen ook weer waardoor je dopamine niveaus weer naar gezonde niveaus terugkeren. De 'zucht' naar gokken werd steeds minder en ik merkte ook dat ik steeds beter weer die rem kon vinden om andere ingeroeste patronen te doorbreken. Ik had rust, reinheid en regelmaat gevonden in mijn leven. Ik pakte oude hobby's op en begon weer dagelijks te sporten. Maakte promoties op het werk en was volledig gefocust op wat ik deed. Mijn relaties met mijn familie en vrienden werden sterker en heb afscheid genomen van personen in mijn leven die mij niet wilden steunen (je leert je echte vrienden kennen). Maar het was heerlijk om weer 'echt' te leven, zonder masker en zonder te moeten liegen. Zonder geheimzinnig te moeten doen en je banksaldo te moeten afschermen.

Na 8 maanden kwam helaas dan toch het bericht dat mijn ex niet meer verder wilde met mij. De schade was achteraf te groot en ze kon niet leven met het bedrog en de grote schuldenberg. Nu moet ik bekennen dat de relatie al op wankelen stond voordat ik mijn verslaving had opgebiecht. Hoe kan dat ook anders als je een dubbel leven leidt? Ze wilde een nieuwe start voor zichzelf en ik heb haar keuze daarin gerespecteerd. Zij had hier ook niet voor gekozen en ik wilde het beste voor haar dus we hebben het respectvol afgehandeld. In het begin had ik hier vrede mee, maar de echte klap van dit verlies kwam pas maanden later en luidde een hele zware periode in. Mijn terugval bouwde zich langzaam op, ik begon steeds minder te sporten, begon alles somber in te zien en had geen regelmaat meer. Ik begon mijzelf weer te isoleren van vrienden, collega's en familie en merkte dat de 'zucht' naar ontsnapping weer op kwam zetten. Alles wat ik had geleerd in de behandeling begon ik niet meer na te leven. In combinatie met somberheid en alle seinen op rood te hebben was het dus wachten tot het mis ging, en dat gebeurde dan ook. Ik ben 6(!) maandenlang weer ongecontroleerd gaan gokken. Ik ben gelukkig wel weer schuldenvrij waar ik erg hard voor heb gewerkt om snel af te kunnen lossen, maar de rest van wat ik had opgebouwd ben ik weer verloren.

In totaal ben ik 15 maanden clean geweest. Het verdriet en de pijn om terug te vallen na zo'n periode is onbeschrijfelijk. Je voelt je mislukt, zwak en gefaald. Achteraf gezien besef ik dat mijn behandelaar mij hier altijd voor heeft gewaarschuwd, dat ik er vanuit moest gaan dat ik een keer zou terugvallen en hier voorbereid op zijn om gelijk hulp te zoeken als het slecht ging, neiging kreeg om te gokken of een slippertje had gemaakt. Dit heb ik niet gedaan waardoor het nog 6 maanden door gesluimerd heeft en ik weer midden in de 'gok gevangenis' zit. Als ik zijn advies had opgevolgd had ik mezelf veel ellende kunnen besparen. Maar ik ben weer wakker, ik trek opnieuw de grens voor mezelf. Ik wil dit niet opnieuw meemaken en wil zeker niet meer terug naar hoe slecht het ooit was. Ik ga weer opnieuw in herstel en heb besloten om opnieuw om hulp te vragen bij mijn ouders, mijn oude therapeut en vrienden. Ik moet mijn financiën opnieuw uit handen geven, moet wederom met de billen bloot en pijnlijk beseffen dat je hier nooit echt van geneest. Je kunt er alleen mee leren te leven. De verslaving blijft en ligt altijd op de loer om weer opnieuw toe te slaan als je het de gelegenheid geeft. Ik weet nu al te goed dat je niet mag indutten, dat je die regelmaat moet houden en dat je altijd alert moet blijven. Zelfs na 15 maanden is er maar 1 zwak moment nodig en je zit er zo weer midden in. Best een angstig idee.

Maar ik heb meegemaakt hoe het is om langdurig zonder gokken te leven en ik heb er alles voor over om daar weer naar terug te keren. Ik mis die vrijheid, die rust en kalmte en regelmaat in mijn leven. Ik wil het iedereen die nu nog worstelt met het geheimhouden en het nog zelf willen oplossen aanraden om direct hulp te zoeken. Je moet een hele moeilijke periode door, waarin je mogelijk ook mensen in je leven gaat verliezen. Maar je doet dit voor jezelf! en het is het absoluut waard. De kans is groot dat er trauma of pijn uit je verleden zit (waarom ben je jezelf gaan verdoven en wilde je vluchten van de realiteit?). Je moet hard aan het werk aan jezelf om in herstel te blijven en misschien het moeilijkste van alles, je moet met de billen bloot. Alles moet op tafel komen en je moet openheid geven van de situatie. Niets meer verborgen houden en je financiën laten beheren door iemand die je vertrouwt. Ik kan het niet alleen en ik denk velen anderen ook niet. Zoek hulp als je er zelf niet uitkomt, graaf het gat niet dieper voor jezelf!

Een heel verhaal, maar voor iedereen die dit leest: Veel sterkte en kracht toegewenst. Samen gaan we ervoor, zoeken we hulp en vechten we ervoor om in herstel te blijven.

 

 

[Dred1]

Hi Kerel, 

Sterk berichtje. Allereerst sterkte met de terugval, lijkt me inderdaad een flinke tegenvaller na zo’n periode. Onze leeftijden en bedragen komen wel aardig in de buurt, dus kan wel goed relaten met je verhaal. 
De rust die je ervoor krijgt is inderdaad heerlijk. Ik ben zelf een jaar verder inmiddels na 10 jaar volop gokken, maar zoals je zegt altijd wel op mijn hoede. Vooral bij tegenslagen wil de brein wel eens een escape inzetten, en ga je je op het gokken richten. Daar moet je dan ook altijd waakzaam voor zijn. Een terugval is klote, maar je leert er weer veel van. Probeer het gewoon weer op te pakken als voorheen. 
 

