Eenzaamheid

[Elfje]

Door verschillende omstandigheden ben ik erg eenzaam, dat is ook 1 van de redenen dat ik ben gaan drinken en het drinken heeft vervolgens mijn eenzaamheid nog erger gemaakt. Ik werk op het moment niet, daar ben ik nog niet aan toe maar ik zou wel graag contact met mensen willen hebben.

Mijn probleem daar in is dat ik me altijd minder en ongewenst voel, maar ik zou dit heel graag willen doorbreken. Ik heb vrijwilligers werk geprobeerd maar nog niet het juiste gevonden (bij de dierenambulance, zorgboerderij en bij een ontmoetingsplek voor ouderen)

Het liefst zou ik vrijwilligerswerk of dagbesteding doen met mensen die ook wat kwetsbaarder zijn en die het begrijpen hoe het is om je zo anders te voelen. Ik pieker me echt suf maar ik kom er niet uit, ik wil zo graag weer contact met mensen want zo leven als nu is echt niet leuk. Ik zou graag iets met dieren willen doen, kunst trekt me ook erg en een beetje gekke gezellige mensen die de klappen van de zweep kennen.

Onderstaand stukje vond ik op internet, hier herken ik me erg in, ik ben inderdaad als kind meerdere keren verlaten en dat zou de reden kunnen zijn dat ik me altijd minderwaardig voel tegen over andere.

Heeft iemand raad voor me?

 

Citaat

 

Ik maak niet snel makkelijk contact, hoe komt dat?

Mensen die eenzaam zijn zonderen zich vaak af van anderen. Ze voelen zich 'niet begrepen' en snappen dan ook niet waarom ze geen aandacht krijgen van anderen. Een zonderling, wordt ook wel eens gezien als een 'vreemdeling' en niet als iemand die zich gewoon eenzaam voelt en eigenlijk toch graag mee wilt doen met de rest. Mensen laten deze personen dan ook vaak met rust. Wanneer dit gebeurt neemt de eenzaamheid ook vaak toe. Eenzame mensen lijken schuw, maar willen gewoon niet gekwetst voelen en nemen vaak niet de eerste stap om contact te zoeken.

Eenzaamheid kan ook een angstaanjagend gevoel geven. Je wilt wel leuke dingen doen, maar je durft niet. Je wilt wel de menigte in, maar het komt overweldigend over. Je wilt best een praatje maken met iemand, maar iets houdt je tegen. Deze mensen verschuilen zich vaak achter het mom van : ik vind de menigte te druk, daarom ga ik niet mee. Of: Het gespreksstof van de mensen intereseert me niet, daarom maak ik geen praatje met ze.
De kunst is, om te erkennen dat je een probleem hebt en je af te vragen waar de oorzaak ligt. Ben je iemand die vroeger vaak is afgewezen of misschien zelfs verlaten? Zijn jouw verwachtingen ten opzichte van een ander veranderd?

 

 

[bumperjim]

Kan je niet bij een asiel met de honden uit lopen? Daar is vaak behoefte aan mensen. 

Mensen die begrijpen hoe het is om zich anders te voelen... een vluchtelingenopvangcentrum?

[Elfje]

Ja dat is inderdaad een goed idee, dat heb ik trouwens al 2 maanden gedaan bij ons in de sporthal maar daar waren de vluchtelingen tijdelijk. Ze zijn nu naar iets verder verhuist. Ik ga is kijken, dankjewel voor de tip.

[Elfje]

Ik ben wel eens naar een AA meeting gegaan maar dat vond ik niet echt geslaagd, maar dat was misschien pech. De groep was al erg op elkaar ingespeeld en het leek dat ze er niemand anders tussen wilde hebben. Ze lieten mij niet aan het woord en achteraf gingen de meeste meteen naar huis. Ook wekt praten over alcohol vaak trek op, daarom ben ik niet meer gegaan.

Ik heb meerdere keren geprobeerd om gewoon door de zure appel heen te bijten en proberen me niet zo onzeker te voelen maar dat is ontzettend moeilijk. Ik krijg letterlijk een paniekaanval als ik me ongewenst voel. Ik word dan weer verdrietig dat ik zo ben met als uitkomst dat vrijwilligerswerk alleen maar meer stress opleverde dan goed deed.

Maar de aanhouder wint... Ik hoorde van iemand dat ze in de buurt vrijwilligers zoeken voor een voedselbank, misschien is dat wat. Ik durf nog niet zo goed te bellen maar dat is mijn doel voor volgende week.

[bumperjim]

Haha ja bellen is altijd *  daar hebben veel mensen last van. Kan je niet langsgaan?

25 mei 2018 bewerkt door moderator
Schuttingtaal

[bolletje]

Goeie morgen lief Elfje,

De naam die je hier uit gekozen hebt, zegt al genoeg, maar mensen ontmoeten die net zo als jij, kwetsbaar en eenzaam zijn, daarmee is jouw probleem niet opgelost. Je blijft kwetsbaar en eenzaam. Ik ken het gevoel en de angst om pijn gedaan te worden.

Ik heb 15 jaar dierenambulance gedraaid maar zeker daar gaat het er vaak hard aan toe omdat daar mensen zijn die het vaak niet zo gered hebben in de maatschappij, dus bij de d.a. het gevoel willen krijgen wel iemand te zijn. Tja en dieren kwetsen niet hé?

Kunst is mooi en erg leuk om daar iets mee te gaan doen b.v. een cursus als je daar geld voor hebt.

Tja een dagbesteding is heel fijn ik ben er, na mijn herseninfarct ook terecht gekomen en maak er nu kaarten. Maar ja, hoe moet je daar zo komen? Hebben ze bij jou waar jij woont ook dorpsondersteuners? Daar zou je eens naar toe kunnen gaan en vragen of zij er voor kunnenzorgen dat je een paar dagdelen kunt krijgen.

Verder ga ik, omdat ik vaak nogal creatief bezig ben, een keer per week naar iemand toe die je kunt vergelijken met een 6 jarige en knutsel daar mee. Dat zou ook goed zijn voor jou omdat jij daar moet bepalen en de leiding hebt. Daardoor groeit je vertrouwen misschien wat meer. En verder denk ik dat het een heel stuk accepteren is dat je een H.S.P bent. Maar als je er veel tegenover kunt zetten komt dat een beetje op de achtergrond.

DE wereld verandert niet, mensen blijven hetzelfde maar jij kunt misschien leren om minder kwetsbaar te zijn. Dat gaat je echt lukken meis.

Eenzaamheid maakt ziek, ik weet er alles van.

27 mei 2018 bewerkt door bolletje

[Elfje]

Heel erg bedankt voor jullie lieve reacties.