ONZE H. KAMER 19-2-2018

[hoopvol]

De meesten onder jullie kennen me niet. @Cyclad58 en @Kannietmeer, die kennen mijn verhaal. Maar toch wil ik aan jullie allen hier iets kwijt...

jullie zijn GEEN klagers, zagers, aanstellers! Ik heb ook heel vaak deze gedachte gehad. En ben daardoor hier ook effe weg gebleven. Jullie zitten hier allen om dezelfde reden! Om jullie hart te luchten, en jullie bagage iets te legen. 

Ikzelf heb er bijna 14 maanden over gedaan, om mezelf iets of wat terug te vinden. Ik ben zo veel beter. Mijn lijdensweg bewandel ik nog, maar het gaat zoveel beter met me. En ooit gaan jullie hetzelfde ervaren. Geloof me!!

ikzelf heb heel veel te danken aan @Cyclad58 en aan @Kannietmeer  zij zijn steeds mijn steun en toeverlaat hier geweest. Zij hebben me steeds door mijn donkere dagen geholpen. Ik ben hen/jullie heel erg dankbaar!! Ja Liz en Ad... all credits go to you peoples!! En mijn donkere dagen zijn meer en meer zonnige dagen aan het worden. Ik kan terug genieten van hele kleine simpele dingen. Dingen die ik in het afgelopen jaar als storend ervaarde... daar geniet ik terug van. Ik heb ook drie prachtige mannen in mijn leven (mijn zonen en echtgenoot) die mij steeds weer mijn ding lieten doen... zijnde  een wrak wezen... maar ze waren er wel steeds voor me. 

Hou jullie allen recht aan de positieve ervaringen van anderen. Ik weet dat dit makkelijk praten is. En dat jullie verhaal eindeloos lijkt. Maar jullie komen er!! Mijn nick-name was/is hier HOOPVOL. Ik heb vaak de hoop verloren. Maar door hier te komen klagen en zagen. Waren er steeds weer die twee prachtige mensen... Liz en Ad... jullie zijn voor mij een groot deel van mijn geneesproces!!

dank, grote dank aan jullie

super veel liefs, Vicky

[Kannietmeer]

21 minuten geleden zei hoopvol:

De meesten onder jullie kennen me niet. @Cyclad58 en @Kannietmeer, die kennen mijn verhaal. Maar toch wil ik aan jullie allen hier iets kwijt...

jullie zijn GEEN klagers, zagers, aanstellers! Ik heb ook heel vaak deze gedachte gehad. En ben daardoor hier ook effe weg gebleven. Jullie zitten hier allen om dezelfde reden! Om jullie hart te luchten, en jullie bagage iets te legen. 

Ikzelf heb er bijna 14 maanden over gedaan, om mezelf iets of wat terug te vinden. Ik ben zo veel beter. Mijn lijdensweg bewandel ik nog, maar het gaat zoveel beter met me. En ooit gaan jullie hetzelfde ervaren. Geloof me!!

ikzelf heb heel veel te danken aan @Cyclad58 en aan @Kannietmeer  zij zijn steeds mijn steun en toeverlaat hier geweest. Zij hebben me steeds door mijn donkere dagen geholpen. Ik ben hen/jullie heel erg dankbaar!! Ja Liz en Ad... all credits go to you peoples!! En mijn donkere dagen zijn meer en meer zonnige dagen aan het worden. Ik kan terug genieten van hele kleine simpele dingen. Dingen die ik in het afgelopen jaar als storend ervaarde... daar geniet ik terug van. Ik heb ook drie prachtige mannen in mijn leven (mijn zonen en echtgenoot) die mij steeds weer mijn ding lieten doen... zijnde  een wrak wezen... maar ze waren er wel steeds voor me. 

Hou jullie allen recht aan de positieve ervaringen van anderen. Ik weet dat dit makkelijk praten is. En dat jullie verhaal eindeloos lijkt. Maar jullie komen er!! Mijn nick-name was/is hier HOOPVOL. Ik heb vaak de hoop verloren. Maar door hier te komen klagen en zagen. Waren er steeds weer die twee prachtige mensen... Liz en Ad... jullie zijn voor mij een groot deel van mijn geneesproces!!

dank, grote dank aan jullie

super veel liefs, Vicky

I am speechless. Sprakeloos.... Dank je wel voor dit bericht. Het bevestigd dat ik iets doe wat bijzonder hard nodig is. 

