Ik mis Femke, verslaving van ruim 40 jaar.

[Strijkbout2]

Dit is 'trekken aan een dood paard', zoals dat heet, zoals ik het lees. Je wil niet. Dus men moet je dan gewoon kunnen laten gaan. Ze hebben niet het recht je vast te houden; jij moet het willen, en je wilt duidelijk niet.

Dus, ga lekker doen waarvan je denkt dat je het moet doen. Niemand die je uiteindelijk zal tegenhouden hoor. Maar ja, is dat echt wat je wilt?

Voor mij klink je een beetje als een klein kind dat het gevoel heeft voor straf 'door juffen en meesters' vast gehouden wordt daar of zo. Maar zo werkt dit helemaal niet. Het doel is je te helpen. Maar goed, als in jou die wil niet aanwezig is....... Het leven is volledig vrij. Je bent ieder moment vrij je leven de goede kant op te helpen, maar óók om je eigen ondergang te regisseren. Of iets daartussenin natuurlijk, maar goed, you get the point hoop ik.

7 oktober 2024 bewerkt door Strijkbout2

[Claudius]

@Strijkbout2 Ik denk dat je daar een punt hebt, er is nog geen enkele rechter tussenbeidde gekomen. Dus op dit moment hebben ze dat recht niet. 

[Strijkbout2]

2 minuten geleden zei Claudius:

@Strijkbout2 Ik denk dat je daar een punt hebt, er is nog geen enkele rechter tussenbeidde gekomen. Dus op dit moment hebben ze dat recht niet. 

Maar ja, dan weer op jezelf aangewezen zijn. Zal dat goed gaan denk je? Ff heel realistisch bezien?

[Claudius]

7 minuten geleden zei Strijkbout2:

Maar ja, dan weer op jezelf aangewezen zijn. Zal dat goed gaan denk je? Ff heel realistisch bezien?

Ik heb het vandaag nog tegen de verpleging gezegd. Hoe langer ik van mijn kindje (hondje) verwijderd ben hoe groter mijn craving word. Ook , ik slaap niet goed zonder haar, (ik kan haar ook vooral s 'nachts niet alleen laten, dan huilt ze heel de appartementsblok bij elkaar. ) . Ik begin de laatste tijd ook hoofdpijn te krijgen, wat ik ook wijt aan de stress. Het gescheiden leven van mijn hondje is echt niet goed voor mij. Ik voel me dus iedere moment geestelijk en lichamelijk achteruit gaan. Zolang ik niet zelf voor mijn hondje kan zorgen. 

Ik denk dat wij beidde het nu goed zouden doen in ons appartement. Mits wat poetshulp en wat hulp om vooral boodschappen en zo te doen. Alchohol controle kan ik dagelijks ergens gaan doen. 

 

[Strijkbout2]

14 minuten geleden zei Claudius:

Ik heb het vandaag nog tegen de verpleging gezegd. Hoe langer ik van mijn kindje (hondje) verwijderd ben hoe groter mijn craving word. Ook , ik slaap niet goed zonder haar, (ik kan haar ook vooral s 'nachts niet alleen laten, dan huilt ze heel de appartementsblok bij elkaar. ) . Ik begin de laatste tijd ook hoofdpijn te krijgen, wat ik ook wijt aan de stress. Het gescheiden leven van mijn hondje is echt niet goed voor mij. Ik voel me dus iedere moment geestelijk en lichamelijk achteruit gaan. Zolang ik niet zelf voor mijn hondje kan zorgen. 

Ik denk dat wij beidde het nu goed zouden doen in ons appartement. Mits wat poetshulp en wat hulp om vooral boodschappen en zo te doen. Alchohol controle kan ik dagelijks ergens gaan doen. 

 

En wat zeggen ze daar dan als je dit ze voorlegt?

[Claudius]

28 minuten geleden zei Strijkbout2:

En wat zeggen ze daar dan als je dit ze voorlegt?

Dat ik alchohol dronk als ik samen met mijn hondje was. 

[Strijkbout]

2 uur geleden zei Claudius:

Dat ik alchohol dronk als ik samen met mijn hondje was. 

Ja en dan kun je niet goed voor je hondje zorgen. Dan ben je niet werkelijk aanwezig voor het hondje. 

[Claudius]

1 uur geleden zei Strijkbout:

Ja en dan kun je niet goed voor je hondje zorgen. Dan ben je niet werkelijk aanwezig voor het hondje. 