Wat relatie betreft is het wel bijzonder. Dat je wel al die tijd samen bent gebleven terwijl je gokte, waarschijnlijk half depressief was en vaak verdween. En dat nadat je stopte en wat meer op rails had, het niet meer ging. Je hebt in 1,5 jaar zo’n 50K aan schuld afgelost, dus aan de schulden zal het niet gelegen hebben lijkt het me? Maar goed, soms leer je elkaar veel later kennen en hoorde het zo te gaan. Met een gokker leven lijkt me zelf ook praktisch niet te doen, weet ik van mezelf.
 

Regelmaat is inderdaad érg belangrijk voor gokkers. Ik weet uit mijn eigen ervaring dat ik lastig met verandering kan omgaan, wellicht is dat voor jouw ook zo geweest. De afgelopen tijd heb ik ook enige grote veranderingen moeten doorvoeren, wat zo nu en dan wel even wennen was. Maar dat mag zeker geen reden zijn om te gaan gokken. Maar wel apart dat de klap na 8 maanden pas kwam. Hoe gaat het nu? Als in, voel je je weer stabiel genoeg om het gokken daadwerkelijk weer dag te zeggen?

Kop op, een terugval is klote maar je weet op zijn minst hoe het is om niet zo’n gokker te zijn. Hoe het is om weer te genieten van het leven en dat kun je zo weer oppakken. Analyseer goed waar de valkuilen in hebben gezeten toen je terugviel en waar je dus in de toekomst extra waakzaam voor moet zijn. 
 

Stay positive!

[BakkiePleur]

Hey dank voor je bericht man, mooie woorden!

Knap van je dat je ook die mijlpaal van een jaar hebt bereikt, respect daarvoor! Inderdaad is het echt van belang om altijd alert te blijven en niet in te dutten. Mijn fout was dat ik het wel weer kon in mijn eentje en hield mezelf dus voor de gek. Het ging ten slotte erg goed en raakte overmoedig. Ben het niet bewust gaan opzoeken, maar de vangnetten en controle die ik had ingeregeld had waren al tijden niet meer aanwezig. 

In mijn relatie was ik er erg goed in geworden om dingen verborgen te houden en kon ik voor lange tijd altijd een masker opzetten. Wij woonde pas op latere leeftijd samen waar het overigens wel steeds lastiger werd om de touwtjes aan elkaar te knopen. Ik was ook gewend om voor mijn werk veel op pad te zijn, dus dat kon ik met mijn verslaving combineren. Toen ik eindelijk open kaart speelde zei ze dat ze altijd wel wist dat er iets niet klopte, dus ze heeft haar gevoel daarin meerdere malen ook genegeerd. Ik weet ook niet of het financiële plaatje echt een reden was, maar het heeft denk ik zeker wel bijgedragen. Iedere maand een vors bedrag afdragen van een gezamenlijk inkomen doet toch wat met je.  Het 8 jaar voorliegen en de mega breuk van vertrouwen is natuurlijk wel de belangrijkste reden geweest.

Maar achteraf denk ik dat het zo had moeten zijn. De relatie was ook al wel erg wankel, waarin we ook veel signalen (buiten mijn verslaving om) hebben genegeerd. Ik vond het allemaal wel prima destijds want ik kon mijn verslaving 'lekker' in stand houden. Maar dat de klap voor haar later kwam snap ik wel. Ze was eerst heel erg gefocust op de crisis zelf en wilde mij helpen, dus haar stukje verwerking kwam dan ook pas later.

Verder klopt het helemaal wat je zegt, ook ik kan heel slecht omgaan met verandering en heb altijd tijd nodig om mij aan te passen aan nieuwe situaties. Voordeel daarvan is wel dat als er eenmaal gezonde routines zijn deze ook makkelijker in stand kunnen worden gehouden, dus daar ga ik mij weer volledig voor inzetten. Ik neem je advies dus van harte aan, haal mijn lessen uit deze terugval en ga het weer oppakken zoals ik het vorig jaar ook heb gedaan. Heb zojuist weer de stap gezet om richting mijn ouders om schoon schip te maken en heb mijn terugval opgebiecht, dus ook die controle gaat weer komen. De volgende stap is om terug te keren naar therapie en de rest van mijn sociale kring in te lichten om steun en hulp te zoeken.

Dank voor je steun en jij ook veel sterkte en succes toegewenst op jouw pad!

 

 

[Wim123]

Verhaal klinkt mij bekend in de oren. Het wantrouwen binnen een relatie gaat je vanzelf een keer opbreken. Het crisis verhaal klinkt in mijn ogen dan ook erg logisch. Als alles bedaard is gaat ze er pas over nadenken. 

Ik had zelf ook een periode van terugvallen van +- 6 maanden. Het weer op de rit krijgen erna is lastig maar het is het zeker waard. 

Later terwijl ik een boek aan het lezen was kwam ik een passage tegen die we allemaal uiterst goed kennen. 

 

But you are a great sinner, that's true," he added almost solemnly, and your worst sin is that you have destroyed and betrayed yourself for nothing.

[Dred1]

Ik weet eigenlijk niet wat beter is in zo’n geval. Er is toch aardig wat schade opgelopen in die jaren. Precies dit is me namelijk ook bij ons gebeurt een aantal maanden geleden, na een relatie van zo’n 5 jaar met alle gokfratsen. Maar ik bekijk het als volgt. Als je het gokken achterwege hebt gelaten, is het ook praktischer het verlies (de breuk) te accepteren en je te richten op de toekomst. Dat je in de toekomst iemand hebt die je de gokdrama en alle bijkomende wantrouwen niet hebt laten meemaken, iemand die weer vanaf 0 begint bij je. Waarbij je die fratsen niet meer flikt en hebt geleerd van de voorgaande fouten. Want het is toch aardig wat dat gokken, doet veel met jezelf en de personen om je heen. De persoon hoorde in je leven, hielp en steunde je bij de tijd dat je het nodig had en vertrok wanneer het erop zat, meant to be denk ik. Lijkt me geen toeval dat het vaker zo loopt namelijk. 