Ik ben ook zo ongelooflijk blij om te horen dat je zo veel vooruit bent gegaan. En dat je zoons en man je zo hebben gesteund is ook zo bemoedigend. Zo zou het altijd moeten zijn. Met steun van je familie en gezin ben je zo gezegend. Het is essentieel voor een goed en veilig herstel.

Mooi dat je zegt dat dingen die niet goed waren vorig jaar, je nu met terugwerkende kracht van kan genieten. Ik heb dat zelf ook zo ervaren. Ik ben heel 2017 ziek geweest, waarvan mijn eerste halfjaar door een plots niet werkend medicijn, die me in een duistere depressie stortte en mijn leven tot een totale hel maakte. De tweede helft stond in het teken van afbouwen en was super zwaar en beperkte me in alles. Terugkijkend op 2017 zie ik toch veel zegen, veel warmte, veel vriendschap, veel zorg en mooie momenten. Enkele momenten zijn pijnlijk, zoals mijn dochter die 18 werd en het bij mij kwam vieren, bij haar opa en oma dus. Ik was doodziek op dat moment en dat doet wel pijn als ik terugdenk. Deels omdat ik me dan schuldig voel naar mijn dochter dat ik haar niet kon geven wat ik vind dat ze verdient. Maar dezelfde doodzieke Liz was een weekje weg, met ouders en broer en schoonzus en 2 kids. Ik kon bijna niks hebben en kon eigenlijk amper mee... maar heb het gedaan, er werd voor me gezorgd, ik heb mooie dingen gedaan en gezien en meebeleefd. Echt super leuk met terugwerkende kracht.

Dat wij je hebben mogen steunen in deze heftige tijd en dat het verschil uitmaakte maakt me warm van binnen. Dankbaar dat ik daar deel van heb mogen zijn.

Vicky, je bent een kanjer. Een vechter. Vergeet dat nooit meer... Je bent een vechter. Je hebt de hel bevochten, overleefd en overwonnen.  Ik heb een mooie nickname voor je: Victorious Vicky. VV. Als je nu je handen omhoog houd voor de V van Victory, dan houd je ze beiden op en bevestig jezelf steeds weer: ik ben VV. Victorious Vicky.

Dikke knuffel, Liz

[Senna33]

Hoi allemaal, 

Hier twee uur slaap gehad. Maar weer wakker helaas. Ik probeer zo nog even te liggen voor de wekker gaat. Dit keer gaat hij wat ‘later’ dan normaal namelijk half 7. Ik kan een uurtje langer liggen dan gebruikelijk. In totaal nog 2,5 uur. Klopt @Cyclad58 ik ben straks al vroeg onderweg voor een examen (8:30)  ik heb voor mijn gevoel niet goed kunnen leren, omdat al mijn aandacht zo naar die afbouw gaat. Verhalen lezen, denken, voelen. Daar kan ik onbewust zoveel tijd aan besteden. Maar alles lijdt eronder. Als ik thuis kom na een dag lang werken, doe ik het liefst niks meer. Huishouden, zoiets simpels is al een hele opgave. Vroeger werd ik chagarijnig als een dag minder werd gepoetst. Maar nu? Het interesseert me niet meer. De angsten waar ik over lees, ik heb er extreem last van weer opeens. Zo heb ik bijvoorbeeld een uur voor aanvang werk al een knoop in mijn maag. Dus erger dan voorheen ( toen hoefde ik alleen maar extreem veel te plassen voor vertrek, en had ik hartkloppingen toen ik onderweg was ) Nu wordt het erger. Ik krijg zelfs moeite als ik met collega’s moet eten. Iedereen is mens, maar als iemand onzeker is ziet een ander mens dat ook. Dus zo ook bang dat mijn draak van een baas dit gaat zien, en ik nog meer de klos ben. Hij maakt graag misbruik van andermans zwakke punten. Gevolg, ik kom weer thuis met complete lunch. Krijg het avondeten niet door mijn keel omdat ik moet ‘ontstressen’. Na een werkdag van tien uur lang incl slechte slaap breekt mij dit erg op. 

