Time out

[Lika]

[Rosee]

Cleo ja, het leest idd wat energieslurpend om er op deze manier mee bezig te zijn dat je denkt: helemaal niet meer drinken is een stuk makkelijker. Misschien wel. Maar komt ook omdat ik het hier allemaal bijhou/opschrijf. In mn hoofd is het niet zo'n strijd, meer dat ik alert moet blijven en dat is nog een proces. Heb toch nog steeds een andere relatie met alcohol dan iemand die er nooit problemen mee heeft gehad. Mocht ik t toch allemaal te ingewikkeld vinden dan stop ik helemaal met alcohol. Gisteren aan de ginger ale, was erg lekker.

[Rosee]

Weer even een kleine update: het gaat goed. Ik drink eigenlijk weinig, een week geleden tijdens etentje 3 kleine glazen, daarna paar keer afspraken gehad waarbij ik het bij fris en thee hield. Mn lichaam/hoofd 'rekent' er niet meer op, heb het idee dat ik er minder mee bezig ben. Wel bedenk ik van te voren als ik ergens heen ga waar wordt gedronken of ik wel of niet ga drinken. Dat blijf ik voorlopig zo doen denk ik, alert blijven. Merk nu wel meer verslavingsgevoeligheid in andere dingen (dwangmatig op mn telefoon, dwangmatig sporten etc). Maar ik leer steeds meer over mezelf en heb de nieuwsgierigheidsknop aan (van Lika overgenomen). Zo blij met dit forum!

[Yana]

Fijn Rosee.

Bij mij gaat weinig drinken al ruim twee jaar goed. Ik vertrouw er inmiddels op dat als ik weer wat meer ga drinken ik dat makkelijk bij kan sturen en voor mij staat als een paal boven water dat ik nooit meer terug wil naar hoe het was. Het voordeel t.o.v. helemaal stoppen vind ik dat ik niet bang hoef te zijn voor dat ene glas en de onvermijdelijke terugval.

Ik weet niet of het veel met discipline te maken heeft, ik stond bepaald niet vooraan toen dat uitgedeeld werd. Al lezend hier op het forum heb ik wel gezien dat er kennelijk verschillende soorten alcoholisten zijn. Mensen van een liter wijn per dag die daarnaast 'goed' functioneren kunnen soms best terug naar weinig. Maar dat ik iets lastigs heb met drank gaat denk ik nooit voorbij.

[Moeps]

Ik vind het ook heel fijn om te lezen dat het jou zo goed afgaat. En Yana dus ook. Ik wil vooralsnog helemaal niet drinken, want de onmatigheid is nog te vers. Ik heb vorig jaar gezien hoe ik na een periode van 6 maanden niks en 8 maanden heel weinig in no-time terugging naar erger dan ooit. Toch denk ik dat ik op den duur, dus over een ruime tijd, graag af en toe een goed glas wijn zou willen drinken. Gewoon omdat het dan kan. Wanneer de tijd rijp is voor mij. En het doet mij daarom goed om hier op het forum ook ervaringsdeskundigen daarin te vinden! Ik ben ook heel blij met dit forum en met de mensen die dit forum vormen!

[Lonster]

Wat Moeps zegt. 

Het houdt je alert, en inderdaad bestaan er veel soorten alcoholdrinkers en evenzo redenen om wel of niet te drinken. Ik ben weer helemaal terug naar de regel van geen alcohol in huis halen en alleen in restaurant of terras wat drinken. Nu is het toch geen terrassenweer, dus dat maakt de verleiding ook al kleiner. Wel een paar keer uit eten geweest en daar ook soms bewust niet gedronken. Moet zeggen dat dit makkelijker gaat als de tafelgenoot ook niet drinkt. Het alcohol drinken (wel of niet doen) houdt me steeds minder bezig. Dat is de ideale situatie natuurlijk. Weinig drinken en geen issue. 

Dat heeft voor mij ook wel te maken met het feit dat ik weer wat beter in mijn vel zit. Als ik emotioneler ben, zal ik weer een tandje bij moeten zetten denk ik zo.