[BakkiePleur]

Precies, zo sta ik er ook in. Misschien met hard werken aan je herstel, jarenlang clean blijven en je altijd blijven inzetten kun je als partners verder en was het vertrouwen mogelijk wel weer grotendeels teruggekomen. Maar ik geloof er wel in dat het zal altijd blijven knagen en dat je ook altijd op eieren blijft lopen. Een kleine afwijking van het normale kan al stress opleveren voor beide partners. Er zal altijd een stuk wantrouwen blijven zitten en dat lijkt mij dan ook niet meer dan logisch. Iedereen is anders natuurlijk, maar voor mij is dat geen basis van een gezonde relatie en kan dat zelfs ook weer een trigger worden om weer te gaan gokken. Ze gaat me toch niet meer vertrouwen, dus waarom doe ik nog mijn best? Ik weet voor mezelf dat dit zeker een uitdaging was geworden.

Maar het blijft lastig hoor. Ik weet niet hoe het bij jullie zat, maar ik haalde in mijn verslavingsperiode wel altijd een stuk hoop en vreugde nog uit de relatie terwijl de rest van mijn leven en gezondheid achteruit holde. Maar aan de andere kant je wilt (en verdient) straks ook weer een echte 2e kans. Met wie je inderdaad weer op 0 kunt beginnen en past bij je nieuwe leven. En dat geldt overigens ook voor je ex, die verdient het ook om iemand weer voor de volledige 100% te kunnen vertrouwen.

Ik geloof er ook zeker in dat mensen met een bepaald doel in je leven komen en weer weggaan als het erop zit. Mooi verwoord!

 

 

[BakkiePleur]

13 uur geleden zei Wim123:

Verhaal klinkt mij bekend in de oren. Het wantrouwen binnen een relatie gaat je vanzelf een keer opbreken. Het crisis verhaal klinkt in mijn ogen dan ook erg logisch. Als alles bedaard is gaat ze er pas over nadenken. 

Ik had zelf ook een periode van terugvallen van +- 6 maanden. Het weer op de rit krijgen erna is lastig maar het is het zeker waard. 

Later terwijl ik een boek aan het lezen was kwam ik een passage tegen die we allemaal uiterst goed kennen. 

 

But you are a great sinner, that's true," he added almost solemnly, and your worst sin is that you have destroyed and betrayed yourself for nothing.

Wim, hoelang ben je inmiddels weer in herstel en wat maakte het zo lastig voor jou om het weer op de rit te krijgen na je terugval?

[Wim123]

5 uur geleden zei BakkiePleur:

Wim, hoelang ben je inmiddels weer in herstel en wat maakte het zo lastig voor jou om het weer op de rit te krijgen na je terugval?

HI BakkiePleur, 

Nu weer een kleine 7 maanden. Het lastige om alles op de rit te krijgen is dat je weer alles op moet biechten om vervolgens weer te stoppen. Je kan natuurlijk het opbiecht deel overslaan maar dan ga je niet stoppen. 

[BakkiePleur]

Ja herkenbaar, dat blijft de moeilijkste stap (schuld & schaamte). Heb het zelf gisteren weer opgebiecht en de controle weer uit handen gegeven. Nu terugkijkend viel het allemaal wel mee en kreeg ik juist vooral veel begrip en steun uit mijn omgeving. In je hoofd maak je het vaak erger dan het is. Ik had dus veel eerder al aan de bel kunnen trekken. Die ervaring neem ik wel mee naar de toekomst.

Wat ik verder van mijn terugval geleerd heb is dat ik altijd een vorm van controle moet behouden. Zwakkere momenten gaan komen, ook als je jaren clean bent. Dan wil je geen vrij spel hebben richting de afgrond. Ben bezig nu om een plan te maken hoe ik de rest van mijn leven een vorm van controle kan gaan houden op mijn financiën. Maar voor geef ik het uit beheer en komt het pas weer terug in beheer als ik iemand heb die meekijkt.

Mooi trouwens die 7 maanden, ondanks dat het lastig en zwaar was is dat je wel weer gelukt. Ik ga daar ook weer voor!

[Dred1]

Controle is altijd wel belangrijk, ook op lange termijn. Wat ook van groot belang is, is dat je de ‘leegte’ die je hebt (waardoor je in eerste instantie überhaupt ging gokken) probeert te herkennen. Op welke momenten komt de drang? Sta daar oprecht bij stil. Waar heb je die dag aan gedacht, wat heb je anders gedaan. Vroeg of laat komt er een connectie, je merkt dat bepaalde gedachten en gevoelens je triggelen. Zodra je ze herkend, is het makkelijker jezelf hiertegen te verdedigen. Vroeg of laat moet je het zelf doen. Gokte je voornamelijk online of echt in casino’s?  

Voor mij was bijvoorbeeld verveling, gepieker over studie (zodra tentamens aankwamen was de intentie het grootst vaak) en gepieker over de toekomst het grootst. Zo versterkte het gokken zich weer door het gokken, omdat dat gepieker dus erger werd na iedere terugval. Nu ik mijn eigen ding kan doen (eigen baas), constant bezig ben en zowel financieel als mentaal stabieler in het leven sta is het veel makkelijker. Ook sporten, man dat maakt veel verschil zeg. Tegenwoordig ben ik letterlijk iedere avond in sportschool en je zweet echt alle negatieve energie eruit. In plaats van slots drukken, druk ik gewichten. Ook heb je even tijd voor jezelf, om even niet bezig te zijn met de dagelijkse sleur. Zou het iedereen aanraden! 

