Even voorstellen

[gwen]

Madeleine, die douche van jou doet het goed!

Zoals Zon zegt; mooie inzichten.

Niet groter maken dan het is.

Het positieve nieuws is dat die jengeltrek

echt veel minder wordt en verdwijnt.

Ik heb , na een jaar woestijn geen jengeltrek meer.

Wel soms nog paniektrek.

Maar dat is een heel ander verhaal.

[Madeleine]

Even weer schrijven op mijn eigen draad. Dat heb ik soms echt nodig.

Ik begin aan mijn vijfde dag nuchter. Ik zal deze volbrengen. Al was het maar omdat de bankrekening zo goed als leeg is. Maar ik mis de motivatie, de zin om nog verder te gaan. Waar doe ik het allemaal voor? Is het echt zo belangrijk om nuchter te zijn? Hoelang ga ik het ditmaal volhouden? Het het nut om me zo te voelen?

En hoe voel ik me? Mijn leven lijkt zo nutteloos momenteel. Ik sta op uit bed, ontbijt, ga op de bank zitten, start de laptop op, lees wat topics en hier draadjes en bedenk me dat ik helemaal niets te doen heb, dat ik me gewoon ronduit verveel en mezelf in de weg zit. Dan is het weer tijd voor avondeten, vla (nieuwe tijdelijke verslaving) om 19.00u, koffie om 20.00u en dan om 23.00u langzaam gereed maken voor bed.

De motivatie om aan het werk te gaan wordt steeds groter. Maar ondanks dat ik volgende week een, voor mij, belangrijke sollicitatiegesprek heb, heb ik het idee dat ik niets kan en nooit meer aan het werk kom. Ik wil weer rennen, vliegen en moe zijn van een dag. Het enige waar ik nu moe van word, is mezelf.

Waar ik nu ook erg mee zit is dat ik arrogant genoeg ben om te denken dat alles wat ik doe perfect is, dat ik perfect ben, maar ik geef mezelf ook alvast kritiek, zodat het op het eind neerkomt als niets kunnen. Ik snap dit gevoel niet, nooit gesnapt. Hoe kan ik enerzijds vol van mezelf zijn, anderzijds weten dat ik niets ben. Dat eeuwige getwijfel.

De vorige droogstand begon ik me pas vanaf dag zes echt goed te voelen. Dat zou betekenen dat het vanaf morgen beter moet gaan. Maar ik word er zo ziek van, van mezelf, dat ik het liefste direct naar de supermarkt zou gaan voor een volledig (24 flesjes i.p.v. 12 flesjes) en de hele dag zuipen.

Misschien wordt dit gezien als zelfmedelij en misschien zwelg ik er momenteel ook wel in. Maar ik zit er een beetje doorheen. Het gevoel het niet te willen, omdat ik het niet kan, niets kan, overheerst gewoon.

[lavendel1]

Hey Madeleine,

Dat weegt kilo's zo een gevoel, hé.

Als zo een dikke wolk mij gevangen houd, denk ik: oeps, ik heb een doel nodig!

En dan maak ik plannetjes, beginnende met hele piepkleine plannetjes. Eéntje om elke dag te doen.

Het maken van plannetjes maakt dat ik eerst moet uitvogelen wat ik nu eigenlijk graag doe. Want dat was ik in het begin van het stoppen met drinken helemaals vergeten?!

Langzaam komt het terug.

Begon zelfs met gewoon wat te prullen met kleurpotloden.

Ook een hele hoop achterstallige DVD's kijken.

Dan begon ik met muzieklessen te volgen.

Daarna Start-to-Run.

Alles gratis of spotgoedkoop!

Nu zoek ik naar ander werk waar ik me zinnig kan in voelen.

Want dat is wat een mens zoals wij nodig hebben: creativiteit en zich zinvol voelen!

Inspiratie genoeg om even verder te kunnen?

[Madeleine]

Lavendel1, dank je wel.

Dat is denk ik ook het probleem. Ik heb geen idee meer wat ik voorheen deed als ik me verveelde. Want wat ik nog ken van de afgelopen jaren, was dat als ik me verveelde, me een nietsnut voelde, allerlei andere gevoelens had, dan pakte ik er een kratje bier mee en dan viel het allemaal wel mee en had ik iets te doen en in mijn beleving erg druk.

Natuurlijk is drank niet de oplossing en ik denk dat ik me daardoor nog meer een dramaqueen voel. Relativeren, relativeren, relativeren. Al is dat soms zo moeilijk. Vooral als ik niet vind wat ik zoek. Het zal in de loop van de dagen wel weer beter gaan, hoop ik.

Ik zal morgen eens gaan wandelen in een park hier in de buurt. Deed ik vorig jaar ook vaak. Heerlijk even de natuur in, frisse neus halen. En wat mijn oude baas altijd zei, toen was ik zelf nog heerlijk puber, "Doe toch niet zoveel haarlak in je haar. Laat het los. Ga in de wind staan en zorg dat de wind de zorgen uit je hoofd mee kan nemen". Stom, maar werkt ook nog.