Mijn hondje kwam nooit wat tekort. Eten, medicijn, water en liefde kreeg ze steeds bij mij. 

Verder kan ik U alleen maar gelijk geven. Moest ik niet drinken dan was ik nu nog steeds bij mijn hondje. 

[Claudius]

@Strijkbout @Strijkbout2 Heb jij hier misschien twee namen? 

[Strijkbout]

1 uur geleden zei Claudius:

@Strijkbout @Strijkbout2 Heb jij hier misschien twee namen? 

Ja. Was inloggegevens kwijt, en ze reageerde nooit op mijn herstelverzoek, dus dan maar zo. Met mijn smartphone (waar ik nu op zit) ben ik gewoon automatisch ingelogd. Achter de PC niet, en heb ik geen idee wat m'n wachtwoord op deze Strijkbout is.

[Claudius]

Misschien is er toch wat grondig fout met mijn geheugen, ik kan veel gemaakte afspraken simpelweg niet onthouden. Maar of dit nieuw is? Ik heb niet zo lang geleden nog testen gedaan. En of dit komt door mijn alchoholgebruik? Ik denk persoonlijk dat ik altijd al een warhoofd ben geweest. Daarom noteer ik zoveel als mogelijk ook in mijn agenda op mijn smartphone. 

Maar toch, en als dat zo is dat mijn geheugen niet meer naar maatstaven voldoende functioneerd of dit een vorm is van beginnende dementie? Ik heb daar echt angst voor, dat ik dementie zou kunnen hebben. Ik heb gezien wat dit  met mensen doet. 

Maar ik heb de laatste weken zoveel afspraken gemaakt. En ik ben nooit sterk geweest in data te onthouden. Vandaag heb ik in  ieder geval twee afspraken gemaakt. Met  de huisarts en kort daarna met een arts over cardiale training. Persoonlijk vind ik die training overbodig en zouden me beter meer toelating laten om buiten de kliniek te gaan wandelen. 
Nu ontsnap ik vaak en ga tussen de verschillende sessies wandelen. Dikwijls gewoon naar mijn appartement om daar wat op de computer jullie lastig te vallen.. 
Dit is misschien toch allemaal niet okee in verband met de verzekering, maar ik word hier gewoon gek. En zo  groot is het terrein van het ziekenhuis niet om hier rondjes te draaien. Nu mag ik al wel tussen zeven en acht het ziekenhuis verlaten, maar ik zou nu ook al buiten willen. En het is nog maar pas vier uur.  

[Claudius]

Het slapen gaat me toch niet meer lukken. Weer een hele dag als een zombie rondlopen. Kort een praatje gemaakt met de nachtverpleging. Ze was iets aan t doen wat de patienten s' nachts ook niet meer mogen. 

[Claudius]

Bij de huisarts had ik niets te vermelden waard, die moest maar wat formulieren invullen voor een vergoeding. Maar de andere arts was duidelijk bezorgd om mijn buikspieren, zo dus heb ik weer oefeningen in een gewone kliniek vooral om mijn buikspieren aan te sterken. Daar ben ik ook te weten gekomen dat ik nog een andere afspraak heb met een andere specialist. Ben ik dat vergeten of hebben ze het me niet medegedeeld in de verslavingkliniek? 

[Claudius]

Vanaf Volgende Dinsdag ga ik nog een   wekelijkse curcus op een andere locatie volgen over verslavingen en de gevolgen ervan. Tenminste als alles goed zit en niet teveel last heb van mijn oogoperatie. En het geen conflicten geeft met mijn nieuwe kini trainingen. Trainingen voor mijn buikspieren.

[Claudius]

De psyhologe van de afdeling is terug uit verlof. Ik heb haar door mijn drukke agenda nog niet gezien. Ik ga bij de verpleging een gesprek met haar aanvragen. Die weet me bij ieder gesprek telkens weer diep te raken. Alsof het zelfs telkens op een persoonlijk gesprek lijkt. Ik wil haar nu persoonlijk spreken over wat in de plaats gekomen is van de verliefdheden. Ik vind wat ik nu heb voor mij veel erger. We hadden het ook nog nooit persoonlijk over mijn alchohol probleem. 

9 oktober 2024 bewerkt door Claudius

[Claudius]

Weer van alles met de verpleging besproken. Over mijn hoofdpijn, volgende afspraken, een bemoeizuchtige medepatiente, ...