[maartje]

Fijn te lezen rosee, en nog fijner dat je hier blijft schrijven. 

[Rosee]

Draadje weer ns omhoog halen. Ik heb t gevoel dat alcohol me steeds minder doet. Waaruit dat voor mezelf echt bleek: (ik drink nog maar af en toe (2 keer per maand gemiddeld ongeveer) en dan 2 glazen.) Afgelopen weekend met vriend naar film geweest, daarna naar zijn huis. Ik wist niet of hij wijn in huis had en HET MAAKTE ME NIKS UIT. Als het er zou zijn zou ik 2 glazen drinken, zo niet dan niet. (En ik hou mezelf niet voor de gek). Afgelopen paar jaar ben ik er steeds meer achter gekomen dat de alcohol eigenlijk het issue niet is, maar leven zonder verdoving wel. Dat vind ik nog steeds een uitdaging, leven met alles wat erbij hoort. Soms denk ik stiekem, jammer dat ik de wijn niet meer kan inzetten (aan twee glazen heb je niks zoals iedereen hier weet) Maar ik weet ook dat ik daar nooit meer naar terugwil.

[Lieke7777]

[Yana]

Fijn Rosee, ik ben blij dat het je zo goed afgaat en dat je de drank de baas bent geworden.

Het leven is niet persé makkelijk maar toch vind ik het zonder drank veel fijner. Alles is echt en puur en meer levendig, veel beter dan die eindeloze dagen dat we ons voortsleepten met een kater. Af en toe een glas wijn doet daar niets aan af.

[Pytje]

Fijn Rosee! Je hebt het prachtig omschreven

[Rosee]

Ja @Etty zo voel ik t ook. En heb ook het idee dat leeftijd een rol begint te spelen. Beter voor jezelf zorgen enzo. Mis soms wel de uitlaatklep, maar die probeer ik nu in andere dingen te zoeken. Nog een hoop te leren heb ik

[Jannigje]

Op 3-11-2020 om 21:20 zei Rosee:

Afgelopen paar jaar ben ik er steeds meer achter gekomen dat de alcohol eigenlijk het issue niet is, maar leven zonder verdoving wel.

 

Op 4-11-2020 om 08:08 zei Yana:

Het leven is niet persé makkelijk maar toch vind ik het zonder drank veel fijner. Alles is echt en puur en meer levendig, v

 

8 uur geleden zei Etty:

kan gewoon beter voor mezelf zorgen tegenwoordig. Meer zelfwaardering.  Dat zal het zijn.  Er is niet meer zoveel verschil tussen de realiteit en de roes van een glas. Omdat de betovering is verbroken is het ook niet meer gevaarlijk. 

Wat een mooie inzichten die jullie hier beschrijven. 
Alcohol is inderdaad alleen maar het middel tot het doel, en Dat doel is de verdoving.

Ik denk dat sociaal drinken dus alleen kan als die behoefte om te verdoven er niet meer is.Want dan drink je omdat je het lekker vindt, dan drink je met mate. Dan is er geen noodzaak meer om door te drinken.

En zolang de behoefte aan verdoving, aan verdwijnen nog zo binnen handbereik is, moet ik er dus niet meer aan beginnen.

 

[bumperjim]

Mooie analyse.

En de behoefte aan verdoving kan er soms niet zijn en soms wel zijn, afhankelijk van de omstandigheden, en dat is belangrijk in de gaten te hebben bij jezelf. 

[lady jane]

en zelfs die omstandigheden zijn dan niet meer nodig als aanleiding
de eb en vloed in omstandigheden, in leven zelf, brengt behoeften
en wij zijn degenen die bepalen of en wat we met behoeften doen.