[Madeleine]

Dank Sofie

Het blijft dus een kwestie van bezig blijven. En dat al ik dan ook gaan oppakken. Ik weet nog even niet wat ik dan precies ga doen, maar er zijn dingen die ik echt leuk vind om te doen en waar ik ook uren mee bezig kan zijn. Heb ook Start to run gedownload, jaren geleden al, maar ik zie mezelf nog niet hobbelen.

Ik hoop echt dat ik binnenkort een daginvulling heb. Het zullen wisselende diensten worden, als ik word aangenomen en dat zorgt er natuurlijk wel voor dat ik niet steevast zin kan krijgen in bier, want meestal zullen de winkels dicht zijn. Daar kijk ik ook wel naar uit. Al geloof ik niet eens dat ik kan drinken en werken tegelijk, dat zal ik heus verleerd zijn.

[Madeleine]

Vandaag voor het eerst sinds een maand mijn eigen draadje helemaal van begin af aan teruggelezen. Ik heb moeite met het lezen van eigen geschreven tekst. Meestal omdat het dronken geschreven was en dat wil niemand nalezen. Snap dan ook sommige berichten niet helemaal van mezelf. Te poetisch, te zweverig, te raar.

Wel herken ik een patroon. En ook zie ik dat ik meer dagen nuchter ben geweest in de maand oktober, dan dronken. Dat stemt toch wel enigzins positief. Heb het allemaal even bijgeschreven in mijn eigen agenda. Een geheugensteun dat ik toch wel meer zonder dan met kan en ben geweest.

De zesde dag en vannacht voor het eerst weer goed geslapen. De afgelopen nachten werd ik geterroriseerd door donkere en enge gedaantes, werd ik badend in het zweet wakker, trillen, hardkloppingen. Dat wil ik toch niet?

Ik weet niet of ik het eerder zo heftig heb gehad, want dat heb ik niet eerder beschreven. Maar ik snap steeds beter wat mijn broertje bedoelde met enge dromen en dat hij daarom niet wil stoppen met de wiet. (Sja, verslaving zit in de familie.)

Ik ben zo dankbaar dat ik geen enge dromen heb gehad vannacht, geen gedaantes heb gezien, geen andere enge dingen heb waargenomen, zoals hartkloppingen of een soort van verlamming in mijn arm.

Ik blijf mijn draadje vervuilen, puur en alleen, omdat ik straks ook weer wil teruglezen hoe en waarom ik het doe. En ik weet wel waar ik het voor doe, maar soms worden gedachten zo vertroebeld. En dan is dit zo handig.

Vandaag, de 6e dag, heb ik ook goede zin. Ik ga zo naar de supermarkt om de weekboodschappen, ook weer voor het eerst, in huis te halen. Ik heb een waslijst aan dingen die ik moet hebben. Vanmiddag ga ik aan de poets. Vanavond zit ik nuchter in mijn schone huisje!

[irunalone]

Hai Madeleine,

Ik ben Irunalone en sinds een week op dit forum.

Vandaag koos ik een icoontje en dat bleek dezelfde als jou. Mijn reden hiervoor is dat deze icoon belichaamt wat ik altijd heb willen zijn. Ik werd uiteindelijk twintig jaar geleden verpleegkundige. Ik hoop dat het niet verwarrend voor je wordt. ( Icoon bedoel ik, ha, ha) En passant las ik je eigen draadje, volgens mij ben je heel goed op weg! Ik herken het baden in het zweet, de levendige nachtmerries, het poetsen.

Doorgaan meid!

groetjes.

[Madeleine]

Hoi irunalone!

Natuurlijk is het verwarrend, maar er zijn maar een paar icoontjes en we zijn met zoveel. Hier heb ik geleerd niet naar het plaatje te kijken, maar naar de naam. Dus komt helemaal goed. Een mooie invulling heb je de icoon gegeven. Zelf zie ik haar als vechter, mijn eigen interpretatie.

[Madeleine]

Was net mijn eigen draad aan het zoeken. Want het was alweer even geleden dat ik hier heb geschreven. Maar hij stond bovenaan i.p.v. op de tweede pagina waar ik hem had verwacht.

Ik geloof dat mijn kans om te stoppen nu een stuk reëler is, dan mijn eigen poging. Toen leefde ik puur op euforie. Nu komt ook steeds het menselijk aspect weer om het hoekje kijken. Zo ben ik al bloed chagrijnig, boos, blij, verdrietig, chaotisch (dat is voor mij een plus, want dan ben ik op mijn best), vriendelijk, kwaadaardig etc. geweest. Het is lang geleden dat ik veel van die gevoelens heb gevoeld. Puur omdat ik ze onderdrukte met alcohol. Dat moest ook, zoals mij ooit is verteld door een leidinggevende, want emoties moet je niet voelen, die moet je wegdrukken. Gisteren hoorde ik dat de betreffende leidinggevende uit haar functie is ontheven. Dus voelen mag, dat hoeft niet weggedrukt te worden. Ik moet naar mezelf luisteren en niet naar anderen. Ik weet heus goed van fout.