[BakkiePleur]

Ik was denk ik erg gesteld op mijn routine. Voldoende bewegen/sporten, werk, sociale contacten, mediteren, muziek en zelfs yoga terwijl ik net zo lenig ben als een blok hout. Regelmaat en een goede daginvulling waren in de beginfase van mijn herstel ook altijd zeer belangrijk en op een gegeven moment werd ik laks. Ik begon het goed te praten dat ik een avondje sporten oversloeg en 's ochtends niet meer een moment voor mezelf nam om goed aan de dag te beginnen. Dat in combinatie met een stroom aan somberheid, verwerking van de relatiebreuk wat ik had weggedrukt, glipte ik steeds verder terug. Eigenlijk had ik het van mijlenver aan kunnen zien komen. Mijn omgeving had ook niets door omdat ik niet om hulp vroeg en het weer allemaal alleen probeerde te doen. Maskertje ging weer op. Dezelfde fouten die ik in het verleden ook vaak genoeg heb gemaakt. 

Ik was zowel online als fysiek actief. Mijn voorkeur was altijd wel fysiek vanwege de beleving, maar op een gegeven moment ging ik steeds meer richting online. Was makkelijker en hoefde niet te liegen tegen mensen om me heen hoeveel ik er doorheen had gejaagd. Voor mij waren het ook de slots btw. Het bekende verhaal, 1 keer een grote klapper gemaakt en sinds dat moment volledig 'hooked'.

Verder voor mij inderdaad de leegte en verveling, zoek altijd naar prikkels. Gebrek aan verbinding ook wel, heb een goed netwerk aan sociale contacten maar hield altijd een soort afstand, zeker midden in mijn verslaving. Had er altijd moeite mee om mensen echt dichtbij te laten komen, terwijl dat wel aanzienlijk is verbeterd. Leegte is trouwens iets waar ik altijd mee heb geworsteld overigens maar waar ik in therapie wel mee bezig ben geweest. In mijn jeugd verdoofde ik mezelf eigenlijk ook al constant met drank/drugs/seks. Ik had weinig zingeving en heb overigens nog steeds moeite om dat te vinden. Door jarenlang te gokken ben je jezelf ook wel verloren en moet je jezelf ook weer zien terug te vinden. Vandaar dat ik ook weer besloten heb om hulp in te schakelen om hier aan verder te werken. De vorige keer hielp het mij erg om stapje voor stapje te zetten, je te focussen op wat er nu gebeurd en waar je nu mee bezig bent en dag voor dag te leven. Dat ga ik nu dus zeker weer doen.

Heerlijk dat sporten he? Ben het daarin volledig met je eens! En als ik het zo lees dan ben je echt heel ver ook in je herstel en heb je jezelf goed leren kennen, dus complimenten daarvoor. Je geeft goede adviezen man!

[Dred1]

Bijna eng hoe herkenbaar je verhaal eigenlijk voor me is. Ik zou bijna zweren dat ik het voor 90% zelf heb getypt. Vooral leegte is erg herkenbaar, het missen van een oprecht doel. Hierdoor houd ik mezelf ook voornamelijk bezig met werk en andere afleidingen, zodat ik maar niet met die leegte geconfronteerd hoef te worden eigenlijk. Ook ik verdoofde me al vanaf de jeugd, voor mij was het voornamelijk spanning zoeken in activiteiten om snel geld te verdienen en vooral veel slapen, slapen om aan de realiteit te ontkomen. Zo sliep ik wel 15uur per dag. Ik denk eigenlijk dat dat een vorm van depressie is geweest, waar nooit een dergelijke stempel op is gezet omdat ik me nooit liet behandelen. Gelukkig ben ik al wel een aantal jaar van die depressie af. 
 

Wat je zegt, ook ik heb eigenlijk alle jaren vanaf mijn 16 tot 29 geen ‘echte’ leven gehad. Constant van terugval naar terugval leven. Wat het ‘echte’ leven is, dat herken ik nu sinds een enkele maanden pas echt. Pas sinds enkele maanden sta ik in de ochtend lekker op zonder gepieker, zonder dat het leven me (voor mijn gevoel) tegen zit. Zonder dat ik alles negatief zie. Het herstel is wel echt een periode van jaren, je hoeft maar een dip te hebben en je schild laten zakken, is het erg makkelijk terugvallen. Ik ben me daar ook erg van bewust en werk er nog steeds elke dag aan. Elke dag sta ik een moment stil, ben ik dankbaar voor een zorgeloos en gokvrij leven. Dat heb ik dus voornamelijk icm sporten, lekker even met de cardio hier mijn berichtje doen. Even stilstaan hoe goed ik het eigenlijk heb. En dit moment ga je eigenlijk ook krijgen, zodra je een langere periode gokvrij bent en alles om je heen wat stabieler is. Na een terugval zijn de emoties vaak wat instabiel, maar geef het even tijd. 
 

Online is overigens echt de ‘crack’ van het gokken. Probeer je uit te schrijven en te blokkeren van iedere site waar je dat doet. Binnenkort komt er zo’n CRUKS register, dan zou het helemaal al makkelijk moeten zijn hopelijk.

Succes, als het niet meezit of als je vragen hebt kun je het hier altijd kwijt :-)

[BakkiePleur]

Haha dat gevoel van herkenning had ik ook al bij jou. Ik denk ook wel dat gokverslaafden over het algemeen sneller iets gemeen met elkaar hebben, zeker qua belevingswereld en problematiek heb ik vaak hetzelfde teruggehoord en nu ook hier teruggelezen. Als ik je verhaal lees dan klinkt het inderdaad als een depressie, maar dat kun je natuurlijk nooit zeker weten. Heb je trouwens nu je clean bent ook nooit de behoefte gehad om die periode van je leven dieper te onderzoeken en doorgronden met behulp van een therapeut? Het heeft mij in ieder geval veel inzicht gegeven waardoor ik ook echt goed kon begrijpen waarom ik mezelf überhaupt altijd heb willen verdoven.  En klopt inderdaad, je hebt al die jaren eigenlijk maar 1 echt 'doel' gehad en dat is overleven tot je volgende salaris om weer even een paar uur/dagen of soms weken te kunnen 'genieten' van een high. Zeker met online gokken was het echt binnen no time erdoor, dus ja ben het zeker met je eens dat online de crack is van de gokwereld.