[Rosee]

Was even zoeken weer naar mijn draadje. Alcohol is eigenlijk geen issue meer in mijn leven. Meteen denk ik: even afkloppen. Want is dat wel zo? Of moet ik toch alert blijven? Weet t niet goed. Ik drink heel af en toe 1 a 2 glazen. Nu alweer zo'n zes weken geleden voor t laatst. Afgelopen weekend bij mn vriend had ik wel weer zin in een glas wijn, maar hij had niets in huis, hij ging ervan uit dat ik niets dronk. Hij had wel gin tonic, hou ik ook van, maar ik vond het wel prima met een glas gingerale (dat had hij wel). Zoiets had ik jaren geleden niet kunnen bedenken, dat t me echt niets interesseerde. Want dat kan toch helemaal niet, als je een alcoholprobleem hebt gehad, dat je af en toe een glas wijn kan drinken? Is hier ook de eeuwige discussie. Heb ik dan wel echt een alcoholprobleem gehad? Ja! Hou ik mezelf dan voor de gek? Volgens mij ook niet. Is het dan tijdelijk dat dit zo goed gaat en ga ik ooit toch weer de mist in? Misschien. Dit soort vragen houdt me wel bezig. Ik ben ook een alles of niets persoon, dus waarom zou ik dit dan wel kunnen? Wel merk ik dat de mateloosheid zich op andere vlakken uit, in alles eigenlijk. Kan nooit een chocolaatje nemen, alles moet op etc. Dwangmatig sporten/ teveel op telefoon. Misschien gaat het goed wb alcohol omdat ik het niet meer gebruik om te kunnen overleven, om het zo maar te zeggen. Ik heb er niks meer aan. Soms vind ik dat wel jammer dat ik mijn tovermiddel kwijt ben om me door moeilijke situaties te loodsen. Maar voel me ook -nog steeds- sterker worden door alles  'zelf' te doen. En leer steeds meer dingen te ervaren en ondergaan ipv onderdrukken. Mijn angst en onzekerheid bijv, ik wilde niet dat het er was en met alcohol kon ik mezeld dat tijdelijk wijsmaken (waarna het driedubbel terugkwam) nu probeer ik niet zo streng voor mezelf te zijn. Als ik bang ben of onzeker doe ik ten slotte niks verkeerds en het is niet iets negatiefs. Het is er nou eenmaal zoals er zoveel dingen zijn. Verveling, euforie, verdriet, eenzaamheid. Het is best een opluchting dat ik dat nu 'gewoon' mag voelen ipv verdoven. Wil daar nooit meer naar terug. Misschien moet ik dat ene glas af en toe maar beschouwen als een taartje op een verjaardag. Heel af en toe, maar het 'hoeft' niet meer.

[bumperjim]

Hi @Rosee als het werkt voor jou dan is het OK. Zo lang jij de baas bent en niet achteraf spijt hebt van wat je hebt gedaan, dan ben je toch waar je wezen wou?

Ik ben zelf ook nog steeds grenzeloos met de telefoon en met zoetigheid. Ik heb een pot van die besuikerde gemberschijfjes op mn home office bureau staan en ik kan er moeilijk van afblijven. Bewust afblijven lukt wel maar even later draai ik ineens gedachtenloos de pot open en heb ik er al 1 in de hand en dan denk ik ineens hee wie deed dat??? Pot verder wegzetten is de enige remedie 

[Tessa1987]

@Cleo66 dat heb ik dus ook! Vaak genoeg gedacht dat ik ook wel iets kon drinken, maar uiteindelijk zoop ik mezelf keer op keer lam.. 

[Rosee]

Weer even zoeken naar mn draadje. Eens in de zoveel tijd een update voor mezelf. Ik drink eigenlijk amper nog, een paar weken geleden op werkding 1 glas champagne en daarvoor ook al hele tijd niks. Het doet me nog maar weinig. Soms mis ik het, dat ik alcohol niet meer als verdoving kan inzetten, maar ik wil het niet meer, het staat me tegen. Weet niet hoe ik het het beste kan uitdrukken, maar ik ben op zoek naar 'echtheid' of zoiets. Dat ik met alcohol op de grenzen op zoek ken ik nu wel, wil nooit meer terug naar die tijd. Toen ik stopte, dacht ik dat dat het doel was, niet wetende dat ' het' daarna pas begon. Leven zonder escape, alles aangaan zonder verdoving, vind het nog steeds een opgave hoor. Weet me soms gewoon geen raad met mezelf zo moeilijk vind ik het leven af en toe. Maar de nieuwsgierigheidsknop helpt en ik wil geen stilstand meer. Ik zie hoe ik onbewust naar andere uitlaatkleppen zoek. Eten bijv, of de laatste tijd juist weer overmatig gezond doen, veel sporten, teveel op social media, teveel van alles. Maar in ieder geval ben ik mezelf ervan bewust. Ik lees en leer hier nog steeds veel op het forum en ben daar enorm blij mee.