Dag 16, wie had dat 16 dagen kunnen vermoeden, kunnen verwachten. Ik niet. Ik zei wel heel stoer, hier ergens, dat als het zo ging, dat ik er nog zeven dagen aan vast zou plakken, maar echt menen? Ik ben er nog lang niet. Mijn arts zei gisteren dat 14 dagen zo'n funest kunnen zijn. Want dan kan ik denken dat ik een biertje wel weer aankan. En inderdaad, dat is meerdere malen in mijn hoofd opgekomen. Dan dacht ik: "Voor vanavond kan ik best vier biertjes halen. Gezellig!" Maar als ik dan onder de douche stond, of de afwas deed, of me aan het aankleden was, dan bedacht ik me opeens dat ik aan vier misschien niet genoeg had. Dat het vijf, zes of misschien wel een heel krat moest halen. En gelukkig herkende ik dan mijn eigen hek van de dam. Want dan zijn we dus gewoon terug bij af.

Verjaardagen, kroegen etc. dat vermijd ik momenteel nog. Ik weet dat ik me niet kan inhouden. Volgende week is mijn vader jarig en dat vind ik ook moeilijk. Want zelfs al zou ik de keuze maken om te willen drinken, dan krijg ik niets. Dat lijkt me zo zwaar frustrerend. Maar dan moet ik gewoon het jengelend kind in mezelf herkennen, me herpakken en weten dat het beter is. Dacht ik trouwens dat mijn vader het niet meer als probleem zag, dat ziet hij wel degelijk. Hij is wel alert, maar probeert het niet te laten merken. Dat is heel wat anders dan het vergeten zijn, mij niet serieus nemen in mijn probleem etc.

Het is weekend. Mijn moeilijkste moment van de week. Op vrijdag gaat het nog, maar op zaterdag schreeuwt mijn lichaam en geest om drank... We gaan hem gewoon weer uitzitten vandaag. Na negen uur ben ik het allemaal weer vergeten. En ik heb een nieuwe laptop, dronken worden vergroot de kans van bier over het toetsenbord. Dat moet ik ook niet willen.

[lavendel1]

ik neem stiekem wat van je superenergie die je nu uitstraalt! geweldig om te lezen, doet mij ook deugd. toch vreemd hoe dat hier werkt, hé, zo een forum

[irunalone]

ik hoop nog iets van de sprankeltjes mee te kunnen pakken want, madeleine, het is mijn eerste zaterdag en ik lees dat ik niet de enige ben die het moeilijk heeft (ben ook stro..chagrijnig) maar ik moet uit mijn koppie zetten dat het met wijn gezelliger zou worden! (en toch is dat zo..)

groet, Irunalone, mixed up

[zonnetjes]

Nu lijktt het gezellig ira, maar morgen heb je spijt. En een kater,! kun je afleiding zoeken? Spelletje doen met je zoon? Socces.

[gwen]

Madeleine, het helpt echt dit draadje weer eens terug te lezen....

Yes, together we can!

[lady jane]

Irunalone, van het overwinnen

van moeilijke momenten groei je

van eraan toegeven niet.

Dat idee in je kop

zit tussen je oren:angry:

tijd om die leeg te maken

zodat er ruimte voor gezonde ideeen kan

ontstaan.

[irunalone]

ben naar de buren gelopen om een spelletje te klaverjassen, heel gezellig, zonder drank!

Het kan dus best. nog even met jullie kletsen, medicijnen innemen en lekker onder mijn dekbedje kruipen, morgen de volgende uitdaging. maar das pas dan en das niet nu.

[gwen]

Madeleine,

Zit je in je "trui met gat" en je nieuwe laptop?

Dan hoop ik op een berichtje van je.

Take care.

[gwen]

Madeleine

Tot heel snel weer!

[WijnandA]

Madeleine

[lady jane]

Madeleine, ik hoop dat het je goed gaat!

Niet gaan drinken hoor, heb je alleen jezelf mee

en deze dagen tellen dubbel (vind ik) :present:

[zonnetjes]

Wat jammer Madeleine dat je er even niet bent. Zet hem op, tot gauw.

[Lytse]

Madeleine hou vol hoor. Ik heb je op de dagdraad al iets geschreven.

Blijf lezen en weet dat we je in gedachten steunen met het AdB worden!

Lytse.

[truitje]

Madeleine een heeeele dikke bos bloemen voor je!!!!

liefs truitje

[erik]

Ik hoop dat je meeleest. Schreef zaterdag avond; oordeel mild over jezelf na het drinken. Te streng zijn helpt niet met opkrabbelen en verder gaan op de goede weg. En nu zit je met een ban, lijkt me helemaal lastig. Houd vol en tot snel.

Hoop dat je wat steun hebt aan het meelezen van onze berichten.

[lavendel1]

joehoe Madeleine! hou je goed en tot vrijdag!

[huttula]

Kop op Madelaine...tis zo weer vrijdag...en meelezen kan altijd