Moet zeggen dat ik wel weer erg blij ben dat ik alles heb opgebiecht en opnieuw hulp heb gezocht. Dankbaarheid uitten is daarbij ook echt een hele goede tool eigenlijk. Gisteren nam ik even een momentje rust van werk, dronk ik ontspannen even een bakje koffie in het zonnetje en besefte ineens hoe dankbaar ik mag zijn dat er altijd mensen om me heen zijn die me willen steunen en helpen. Zit nu dus wel weer in de lift qua emoties, maar besef ook goed dat dit tijdig is en dat ik ook snel weer moeilijke momenten ga ervaren. Gelukkig heb ik weer rust nu dat ik weet dat ik in de gaten wordt gehouden. Voelt nog steeds onvolwassen, maar die trotsheid mag van mij wijken als ik daar een clean leven voor terug kan krijgen. Nu weer leven met de dag!

Jij ook veel succes man. Hetzelfde geldt voor jou, als ik ooit wat voor je kan doen dan kun je me altijd berichten  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Dred1]

Toch wel apart, heb namelijk wel veel ervaringen en andere draadjes gelezen van ‘lotgenoten’, maar bij jouw heb ik eigenlijk voor het eerst dat het voelt alsof ik het zelf heb getypt haha. 
 

Wat betreft therapie, daar ben ik sinds een week of 2 mee begonnen. Soort van intakegesprek gehad, maar dat nog niet in een verder stadia. Ik denk dat therapie of psychologie voor de meesten wel goed is, vooral als je een verslaving hebt (gehad). Het probleem ligt dan vaak wel wat dieper inderdaad. Ook na een recente breuk van relatie van zo’n 5 jaar meer tijd en stof gehad tot nadenken. Die persoon wil ik ook niet zijn, die ik in de relatie was. Niet dat ik een extreme klootzak was ofzo, maar ik wil gewoon meer lief kunnen hebben. Misschien de ware nog niet getroffen, ik weet het niet. Zoals jij heb ik ook moeite met binden, houdt mensen vaker op afstand en ben nooit ‘echt’ met ze. Hoewel ik heel veel ‘vrienden en kennissen’ heb, zijn er toch weinig échte waarmee ik veel persoonlijke dingen ook écht deel. Soort van masker inderdaad. Terwijl ik een echte prater ben, vind ik het toch lastig om over emoties te ventileren. Dat is lastig, ook met oog op een toekomstige relatie. Een simpele ‘wat zie je er leuk uit vandaag’ is moeilijker dan afzeiken als het een dag minder is. Daar wil ik voornamelijk aan werken. Het leven is oprecht te kort om te piekeren en elkaar niet lief te hebben, vandaar dat ik ook de keuze heb gemaakt om beter voor mezelf te zorgen, sporten en therapie om gewoon een beter ik te worden. Voor mezelf, mijn familie en toekomstige partner. Zo zie je maar weer dat het gokken veel dieper ligt. Dat moet ook wel, want ik kan me niet voorstellen dat iemand die volkomen nuchter, verstandig en probleemloos is zal besluiten structureel zijn maandinkomen te vergokken. Gekkenwerk eigenlijk. 

Ik probeer er tevens voor te waken om mijn gokverslaving te vervangen door een werkverslaving. Hoewel het werken wel wat minder schadelijk is, wil ik meer tijd kunnen doorbrengen met dierbaren. Wel ironisch, alles komt eigenlijk aan het licht zodra je stopt met het gokken (en wellicht relatiebreuk). Pas dan kun je evalueren hoe of wat je eigenlijk doet, hebt gedaan en wat je anders kan doen. Je overlevingsmechanisme uitschakelen na 10 jaar en jezelf oprecht in de spiegel beoordelen is toch wel een ding. Maar gelukkig beter laat dan nooit :-) Enige wat ik weet en voel is eigenlijk zolang ik niet gok ik er wel kom. Misschien in een paar maanden, misschien een paar jaar maar met babystapjes kom ik elke dag dichterbij de persoon die ik wil zijn. 
 

Het uitgeven/beheren van financieren zou je trouwens niet als onvolwassen hoeven te zien. Het is een fase waar je doorheen moet. Bekijk het niet als de financieren die je uit handen geeft, maar je middel om je verslaving te voeden. Zonder geld kun je immers niet gokken. Alle stokjes achter de deur zijn daarbij mooi meegenomen. Mensen om je heen die je steunen is in herstel ook écht belangrijk inderdaad. Daar heb ik ook erg veel steun aan gehad. Mensen die er voor je zijn zonder verwachtingen, die je helpen omdat ze je willen helpen. Moeilijke momenten gaan ongetwijfeld komen, probeer op die momenten zoals ik zei precies na te gaan waardoor ze zijn ontstaan en wat je hebt gedaan/gedacht.

[Pleeborstel]

Hallo Allen, 

Ben al een tijdje actief op dit forum, bijna alle verhalen gelezen, en ik moet zeggen dat ik heel veel respect hebt voor de mensen die zich zo open en bloot stellen. Ik zie dan ook heel veel terugvallen, en ben bang dat dit mij ook ooit op een dag zal gebeuren.

Na 10 jaar gokken is het voor mij nu ook mooi geweest. Ben nu ruim 2 maanden gestopt, en dit is eigenlijk ook mijn eerste poging. Er is altijd wel een periode geweest waarbij ik een maand stopte, omdat er gewoon geen geld meer voor was, maar dat telt niet als stoppen vind ik.