[kruidenthee67]

Mooi...

En herkenbaar....behalve dan dat ampere glaasje 

Keep up the good work

[Rosee]

@knakker 'gewoon geen zin meer' klinkt alsof het een kwestie is van even de knop zetten maar dat is helaas ook weer niet zo Maar inmiddels heb ik mezelf min of meer aangeleerd om er na 1 a 2 glazen mee te stoppen. Toch drink ik liever meestal helemaal niet, omdat me dat meer rust geeft. Want dan krijg ik weer dat hele circus: hoe vaak/wanneer wel/wanneer niet? Dus alleen bij hele hoge uitzondering. Ik drink ook niks meer als ik bij mijn vriend ben, terwijl er al maanden een fles witte wijn in de koelkast voor me ligt en hij wel gewoon bier drinkt. Maar ik ben dan toch bang dat het er anders weer insluipt. Ik geloof dat ik helemaal niet drinken uiteindelijk makkelijker vind dan heel af en toe. Waarom ik het dan toch af en toe doe? Ik vraag het me af, ik denk dat het ermee te maken heeft dat ik dit perse wil kunnen, maar waarom, voor wie? Ik wil de beladenheid eraf halen voor mezelf of zoiets. Ik weet niet of ik mezelf goed heb verwoord. Denk wel dat iedereen die helemaal gestopt is en dit leest denkt: zie je wel, dit is precies waarom ik gestopt ben, dit ingewikkelde gedoe. Toch gaat het me voor nu goed af, zolang ik mezelf in de gaten blijf houden. Het zou natuurlijk best kunnen dat als ik meer en vaker zou drinken, het weer de verkeerde kant op zou gaan. Dan is mijn "experiment' mislukt en laat ik dat hier meteen weten!

[kruidenthee67]

Hahaha, ja klopt, dat is precies wat ik dacht! Zonder oordeel hoor, want iedereen doorloopt dit proces op zijn eigen manier.  ik ga er voor mezelf vanuit dat het gegarandeerd mis gaat als ik af en toe zou drinken. Dat heeft te maken met het feit dat als ik ooit trek ervaar dat meestal te maken heeft met de behoefte 'iets' te verdoven/vermijden.  En dan is één glas niet genoeg Dusse...voor mij geen ingewikkeld gedoe, en rust in het bolletje, wat drinken betreft 

[bumperjim]

5 uur geleden zei Rosee:

 

Waarom ik het dan toch af en toe doe? Ik vraag het me af, ik denk dat het ermee te maken heeft dat ik dit perse wil kunnen, maar waarom, voor wie? Ik wil de beladenheid eraf halen voor mezelf of zoiets.

Ja dit begrijp ik heel goed. Zo voel ik het ook. Niet dat het er makkelijker op maakt, zoals je ook schrijft.

Ik heb het ook wel de verkeerde kant op zich gaan, vooral tijdens de eerste lockdown nu ruim een jaar geleden. Maar dan trek je t weer recht. Blijven opletten.

14 juli 2021 bewerkt door bumperjim

[Rosee]

Dank voor de mooie reacties en de pluim @Cleo66

[Rosee]

@Etty zoals jij het beschrijft voel ik het precies!! De illusie is doorbroken. Het heeft dus geen enkele zin meer om me dmv alcohol te verdoven. Daardoor is de aantrekkingskracht weg. Hoewel dat mijn streven was toen ik stopte, vind ik het soms ook lastig dat ik mijn 'tovermiddel' kwijt ben. Dat ik mezelf er nu bewust van ben dat ik zoek naar manieren om ' uit te staan' betekent niet dat ik het toch onbewust probeer (als je dit nog volgt)  Wat weet jij het toch altijd kloppend te omschrijven Etty