Deze week heb ik een afspraak met mijn huisarts, en zal ik dit zeker gaan bespreken. Hij is zo ontzettend gierig met het voorschrijven van pillen. Ik ben benieuwd hoe deze reageert op mijn verhaal. Komend weekend moet ik eigenlijk al mijn pillen ophalen voor de week erna. Dat is de laatste week van 2 Mg. Ik heb een psycholoog nodig, in ieder geval iemand die mij wat rust en vertrouwen geeft. 

Liefs Senna

[hoopvol]

Lieve Liz @Kannietmeer

je doet me spontaan blozen lieverd. Wat een mooie woorden weeral. Geloof me, ik ben zeker nog niet de oude. En ik heb nog steeds mindere en slechte momenten. Maar het verschil met enkele maanden geleden is echt enorm. 

En zo zie je maar, dat totaal vreemde mensen voor elkaar, toch soms heel belangrijk voor elkaar kunnen worden. Jullie zijn belangrijk! Onthoud dit heel goed!!

liefs, Vicky

[bolletje]

Dank je wel Hoopvol voor je hele fijne bericht. Hier hebben we heel veel aan.

[Jeshen]

12 uur geleden zei hoopvol:

De meesten onder jullie kennen me niet. @Cyclad58 en @Kannietmeer, die kennen mijn verhaal. Maar toch wil ik aan jullie allen hier iets kwijt...

jullie zijn GEEN klagers, zagers, aanstellers! Ik heb ook heel vaak deze gedachte gehad. En ben daardoor hier ook effe weg gebleven. Jullie zitten hier allen om dezelfde reden! Om jullie hart te luchten, en jullie bagage iets te legen. 

Ikzelf heb er bijna 14 maanden over gedaan, om mezelf iets of wat terug te vinden. Ik ben zo veel beter. Mijn lijdensweg bewandel ik nog, maar het gaat zoveel beter met me. En ooit gaan jullie hetzelfde ervaren. Geloof me!!

ikzelf heb heel veel te danken aan @Cyclad58 en aan @Kannietmeer  zij zijn steeds mijn steun en toeverlaat hier geweest. Zij hebben me steeds door mijn donkere dagen geholpen. Ik ben hen/jullie heel erg dankbaar!! Ja Liz en Ad... all credits go to you peoples!! En mijn donkere dagen zijn meer en meer zonnige dagen aan het worden. Ik kan terug genieten van hele kleine simpele dingen. Dingen die ik in het afgelopen jaar als storend ervaarde... daar geniet ik terug van. Ik heb ook drie prachtige mannen in mijn leven (mijn zonen en echtgenoot) die mij steeds weer mijn ding lieten doen... zijnde  een wrak wezen... maar ze waren er wel steeds voor me. 

Hou jullie allen recht aan de positieve ervaringen van anderen. Ik weet dat dit makkelijk praten is. En dat jullie verhaal eindeloos lijkt. Maar jullie komen er!! Mijn nick-name was/is hier HOOPVOL. Ik heb vaak de hoop verloren. Maar door hier te komen klagen en zagen. Waren er steeds weer die twee prachtige mensen... Liz en Ad... jullie zijn voor mij een groot deel van mijn geneesproces!!

dank, grote dank aan jullie

super veel liefs, Vicky

Dat klinkt goed @hoopvol respect! Ct stoppen na jaren slikken. Wauw, wat knap. Heb je de afgelopen maanden aardig geslapen of duurde dat even?

[hoopvol]

@Jeshen

het feit dat ik CT gestopt ben, was puur uit onwetendheid. Ik was me er totaal niet bewust van dat ik benzo’s nam. Voor mij was het mijn dagelijks pilletje, waardoor ik beter moest slapen. Maar na 5 jaar gebruik, was mijn slaap terug heel slecht (gewenning). Daarom dacht ik: ik stop gewoon met die pillen, want ze helpen me toch niet. Na 2 á 3 dagen begon toen de echte hel voor me. Ik had letterlijk het gevoel dat ik ging doodgaan. Maar toch wou ik niet terug starten met de benzo’s. Op dat gebied ben ik heel hard. Maar dat heb ik ook te danken aan de steun van mijn mannen, en ook mijn lotgenoten hier op het forum. Afgelopen zomer heb ik moeten plooien, en heb ik 2 maanden thuis gezeten van mijn werk. Ik was op, ik kon niet meer. Ik sliep amper nog anderhalf uur per nacht toen. Mijn slaap is veel verbeterd, ik zit nu gemiddeld aan een 5 uren slaap per nacht. Soms minder, maar nooit meer. Ik weet, dit is nog te weinig. Maar ook dit komt wel goed. De zorgen van mijn kinderen houden me nog wakker, jammer genoeg. 