Ik zal mijn verhaal zo kort mogelijk uitleggen;

Rond mijn 16e ben ik begonnen met gokken. Je kon toen gemakkelijk een account aanmaken op unibet. Je moest er welliswaar 18 voor zijn, maar ik probeerde het gewoon. Het eerste wat ik toen deed was wedden op voetbal. Dit was heel onschuldig in het begin, en je kent het waarschijnlijk wel, 1 a 2 euro op een paar wedstrijden zetten, en hopen dat je een keer zo'n klapper pakt. Dat gebeurde toen ook. Ik had een keer met 10 euro, 1000 euro gewonnen. Dit is voor een 16-jarige natuurlijk heel veel geld. Maar toen was er nog een probleem. Ik wou mijn geld uitcashen, alleen helaas, je moest een ID uploaden. Op goed geluk heb ik dit dus gedaan, en een paar dagen verder, stond het geld dus gewoon netjes op mijn rekening. Op mijn account had ik dus gezegd dat ik 18 was, maar er stond duidelijk op mijn ID, dat ik dus 2 jaartjes jonger was. Natuurlijk was ik toen blij dat het gelukt was, maar het is natuurlijk heel slecht dat dit gewoon zo maar kan. Maar goed, dit was dus het begin van de verslaving.

Toen ik eindelijk 18 was, mocht ik legaal overal heen. Ik had verder niks met casino's, en had dus alleen ervaring met het wedden op voetbal. Maar je raadt het al, ik ging voor de allereerste keer met vrienden naar HC. Het vreemde was dat ik die avond 50 euro had verloren en er zo zuur van was, dat ik dacht, ik vind dit helemaal niks. Ik hou het wel bij het wedden op voetbal. 

Uiteindelijk ben ik niet meer naar HC gegaan, maar naar kleinere casino's waarbij je laag kon inzetten. Dit beviel mij meer, en zodoende dat ik bijna elke avond de drang had om daar heen te gaan. Het was een gewoonte geworden. Het was weliswaar niet veel geld wat ik won of verloor, dus dacht ik, het is niet zo erg. 

Ik ben na 1-2 jaar gestopt op daarheen te gaan, toen ik het online casino ondekte. Voetbal wedden vond ik saai worden, dus ging ik verder kijken. Dit was uiteindelijk het slechtste wat ik ooit kon doen, want hierdoor ben ik totaal ontspoord. Het begon met kleine bedragen van 100 euro, maar eindigde soms wel met 1000 euro op een dag. 

Toen ik bijna 24 werd vond ik het mooi geweest. Ik zei tegen mezelf, je gaat nu kappen. Het is het niet meer waard. Je bent je leven aan het verkloten als je nu zo door gaat. Een paar dagen nadat ik 24 was, heb ik het toch nog een keer geprobeerd. En toen gebeurde het.. Ik won een bedrag van 40k. Ik wist niet wat ik zag.. Wist niet wat ik moest doen.. en stond een uur naar me scherm te kijken.. Ik durfde geen cent meer in te zetten. Ik dacht, nu heb je eindelijk wat je hebben wilt. 

Ik kon het gokken eindelijk afsluiten, dacht ik. Maar durfde het ook tegen niemand te vertellen. Hun zullen wel denken, hoe heb je ooit zoveel kunnen winnen, dan zal je ook flinke bedragen moeten inzetten. En dat was natuurlijk waar. Ik zette ook gewoon 800 euro in per beurt.. Het was ook gewoon een probleem, maar nu viel het eindelijk een keer de goede kant op. 

Je raadt het al, ik bleef gokken. Slechte dagen, goeie dagen, maar uiteindelijk ging het goed mis, en was het na 3 maanden helemaal op. Ik was er zo ziek van, hoe kon dit gebeuren.. Zoveel geld, en nog niet tevreden.. Altijd maar meer willen. 

Nooit heb ik geld geleend, tot dit jaar. Ik dacht nog steeds terug aan die tijd dat ik zoveel in één keer won, en dacht dat het weer zou gebeuren. 

Nu loop ik achter de feiten aan, en heb een dikke schuld opgebouwd. Sinds 3 maanden heb ik mijn financiën uit handen gegeven bij budgetbeheer, waardoor het voor mij nu onmogelijk is om te gokken. Ik krijg wekelijks leefgeld, en weet ook dat ik met dat geld het nooit zal proberen. Dit heeft voor mij rust gezorgd, alleen het besef dat ik nog een lange weg te gaan heb, baat mij zorgen. Het is heel lastig om positief te blijven, maar uiteindelijk is er altijd licht aan het einde van de tunnel. 

 

Om jullie verhalen zo te lezen, zie ik dat het nog steeds lastig blijft, ook al ben je zolang clean. 

Hebben jullie nog tips voor een beginnende stopper?

Ik hoor het graag!

[BakkiePleur]

Hey Pleeborstel,

Tof dat je je verhaal doet! Zoals je zelf hebt gemerkt, voor een gokverslaafde is het nooit genoeg. Geen enkel bedrag zou je doen stoppen omdat je vast zit in een vicieuze cirkel. Wij gokkers denken vaak dat het gaat om het geld en om het winnen van geld, maar eigenlijk gaat het om de 'high' en de 'kick' die je krijgt van het winnen. Die 40k moet een gigantische kick voor je zijn geweest (helaas). Ik verbaas me er dan ook niet over dat het allemaal op is gegaan omdat je geprobeerd hebt, al dan niet onbewust, om hetzelfde gevoel weer te krijgen. Op een gegeven moment merk je ook dat je steeds hoger moet inzetten en dat kleinere bedragen er minder toe doen. Is dat voor jou ook herkenbaar?

Ik vind in ieder geval dat je echt een hele goede stap hebt gezet door budgetbeheer in te schakelen. Dat is moedig! Altijd een vorm van controle behouden op je financiën, ook al voelt het over een jaar heel anders. Je gaat je namelijk straks steeds beter voelen in herstel en dan is natuurlijk helemaal top, maar je kunt daardoor ook je schild laten zakken en dan kan het weer gevaarlijk worden. Als je op een gegeven moment denkt dat het budgetbeheer eigenlijk niet meer nodig is want het gaat zo goed, dan moet je al alert zijn dat dit misschien wel het verslavingsbrein is dat jou weer probeert aan het gokken te krijgen.