[Claudius]

Op de laatste sessie deze voormiddag is de sociaal assistent uitvoerig ingegaan op gedwongen opname. Niets houd me tegen om nu gewoon thuis te blijven. Maar houd de psychiater dan wat tegen om naar de procureur te stappen? En een vrederechter in te schakelen?

Volgens mij is er geen enkele reden meer om aan te nemen dat ik een gevaar voor mezelf ben en al zeker niet voor anderen. Waarom toch ben ik afgelopen Maandag akkoord met haar gegaan? 

[Claudius]

Ik had vandaag nog een onderhoud verwacht met de nieuwe assistent van de psychiater over de paracetamol . Een goed gesprek doet steeds deugd. Maar nee. 

[Claudius]

Mensen zeggen tegen mij dat ik er boos uitzie. Ik voel me ook steeds bozer worden. Ik ga wel geen foto van mezelf plaatsen. 

[Claudius]

Ik heb mijn haar helemaal laten scheren. Nu hoeven ze niet meer te zagen dat het te lang is. Maar aan mijn boos kijken kan ik blijkbaar niets veranderen. 

[Claudius]

Begonnen met een dagboek. Dan hoef ik hier niet zoveel te zeuren. 

[Claudius]

Ik heb weer eens het gevoel dat ik helemaal alleen sta op de wereld, dat ik niemaIk heb weer eens het gevoel dat ik helemaal alleen sta op de wereld, dat ik niemand aan mijn kant heb. Dat is helemaal geen goed gevoel. 

[Claudius]

Een ongeluk komt nooit alleen, gisteren heeft blijkbaar iemand mijn oplader en kabel voor mijn iPhone gestolen. En deze morgen was ik te bruut met mijn scheeraparaat en viel het uiteen. En nu vind ik alle onderdelen niet meer terug. Zonder telefoon voel ik me hulpeloos, dus straks maar een sleutel van mijn kast vragen en toelating om een nieuwe oplader en kabel gaan te halen in de stad.

 

10 oktober 2024 bewerkt door Claudius

[Claudius]

Dag zestig in de kliniek. Dag Eenenzestig van nuchterheid, morgen zijn dat twee maanden nuchter

[Claudius]

Mijn dagboek wat geen verkeerd idee was, wil maar niet lukken. Ik schrijf blijkbaar liever ergens waar ik mogelijk toch een reactie krijg. Ik probeer sinds gisteren een afspraak vast te leggen met de nieuwe assistent psychiater. Ook met de psychologe. De nieuwe psychiater lijkt me een zeer sympathieke persoon. Maar ik overschat me misschien in haar beschikbare tijd. Ik wil vooral een goed gesprek met haar. Want ik denk niet dat ze tegen de andere psychiater gaat ingaan en gaat pleiten om me toch maar vervroegd naar huis te laten gaan. Ik hoop dat de hoofdpsychiater van de afdeling haar mening niet herziet en mij reeds op 23/10 naar huis laat gaan. Dat is een woensdag en patiënten mogen steeds op Vrijdag naar huis. Ik wil de assistent ook spreken over mijn medicatie en een doorverwijzing die al zeer lang beloofd is. 

Met de psychologe heb ik morgen om kwart na negen wel een afspraak kunnen vast leggen. Ik wil met haar kunnen spreken over wat in de plaats is gekomen van mijn verliefdheden.  En zeker ook over mijn “kapotte rem”.  En of ze raadgevingen heeft om daar in daar in de praktijk toch mee om te gaan. Dat zou de eerste keer zijn dat ik in een privégesprek het met haar over mijn verslaving heb. Ik spreek zeer graag met haar, ik vind haar voor mij de beste psychologe die ik ooit gehad heb. Zij weet me telkens zeer diep te raken. Ook als we niet in een privégesprek zijn. 

Ik had vandaag ook een gesprek met mijn thuisbegeleidster. Er was blijkbaar wat verwarring over het uur van de afspraak. Zij vindt dat het momenteel goed gaat met mij. Terwijl ik vind dat het op lichamelijk en geestelijk gebied slecht gaat met mij. Hoofdpijn komt weer op terwijl ik dit typ. Ze heeft mijn appartement nu niet gezien. Dan zou ze haar mening snel herzien. En de poetshulp zou terug lopen gaan bij het zien van mijn appartement.