En wat is jouw verhaal @Jeshen? Zit jij nog in je afbouw? 

Veel sterkte en moed aan allen. 

[Cyclad58]

Lieve Vicky @hoopvol, wat een mooie woorden! 
Dank je wel, maar je mag jezelf het hardst op de schouder kloppen. Je hebt het zelf zover gebracht dat je weer kunt zeggen dat het echt beter met je gaat. Hoe fijn is dat! 
Jij bent nu 14 maanden na je CT, ik zit op bijna 3 maanden na mijn zeer gestage afbouw. Met mij gaat het ook beter, maar ik heb nog mijn slechte momenten. Nog steeds. 
Maar als je toch ziet waar we vandaan komen dan is dat pure winst, ook al voelt dat niet altijd zo. 
Jij hebt jouw dip van de afgelopen zomer  doorstaan. Het is vallen en opstaan, duikelen en klimmen, net de befaamde rollercoaster in De Efteling. 
Bedankt voor je verhaal, fijn dat wij nog in je hart zitten, dat is andersom eveneens zo! 

X Ad

 

 

20 februari 2018 bewerkt door Cyclad58

[Jeshen]

7 uur geleden zei hoopvol:

@Jeshen

het feit dat ik CT gestopt ben, was puur uit onwetendheid. Ik was me er totaal niet bewust van dat ik benzo’s nam. Voor mij was het mijn dagelijks pilletje, waardoor ik beter moest slapen. Maar na 5 jaar gebruik, was mijn slaap terug heel slecht (gewenning). Daarom dacht ik: ik stop gewoon met die pillen, want ze helpen me toch niet. Na 2 á 3 dagen begon toen de echte hel voor me. Ik had letterlijk het gevoel dat ik ging doodgaan. Maar toch wou ik niet terug starten met de benzo’s. Op dat gebied ben ik heel hard. Maar dat heb ik ook te danken aan de steun van mijn mannen, en ook mijn lotgenoten hier op het forum. Afgelopen zomer heb ik moeten plooien, en heb ik 2 maanden thuis gezeten van mijn werk. Ik was op, ik kon niet meer. Ik sliep amper nog anderhalf uur per nacht toen. Mijn slaap is veel verbeterd, ik zit nu gemiddeld aan een 5 uren slaap per nacht. Soms minder, maar nooit meer. Ik weet, dit is nog te weinig. Maar ook dit komt wel goed. De zorgen van mijn kinderen houden me nog wakker, jammer genoeg. 

En wat is jouw verhaal @Jeshen? Zit jij nog in je afbouw? 

Veel sterkte en moed aan allen. 

Wauw al zo lang slecht slapen. Maar je bent wel benzovrij en op de goede weg. En wat fijn dat je mannen je zo steunen @hoopvol

Ik ben in oktober ziek geworden in mijn zevende zwangerschapsmaand. Luchtweginfectie, veel hoesten, zwaar benauwd. Zo erg dat ik op den duur niet meer durfte te slapen. Prednisonkuur, pufjes. Maar slaapangst was geboren. Ik was op. Kon niet meer. Dus heb ik drie weken lorazepam moeten slikken om te slapen. Na de bevalling kon ik niet zonder, dus nog een week geslikt. Ik werd overdag steeds onrustiger, kon overdag ook niet slapen. Helemaal in paniek. Dus ben ik ct gestopt. Nu 9.5 week geleden. Ik heb hele nare ontwenningsverschijnselen gehad. Maar wat er nog steeds is, is weinig slaap. Eerst bijna niet, nu een beetje, met als maximum 5 uur achter elkaar en 1 uur achter elkaar vorige week van donderdag op vrijdag. Afgelopen nacht een keer 3 uur en 1 uur. Nog niet genoeg om mijn slaapschuld in te lossen, maar het is een begin. Overdag ben ik nog zwaar vermoeid, zie slecht en wat onrustig. Liggen overdag is nog eng. Maar daar moet ik van de psycholoog nu aan werken door beginnen een paar minuten te liggen en dat uit te breiden. Begin op de bank en dan in bed. Heel verhaal dus, maar komt goed. Ik houd ook hoop @hoopvol