Verder zou ik niet wachten en dit geheim bij je blijven dragen maar ook de stap zetten om het tegen iemand te vertellen. Dat is moeilijk omdat je je schaamt en je weet natuurlijk niet wat voor reacties je gaat krijgen, maar uiteindelijk willen de mensen in je omgeving het beste voor je en zullen ze je ongetwijfeld steunen. Wees daarbij open en eerlijk en vertel alles wat er is gebeurd. Bij mij viel er echt een gigantische last van mijn schouder af, alsof ik al die jaren met een betonnen blok op mijn rug had rondgelopen. Het is eng maar het is het 100% waard. Zo kun je voortaan ook altijd open en eerlijk zijn over waar je tegen mee zit en hoef je het niet allemaal alleen te doen! Daarnaast zorgt dit ook weer voor extra controle wat ook top is.

Houd je lichaam en geest gezond. Eet goed, zorg voor die 8 uur slaap, wees in contact met mensen om je heen, doe ontspanningsoefeningen/meditatie en zorg iedere dag voor voldoende beweging. Zorg voor structuur in je leven. Ik zelf maak de dag van tevoren al een planning voor mezelf zodat ik niet in een gat val van verveling waarbij ik doelloos ga internetten (grote trigger voor mij).

In ieder geval veel succes en sterkte toegewenst. Je kunt hier altijd je bericht kwijt als je wilt praten.

 

 

[BakkiePleur]

En als toevoeging: Schrijf je vrijwillig in je op het CRUKS register vandaag (kan vanaf 12:00):

https://cruksregister.nl/

 

 

[Pleeborstel]

Hi BakkiePleur,

Bedankt voor de feedback! Inmiddels weten familie en vrienden het gelukkig, dus dit geeft ook meer rust en vooral support. 

Wat je zegt is zeker waar, het was waarschijnlijk niet eens het geld waar het om ging, maar de 'kick and rush'. Verveling speelt ook een grote rol, want zodra je even niks te doen hebt, ga je als snel naar het gokken toe. 

De dag invullen is heel moeilijk voor mij, want ik werk onregelmatig. Zelf zat ik heel erg te twijfelen of dat het juist nog erger maakt, want er zijn gewoon momenten dat je even nergens zin in hebt, doordat je altijd moe bent. Misschien dat ik dan beter werk kan zoeken, waarbij je ritme hebt. Al moet ik zeggen dat ik dit werk nog steeds heel leuk vindt om te doen. Vooral de toeslagen helpen me nu ook om uit dat diepe dal te komen. 

Het is zeker mogelijk om goed aan je gezondheid te denken, en wat je al zei, eten en genoeg slaap, daar kom je al een heel eind mee.

 

Ik had inderdaad gehoord over CRUKS, alleen ik las dat ging om Nederlandse websites. Dus je kan helaas nog gemakkelijk ook weer naar een online casino die in een ander land gevestigd is. Alhoewel, las ik gisteren toevallig dat Bwin 'tijdelijk' geen Nederlandse spelers meer mogen accepteren omdat ze geen licentie hebben. Ik ben benieuwd of ook de andere buitenlandse gok websites zullen volgen. Dit zou natuurlijk ideaal zijn voor iedereen die een gokverslaving heeft!

 

Waarbij had jij de grootste moeite mee, online of toch casino's bezoeken, als ik vragen mag?

 

[BakkiePleur]

Ah dat is super om te horen dat je vrienden en familie het weten, top!

Kan mij voorstellen dat het met onregelmatig werk een stuk lastiger is om structuur en ritme te krijgen. Misschien in plaats van dat je het indeelt in vaste tijden kun je specifieke momenten gebruiken? Bijvoorbeeld gewoonte X bij het opstaan, gewoonte Y voor het slapen gaan etc. Vooraf je werkrooster bekijken en zodoende dingen inplannen? Zo ga ik zelf richting de sportschool of een half uurtje op de hometrainer zodra ik uit bed ben, dat zou ik ook doen als ik 's middags of 's nachts zou moeten werken bijvoorbeeld. Als je werk je veel plezier oplevert en je lekker verdiend moet je het er zeker niet voor opgeven, omdat dit juist ook erg bevorderlijk is in je herstel. Beginnen bij een nieuwe werkgever kan juist weer veel meer stress opleveren, zeker in het begin als je moet wennen. 

En inderdaad, CRUKS is natuurljik maar een deel wat je er mee afvangt, zeker op online gebied. Ik zie het voor mezelf meer als een positieve bevestiging richting mezelf dat ik gestopt ben en mijn herstel serieus neem. Als ik al op zoek ben naar online casino's dan ben ik eigenlijk al teruggevallen en zit ik al volledig in mijn oude gedrag. Dat wil ik dus al voor zijn. Daarnaast is het voor mij ook goed omdat als ik straks weer ga stappen dat ik niet ineens weer in een lokale gokhal verdwijn. Dat gebeurde vroeger nog wel eens, dus het is een goede stok achter de deur.

Zeker online was voor mij het gevaarlijkst, omdat ik daar echt helemaal geen controle had, je onbeperkt kan storten en niemand mij ook in de gaten hield. Online is er geen toezicht al claimen ze natuurlijk van wel. Sinds ik destijds online begon te gokken is het bij mij ook echt helemaal uit de hand gelopen, zowel geestelijk als financieel. Maar ik had juist het meeste moeite om mij uit te schrijven bij het Holland Casino, omdat ik daarmee ook een soort 'afscheid' moest nemen van bepaalde sociale uitjes. Als ik daar nu aan terug denk dan besef ik ook hoe krom dit klinkt, maar in mijn hoofd speelde dat destijds een hele grote rol. Hoe zit dat bij jou?

 

 

 

[Pleeborstel]

Dat klinkt wel als een goed plan! Gewoon op basis van je rooster een schema maken van wat je gaat doen. Alleen de valkuil hierin is dat als je een keer niet het schema kan lopen om wat voor reden dan ook, je gelijk die omschakeling moet maken dat je doorzet. Ik heb het vroeger vaker geprobeerd, alleen je hebt hier heel veel doorzettingsvermogen nodig in het begin. Ik ga zeker weer een poging wagen!

Ik snap heel goed dat je als je overal definitief de deur dichtgooit, er altijd nog een beetje hoop is dat je later denkt, ach, ik ben nu al zolang gestopt, ik kan wel weer een uitzondering maken om met vrienden, naar bijvoorbeeld, HC te gaan. Ik heb dit onlangs ook nog gedaan, maar ik heb zelf niet gegokt. Ik wou dit als  een soort test zien, om toch nog een leuk uitstapje te hebben maar dan alleen voor de gezelligheid. Al moet ik zeggen dat ik wel heel veel moeite had. Dus voor mij is het waarschijnlijk ook veel beter om me gewoon uitteschrijven. Alleen dan is het weer van, hoelang ga je je uitschrijven. Ga ik ooit kunnen herstellen? Of zeg ik bij mezelf, nee, je moet er voor altijd een einde aan maken, voorkomen dat je nooit meer in deze situatie beland. 

Hoe was jou ervaring gisteren? Heb je je inmiddels aangemeld bij CRUKS? En ben toch wel benieuwd naar, hoelang heb je dit gedaan?

 

[Timberland]

De start van het nieuwe systeem is wat problematisch verlopen.  Door een storing in het aanmeldregister ‘Cruks’ is alles op ‘hold’ momenteel. De verwachting is dat maandag om 12.00 alles verholpen is, maar dat is nog afwachten. Momenteel is de nieuwe online gokmarkt nog gesloten en kun je nog zonder legitimatie fysiek gaan gokken.

Het goede nieuws is wel dat sinds gister de internationale gokbedrijven Unibet, Pokerstars geen Nederlandse spelers meer toelaten. Zij hebben namelijk (voorlopig) geen vergunning gekregen voor de Nederlandse markt en willen geen boetes en nieuwe afwijzing krijgen. Ofwel zijn er momenteel weinig mogelijkheden op de ‘online’ markt door de storing. Fysiek wel, dat is voor mij dan weer gevaarlijk. 
 

TB

 

[BakkiePleur]

Aanmelden bij CRUKS is inderdaad nog niet mogelijk. Het blijft natuurlijk de overheid in combinatie met ICT dus ik sta er niet heel erg van te kijken als ik eerlijk ben :'). Maandag nog maar een keer proberen.

Als ik me aanmeld dan ga ik voor de 99 jaar overigens. Vind het zelf ook best extreem om te doen, maar als zo'n uitschrijving weer verdwijnt kan het zomaar ongewenst weer gaan jeuken in de toekomst. Weet inmiddels hoeveel schade je kunt aanrichten bij een terugval, dus neem geen risico meer.

Fijn weekend allemaal

[BakkiePleur]

Sta sinds gisteren ingeschreven!

Ik begon door het vele uitstellen van de KSA en problemen met DigiD toch echt weer wat zenuwachtig en onrustig te worden. Zeker toen ik las dat sommige partijen gewoon al beschikbaar waren zonder dat mensen zich konden inschrijven in CRUKS, wat best opmerkelijk is als je het mij vraagt. Kan mij voorstellen dat sommigen hierdoor alsnog voor de bijl zijn gegaan maar ik hoop dat het meevalt. Zelfs bij het inschrijvingsproces werd ik zenuwachtig en kreeg ik toch nog een soort weerstand om er vanaf te zien. Het verslavingsbrein geeft niet zomaar op.

Ben blij dat het gelukt is en voel me inmiddels weer helemaal relaxed. Voelt toch als een kleine overwinning. Misschien is het online gezien maar een klein deel wat je nu afvangt, maar ik verwacht wel dat steeds meer partijen zonder licentie zich zullen terugtrekken uit de NL markt. Enerzijds om in aanmerking te komen voor een licentie en anderzijds verwacht ik dat de KSA hier ook strenger toezicht op gaat houden. Fysiek is het daarnaast onmogelijk nu om nog ergens legaal binnen te komen dus helemaal top.

 

[Dred1]

Nice! Ik heb me ook meteen ingeschreven. Zo’n systeem hadden ze al jaren geleden moeten invoeren. Belachelijk eigenlijk. Zonder licentie zullen ze niet blijven, de grote jongens (Bwin, Unibet etc) zijn al gestopt in Nederland. 

Al ben ik een jaar verder, toch een goede stok achter de deur. Uit ervaring weet ik dat dat gokken best hardnekkig kan zijn en je zomaar in een avond alle spaargeld er zomaar doorheen kan jassen. Al ben je een tijd ‘gokvrij’ Nu is het wel écht onmogelijk te gokken. Heerlijk! 

 

[Pleeborstel]

Goed om te zien dat iedereen dit doet! Ik heb me inmiddels ook ingeschreven. Het voelt als een opluchting, en zeker nu je ook de buitenlandse online websites niet op kan. Ben benieuwd over 6 maanden wat dan de uitkomst is, maar dat duurt gelukkig nog een tijdje  

Nadat ik was ingeschreven, je gelooft het of niet, kreeg ik allemaal meldingen op FB over Nederlandse casino's. Waaronder ook HC.. Ben ook even gaan kijken op hun website, en het is eigenlijk niet normaal hoe erg je gestumileerd wordt. Free spins, gratis 50 euro bet, als je ook 50 euro inzet.. 

Ik las ook dat je over je gewonnen bedrag ook geen belasting meer hoeft te betalen. Het is eigenlijk raar dat je nu pas beseft hoe erg ze je aan het lokken zijn. Als CRUKS er niet was, denk ik dat iedereen weer net zo goed de fout kan in gaan, omdat je nu 'legaal' kan gokken. ( Niet lullig bedoeld )

Maar al met al, op naar een gezond en gokvrij leven!