[hoopvol]

@Jeshen

jeetje... wat een verhaal! En dat slechte slapen, het blijft een vicieuze cirkel natuurlijk. Je bent doodmoe, helemaal op, maar toch niet kunnen slapen... is echt om gek van te worden. Maar ik heb daar onlangs een vrij goede verklaring over gehad van arts. Haar verklaring was, dat als je oververmoeid hebt, je lichaam constant adrenaline aanmaakt om op automatische piloot te kunnen werken. Eigenlijk puur om te overleven. En wanneer je ‘s nachts wil slapen, je lichaam zo uit balans is, en adrenaline blijft aanmaken. Met als gevolg dat we zo weinig kunnen slapen. Ik vond dit eigenlijk wel vrij logisch. Maar had er zelf op deze manier nog niet bij stil gestaan. Maar toch heb ik het gevoel dat je echt wel op de goede weg bent. Dikke duim hoor!! 

Ikzelf heb twee zonen, waarvan mijn oudste, nu 14 jaar, op zijn 4 de verjaardag een heel nare ziekte heeft doorgemaakt, waardoor hij nu hartpatient geworden is. Hij moet nog een hartoperatie ondergaan. Maar de afwijking moet eerst op film geregistreed worden, en dat is jammer genoeg nog niet gelukt. Mijn jongste zoon, nu 11 jaar, is zwaar autistisch. Heeft het syndroom van Asperger. En dit natuurlijk, zorgt er bij mij wel voor dat ik nogal vrij hevige nachten heb soms met mijn kids. Ze kunnen er natuurlijk ook niet aan doen. Want het zijn schatten van kerels!

Zo zie je maar... 

dikke knuf, en blijf vooral HOOPVOL!!

Vicky 

[Jeshen]

11 minuten geleden zei hoopvol:

@Jeshen

jeetje... wat een verhaal! En dat slechte slapen, het blijft een vicieuze cirkel natuurlijk. Je bent doodmoe, helemaal op, maar toch niet kunnen slapen... is echt om gek van te worden. Maar ik heb daar onlangs een vrij goede verklaring over gehad van arts. Haar verklaring was, dat als je oververmoeid hebt, je lichaam constant adrenaline aanmaakt om op automatische piloot te kunnen werken. Eigenlijk puur om te overleven. En wanneer je ‘s nachts wil slapen, je lichaam zo uit balans is, en adrenaline blijft aanmaken. Met als gevolg dat we zo weinig kunnen slapen. Ik vond dit eigenlijk wel vrij logisch. Maar had er zelf op deze manier nog niet bij stil gestaan. Maar toch heb ik het gevoel dat je echt wel op de goede weg bent. Dikke duim hoor!! 

Ikzelf heb twee zonen, waarvan mijn oudste, nu 14 jaar, op zijn 4 de verjaardag een heel nare ziekte heeft doorgemaakt, waardoor hij nu hartpatient geworden is. Hij moet nog een hartoperatie ondergaan. Maar de afwijking moet eerst op film geregistreed worden, en dat is jammer genoeg nog niet gelukt. Mijn jongste zoon, nu 11 jaar, is zwaar autistisch. Heeft het syndroom van Asperger. En dit natuurlijk, zorgt er bij mij wel voor dat ik nogal vrij hevige nachten heb soms met mijn kids. Ze kunnen er natuurlijk ook niet aan doen. Want het zijn schatten van kerels!

Zo zie je maar... 

dikke knuf, en blijf vooral HOOPVOL!!

Vicky 

Dat is ook heftig @hoopvol Druk gezinsleven heb je zo! Zijn zij ook in de nacht wakker?

Heeft die dokter nog gezegd hoe je dat adrenalinepijl naar beneden krijgt, hahahaha? Zou handig zijn.